Morgunblaðið - 03.06.2003, Síða 32

32 ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 


 
     



   

    
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
BRÉFRITARI var að lesa Morgun-
blað seinustu daga þar sem okkur
landsmönnum var sagt frá uppsögn-
um og væntan-
legu atvinnuleysi
á Raufarhöfn.
Framtíð staðarins
er í hættu. Svo
segja sveitar-
stjórnarmenn
þarna og fleiri.
Það kemur
fyrst í hugann að
á Raufarhöfn hef-
ur ekki verið þessi
stöðugleiki sem ýmsir stjórnmála-
menn létu kjósa sig út á aftur í rík-
isstjórn. Eini sjáanlegi stöðugleikinn
hér á landi í augum bréfritara er þrá-
seta langþreyttra stjórnmálamanna í
sömu ráðherrastólunum og þeir voru
í áður. Kunnur rithöfundur kallaði
svona hugarfar slímsetu. Þá halda
menn fast í stóla sem öllum nema
þeim sjálfum er ljóst að þeir ættu að
standa upp úr. Yngri menn með nýj-
ar lausnir ættu að taka við. Það kem-
ur í hug bréfritara við þetta að stund-
um er auglýst lím „sem límir allt“
eins og segir í auglýsingunni. Menn
virðast hafa fest sig við ráðherrastól-
ana með einhverri slíkri límblöndu
sem veldur áframhaldandi slímsetu
þótt ráðleysið sé algjört t.d. á Rauf-
arhöfn. Þar er ekki stöðugleiki hjá
venjulegu fólki heldur hrun og von-
leysi sbr. fréttir Morgunblaðsins.
Stöðugleiki ráðherrastólanna kemur
á undan öllu öðru, líka á undan Rauf-
arhöfn.
Að þessu máli á Raufarhöfn kemur
líka aðalskipafélag landsins. Það er
hluti vandans. Það er skoðun bréfrit-
ara að opinberir aðilar en ekki þetta
stórskipafélag eigi að hafa örlög
Raufarhafnar í hendi sér og tryggja
þar stöðugleika áfram.
Upp í huga bréfritara kemur
ógreidd siðferðisskuld sem stór-
skipafélagið skuldar enn í dag öllum
almenningi í landinu en hefur ekki
staðið skil á. Þar er átt við kaup inn-
herja í þessu sama stórskipafélagi á
nánast öllum fölum hlutabréfum þeg-
ar enn var hægt að fá þau fyrir nán-
ast ekki neitt. Þessir innherjar og
kaupendur vissu þá vel, t.d. vegna
nýrra laga um hlutafélög, að bráðlega
myndu þessi bréf hækka og verða
seld á frjálsum hlutabréfamarkaði á
margföldu verði. Slíkur markaður
var þá ræddur í þröngum hópi. Þetta
vissu seljendur bréfanna ekki enda
margir gamalt fólk og dánarbú. Inn-
herjarnir voru klárir á þessu öllu og
„plötuðu sveitamanninn“ eins og sagt
er. Lengi hefur vantað hlutlausa og
opinbera skýrslu um þessi miklu
kaup innherjanna á hlutabréfum í
stórskipafélaginu fyrir „slikk“.
Það er vonlaust verk í huga bréfrit-
ara að ætlast til þess að þessi nauð-
synlega skýrsla um slæmt nýtt hug-
arfar og slæmt nýtt siðferði í
innherjaviðskiptum, sem þarna kom
vel fram, sjái dagsins ljós. Hún kem-
ur ekki. Samt er hún nauðsynleg og
gæti komið fram t.d. vegna þeirrar
lögreglurannsóknar sem nú í dag fer
fram vegna nýlegra kaupa nokkurra
Íslendinga á hlutum í sænskum
banka. Eru sakaðir um það sama og
ráðamenn stórskipafélagsins gerðu.
En nóg um það í bili.
Til að skýra betur málið þá er rétt
að benda á að þetta sama stórskipa-
félag á ekkert eðlilegt erindi í kvóta-
kaup og útgerð. Hefur í dag einokun
á nánast öllum flutningum til lands-
ins og græðir vel síðan Hafskip hf.
fékk snöggan og óútskýrðan dauð-
daga sem samkeppnisaðili. Tapaði
áður. Einokun á öllum vöruflutning-
um til landsins er meira en nóg. Svo
vantar enn skýrsluna um innherja-
viðskiptin. Kemur hún?
Bréfritari fer nú að stytta meira
mál sitt. Samt vill hann koma þeirri
skoðun sinni á framfæri að rétt sé að
ríkissjóður stofni kvótasjóð sem hér
er kallaður Auðlindasjóður. Rétt
hefði verið af slíkum sjóði að bjóða
betur og borga hærra verð á frjálsum
markaði þegar stórskipafélagið byrj-
aði að kaupa útgerðir og kvóta í skjóli
einokunar og gróða af flutningum til
landsins.
Ef það hefði verið gert ætti Auð-
lindasjóðurinn í dag einhverjar út-
gerðir og kvóta en líklega síður ein-
okunaraðilinn í flutningum sem
kallar þessa nýju kvótaeinokun sína
Brim. Þá gæti Auðlindasjóðurinn
sem útgerðar- og kvótaeigandi
tryggt sjávarplássum líkt og Raufar-
höfn þann stöðugleika sem venjulegt
fólk á þessum stöðum á fullan rétt á.
Að lokum bendir bréfritari á að
hægt er að reka Auðlindasjóðinn með
hagnaði og gróða sem ræða má bet-
ur. Skapa samt um leið fólkinu í sjáv-
arþorpunum nauðsynlegan stöðug-
leika í lífu sínu og atvinnu. Fólkið við
sjóinn um land allt má ekki gleymast
þegar menn hafa límt sjálfa sig fasta
við ráðherrastólana með lími „sem
límir allt“.
LÚÐVÍK GIZURARSON,
hæstaréttarlögmaður
Reykjavík.
Raufarhöfn og
nýr kvótasjóður
Frá Lúðvík Gizurarsyni
hæstaréttarlögmanni:
Lúðvík Gizurarson
Steypusögun
Vegg- og gólfsögun
Múrbrot
Vikursögun
Malbiksögun
Kjarnaborun
Loftræsti- og lagnagöt
Hreinlæti og snyrtimennska
í umgengni
BT-SÖGUN
Sími 567 7544 • Gsm 892 7544