Morgunblaðið - 15.04.2003, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 15. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigurgeir Gísla-son fæddist í
Reykjavík 17.6. 1925.
Hann lést á St. Jósefs-
spítalanum í Hafnar-
firði 9.4. síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Gísli Sigurgeirsson, f.
1.3. 1893, d. 6.5. 1980,
og Jensína Egilsdótt-
ir, f. 21.9. 1905, d. 5.6.
1991. Systkini Sigur-
geirs eru Jensína Ól-
ína, f. 2.11. 1926,
Guðrún, f. 3.6. 1929,
Marín, f. 22.5. 1934,
og Þórunn Agla, f. 18.5. 1935.
Sigurgeir kvæntist 21.10. 1950
Sigríði Ben Sigurðardóttur, f. 13.3.
1928, d. 22.12. 2002. Foreldrar
hennar voru Hallfríður Einars-
dóttir, f. 4.5. 1895, d. 21.12. 1973,
og Sigurður Jónsson, f. 28.9. 1892,
d. 3.7. 1927. Börn Sigurgeirs og
Sigríðar eru: 1) Gísli, f. 17.5. 1951,
kvæntur Hjördísi Þorsteinsdóttur,
f. 30.3. 1951, og eiga þau tvo syni ,
Sigurgeir, f. 8.8. 1977, í sambúð
með Berglindi Kristinsdóttur, f.
25.11. 1979 en þeirra sonur er Gísli
Már, f. 13.6. 2002, Steinar Þór, f.
25.12. 1982. 2) Marín, f. 25.8. 1952,
gift Konráði Breiðfjörð Pálmasyni,
f. 24.4. 1950, og eiga þau tvo syni,
Pálma Geir, f. 16.12. 1975, og Arn-
grétar eru a) Gísli Örn, f. 1. 3. 1963,
og á hann tvö börn, Daníel Örn, f.
20.9. 1985, og Karen Björg, f. 15.7.
1991. b) Halla Rut, f. 29.9. 1965 og
á hún fjögur börn, Sveinbjörn
Kristin, f. 2.12. 1984, Anítu, f. 8.2.
1987, Kristófer Elís, f. 20.10. 1995,
og Viktoríu Dagmar, f. 1.8. 1998. c)
Björn Kristinn, f. 13.5. 1968.
Sigurgeir ólst upp í Hafnarfirði
og gekk í barnaskóla í Hafnarfirði
og lauk miðskólaprófi frá Flens-
borgarskóla árið 1941. Hann starf-
aði við vegavinnu hjá Jóni og Gísla,
m.a. við lagningu Krísuvíkurvegar.
Einnig starfaði Sigurgeir um tíma
hjá Varnarliðinu á Keflavíkurflug-
velli, í Prentsmiðju Hafnarfjarðar,
hjá sjávarafurðadeild SÍS í Reykja-
vík en lengst af starfaði hann á bæj-
arskrifstofum Hafnarfjarðar frá
árinu 1962 eða í hartnær 36 ár, til
ársins 1998 er hann lét af störfum
fyrir aldurs sakir. Sigurgeir starf-
aði lengst af sem manntalsfulltrúi
Hafnarfjarðarbæjar.
Sigurgeir átti mörg áhugamál
og ber þar hæst skákina en hann
var mikill áhugamaður um skák og
telfdi m.a. fyrir hönd lands sín á
Ólympíuskámótinu í Helsinki 1952
og síðan aftur á Ólympíuská-
mótinu í Moskvu 1956. Einnig lagði
Sigurgeir mikla rækt við áhuga-
mál sitt sem var „enski boltinn“ allt
frá árinu 1945 er hann fór að halda
töflur og fylgjast með gangi mála í
enska boltanum.
Útför Sigurgeirs verður gerð
frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
ar Ben, f. 10.3. 1983 3)
Jenný, f. 19.7. 1954,
giftist Ásmundi Ingi-
mundarsyni, f. 17.1.
1941 en þau skildu,
þau eiga þrjú börn,
Róbert Örn, f. 29.5.
1974, Viðar Þór, f. 9.9.
1976 en hans sonur er
Ísak Máni, f. 7.8.
1997,Guðrúnu Telmu,
f. 10.2. 1983. 4) Sig-
fríður, f. 10.4. 1958,
gift Torfa Smára
Traustasyni, f. 16.3.
1958, og eiga þau þrjú
börn, Tinnu Rut, f. 2.3. 1981, í sam-
búð með Stefáni Short, f. 14.5. 1973
en þau eiga dótturina Írenu Rut, f.
28.7. 1999, Trausta Geir, f. 24.6.
1985, og Tryggva Frey, f. 10.7.
1988. 5) Egill Þór, f. 11.1. 1961, í
sambúð með Sigurlaugu Ólafsdótt-
ur en þau slitu samvistir, þau eiga
tvo syni, Elvar Örn, f. 6.1. 1991, og
Ara Má, f. 19.3. 1993. 6) Sigurgeir
Ari, f. 1.5. 1963. 7) Soffía Katrín, f.
31.12. 1966, í sambúð með Grétari
Þór Hilmarssyni, f. 30.4. 1965, þau
eiga tvö börn, Birnu, f. 24.06. 1989
og Bjarka Þór f. 30.3. 1993. Sig-
urgeir átti fyrir dótturina Björgu
Margréti, f. 19.3. 1945 en barns-
móðir hans var Halla Ottósdóttir, f.
21.11. 1928. Börn Bjargar Mar-
Tárin að ónýtu falli á fold,
fá hann ei vakið er sefur í mold.
Segðu hvað hjartanu huggunar ljær
horfinnar ástar er söknuður slær;
á himnum þess hygg eg að leita.
(Jónas Hallgr.)
Að leiðarlokum – örfá orð til minn-
ingar um bróður okkar, Sigurgeir
Gíslason, sem nú er látinn og var
okkur systrunum svo mikils virði.
Hann var stóri bróðir okkar og varð-
aði leiðina. Hann fræddi okkur og
leiðbeindi – og var okkur fyrirmynd.
Hann reyndi að kenna okkur að
keyra bíl – trébíl – sem hann hafði
smíðað. Svo lagði hann vegi með
steinum sem við áttum að aka eftir –
en okkur gekk misjafnlega að keyra.
Þá reyndi hann mikið að gera úr
okkur skákkonur – en það var aldrei
hægt. Þegar kom að tónlistinni gekk
betur að ræða málin, læra og njóta –
og þar fetuðum við þrjár leiðir: Agla
og hann í djassinum, Rúna og Marín í
klassíkinni og Sína í sálmasöngnum.
Hlýtt og innilegt var samband
hans og Diddu eiginkonu hans alla
tíð og aldrei heyrðum við hann hall-
mæla nokkrum manni.
Svo skildu leiðir. Þrjár okkar fóru
út í heim – meira að segja í aðra
heimsálfu – en aldrei rofnaði sam-
bandið því vegurinn í byrjun var
lagður af svo mikilli vandvirkni og
hjartahlýju. Hann varðveitti okkur
allan tímann.
Tárin að ónýtu falli á fold,
fáı́hann ei vakið er sefur í mold;
mjúkasta hjartanu huggun það ljær
horfinnar ástar er söknuður slær
hennar að minnast og harma.
(Jónas Hallgr.)
Hvíl þú í friði, kæri bróðir –
þínar systur
Jensína, Guðrún,
Marín og Agla.
SIGURGEIR
GÍSLASON

Fleiri minningargreinar um Sig-
urgeir Gíslason bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Sigríður var fæddá Kerhóli í Sölva-
dal, Saurbæjarhreppi
í Eyjafirði 23. septem-
ber 1908, Sigríður
andaðist á Kristnes-
spítala 8. apríl sl. For-
eldrar hennar voru
hjónin Rósa Sveins-
dóttir 2.10. 1872 og
Kristinn Kristjánsson,
11.6. 1877 sem bjuggu
þar og síðar á Sand-
hólum í Saurbæjar-
hreppi. Síðast bjuggu
þau á Akureyri þar
sem Kristinn dó 6.3. 1939 og Rósa
13.5. 1949. Þau eignuðust auk Sig-
ríðar þrjú börn: Sveinbjörgu f. 30.3.
1900, d. 26.7. 1968, Daníel f. 29.9.
1902 d. 13.5. 1987 og Aðalsteinn f.
3.1. 1906 d. 18.12. 1987.
Sigríður giftist Jóni Gunnari Vil-
mundarsyni f. 24.3. 1898 í Arnarnesi
í Hvalvatnsfirði, vélstjóra d. 13.8.
1939 og eignaðist með honum tvær
dætur: Rósu Kristínu f. 12.5. 1933, d.
6.10. 1995 gift Sigurði Indriðasyni,
f. 4.12. 1930, börn:
Steinunn f. 29.9. 1954,
Jón Gunnar f. 12.7.
1958 og Sigurður
Unnsteinn f. 30.3.
1963, og Sigurjónu, f.
3.12. 1936 sem bjó alla
tíð með móður sinni.
Með Guðmundi Reyni
Antonssyni eignaðist
hún dótturina Sóleyju
f. 8.7. 1950 sem gift er
Kristni Páli Einars-
syni 27.4. 1949 og
eiga þau fjögur börn
Halldór Svein f. 27.1.
1971, Kristin Frey f. 21.2. 1974, Sig-
ríði Ósk f. 7.6. 1976, og Davíð Már f.
30.10. 1986. Eftir að Sigríður missti
eiginmann sinn bjó hún með móður
sinni, Sveinbjörgu systur sinni og
dætrum sínum. Sigríður vann al-
menn verkamannastörf á Akureyri
fram á efri ár. Seinustu æviár sín
bjó hún í íbúðum aldraðra við Víði-
lund 24. Sigríður verður jarðsung-
in frá Akureyrarkirkju 15. apríl kl.
13:30.
Í dag kveð ég með söknuð í hjarta
mínu elskulegu ömmu mína og nöfnu
Sigríði Kristinsdóttur. Þó ég viti að
þú sért kominn á góðan stað, elsku
amma mín, þar sem þér líður vel, er
söknuðurinn þrátt fyrir það mikill.
Alltaf var gott og notalegt að geta
komið í Víðilundinn og spjallað við þig
um allt milli himins og jarðar. Það
fyrsta sem ég gerði alltaf þegar ég
kom norður í heimsókn var að heim-
sækja þig og Jónu, og áttum við þá
góðar stundir saman. Þú varst alltaf
með allt á hreinu fram á síðasta dag
og vildir alltaf fá að vita allt um alla.
Þú vildir alltaf hafa þína nánustu í
kringum þig, þannig leið þér best.
Þú varst mikil kjarnakona og dug-
mikil alveg fram á síðasta dag, reynd-
ist dóttur þinni Jónu mjög vel enda
voru þið mjög samrýndar. Minning-
arnar um þig eru ótal margar og
minnisstætt er þegar þú áttir heima í
Gránufélagsgötunni og við systkinin
komum til þín, tókum upp kartöflur
og tíndum rifsberin af trjánum í stóra
garðinum þínum. Alltaf voru til klein-
ur og soðið brauð sem við krakkarnir
kunnum að meta. Prjónaskapur var
líka eitt af þínum aðalsmerkjum og
leistarnir og fingravettlingarnir sem
til eru eftir þig eru ótal margir. Eftir
að þú og Jóna fluttuð upp á brekku þá
urðu samgöngurnar auðveldari bæði
fyrir ykkur og okkur. Við gátum
hlaupið til þín hvenær sem var og vor-
um alltaf velkomin. Ennfremur varst
þú dugleg að labba í Heiðarlundinn og
heimsækja okkur.
Elsku amma, eitt af því sem mér
þótti vænst um í fari þínu var það hvað
þú varst alltaf hreinskilin. Þú sagðir
alltaf það sem þér fannst um hlutina og
orðaðir það oft á svo skemmtilegan
hátt. Eftir að ég og fjölskylda mín flutt-
um suður héldum við góðu símasam-
bandi og oftar en ekki varst það þú sem
hringdir í mig. Í dag er ég afar þakklát
fyrir það að hafa komið norður fyrir
stuttu og kvatt þig. Elsku amma takk
fyrir allt. Ég mun ávallt geyma minn-
ingar um þig í brjósti mínu og ég mun
alltaf hugsa um þig. Blessuð sé minn-
ing þín.
Sigríður Ósk Kristinsdóttir
og fjölskylda.
Amma okkar er dáin. Fyrstu
bernskuminningar okkar systkin-
anna eru af Eyrinni á Akureyri, þar
sem hún amma átti heima ásamt Jónu
dóttur sinni. Alltaf var gott að vera
hjá ömmu og Jónu í Gránufélagsgöt-
unni. Eldsnemma á morgnanna var
hún amma farin af stað í vinnu hjá
Niðursuðu K. Jónssonar. Eftir dag-
vinnuna tók við vinna við ræstingar.
Oft slógumst við krakkarnir með í för.
Amma skúraði í Kaupfélaginu og hjá
Pósti og síma. Hún vann því á þremur
vinnustöðum og þess á milli prjónaði
hún ullarvettlinga og sokka sem hún
annað hvort seldi til verslanna eða gaf
fjölskyldunni. Vinnusamari konu höf-
um við aldrei hitt.
Æskuárin í Sölvadal inn af Eyjafirði
hafa eflaust verið erfið fyrir ömmu sem
og aðra. Stundum sagði hún okkur sög-
ur frá gömlum tímum, til dæmis frá
fermingargjöfunum sínum sem voru
tólf kort, öll eins. Amma ólst upp við að
þurfa að vinna mikið og oft var þröngt í
búi. Amma flutti síðar inn til Akureyr-
ar og bjó mestan hluta ævi sinnar á
Eyrinni. Stuttu eftir að amma hafði
eignast aðra dóttur sína missti hún eig-
inmann sinn. Síðar eignaðist hún Sól-
eyju, móður okkar. Hún ól dætur sínar
þrjár upp og á tímabili bjuggu systir
hennar og móðir á heimili hennar. Með
sparsemi og nægjusemi tókst henni
það sem mörgum tekst ekki í dag án
utanaðkomandi hjálpar.
Við munum eftir ömmu hraustri
og sterkri. Það var ekki fyrr en fyrir
ári síðan að líkaminn fór að þreytast.
Nokkrum dögum fyrir andlát hennar
náðum við að heimsækja hana á
Kristnes þar sem hún dvaldist síð-
ustu dagana. Það er okkur mikils
virði að hafa fengið að kveðja hana.
Hvíl í friði elsku amma.
Halldór Sveinn Kristinsson,
Kristinn Freyr Kristinsson,
Davíð Már Kristinsson.
Mig langar að minnast ömmu
Siggu í fáum orðum. Með henni er
gengin kona sem hefur lifað miklar
breytingar á lífsins gæðum. Hún ólst
upp í torfbæ við bág kjör og endaði
ævina í 5 hæða fjölbýli með lyftu og
öllum hugsanlegum þægindum.
Amma varð ung ekkja og hafði fyrir
dætrum sínum að sjá svo við tók mik-
il vinna heima og að heiman. Frá
barna- og unglingsárum mínum man
ég varla eftir ömmu öðruvísi en að
hún hafi verið að koma úr eða á leið í
vinnu. Á þeim tíma var hún að vinna
á þremur stöðum. Mörg kvöldin not-
aði hún síðan við að prjóna ullarvett-
linga og sokka fyrir fjölskyldumeð-
limi og togaraáhafnir.
Margar góðar stundir átti ég í
Gránufélagsgötu 18 þar sem amma,
Bogga systir hennar og Jóna frænka
sáu um að bera í mann veitingar og
segja sögur eða spila á spil.
Amma var lítið fyrir væmni og til-
stand og er ég viss um að hún hristi
ögn höfuðið yfir þessum skrifum.
Að fá að fylgjast með vinnusemi
ömmu, dugnaði og síðan elliárum
hennar var þroskandi. Vil ég þakka
henni fyrir allt það sem hún veitti
mér og minni fjölskyldu.
Ég vil kveðja ömmu með síðasta
erindi úr ljóðinu Móðurminning eftir
bróður hennar Daníel Kristinsson.
Farðu sæl til friðarheima
fjarri þraut, með hreinan skjöld.
Bjartan, nýjan bústað áttu
bak við hulin dauðans tjöld.
Sælir eru hjartahreinir,
herrann Jesús mælir slíkt.
Dyggum eftir dagsverk unnið
drottinn fagnar kærleiksríkt.
Sigurður Unnsteinn
og fjölskylda.
SIGRÍÐUR
KRISTINSDÓTTIR

Fleiri minningargreinar um Sig-
ríði Kristinsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Olga Gísladóttirvar fædd á Stóru-
Þúfu í Miklaholts-
hreppi 7. maí 1912 en
ólst upp í Viðey. Hún
lést á hjúkrunaheim-
ilinu Sunnuhlíð 8.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Gísli Gíslason, f.
14.5. 1871, d. 10.12.
1948, og Svava Jón-
ína Sigurðardóttir, f.
27.8. 1881, d. 17.7.
1959. Systkini hennar
voru: 1) Sigurður, f.
23.4. 1905, d. 22.9. 1958. 2) Ragnar,
f. 3.10. 1906, d. 10.5. 1981 3) Mar-
grét, f. 23.11. 1908, d. 16.7. 1964. 4)
Elísabet Sigurlaug, f. 7.2. 1911, d.
4.2. 1965. 5) Gísli, f. 3.10. 1913, d.
16.5. 1996. 6) Svavar, f. 2.12. 1914. 7)
þeirra synir eru Tómas Númi og
Axel Máni. 3) Hildur, f. 6.10. 1964,
sambýlismaður hennar er Ríkharð
Ottó Ríkharðsson, þeirra dóttir er
Þórdís Helga. 4) Arnar, f. 22.2.
1972, kvæntur Sigrúnu Hebu Óm-
arsdóttur, börn þeirra eru Sigurð-
ur Örn og Saga Lind. Eiginmaður
Olgu var Sigurður Kristjánsson, f.
6.8. 1905, að Miðskeri í Nesjum í
Hornafirði, d. 25.6. 1981. Börn
þeirra eru: 1) Álfheiður, f. 10.8.
1948, gift Má Þorvaldssyni, f. 18.1.
1946, dætur þeirra 1) Olga Björg, f.
29.3. 1970, hennar sambýlismaður
er Hreinn Hreinsson, dætur þeirra
eru Marsibil og Ísold. 2) Svanhild-
ur, f. 26.7. 1971, hennar börn eru
Egill Már og Oddný Ýr, barnsfaðir
Magnús Lárusson. 3)Hjördís Unn-
ur, f. 23.9. 1974, hennar sambýlis-
maður er Kári Sturluson, sonur
þeirra er Tindur. 2) Gísli, f. 18.7.
1952, hans dóttir er Agla Steinunn,
f. 29.10. 1987.
Útför Olgu fer fram frá Digra-
neskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
Þórunn, f. 1.9. 1917, d.
4.2. 1991. 8) Ottó, f. 9.4.
1921. 9) Ásfríður, f. 5.8.
1924, d. 31.12. 1998. 10)
Sigurrós, f. 28.8. 1926.
Olga eignaðist Grét-
ar, f. 17.6. 1938, faðir
Kristján Sigurmunds-
son, f. 3.9. 1905, á
Fossá, Barðarstrand-
arhreppi. Grétar er
kvæntur Hildi Jó-
hannsdóttur, f. 3.5.
1943. Börn þeirra eru
1) Jóhann, f. 4.6. 1961,
sambýliskona hans er
Erna Sigmundsdóttir og þau eiga
Róbert Andra og Birtu Marín. Fyr-
ir átti Jóhann soninn Grétar Þór,
barnsmóðir Kristín Albertsdóttir.
2) Sigurður Örn, f. 2.5. 1962,
kvæntur Ýri Gunnlaugsdóttur,
Í dag kveð ég kæra tengdamóður
mína eftir rúmlega fjörutíu ára kynni.
Þegar ég kom inn í fjölskylduna bjó
hún í Melgerði 6 í Kópavogi. Olga var
þá rétt að verða fimmtug og heilsan
enn í góðu lagi. Það var alltaf mikið
um að vera í kringum hana enda var
hún óvenju kraftmikil kona. Þurfti
helst alltaf að hafa eitthvað fyrir
stafni. Allur saumaskapur lék í hönd-
um hennar hvort sem var að bródera
stórar landslagsmyndir eða sauma föt
á barnabörnin. Hún vílaði ekki fyrir
sér að venda gömlum fötum og sauma
á barnabörnin frakka, kápu, útigalla
og ýmislegt fleira. Enda hafði Olga
góða reynslu af saumaskap þar sem
hún vann fyrir sér með þeirri iðju á
sínum yngri árum.
Ég verð að minnast á garðinn
hennar sem var alltaf jafnfallegur á
sumrin. Olga sá til þess að nóg væri af
blómunum með því að sá fyrir þeim á
haustin og setja þau niður í maíbyrj-
un. Allt sumarið var hægt að fá blóm í
vasa úr garðinum í Melgerðinu og
aldrei sást högg á vatni. Einnig voru
settar niður kartöflur, grænmeti og
jarðarber. Það má því segja að Olga
hafi haft græna fingur.
Olga missti eiginmann sinn, Sigurð
Kristjánsson, árið 1981. Þó nokkru
fyrr hafði heilsu hennar hrakað tölu-
vert og var hún heilsulítil upp frá því.
Eftir andlát Sigurðar flutti hún í
Fannborgina og var þar í nokkur ár.
Þaðan fór hún á sambýli fyrir aldraða
á Skjólbraut 1, en síðustu árin bjó hún
á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð. Þar
leið henni mjög vel og minntist hún
oft á hversu gott starfsfólkið væri
henni. Olga hafði gaman af söng en
söng þó sjaldan sjálf. Hún sagði
stundum að góð söngrödd væri ein
besta guðsgjöfin. Viti menn, þegar
Olga var komn á níræðisaldur tók hún
upp á því að syngja öllum stundum.
Okkur öllum til mikillar undrunar
kunni hún flesta söngtexta og söng
jafnvel á dönsku. Það er óhætt að
segja að Olga hafi verði einstakt gam-
almenni. Hún var ávallt létt í lund,
fylgdist vel með öllu sem var að ger-
ast og sagði stundum við mig: „Æ,
mér líður svo vel innan í mér.“ Hún
andaðist með reisn eins og hún hefði
óskað. Vissi að hún var að kveðja
þennan heim, kvaddi sína nánustu,
sátt við allt og alla. Hvíl þú í friði,
elsku tengdamamma.
Þín tengdadóttir
Hildur.
OLGA
GÍSLADÓTTIR

Fleiri minningargreinar um Olgu
Gísladóttur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.