Morgunblaðið - 02.05.2003, Blaðsíða 35

síns ágætis nokkuð þótt með ólíkum
hætti væri. Vináttan styrktist.
Björn fór á undan heim að vinna á
Alþýðublaðinu og þar hófst blaða-
mennskuferill hans sem síðan varð
óslitinn og á sér ekki margar hlið-
stæður.
Það átti fyrir okkur að liggja að
vera hvor í sínum landsfjórðungi
þegar við hófum baráttuna fyrir líf-
inu.
Ég norður í landi, hann fyrir sunn-
an en vorum fljótir að ná upp viðeig-
andi vængjaslætti þegar við hitt-
umst, sem þó var sjaldnar en gott
var.
Bjartur sumarmorgunn skömmu
eftir að við Guðbjörg erum sest í
Ólafsfjörð og hann kemur við í sum-
arleyfi einu sinni sem oftar og við
fórum í Fjarðarána að kankast á við
bleikju og líka þar í veiðiskapnum
bar hann sig til með snaggaralegri
hætti en algengast er. Hylurinn
hreint ekki spegilsléttur eftir að
Björn var kominn með stöngina út í
hann miðjan með talsvert íburðar-
meiri sveiflum og hljómstríðari
áslætti á vatnsskorpuna en tíðkast
hjá öðrum iðkendum íþróttarinnar
en veiddi samt.
Hann lagði þó ekki fyrir sig stang-
veiði í frístundum síðan.
Hins vegar reyndist hann áhuga-
samur ræktunarmaður í garðinum
heima og kom okkur á óvart, vinum
sínum, undi þar vel og var býsna
stoltur að sýna garðinn sinn vel gró-
inn og blómlegan.
Mislangt var síðar milli heim-
sókna en ekki kaupstaðarferð sem
stæði undir nafni hjá okkur hjónum
utan komið væri til Guðrúnar og
Björns í Hafnarfjörð.
Og svoleiðis var sl. haust að ég
þurfti að koma afurðum í Hús mál-
aranna á sýningu að enn efndu þau
til veislu. Tóku á móti okkur með
rausn og hlýju, glaðværð og glæsi-
leik eins og svo oft áður. Það geislaði
af þeim. Enn eitt ógleymanlegt
kvöld í sjóðinn. Nýjasta bókin henn-
ar Guðrúnar, Saga Svanhvítar Egils-
dóttur, nýkomin úr prentsmiðju,
Björn stoltur af því tilefni líka, glað-
ur og reifur og nú í fyrsta sinn orðaði
hann við okkur hugmyndir um
hvernig hann dreymdi um að verja
eftirlaunaárunum þegar þar að
kæmi og kemur ekki við þessa sögu.
Við drukkum hestaskál og kvödd-
umst á stéttinni að Mávahrauni 3.
Bjartir júnídagar. Stúdentahópur-
inn frá MA 1956 hefur hist eins og
hefð er til. Björn Jóhannsson var
traustur þegn Menntaskólans á Ak-
ureyri, bar hlýjan hug til skólans og
minntist áranna þar með gleði, brá
sér í líki kennara og skólasystkina
með eftirhermum á glaðværum
stundum og naut endurfundanna af
slíkum ákafa að stundum mátti mað-
ur hafa sig allan við að fylgja honum
eftir enda hafði hann stundum orð á
því að hann tímdi ekki að sofa bjart-
ar afmælisnæturnar fyrir norðan.
Við sitjum nú eftir dálítið skrýtin
til augnanna og vitum að öðruvísi
verður næst þegar við hittumst og
fögnum tímamótum.
Mörgum finnst helst til langt á
milli funda. Þeir höfðu því um það
forystu í byrjun þessa árs Björn,
Friðjón Guðröðarson og Knútur
Bruun að bæta úr því og kalla skóla-
systkin til kaffidrykkju einu sinni í
mánuði til að endurnýja vináttu og
kunningsskap, rifja upp og hlýja sér
við gamlar minningar. Það var vel til
fundið hjá þeim og mjög var það í
anda Björns að vilja halda saman
hópnum og til skila því sem tengt
hefur hann saman árin öll síðan lífið
var eftirvænting.
Orða er vant þegar kemur að
þætti Guðrúnar hans Björns í lífi
hans og hamingju. Fjörmiklar gáfur
hennar og kankvíst viðhorf til lífsins
var honum mikilsverðara en ég hefi
hæfileika til að orða. Aðdáun okkar á
hún, þakklæti og vináttu. Henni
sendum við einlægar samúðarkveðj-
ur, börnunum og fjölskyldunni allri.
Skólasystkinin frá MA, stúdentar
1956, kveðja Björn Jóhannsson með
þökk og söknuði. Blessuð sé minning
hans.
Kristinn G. Jóhannsson.
Þegar ég hitti Björn Jóhannsson í
fyrsta skipti þótti mér hann ekki
árennilegur maður. Ég stóð skjálf-
andi fyrir framan hann í Morgun-
blaðshúsinu og reyndi að telja hann
á að birta í blaðinu grein sem ég
hafði skrifað. Honum þótti allt að
greininni. Hann sagði mér að breyta
greininni svona og svona og ef ég
gerði það skyldi hann birta hana.
Hann stóð við orð sín.
Ferðir mínar til Björns urðu
margar og mörg urðu símtölin.
Smám saman kynntist ég manninum
á bak við andlitið sem mér hafði þótt
bera svo strangan svip. Hann reynd-
ist bæði hjartahlýr og leiftrandi gáf-
aður.
Ég mun aldrei gleyma þessum
mæta manni sem ég hef síðari ár tal-
ið til minna betri vina. Hann kenndi
mér svo margt hann Björn. Hann
kenndi mér að tjá mig í rituðu máli
og hann sagði mér að ef ég vildi vera
marktæk ætti ég ekki að skrifa nema
tvær greinar á ári í blaðið og þá að-
eins um baráttumál mín.
Þau voru svo mörg og svo góð heil-
ræðin hans.
Ég votta Guðrúnu Egilson, konu
Björns, og börnunum fjórum inni-
lega samúð.
Hvíl þú í faðmi Guðs, góði vinur
minn.
Auður Guðjónsdóttir.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. MAÍ 2003 35
GUÐFINNA KRISTÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Lambadal í Dýrafirði,
Hófgerði 2, Kópavogi,
lést á Landspítalanum Hringbraut laugardag-
inn 26. apríl.
Úför hennar fer fram frá Kópavogskirkju laug-
ardaginn 3. maí kl. 14.00.
Þormóður Pálsson og fjölskylda.
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
KJARTAN FRIÐBJARNARSON
kaupsýslumaður
frá Siglufirði,
lést þriðjudaginn 29. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Alida Olsen Jónsdóttir,
Daníel Jón Kjartansson,
Alda Kjartansdóttir,
Edda Kjartansdóttir,
Ómar Kjartansson,
Súsanna Kjartansdóttir,
Kjartan Kjartansson,
Sigríður Kjartansdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinar-
hug vegna andláts og útfarar elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
KRISTÍNAR BENEDIKTSDÓTTUR,
áður til heimilis í
Smáratúni 2, Selfossi.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á hjúkrunar-
heimilinu Ljósheimum, Selfossi, fyrir góða
umönnun.
Sólveig Jónsdóttir,
Oddbjörg Jónsdóttir, Einar Sumarliðason,
Guðfinnur Jónsson, Helga Emilsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Við þökkum af alhug öllum þeim sem sýndu
okkur samúð, hlýju og umhyggju vegna fráfalls
okkar ástkæra eiginmanns, föður, stjúpföður,
tengdaföður, afa og bróður,
SØREN STAUNSAGER LARSEN.
Velvild ykkar hefur verið okkur styrkur í þessari
þungu raun.
Sérstakar þakkir til starfsfólks slysa- og bækl-
unardeilda Landspítala Fossvogi fyrir alúð og nærgætni.
Sigrún Ólöf Einarsdóttir,
Martin S. Larsen,
Anders S. Larsen,
Lóa K. Biering,
Ingólfur Níelsson,
Sigurpáll Sören Ingólfsson,
Jens Larsen
og aðrir aðstandendur.
Ástkær faðir minn, unnusti, sonur, fóstursonur,
tengdasonur, bróðir, mágur og frændi,
GUNNAR BERG JÓHANNSSON,
sem lést af slysförum mánudaginn 28. apríl,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju þriðju-
daginn 6. maí kl. 13.30.
Sindri Snær Gunnarsson,
Arnbjörg Ösp Matthíasdóttir,
Gunndís R. Hafsteinsdóttir, Páll Þórarinsson,
Jóhann B. Óskarsson, Sólrún Héðinsdóttir,
Matthías Bragason, Ragnheiður S. Helgadóttir,
Harpa Sigurbjörnsdóttir, Baldur G. Arnarson,
Óskar Jóhannsson, Helga Jóna Þórunnardóttir,
Hróðvar H. Jóhannsson, Gyða Vestmann,
Júlíus B. Jóhannsson,
Stefán R. Jóhannsson,
Kristrún Jóhannsdóttir
og systkinabörn.
Ég kveð með söknuði góðan
samstarfsmann til margra ára og
skoðanabróður í öllum meg-
inmálum til heilla fyrir okkur Ís-
lendinga. Að fylgjast með Birni
Jóhannssyni við fréttastjórn var
líkt og að kynnast verklagi frá-
bærs listamanns. Að ræða við
hann um málefni líðandi stundar
var á við góða vítamínsprautu.
Hin síðari ár hittumst við of sjald-
an en skiptumst á orðum í síma
eða tölvu. Tilveran verður grárri
við ótímabært brotthvarf Björns.
Ég votta Guðrúnu, börnum hans
og öðrum vandamönnum innilega
samúð.
Björn Bjarnason.
Björn Jóhannsson var bæði
vinnufélagi og fjölskylduvinur. Að
honum gengnum breytist margt.
Hin daglega morgunkveðja,
„Komið þér sælar, frú Lauga,“ á
t.d. ekki eftir að hljóma aftur. Nú
kveð ég hann í hinsta sinn með
sömu orðum og í lok venjulegs
vinnudags til margra ára: „Verið
þér sælir, herra Björn, megirðu
eiga ánægjulega heimkomu.“
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast honum.
Guðlaug Sigurðardóttir.
HINSTA KVEÐJA
Þetta portrett málaði samritstjóri
Björns Jóhannssonar við Nordisk
Kontakt, Harry Elg, af Birni og gaf
honum.
Blýið kvatt við vinnslu á Morgunblaðinu um 1970. Nokkrir starfsmenn ritstjórnar stilla sér upp á ritstjórninni með
blýklumpa í tilefni dagsins. Við tók offsetið. Frá vinstri: Magnús Finnsson, Björn Vignir Sigurpálsson, Árni John-
sen, Björn Jóhannsson, Ólafur K. Magnússon, Ingvi Hrafn Jónsson og Sverrir Þórðarson.
Blýið kvatt á ritstjórn Morgunblaðsins
Portrett