Morgunblaðið - 15.04.2003, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. APRÍL 2003 33
✝ Þorsteinn Magn-ússon fæddist á
Arnbjargarlæk í
Þverárhlíð í Mýra-
sýslu hinn 6. apríl
1943. Hann lést á
heimili sínu að
Svartagili í Norður-
árdal hinn 6. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Andrea Davíðsdótt-
ir, f. 9. nóvember
1916, d. 24. apríl
1999, frá Arnbjarg-
arlæk í Þverárhlíð,
og Magnús Kristinn
Kristjánsson, f. 28. júní 1916, d.
20. janúar 2003, frá Hreðavatni í
Norðurárdal. Systkini Þorsteins
eru: Magnús, f. 13. nóvember
1944, Sigurlaug, f. 10. júlí 1947,
Guðbjörg, f. 4. nóvember 1952,
og Davíð, f. 31. mars 1956. Hálf-
systir Þorsteins er Hrafnhildur
Sveinsdóttir, f. 28. maí 1936.
Þorsteinn eignaðist eina dótt-
ur, Öddu Magný, f. 26. júlí 1979.
Barnsmóðir hans er
Björk Emilsdóttir,
f. 2. september
1954.
Uppeldisdóttir
Þorsteins er María
Sæmundsdóttir, f.
12. desember 1974.
Að loknu grunn-
skólanámi stundaði
Þorsteinn nám við
Héraðsskólann í
Reykholti og þaðan
lá leiðin í Bænda-
skólann á Hvann-
eyri þar sem hann
útskrifaðist sem bú-
fræðingur árið 1961. Að loknu
námi gerði Þorsteinn út gröfu
og vörubíl þar til hann hóf bú-
skap á Svartagili í Norðurárdal
árið 1980 og bjó hann þar til
dánardags.
Útför Þorsteins fer fram frá
Grafarvogskirkju þriðjudaginn
15. apríl og hefst athöfnin
klukkan 13.30. Jarðsett verður í
Gufuneskirkjugarði.
Elsku pabbi minn er farinn frá
okkur eða Steini á Svartagili eins og
flestir þekktu hann, kallið kom alltof
snemma og eftir situr maður með
brostnar vonir og sorg í hjarta. Það
var svo margt sem við tvö áttum eftir
að gera saman og ég hélt alltaf að við
hefðum nægan tíma, manni finnst
þetta svo ósanngjarnt því hann pabbi
var maður sem vildi allt fyrir aðra
gera en lét sjálfan sig sitja á hakan-
um. Til hans var alltaf gott að koma
og það var sama hver kom að Svarta-
gili, pabbi tók á móti öllum sem höfð-
ingjum og þaðan fór enginn með tóm-
an maga.
Pabbi átti stórafmæli sama dag og
hann lést. Hann var sextugur en
hann var nú ekkert að kippa sér upp
við það, þetta var eins og hver annar
dagur í hans augum. Ég talaði við
hann fyrr um daginn og þá var hann
svo hress og kátur en ég mátti sem
minnst tala um afmælið hans, hann
vildi alltaf miklu frekar fá fréttir af
mér, hvað ég hefði nú verið að gera af
mér og þar fram eftir götunum, hann
bar alltaf minn hag fyrir brjósti.
Ég man svo vel eftir því þegar ég
var yngri þá beið ég alltaf óþreyjufull
eftir því að skólanum lyki svo að ég
kæmist í sveitina til pabba, þar var
alltaf líf og fjör á sumrin. Pabbi var
oftast með ráðskonur og vinnumenn
og svo þegar heyskapur stóð sem
hæst þá hjálpuðu allir til, fólk úr sum-
arbústöðunum á Svartagili kom og
heyjaði með honum en við það mynd-
aði pabbi sterk vináttubönd sem aldr-
ei munu gleymast.
Elsku pabbi, þín verður sárt sakn-
að og ég fæ sting í hjartað við tilhugs-
unina að fá ekki að sjá þig aftur eða
heyra þig hlæja. Þær minningar sem
við eigum nú saman eru mér ómet-
anlegar og verða vel varðveittar og
ég veit að þú munt vaka yfir mér eins
og þú hefur ætíð gert.
Þín dóttir,
Adda Magný.
Steini á Svartagili, eða pabbi eins
og ég kallaði hann lengst af, hefur
kvatt þennan heim um aldur fram.
Ótímabært fráfall hans er mikið áfall,
ekki síst fyrir elsku systur mína. Við
Adda eigum margar góðar minningar
úr sveitinni, sér í lagi þegar við vor-
um yngri, en það er svo erfitt að
koma þeim á blað. Þess vegna vil ég
minnast hans með einu erindi úr
Kveðju eftir Bubba Morthens:
Farðu í friði vinur minn kær.
Faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær.
Aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
Ég er honum þakklát fyrir það
veganesti sem hann gaf mér og mun
minningin um hann fylgja mér um
ókomna tíð.
Systkinum hans sendi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur, missir
ykkar er mikill og ekki síður systk-
inabarnanna sem voru í miklu uppá-
haldi hjá honum.
Elsku Adda mín, þegar stórt er
spurt verður fátt um svör, en ég bið
Guð að styrkja þig í þessari miklu
sorg. Þú varst ljósið hans og áttir hug
hans allan.
María.
Bumbi datt, Bumbi datt! Skríkti í
litlu stelpunni. Síðan var hún móðir
mín hlaupin í öruggt skjól undir pils-
faldi ömmu. Eftir sat á hlaðinu lítill
strákur með sært stolt, sótrauður af
reiði. Stuttu seinna var hann kominn
brosandi upp á hlöðuloft og hélt
áfram að negla saman pínulítil
dúkkuhúsgögn handa þessari sömu
stríðnu systur.
Mamma hefur oft sagt mér þessa
sögu og margar fleiri frá því að þið
voruð að vaxa úr grasi heima í Norð-
tungu. Þetta sá ég fyrir mér þegar
hún sagði mér að þú værir dáinn. Ég
sá fyrir mér þennan einstaka mann.
Mann sem stundum varð reiður en
samt alltaf svo ljúfur og tilbúinn að
gleðja og hjálpa. Mann sem hreif fólk
fyrir hreinskilni sína. Mann sem
hafði fastar og ákveðnar skoðanir á
hlutunum og lét það ekki hafa áhrif á
sig þótt ekki væru alltaf allir sam-
mála.
Það var alltaf yfir þér einhver æv-
intýrablær og það hlakkaði í litlu
strákshjarta í hvert skipti sem Steini
kom. Það var sama hvort það var á
Land Rover, Datsun, gröfu eða trakt-
or. Alltaf fylgdi þér eitthvert vafstur
sem var svo gaman að fylgjast með
eða taka þátt í þegar ég hafði aldur
til. En með öllu þessu vafstri bjóst þú
til í huga mér ævintýraland og varst
allt það sem ungan dreng dreymdi
um að vera. Með vörubíl, gröfu, stóra
traktora og fullt af fólki í ævintýra-
legri heyskaparútgerð. Þannig urðu
þínir draumar stundum að mínum.
Miklir draumar, byggðir af stórum
hug. En sumir draumar verða alltaf
draumar og eiga að fá að vera það.
Kannski líkt og eini heyvagninn í hér-
aðinu sem þekktur var undir nafni:
Draumurinn.
En það var svo ótalmargt annað en
vélar og tæki sem gerðu þig að þess-
um heillandi ævintýramanni. Góð-
mennska þín og þolinmæði þegar lít-
ill forvitinn drengur sat hjá þér í
gröfunni og spurði um hverja þá
skrúfu og slöngu sem fyrir augu bar
og hvað það nú væri sem gerði þessa
gröfu betri en hina. Þegar þér svo
þótti nóg um, þá snerir þú þér hlæj-
andi að mér og bara gafst mér kara-
mellu, vitandi að það tæki mig dágóð-
an tíma að tyggja og því þegði ég
líklega á meðan.
Þú hreifst mig oft frá amstri hvers-
dagsleikans þegar þú sagðir sögur
frá liðinni tíð. Sögur af öllu því fólki
sem átti athvarf í Norðtungu eða af
uppátækjum afa og bræðra hans á
Hreðavatni. Þú hafðir einstakan
hæfileika til að gæða sögurnar lífi
þannig að fyrir mér eru þetta ljóslif-
andi atburðir sem eins hefðu getað
gerst í gær.
Ég sá það síðan í haust sem leið, að
fátt hafði breyst þegar ég spurði Arn-
ór son minn hvort hann vildi koma
með að heimsækja Steina á Svarta-
gili. Tilhlökkunin sem skein úr aug-
um hans sagði meira en mörg orð.
Hann vissi líkt og ég að aldrei kom
maður að tómum kofunum hjá þér.
Það var alltaf gaman að koma að
Svartagili. Hvort sem erindið var
ekkert, að smala kindum eða kjúk-
lingum. En nú finnst mér það hafa
verið allt of sjaldan þar sem ég get
aldrei gert það aftur.
Nú ert þú horfinn til annarra
starfa á nýjum slóðum og skilur eftir
þig tóm í mörgum hjörtum En við
reynum að hugga okkur við það að
allt hafi sinn tilgang, bæði lífið og
dauðinn.
Ég er þakklátur fyrir það að hafa
þekkt þig og átt þig að frænda. Þakk-
látur fyrir þá góðmennsku sem þú
alltaf sýndir mér og umfram allt,
þakklátur fyrir allar þær minningar
sem ég á um einstakan mann.
Löngum var ég læknir minn
lögfræðingur, prestur.
Smiður, kóngur, kennarinn
kerra, plógur, hestur.
(Steph. G. Steph.)
Guðmundur Andri Skúlason.
ÞORSTEINN
MAGNÚSSON

Fleiri minningargreinar um Þor-
stein Magnússon bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Nýja Glæsibæ, sími 533 6129 • Smáratorgi, sími 544 4031
Hafnarfirði, sími 565 0480 • Reykjanesbæ, sími 421 1501
Heiðrum minningu látinna
Blómalagerinn • beint frá bóndanum
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐLAUG HELGA SVEINSDÓTTIR,
Suðurhólum 26,
sem lést á Landspítala Landakoti föstudaginn
11. apríl, verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík miðvikudaginn 16. apríl kl. 13.30.
Sigríður R. Ólafsdóttir, Höskuldur Einarsson,
Jón Ólafsson,
Sigfús Ómar Höskuldsson,
Hlynur Höskuldsson,
Helga Höskuldsdóttir,
Ólafur Jónsson,
Haukur Ingi Jónsson,
Halldór Hrafn Jónsson
og langömmubörn.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
GUÐRÁÐUR DAVÍÐSSON
bóndi í Nesi
í Reykholtsdal,
lést á Sjúkrahúsi Akraness sunnudaginn
13. apríl.
Útför hans fer fram frá Reykholtskirkju laugar-
daginn 19. apríl kl. 11.00.
Vigdís Bjarnadóttir,
Bragi Guðráðsson,
Bjarni Guðráðsson,
Helga Guðráðsdóttir.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
FANNEY JÓNSDÓTTIR,
lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund föstu-
daginn 11. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Fríkirkjunni þriðju-
daginn 22. apríl kl. 13.30.
Baldur H. Jónsson, Edda M. Jensdóttir,
Brjánn Baldursson,
Jón Ægir Baldursson,
Jens Fannar Baldursson,
Brynhildur Baldursdóttir
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÁGÚSTA UNNUR ÁGÚSTSDÓTTIR,
Litla Ósi,
Vestur-Húnavatnssýslu,
andaðist á Landspítala Fossvogi föstudaginn
11. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Þorvaldur Björnsson,
Már Þorvaldsson, Álfheiður Sigurðardóttir,
Jóhanna Þorvaldsdóttir, Hermann Ólafsson,
Björn Þorvaldsson, Birna Torfadóttir,
Gunnar Þorvaldsson, Gréta Jósefsdóttir,
Ágúst Þorvaldsson, Bergþóra Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
VERONIKA KONRÁÐSDÓTTIR,
Bogahlíð 18,
Reykjavík,
andaðist á Landspítala Fossvogi sunnudaginn
13. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Pétur G. Þorsteinsson, Þórarna Ólafsdóttir,
María B. Þorsteinsdóttir,
Jóhann Þorsteinsson, Björg Björgvinsdóttir,
Anna S. Ingólfsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.