Morgunblaðið - 30.04.2003, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 MIÐVIKUDAGUR 30. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Andrés Andréssonfæddist á Hamri í
Múlasveit í A-Barða-
strandarsýslu 28. júní
1925. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 22. apríl
sl. Foreldrar hans
voru Andrés Gíslason
og Guðný Gestsdóttir
á Hamri. Systkini
Andrésar eru: 1)
Haukur Breiðfjörð
Guðmundsson, f. 23.8.
1919, 2) Gísli, f. 22.9.
1920, d. 22.2. 1945, 3)
Guðbjartur Gestur, f. 22.1. 1922, 4)
Sigurbergur, f. 4.2. 1923, d. 1989,
5) Kristín, f. 11.5. 1924, 6) Guðrún
Jóhanna, f. 3.1. 1927, 7) Páll
Straumberg, f. 29.1.
1928, 8) Sigríður, f.
22.4. 1929, d. 30.1.
2000, 9) Bjarni Krist-
inn, f. 3.3. 1930, 10)
Jón, f. 26.3. 1931, 11)
Ingibjörg Sigurhild-
ur, f. 27.4. 1932, d.
12.8. 1943, 12) Egg-
ert, f. 17.8. 1933, 13)
Garðar, f. 20.3. 1935,
d. 5.7. 2001, og 14)
Björg, f. 23.1. 1937.
Eftirlifandi eigin-
kona Andrésar er
Kristgerður Þórðar-
dóttir. Þeim varð ekki barna auðið.
Útför Andrésar verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Hann Dandi frændi er farinn. Það
er undarlegt að hafa ekki lengur
frænda sem hefur verið hluti af dag-
legu lífi í mörg ár.
Aðstæður höguðu því þannig að ég
kynntist Andrési fyrst þegar ég kom
á Akranes til náms, fyrir rúmum tutt-
ugu árum. Ég kom inn á heimili
þeirra hjóna, Andrésar og Gerðu, um
jól 1982 og átti heimili hjá þeim, með
hléum, allt til vors 1987 er ég hóf sjálf
búskap á Skaganum. Ekki áttu þau
nein börn og oft heyrði ég Gerðu
kynna mig sem fósturdóttur þeirra,
þó hálf fullorðin væri. Þau voru mér
því sem aðrir foreldrar. Það var ómet-
anlegur stuðningur að fá að búa hjá
þeim á meðan á námi stóð. Með þeim
lærði ég að ferðast um landið, fylgjast
með á korti eða í handbók hvert leið lá
og kynnast örnefnum ýmissa lands-
hluta. Áttum við eftir að ferðast mikið
saman seinna, þegar bæði voru komin
á ferðabíla.
Andrés var völundur í höndunum. Í
kjallaranum á Skagabrautinni urðu til
margir góðir gripir sem bera honum
gott vitni og munu halda minningu
hagleiks hans á lofti um ókomna tíð.
Eitt vorið smíðaði hann hús fyrir
frændur sína, syni mína. Þetta átti að
verða lítill kofi til að leika sér í, en
endaði sem listasmíð, hár til lofts og
víður til veggja. Alltaf var hægt að
leita til hans ef eitthvað þurfti að laga
eða smíða og var hann okkur hjálp-
legur við margt timburverk. Ég vil
þakka fyrir þessi ár sem kynni okkar
stóðu og sendi Gerðu innilegar sam-
úðarkveðjur. Megi Guð styðja þig og
styrkja, elsku Gerða mín.
Pálína Pálsdóttir.
Ég hefi verið að reyna að rifja upp
hvenær kynni okkar hjóna og Andr-
ésar Andréssonar og konu hans
Kristgerðar Þórðardóttur hófust.
Andrés og við hjón vorum öll „að vest-
an“ , sitt úr hvorum hreppnum. En
strandlengja Barðastrandarsýslu er
löng og það atvikaðist svo að engin
persónuleg kynni voru á milli okkar,
fyrr en hér á Akranesi. Andrés var
uppalinn í stórum systkinahóp á
Hamri í Múlasveit. Foreldrar hans
voru hjónin Andrés Gíslason og
Guðný Gestsdóttir er þar bjuggu og
komu sínum stóra hópi til manns, fyr-
ir tíma allra barnabóta.
Ungur stundaði Andrés ýmis störf,
bæði hér á Akranesi og víðar, vann
t.d. á skurðgröfu austur í Rangár-
vallasýslu. En þar mun hann hafa
kynnst konu sinni, Kristgerði, en hún
er ættuð frá Ásmundarstöðum í Ása-
hreppi. Þau hófu búskap á Hamri í
Múlasveit, æskuheimili Andrésar. En
stórfelldar breytingar voru að verða í
búskap og ekki höfðu allar byggðir
skilyrði, sem voru forsenda fyrir nýja
hætti. Búskapur lagðist því af um þær
slóðir. Þau hjón fluttu hingað á Akra-
nes og keyptu húsið á Skagabraut 25,
sem Andrés hefir síðan fært innar á
lóðina og endurbyggt á allan hátt og
var snyrtimennska þeirra hjóna til
fyrirmyndar inni sem úti. Andrés var
starfsmaður í Sementsverksmiðjunni
til starfsloka. En samhliða því kom
hann sér upp aðstöðu til smíða í kjall-
ara hússins. Þar stundaði hann smíð-
ar í frístundum á vetrum, meðan hann
sótti vinnu utan heimilis. Og þar varð
margur fallegur gripur til, stór og
smár. Hann smíðaði t.d. rokka sem
hann renndi og vann á svo fallegan
hátt að færri fengu en vildu. Þegar við
hjón brugðum búskap og fluttum
hingað á Akranes tókust fljótlega góð
kynni með okkur, sem aldrei hefir
borið skugga á. Þeir Óli og Andrés
höfðu lengi fyrir fastan sið að fara í
morgungöngu fyrir hádegi á sunnu-
dögum og höfðu þá gaman af ef þeir
sáu merki um horfna atvinnuhætti
o.fl. í þeim dúr. Einnig fórum við í
styttri helgaferðir saman um tíma, en
það lagðist af þegar við breyttum um
ferðamáta. Þau fengu sér húsbíl, en
við settumst að í sumarhúsi, en fórum
lengri ferðir inn á milli. En alltaf hélst
sama góða sambandið og þegar Óli
hafði fengið áfall sem varnaði honum
að komast sjálfur ferða sinna, var það
Andrés sem oftast kom að finna hann,
fyrst heima, síðar inn á Dvalarheim-
ilinu Höfða. Fyrir þetta og öll önnur
kynni vil ég þakka að leiðarlokum.
Blessuð sé minning hans. Fyrir hönd
okkar Óla,
Sigurbjörg Sæmundsdóttir.
ANDRÉS
ANDRÉSSON
✝ Ingólfur LarsKristjánsson
fæddist í Reykjavík
27. september 1921.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu 13. febrúar síð-
astliðinn og var út-
för hans gerð frá
Þóroddsstaðakirkju
22. febrúar.
Kristbjörg Jóns-
dóttir fæddist í
Ystafelli 8. júní
1919. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Þingeyinga á Húsavík 6. apríl
síðastliðinn og var útför hennar
gerð frá Þóroddsstaðakirkju 12.
apríl.
Mannleg samskipti magna þrótt
og margfalda vinnugleði.
Heilbrigð hugsun eykur sótt
og heldur við sálargleði.
Þessi íhugun mín kom upp í huga
minn er ég settist niður til að minn-
ast ykkar heiðurshjóna Ingólfs og
Kristbjargar frænku minnar. Án
ykkar hefði lífið á þessari jörð verið
snauðara og aðra eins dugnaðar-
forka var gaman að umgangast og
eiga að vinum, því á leið minni norð-
ur til heimahaganna var alveg sjálf-
sagt að stoppa og ræða málin og var
sem maður væri kominn í foreldra-
hús eftir langa fjarveru. Hlýjan og
vináttan skein úr augum ykkar enda
var hús ykkar ætíð opið og gestrisn-
in í fyrirrúmi, þar sem borð svignuðu
undan kræsingum og heitt kaffi á
könnunni. Alltaf gáfuð þið ykkur
tíma til að fagna gestum og veita
orku og innblástur í þingeyska
menningu, eins voru heimsmálin
reifuð frá ýmsum hliðum.
Ingólfur minn, í skúrinn til þín var
ætíð gott og fróðlegt að koma og
þeim sem þangað komu var ávallt
tekið fagnandi og fóru menn glaðir
og margsvísari er þeir kvöddu þig
með þitt fallega og kómíska bros.
Alla þíns dugnaðar og atorku sem þú
veittir bílum og vélum í gegnum árin
fáum við að njóta sem eftir sitjum.
Enda ber Samgönguminjasafnið á
Ysta-Felli heiðursmerki ykkar hjóna
um ókomnar stundir.
Þið voruð mjög náin og samheldin
hjón og báruð traust og virðingu
gagnvart hvort öðru, þótt oft væri
gatan upp í móti í lífinu funduð þið
ávallt sama stíginn og leiddust hönd í
hönd.
Ég þakka ykkur, kæru vinir mínir,
samfylgdina þennan spöl sem við
gengum saman. Ég votta börnum,
tengdabörnum og öðrum aðstand-
endum samúð mína.
Guð geymi ykkur.
Sigurveig Buch.
INGÓLFUR LARS
KRISTJÁNSSON
KRISTBJÖRG
JÓNSDÓTTIR
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
LEGSTEINAR
Mikið úrval af legsteinum
og fylgihlutum
Sendum myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík, sími 587 1960
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
BERGLJÓTAR GUTTORMSDÓTTUR,
Lynghaga 8,
Reykjavík.
Sigríður H. Ólafsdóttir,
Guttormur Ólafsson, Aðalbjörg Ólafsdóttir,
Þorsteinn Ólafsson, Ásthildur S. Rafnar,
Eggert B. Ólafsson, Sigrún H. Pálsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegt þakklæti til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför ást-
kærs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
VILHJÁLMS VILHJÁLMSSONAR
(Wilfried Hans-Günther Steinmüller),
fæddur 02.10.44, dáinn 07.04.03.
Erna Fjóla Baldvinsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og langafabarn.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
afa og langafa,
SIGURÐAR HALLGRÍMSSONAR
vélfræðings,
Granaskjóli 24,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni fyrir einstaka umönnun og hlýhug.
Elín Aðalsteinsdóttir,
Hallgrímur Sigurðsson,
Rannveig Sigurðardóttir,
María Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir til allra þeirra er auðsýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
elskulegrar vinkonu minnar og systur okkar,
SVEINBJARGAR ERASMUSDÓTTUR
frá Háu-Kotey
í Meðallandi,
síðast vistmaður á Garðvangi,
Garði.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Garðvangs.
Guð blessi ykkur öll.
Viggó Guðjónsson,
Guðríður Erasmusdóttir,
Helga Erasmusdóttir.
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið og
grein hefur borist) eða á disk-
lingi. Ef greinin er á disklingi
þarf útprentun að fylgja. Nauð-
synlegt er að tilgreina símanúm-
er höfundar og/eða sendanda
(vinnusíma og heimasíma). Ekki
er tekið við handskrifuðum
greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfilegri
lengd á útfarardegi, en aðrar
greinar séu um 300 orð eða 1.500
slög (með bilum) en það eru um
50 línur í blaðinu (17 dálksenti-
metrar). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Einnig er hægt að senda
örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5–15 línur, og votta
virðingu án þess að það sé gert
með langri grein. Greinarhöf-
undar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni
undir greinunum.
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsingum
um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum en ekki í greinunum sjálf-
um. Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu
greina, enda þótt þær berist inn-
an hins tiltekna frests.
Frágangur
minningar-
greina