Morgunblaðið - 30.04.2003, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. APRÍL 2003 39
✝ Ólafur Þor-steinsson fædd-
ist í Reykjavík 5. júlí
1918. Hann lést á
Landsspítala í Foss-
vogi 23. apríl síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Þorsteinn Jóhann
Finnsson, hafnsögu-
maður í Reykjavík,
f. í Múlakoti í Mýra-
sýslu 18.12. 1894, d.
1.6.1948, og Ólafía
Einarsdóttir hús-
freyja í Reykjavík, f.
í Holti við Skóla-
vörðustíg 1897. Ólafur var elstur
af sex börnum foreldra sinna. Að-
alsteinn, Ásgeir og Guðrún eru
látin en eftir lifa Þór og Ásta.
Ólafur kvæntist 16. nóvember
1945, var kvæntur Margréti Hall-
dórsdóttur sem lést 2. júlí 1992,
sambýliskona hans er Anna
Hulda Hjaltadóttir, Rannveig Sal-
óme, f. 29. apríl 1948, gift Árna
Sörensen, Ásgeir, f. 20. ágúst
1949, kvæntur Svanhvíti Ástu
Jósefsdóttur og Kristján Hannes,
f. 4. mars 1951, kvæntur Bjarn-
rúnu Júlíusdóttur. Yngsta barnið
drengur fæddist í mars 1957 og
lést nokkrum dögum síðar.
Barnabörnin eru 21 og barna-
barnabörnin 25.
Ólafur og Bryndís bjuggu allan
sinn búskap í Reykjavík og vann
Ólafur framan af ævi ýmis störf
en lauk síðan námi í járnsmíði við
Iðnskólann í Reykjavík, þá kom-
inn á fimmtugsaldur, og vann
sem járnsmiður til starfsloka.
Taflmennska átti hug hans allan
og var hann gerður að heiðurs-
félaga Taflfélags Reykjavíkur ár-
ið 1991.
Útför Ólafs fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
1940 Bryndísi Krist-
jánsdóttur, f. 8. sept.
1918, d. 25. okt. 1971.
Foreldrar hennar
voru Rannveig Sal-
óme Sveinbjörnsdótt-
ir og Kristján Hannes
Magnússon frá Ísa-
firði. Þau Ólafur og
Bryndís eignuðust
átta börn og komust
sjö til fullorðinsára.
Þau eru: Erling Þór-
arinn, f. 14. okt. 1939,
kvæntur Helgu G.
Pálsdóttur, Álfheið-
ur, f. 10. sept. 1941,
gift Ólafi Jóhannssyni, Einar, f. 3.
júlí 1943, var kvæntur Aðalheiði
Magnúsdóttur, þau skildu, eigin-
kona hans er Erla Marinósdóttir,
Ólafur Þorsteinn, f. 15. sept.
Í dag er til moldar borinn
tengdafaðir okkar Ólafur Þor-
steinsson. Hann kvaddi þennan
heim, umvafinn ást og umhyggju
barna sinna, tengdabarna og fjöl-
skyldna þeirra.
Á skilnaðarstundu er margs að
minnast. Liðin er hartnær hálf öld
síðan fyrstu tengdabörnin fóru að
tínast inn í þessa stóru og sam-
heldnu fjölskyldu og öll vorum við
boðin hjartanlega velkomin.
Ólafur tengdafaðir okkar var
mikið ljúfmenni, ráðvandur og hóg-
vær. Hann var ekki alltaf margmáll
en handtak hans var þétt og traust
og sagði meira en mörg orð.
Ungur kynntist hann eiginkonu
sinni Bryndísi Kristjánsdóttur frá
Ísafirði og var hjónaband þeirra af-
ar ástríkt. Á fyrstu búskaparárum
þeirra bjuggu þau víða í leiguhús-
næði enda mikill skortur á húsnæði
í Reykjavík á þeim tíma. Á sjötta
áratugnum eignuðust þau sitt eigið
húsnæði á Réttarholtsvegi 97 og
var það stór stund í lífi fjölskyld-
unnar. Alla tíð stóð heimili þeirra
opið ættingjum og vinum og var
þar oft mjög gestkvæmt. Þar sann-
aðist að þar sem er hjartarými þar
er húsrými. Bryndís féll frá langt
um aldur fram árið1971. Var það
Ólafi mikið áfall svo og fjölskyld-
unni allri. Eftir það bjó hann einn
til hins síðasta.
Ólafur vann við járnsmíðar mest-
an hluta starfsævi sinnar og þótti
með afbrigðum vandvirkur. Fram-
an af vann hann sem ófaglærður en
þegar hann var kominn á fimm-
tugsaldur hóf hann nám við Iðn-
skólann og lauk þaðan prófi sem
járnsmiður. Lengst af starfaði hann
sem suðumaður hjá Landsmiðjunni
í Reykjavík við skipaviðgerðir og
smíði síldartanka víða um land sem
Landsmiðjan var fengin til að reisa.
Síðustu ár starfsævinnar vann hann
hjá Vegagerð ríkisins.
Ólafur átti sín áhugamál þótt
ekki væru frístundirnar alltaf
margar. Hann var snjall skákmaður
og tefldi hjá Taflfélagi Reykjavíkur
meðan heilsa hans leyfði. Fjöl-
skylda hans, börn, tengdabörn og
barnabörn áttu góðar stundir með
honum við taflborðið. Hann var
gerður að heiðursfélaga Taflfélags-
ins árið 1991.
Að leiðarlokum þökkum við
elskulegum tengdaföður okkar
samfylgdina.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Helga, Ólafur, Árni, Ásta,
Bjarnrún, Erla og Anna.
„Neeei, ætlarðu að gera þetta?“
var afi vanur að segja, af sínu al-
kunna hæglæti, þegar margur háð-
uglegur afleikurinn var í þann
mund að verða leikinn við skák-
borðið í Arkarholtinu eitthvert
sunnudagskvöldið þegar hann var í
heimsókn. Þessari aðvörun fylgdi
jafnan góðlátlegt glott og ekki vott-
aði fyrir óþolinmæði gagnvart
óþreyjufullum en jafnframt merg-
lausum andstæðingnum. Þrátt fyrir
að himinn og haf skildu á milli
áskorendanna hvað styrkleika
snertir voru gleraugun bara löguð á
nefinu á meðan beðið var eftir bet-
ur ígrunduðum leik. Ekkert fékk
hnikað þolinmæðinni.
Afi var alla tíð bjargfastur
punktur í tilveru okkar. Hann kom
alltaf í mat til okkar á sunnudags-
kvöldum stundvíslega klukkan sjö
og höfðum við hann jafnvel grun-
aðan um að jafna út tímann uppi á
horni ef hann var of snemma á ferð.
Afi var okkur ávallt fyrirmynd hvað
háttvísi og kurteislega framkomu
varðar. Hann var lítt gefinn fyrir
raup eða annan sjálfbirgingshátt.
Það þurfti því yfirleitt aðra til að
upplýsa okkur um hina ýmsu hæfi-
leika sem hann bjó yfir. Sundgarp-
ur var hann mikill og fótafimur með
afbrigðum. Við systkinin hefðum til
dæmis gefið mikið fyrir að hafa ver-
ið flugur á vegg er hann og amma
svifu um sali Hótel Borgar í nettri
Charleston-sveiflu á þeirra sokka-
bandsárum. Enn frekar hefði verið
gaman að sjá hann spila fyrir hana
á píanó að lokinni bíóferð, en tón-
listarhæfileika sína bar hann sjald-
an á torg.
Þótt hann afi hafi verið maður
fárra orða hafði hann svo góða og
sterka nærveru að marklaust tal
var óþarft. Enginn vafi leikur á því
að fyrir þessari nærveru munum
við ávallt geta fundið hvenær sem
við þurfum á að halda þótt afi sé nú
fallinn frá. Enda erum við þess full-
viss að þessi yfirvegaða rödd muni
hljóma í huganum ef við nokkurn-
tímann á lífsleiðinni erum komin á
fremsta hlunn með að leika af okk-
ur: „Neeei, ætlarðu að gera þetta?“
Þröstur og Bryndís.
Í dag kveðjum við ástkæran afa
okkar. Minningin um hann mun þó
lifa í hjarta okkar um ókomna tíð.
Við munum vel eftir heimsóknunum
í Skálagerði og matarboðunum
heima. Afi var rólyndismaður,
þakklátur og hlýr. Góðu stundirnar
sem við áttum saman við taflborðið
með afa eru okkur ofarlega í huga.
Við náðum oft í taflborð og röð-
uðum upp og afi var alltaf til í að
tefla við okkur. Afi reyndi eftir
bestu getu að miðla sinni reynslu
og gefa góð ráð, en skák var eitt af
áhugamálum hans. Afi var sérstak-
lega barngóður maður og það er
okkur minnisstætt þegar hann fékk
nýfædda dóttur mína og frænku
okkar í fangið. Það var eins og ljós
færðist yfir hann og hann varð svo
glaður. Þrátt fyrir að hann væri
farinn að gleyma ýmsu í hinu dag-
lega amstri gleymdi hann engu sem
sneri að barna-barnabarni sínu.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem.)
Þín barnabörn
Lovísa, Helgi og Bryndís.
Í dag kveðjum við, með virðingu
og þakklæti, afa okkar, Ólaf Þor-
steinsson. Hann var okkur barna-
börnunum góð fyrirmynd með hæg-
læti sínu, hógværð og fágaðri
framkomu.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Blessuð sé minning hans.
Jón Þór, Bryndís og Páll
Arnar Erlingsbörn.
ÓLAFUR
ÞORSTEINSSON Elskulegur maðurinn minn, pabbi okkar, tengda-
pabbi, afi og langafi,
GÍSLI KONRÁÐSSON
fyrrv. framkvæmdastjóri,
Víðilundi 23,
Akureyri,
andaðist á heimili sínu sunnudaginn 27. apríl.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju mánu-
daginn 5. maí kl. 13.30.
Sólveig Axelsdóttir,
Axel Gíslason, Hallfríður Konráðsdóttir,
Hólmfríður Gísladóttir, Guðmundur Pétursson,
Þórhalla Gísladóttir, Samúel J. Samúelsson,
Sólveig Gísladóttir, Hörður Blöndal,
Katrín Gísladóttir, Björn Ingi Sveinsson,
Hildur Gísladóttir, Sigurður M. Albertsson,
Björg Gísladóttir, Haraldur Baldursson,
Kjartan Þorbjörnsson, Júlía Þorvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
KRISTBJÖRG Ó. ÓSKARSDÓTTIR
frá Steinum undir Eyjafjöllum,
Gullsmára 7,
Kópavogi,
sem lést miðvikudaginn 23. apríl, verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 2. maí
kl. 15.00.
Vilborg Ólafsdóttir, Gestur Þór Sigurðsson,
Jóhann Ólafsson, Hjördís Hjaltadóttir,
Elín Rut Ólafsdóttir, Brynjólfur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Eiginmaður minn, faðir, stjúpfaðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
BJÖRN ÞORGEIRSSON,
Sólvallagötu 3,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstu-
daginn 2. maí kl. 13.30.
Ragnhildur Erlendsdóttir,
Þorgeir Björnsson, Margrét Sigurðardóttir,
Þuríður Björnsdóttir, Bjarni Geirsson,
Hilmar Þór Kjartansson, María Hallbjörnsdóttir,
Jón Birgir Kjartansson, Themina Kjartansson,
Auður Kjartansdóttir, Hörður Bachmann,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
elskulegs eiginmanns míns, föður, tengda-
föður, sonar, tengdasonar og bróður,
SVEINS MAGNÚSAR MAGNÚSSONAR,
Blómsturvöllum 34,
Neskaupstað.
Ólöf Þorgeirsdóttir,
Hlynur Sveinsson, Harpa Rún Björnsdóttir,
Dagur Sveinsson,
Bjarki Sveinsson,
Anna Sveinsdóttir,
Jónína Þorgrímsdóttir, Þorgeir Sigfinnsson
og systkini hins látna.
Bróðir okkar,
ÞORSTEINN SIGURVALDASON
frá Eldjárnsstöðum,
verður jarðsettur frá Blönduóskirkju föstudaginn 2. maí kl. 14.00.
Systur hins látna.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN JÓHANNA SIGTRYGGSDÓTTIR,
áður til heimilis í
Munkaþverárstræti 32,
Akureyri,
lést á hjúkrunarheimilinu Seli mánudaginn
21. apríl sl.
Jarðarförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 2. maí nk. kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er
bent á hjúkrunarheimilið Sel.
Fyrir hönd ættingja,
Jóhann Karl Sigurðsson,
Óttar og Þorbjörn Kjærbo.
Ástkær eiginmaður minn,
ÓLAFUR ÞÓRÐARSON,
bóndi á Ökrum,
andaðist á Dvalarheimili aldraðra, Borgarnesi, mánudaginn 28. apríl.
Útför verður auglýst síðar.
Fyrir mína hönd og annarra aðstandenda,
Ingibjörg Jóhannsdóttir,
Ökrum.