Morgunblaðið - 20.04.2003, Side 25

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. APRÍL 2003 25
ÞEIR Hlynur, Bjarni og Haf-steinn úr fjöllistahópnumLorti eru sestir í sófann. Þeireru úr kvikmyndaanga Lorts
og voru ásamt félögum sínum valdir
kvikmyndagerðarmenn ársins á
Bedduverðlaununum í fyrra, sem
veitt eru af Bíói Reykjavík.
Raunar er listahópurinn Lortur
ekki alveg lagskiptur því allir hæfi-
leikar eru nýttir til góðra verka.
„Kristján Leifur sem klippir er t.d.
einarður myndlistarmaður,“ segir
Bjarni, sem sjálfur er í myndlist. „Við
eigum að heita bókmenntafræðingar,
en hann er farinn að krota núna,“
bætir Hafsteinn við um sig og Hlyn.
Unnu á stuttmyndadögum
Lortur byrjaði í kvikmyndagerð
árið 1996, en árið 2000 fór meiri al-
vara að færast í leikinn. „Þá réðumst
við í stærri verkefni,“ segir Bjarni.
„Við fórum að nýta fleira fólk og hóp-
urinn varð ekki eins skýrt afmarkað-
ur og áður heldur gengu þeir í hópinn
sem þörf var fyrir,“ segir Hafsteinn.
„Sá sem vinnur einu sinni með hópn-
um er orðinn hluti af honum,“ segir
Bjarni.
Lortur hefur staðið fyrir þremur
myndlistarsýningum eða öll sumur
síðan árið 2000. Stuttmyndirnar eru
orðnar tíu talsins og þeir unnu verð-
laun á stuttmyndadögum árið 2000
fyrir myndina Georg: Lifandi lag og
árið 2002 fyrir Leitina að heiðarlega
Arabanum og Íslenska herinn. Núna
er Lortur með þrjár myndir í vinnslu.
Kvikmynd í fullri lengd
„Same Story er kvikmynd í fullri
lengd sem tekin er í Reykjavík og
Aþenu árið 2001. Verkefnið er það
stórt að við höfum ekki komist lengra,
en í upphafi fengum við styrk frá Evr-
ópuráði,“ segir Bjarni.
„Þetta er mynd um samevrópska
landamæralausa vitund; ástina á
syðsta og nyrsta odda álfunnar,“ seg-
ir Hlynur.
„Hún fjallar um kvikmyndagerðar-
menn sem eru hálfgerðir kjánar og
uppfullir af samevrópskri vitund á
meðan þeir eiga í erfiðleikum með
samskipti sín á milli,“ segir Haf-
steinn.
„Það er alveg í anda myndarinnar
að hún sé stopp og það vanti fleiri
krónur til að ljúka henni,“ klykkir
Bjarni út með.
Stuttmyndir unnar með spuna
En aðaláherslan hefur verið á gerð
stuttmynda. „Oftast styðjumst við
ekki við fullunnið handrit, en erum við
niðurnegldar hugmyndir og fastmót-
aðar persónur og spinnum út frá því,“
segir Hlynur.
„Fyrir vikið tökum við mikið efni
og það hefur gengið vel. Við njótum
þess að vera stór hópur þannig að það
skortir aldrei hugmyndir,“ segir
Bjarni.
„Þetta er eins og í hljómsveit,“ seg-
ir Hafsteinn.
Og þeir sjá engan mun á því að gera
stuttmynd, heimildarmynd eða til-
raunamynd. Leitin að heiðarlega
Arabanum var t.d. stutt heimildar-
mynd og Georg: lifandi lag var „leikin
heimildarmynd um íslenska og
danska karókísöngvara sem reyna að
meika það karókísenunni í Kaup-
mannahöfn. Þetta var eitt sumar og
afsprengi hópavinnu og þess andrúms
sem skapaðist,“ segir Hafsteinn.
Í augnablikinu er Lortur að vinna
að fjörutíu mínútna langri stuttmynd,
Grön: Mottan talar. „Þetta er hvers-
dagslegt tilvistardrama um stöðu
karlmannsins í upphafi nýrrar aldar,“
segir Hlynur.
„Hvernig karlmaðurinn getur fótað
sig í nýrri heimsmynd,“ segir Haf-
steinn.
„Þetta markar upphaf karlabarátt-
unnar,“ segir Bjarni.
„Það sem koma skal,“ segir Haf-
steinn.
„Það vantar fyrirmyndir fyrir karl-
menn og að fjallað sé um íslenskan
veruleika,“ segir Hlynur.
Að lokum tala þeir um að það vanti
markað fyrir stuttmyndir hér á landi.
„Allur aðbúnaður er orðinn það
góður með stafrænu tækninni að
myndirnar eru vel gjaldgengar í sjón-
varp eða bíó. En eini vettvangurinn
virðist vera Bíó Reykjavík, sem er
stórkostlegt og þarft fyrirbæri og þar
er mikil gróska. Reyndar sýndi Sjón-
varpið Leitina að heiðarlega Araban-
um á dögunum, en eina ástæðan var
sú að hún hafði unnið til verðlauna. Þá
varð Sjónvarpið að sýna hana.“
Karlmenn og
fyrirmyndir
Kvikmyndagerðarmenn úr fjöllistahópnum Lortinum og til hægri er sýnishorn úr stuttmyndum þeirra félaga.
Morgunblaðið/Árni Torfason