Morgunblaðið - 05.06.2003, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 FIMMTUDAGUR 5. JÚNÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Margrét Magnús-dóttir fæddist að
Brimnesi í Ólafsfirði
10. október 1904. Hún
lést á Dvalarheim-
ilinu Hlíð á Akureyri
23. maí síðastliðinn, á
99. aldursári sínu.
Foreldrar hennar
voru Magnús Brand-
ur Sölvason smiður, f.
30.6. 1871, d. 21.11.
1914, og Halldóra
Þorsteinsdóttir hús-
móðir, f. 29.8. 1881, d.
7.9. 1954. Þau bjuggu
fyrst á Brimnesi í
Ólafsfirði en byggðu sér síðan hús í
Horninu í Ólafsfirði sem þau
nefndu Lyngholt. Árið 1924 giftist
Halldóra, móðir Margrétar, Þor-
leifi Bjarnasyni, f. 8.1. 1895, d.
24.12. 1960. Þau eignuðust engin
börn. Systkini Margrétar voru: Sig-
ursteinn, f. 17.8. 1902, Adam, f. 3.9.
1903, Ástríður, f. 10.2. 1908, María,
f. 17.11. 1909, Kjartan, f. 12.2. 1911,
Magnús, f. 30.9. 1914, öll látin nema
Kristín, f. 11.10. 1913, sem býr í
Reykjavík.
Margrét giftist 7. maí 1927
Ágústi Jónssyni byggingameistara
frá Ólafsfirði, d. 22. febrúar 2001.
Margrét og Ágúst eignuðust fjögur
börn þau eru: 1) Magnús bygginga-
verkfræðingur, f. 1.9. 1928, kvænt-
ur Pernille Ágústsson, sjúkraliða
frá Hoddevik í Noregi, f. 21.5. 1927,
þau búa á Akureyri. Börn þeirra
eru: a) Ágúst Jóel atvinnuflugmað-
ur, kvæntur Ásdísi Arnardóttur
með Lorenzo Alpi eftirlitsmanni,
þau eiga eitt barn. f) Jóhann Heiðar
grafískur hönnuður, kvæntur Val-
dísi Jósavinsdóttur kennaranema,
þau eiga eitt barn. 4) Halldóra Sess-
elja tækniteiknari, f. 22.5. 1940, gift
Hauki Haraldssyni byggingatækni-
fræðingi, f. 26.9.1938, búsett á Ak-
ureyri. Börn þeirra eru: a) Fanney
arkitekt, hún á eitt barn. b) Anna
Margrét arkitekt, gift Jóni Stefáni
Péturssyni vélaverkfræðingi, þau
eiga þrjú börn. c) Haukur upptöku-
stjóri og dagskrárgerðarmaður, í
sambúð með Kristínu Vilborgu Sig-
urðardóttur leirlistakonu og kenn-
ara. Barnabarnabörn Ágústs og
Margrétar eru 21 talsins.
Magnús, faðir Margrétar, lést
þegar hann var aðeins 43 ára, og
sem elsta systir í átta systkinahópi
hlaut Margrét því að hjálpa móður
sinni við heimilisstörfin. Ung að
aldri réðst hún sem kaupakona í
sveit. Árið 1924 réð hún sig í vist
hjá miklum sæmdarhjónum á Ak-
ureyri og reyndist sá tími henni
sem besti hússtjórnarskóli. Mar-
grét og Ágúst bjuggu lengst af í
Ólafsfirði allt til ársins 1950, er þau
fluttu til Reykjavíkur og bjuggu
þar til ársins 1952, en fluttu þá til
Akureyrar og byggðu sér hús að
Reynivöllum 6, þar sem þau áttu
heima í 48 ár.
Síðustu æviár sín dvöldu þau að
Dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri.
Eftir að Margrét giftist helgaði hún
heimili og börnum sínum alla
krafta og var heimavinnandi ævina
alla. Á heimili þeirra dvaldist
tengdamóðir hennar, Sigríður, síð-
ustu 16 æviár sín þar til hún lést 97
ára.
Útför Margrétar verður gerð frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
myndlistarmanni, þau
eiga tvö börn. b) Gylfi
Ívar flugstjóri, kvænt-
ur Dómhildi Árnadótt-
ur viðskiptafræðingi,
þau eiga tvö börn. c)
Astrid Margrét há-
skólabókavörður. d)
Oddrún Halldóra
skartgripahönnuður.
e) Bryndís Pernille
listakona, gift Marco
Pettinelli smið. 2)
María Sigríður hús-
móðir, f. 20.10. 1929,
gift Haraldi S. Magn-
ússyni viðskiptafræð-
ingi, f. 27.10. 1928, þau búa í
Reykjavík. Börn þeirra eru: a) Mar-
grét Kristrún lyfjafræðingur í Upp-
sala, gift Conny Larsson, dósent við
Uppsalaháskóla, þau eiga tvö börn.
b) Ágúst skrifstofumaður, kvæntur
Helgu Sigurðardóttur skrifstofu-
manni, þau eiga tvö börn. 3) Jón
Geir byggingatæknifræðingur og
fv. byggingafulltrúi, f. 7.8. 1935,
kvæntur Heiðu Þórðardóttur hús-
móður, f. 3.9. 1935, þau búa á Ak-
ureyri. Börn þeirra eru: a) Signý
sjúkraþjálfi, í sambúð með Helga
Indriðasyni tannlækni, Signý á tvö
börn. b) Þórður framkvæmdastjóri,
kvæntur Árdísi Jónsdóttur hús-
móður, þau eiga eitt barn. c) Mar-
grét leirlistakona, í sambúð með
Guðmundi Árnasyni hótelstjóra,
þau eiga eitt barn. d) Þórdís, gift
Sigurði U. Sigurðarsyni lögreglu-
þjóni, þau eiga þrjú börn. e) María
Sigríður myndlistarkona, í sambúð
Nú þegar elskuleg tengdamóðir
mín hefur kvatt þennan heim vil ég
þakka henni einstaka vináttu og
tryggð allt frá fyrstu kynnum okkar
fyrir rúmum fimmtíu árum. Það
duldist engum sem kynntist henni
að hér fór góð og gáfuð kona sem
hafði reynt tímana tvenna. Hún var
aðeins 10 ára þegar pabbi hennar
lést úr lungnabólgu frá átta börn-
um. Hún var elsta systirin en átt-
unda barnið var nýfætt.
Margrét axlaði fljótt mikla
ábyrgð. Og móður sinni reyndist
hún stoð og stytta þótt ung væri. Oft
gætti hún bús og barna á meðan
mamma hennar aflaði tekna til
heimilis. Hún stundaði gjarnan fisk-
vinnu og beitti oft línu sjómanna
fram á rauða nótt. Stundum kemur
upp í hugann saga sem hún sagði
mér af mömmu sinni. Mér finnst
þessi saga lýsa nokkuð vel lífsbar-
áttu móður og barna hennar á þess-
um tíma: Það kom fyrir að elstu
börnin sóttu mömmu sína í vinnuna
þar sem hún stundaði fiskverkun.
Hún var grönn og lágvaxin kona.
Stundum báru eldri börnin hana
heim alveg örmagna á fiskbörum að
lokinni vinnu. Eitt sinn kom hún
dauðþreytt heim. Hún hafði verið að
vaska fisk fram eftir kvöldi. Þá var
hún skyndilega beðin um að beita
nokkur bjóð. Hún kvaðst ekki geta
það vegna þreytu. Sjómaðurinn gaf
sig ekki. Loks féllst hún á þetta en
með einu skilyrði. „Ef ég fæ að beita
línustubbnum mínum og þú rærð
með hann fyrir mig, þá geri ég
þetta.“ Þetta voru örfáir krókar á
línustubb. Þegar beitingu var lokið
um nóttina kom í ljós að öll beitan
var upp urin. Það var aðeins slor eft-
ir. En því var beitt á önglana. Og viti
menn. Það veiddist lang best á
stubbinn hennar. Í þetta skipti fékk
hún nóg í soðið fyrir sig og börnin.
Aldrei heyrði ég Margréti kvarta
undan hlutskipti sínu í lífinu og ekki
talaði hún mikið um sig og ætt sína.
Hún var mikil hagleikskona eins og
öll systkini hennar, þótt því væri
ekki oft hampað, enda mikið um
dugnaðar og hagleiksfólk í ætt
Ágústar eins og kunnugt er.
En án dugnaðar hennar er ekki
víst að Ágúst eiginmaður hennar
hefði afkastað eins miklu og raun
var á. Til dæmis hjálpaði hún honum
við hið mikla og vandaða steinasafn
hans. Og hún var ekki að kvarta
þegar hún rifjaði upp hlutverk sitt
við lögn hitaveitunnar í Ólafsfirði. Á
meðan Ágúst stjórnaði framkvæmd-
um þá var það hún sem eldaði allan
mat og kaffi. Hún sá svo um að
senda þetta fram á Skeggjabrekku-
dal til vinnuflokksins.
Margrét sá gjarnan skoplegu
hliðar lífsins. Það var gaman að
heyra hana segja frá undirbúningi
að gerð nýrrar bryggju í Löngu-
fjöru á Kleifum. Ágúst hannaði járn-
bent ker til að sökkva í sjó fram.
Hann steypti líkan af kerinu og
gerði tilraunir í baðkerinu heima á
Tjörn til að tryggja að það flyti og
að það reyndist sem skyldi, enda
voru margir efasemdamenn um
þessa framkvæmd. Á meðan komst
enginn í bað á Tjörn. Það er sem ég
sjái nútímakonur sætta sig við
svona hlutskipti.
Sjálf fylgdist hún vel með tíman-
um og þróun tækninnar á mörgum
sviðum. Og nýungagjörn var hún.
Til dæmis eignaðist hún örbylgjuofn
löngu áður en hann varð almenn-
ingseign.
Á seinni árum áttum við stundum
ánægjustundir við eldamennsku.
Hún kenndi mér að stinga hvít-
lauksrifjum í lambalærið. Og aldrei
fannst henni nóg af hvítlauknum.
„Við skulum hafa nógan hvítlauk“.
Guð blessi heilsteypta og góða
konu.
Haraldur.
Að deyja er að lifa á ný
Andlát þitt er einungis fæðing
í nýjan og æðri heim,
allt líf vill meira líf
og æðra líf
og lífið er eilíft.
(Inger Waerland.)
Takk, elsku amma, fyrir yndisleg-
ar samverustundir, ást og vinsemd.
Ástarkveðjur.
Þín
Margrét Haraldsdóttir.
Nú er hún elsku amma komin til
afa eins og hún þráði svo heitt en
mikið eigum við eftir að sakna henn-
ar. Ástúð, hlýja, æðruleysi og kær-
leikur er okkur efst í huga þegar við
hugsum til ömmu. Hún hafði ein-
staklega góða nærveru og það voru
forréttindi að fá að njóta samvistar
við hana svona lengi. Hún var minn-
ug og sögurnar sem hún sagði okkur
ófáar. Fallegasta sagan er án efa
ástarsaga hennar og afa og sam-
band þeirra og lífsviðhorf mun
verða okkur leiðarljós í lífinu. Ást og
gagnkvæm virðing einkenndi þeirra
farsæla og langa hjónaband.
Amma var mjög heimakær og
nýtti allan tíma sem hún hafði af-
lögu til hannyrða. Allt sem hún tók
sér fyrir hendur einkenndist af mik-
MARGRÉT
MAGNÚSDÓTTIR
✝ Dayashakti(Sandra Scher-
er), einn af stofn-
endum Kripalu
jóga- og heilsumið-
stöðvarinnar í
Bandaríkjunum, var
fædd í Pennsylvan-
íu 23. febrúar 1943.
Hún lést á heimili
sínu í Housatonics í
Massachusetts 8.
mars síðastliðinn.
Dayashakti
stundaði nám í
Penn State Univers-
ity og að því loknu framhalds-
nám í Human Ecology við Corn-
ell University. Dayashakti
skipaði sér snemma í sveit mann-
úðarsálfræðinnar og
árið 1973 settist hún
að og varð einn af
stofnendum hinnar
þekktu Kripalu jóga-
og heilsumiðstöðvar
(Kripalu Center for
Yoga and Health)
sem nú starfar í Len-
ox í Massachusetts í
Bandaríkjunum.
Útför Dayasakti
var gerð frá Richm-
ond Congregational
Church í Richmond
15. mars, en sam-
verustund til minningar um hana
fer fram í Lotus-Yogasetrinu í
Borgartúni 20 í kvöld og hefst
klukkan 20.30.
Dayashakti olli straumhvörfum í lífi
margra með kærleika sínum, tak-
markalausu umburðarlyndi og með
ölduvinnunni sem hún þróaði og
kenndi til sjálfsþekkingar og vitund-
arbreytingar og til að auðvelda fólki að
ná meiri og betri tökum á eigin lífi. Da-
yashakti var mikill kennari og fræðari.
Hún var leiðbeinandi í sálrænni og
andlegri vinnu í meira en 30 ár.
Þau 20 ár sem Dayashakti dvaldi á
Kripalu-miðstöðinni var hún einn af
helstu kennurum þar og frumkvöðull,
höfundur fjölmargra námskeiða um
sjálfsþekkingu og sálræna og andlega
vinnu auk þess sem hún var leiðbein-
andi og ráðgjafi námskeiðsstjórnenda,
annarra starfsmanna miðstöðvarinnar
og gesta.
Árið 1974 ákvað Dayashakti að ger-
ast nunna og helga sig iðkun Kundal-
ini-jóga samkvæmt tilsögn hins
þekkta jógameistara Swami Kripalv-
anandji, sem Kripalu-miðstöðin er
nefnd eftir. Af náinni samvinnu þeirra
og þeim æfingum og tilraunum sem
hún gerði í sinni eigin andlegu iðkun
þróaði Dayashakti ölduvinnuna, ein-
falda en djúpa aðferð sem varð lyk-
ilatriði margra námskeiða í Kripalu-
miðstöðinni.
Árið 1993 flutti Dayashakti frá
Kripalu-miðstöðinni til að þróa öldu-
vinnuna enn frekar og gera hana að-
gengilega fyrir sem flesta. „The Wave
Work – a formal healing modality“
eins og hún kallaði það er sérsniðin að-
ferð til að samþætta líkama, tilfinning-
ar og huga. Dayashakti hefur kennt
þúsundum manna þessa tækni, í
einkatímum, fyrirlestrum og á styttri
og lengri námskeiðum. Hún hefur
þjálfað fjölda kennara, þerapista og
samskiptaráðgjafa í þessari aðferð og
stofnaði „The Wave Work Institute
for Integration“ til þess að ölduvinnan
mætti standa almenningi enn frekar
til boða í gegnum þjálfaða sérfræð-
inga.
Dayashakti kenndi og hélt fyrir-
lestra víða um heim og kom m.a.
nokkrum sinnum til Íslands til að
miðla af þekkingu sinni og reynslu.
Hún var jafnframt með aðstöðu til
að sinna starfi sínu í New York, Bost-
on og í Berkshire í Massachusetts.
Dayashakti var mörgum mikil fyr-
irmynd. Hún var heilsteypt, um-
hyggjusöm, fordómalaus og kærleiks-
rík, full af yndisþokka og
alltumvefjandi.
Í kennslunni lagði hún mikla
áherslu á að treysta innri visku til leið-
sagnar, treysta því hvernig orkan
vinnur, tengjast meðfæddum heilun-
arkrafti, læra að fylgja öldunni frá
sársauka til gleði og öðlast með því
aukna sjálfsþekkingu, góða jarðteng-
ingu og aukið jafnvægi á öllum sviðum.
Dayashakti miðlaði ekki bara með
fordæmi. Hún setti líka fram ákveðnar
kenningar um ölduvinnuna sem birt-
ast munu í bók sem hún vann að um líf
sitt og starf.
Bókin mun væntanlega koma út í
náinni framtíð.
Dayashakti var mikill vinur og
kennari. Með takmarkalausum og
óskilyrtum kærleika miðlaði hún
þekkingu og reynslu og hreif aðra auð-
veldlega með sér.
Við sem áttum þess kost að kynnast
henni og starfa með henni munum
sakna hennar en getum verið þakklát
fyrir það sem hún skildi eftir sig og
sem halda mun minningu hennar á loft
um ókomna framtíð.
Guðfinna S. Svavarsdóttir
og Bärbel Schmid.
DAYASHAKTI
(SANDRA SCHERER)Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-faðir og afi,
HALLDÓR GUNNAR JÓNSSON
símsmiður,
Birkigrund 47,
Kópavogi,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
fimmtudaginn 29. maí, verður jarðsunginn frá
Digraneskirkju föstudaginn 6. júní kl. 15.00.
Svava Svavarsdóttir,
Svavar Halldórsson, Sigríður Dóra Sverrisdóttir,
Svava Dóra,
Símon,
Ásdís Gígja Halldórsdóttir, Sigurgeir Arnþórsson,
Jón Grétar, Bára Kolbrún,
Ásgeir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÁSTVALDUR VALTÝSSON,
Hrauntúni 37,
Vestmannaeyjum,
sem lést þriðjudaginn 27. maí sl., verður
jarðsunginn frá Landakirkju, Vestmannaeyjum,
laugardaginn 7. júní kl. 14.00.
Halldóra Sigurðardóttir,
Stefanía Ástvaldsdóttir, Guðbjörn Ármannsson,
Ásta María Ástvaldsdóttir, Grímur Þór Gíslason,
Una Sigrún Ástvaldsdóttir, Magnús Freyr Valsson
og barnabörn.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.