Morgunblaðið - 06.06.2003, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JÚNÍ 2003 39
hún var höfðingi heim að sækja. Enn
þann dag í dag furða raunar margir
sig á því, hvar hún hafði pláss fyrir
allar kræsingarnar sem hún lagði á
borð fyrir gesti í litla eldhúsinu sínu,
þegar þá bar að garði í Stigahlíðinni.
Ekki minnkaði gestrisnin þegar hún
flutti heimili sitt að Dalbraut, en þar
undi hún sér einkar vel og vildi
hvergi annars staðar vera.
Það var gott að sækja Svövu heim
og við erum öll ríkari af því að hafa
fengið að kynnast henni, megi hún
hvíla í friði.
Hörður Vilberg Lárusson,
Vilborg Hildur Baldursdóttir,
Unnur Ásta Harðardóttir,
Kristjana Sigurharðardóttir.
Gróa föðursystir mín er látin, 90
ára að aldri. Gróa var einstök kona
sem öllum þótti vænt um. Hún var
hrókur alls fagnaðar hvar sem hún
kom og hafði mikinn „húmor“ eins
og systkini hennar, sem öll eru látin.
Gróu man ég aldrei eftir öðru vísi en
glaðlegri og hláturmildri konu, hún
sá alltaf björtu hliðarnar á öllum
málum. Ég minnist fjölskylduboð-
anna þegar ég var ungur drengur og
man eftir því hve tilhlökkunin var
mikil þegar von var á Gróu í heim-
sókn og ég tala nú ekki um Mumma
bróður hennar, því þá voru sagðar
margar sögur og mikið hlegið og
maður hreifst með. Í gamla daga
þegar konurnar voru heimavinnandi
og höfðu m.a tíma til að baka var
Gróa á heimavelli. Þær voru ófáar
terturnar sem hún bakaði og var
alltaf glæsilegt kaffiborð hjá henni
enda var hún oft kölluð „tertuGróa“
af systkinum sínum. Gróa var gift
öðlingsmanni, Karli Vigfússyni sem
var henni mikil hjálparhella. Hann
var rólegur og yfirvegaður og hafði
smá „bremsu“ á Gróu þegar hún var
komin á flug. Gróa missti mikið þeg-
ar Karl lést langt um aldur fram. En
með sinni bjartsýni á lífið og glað-
værð tókst henni að yfirstíga allar
hindranir. Hún fór meðal annars út
á vinnumarkaðinn sem hún hafði
ekki gert áður og gerðist gæslukona
á barnaleikvelli, en börn hændust
mjög að Gróu og naut hún sín vel í
því starfi og var vinsæl meðal
barnanna. Gróa bjó lengi ein í Stiga-
hlíðinni, en hin síðari ár bjó hún að
Dalbraut 27. Þar var hún vinsæl
meðal starfsfólks og heimilismanna,
þar sem hún smitaði alla með sinni
glaðværð. Þar tók Gróa mikinn þátt
í félagslífinu og spilaði mikið fé-
lagsvist sem hún var sérfræðingur í.
Ég hafði það fyrir sið að hringja í
Gróu einstaka sinnum þegar hún bjó
á Dalbrautinni til að vita hvernig
hún hefði það og eins til að ræða
gömlu dagana. Oftast þegar Gróa
svaraði þá sagði hún „Er þetta Lár-
us, bíddu ég ætla að lækka sjón-
varpið“ þá kom hún til baka skelli-
hlæjandi og spurði „Hvað er að
frétta“. Eftir hvert símtal sá maður
hlutina í öðru ljósi, hve allt var bjart
og skemmilegt. Á allra síðustu mán-
uðum á meðan Gróa lifði þá var það
hennar takmark að halda upp á 90
ára afmælið sitt og bað hún mig að
sjá um veitingarnar, og það átti að
vera nóg af öllu og glæsilegt. Þessu
takmarki náði Gróa og var yndislegt
að sjá og heyra hve ánægð hún var.
Þegar þessu takmarki hennar var
náð í mars sl. þá var eins og henni
hefði fundist nóg komið því hún lést
hinn 27. maí sl. Nú fær Gróa vonandi
að hitta Kalla sinn og systkini og þá
er ég viss um að það verður glatt á
hjalla og mikið hlegið. En ég er ekki
eins viss um að terturnar verði bak-
aðar oftar. Ég kveð nú Gróu föð-
ursystur mína með söknuði, sem
mér þótti svo vænt um og gaf svo
mikið af sér og eitt er ég viss um eft-
ir að hafa kynnst henni, að hláturinn
lengir lífið.
Ég votta fjölskyldu Gróu samúð
mína. Guð geymi minninguna um
Gróu Svövu Helgadóttur.
Lárus Loftsson.
✝ Vilborg Eiríks-dóttir fæddist á
Sandaseli í Meðal-
landi í V-Skaftafells-
sýslu 23. desember
1912. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja miðviku-
daginn 28. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Sveinbjörg Orms-
dóttir, f. 23. október
1889, d. 3. júní 1990,
og Eiríkur Jónsson,
bóndi, oddviti og
símstöðvastjóri í
Sandgerði, f. 21. janúar 1884, d.
22. ágúst 1940. Vilborg ólst upp í
stórum systkinahópi og var elst 12
systkina, en þau eru Sóley, f. 10.
júlí 1914, d. 26. janúar 1915; Jón-
ína Sóley, f. 9. júlí 1915, d. 12. maí
1920; Júlíus Kristinn, f. 1. júlí
1916; Gunnhildur Fjóla, f. 3. júní
1919; Jón, f. 28. febrúar 1921, d.
22. mars 1988; Sveinbjörn, f. 25.
ágúst 1923; Eiríkur, f. 8. nóvember
1925; Sigrún Lilja, f. 29. desember
1927; Sigurður K., f. 8. september
1929; Hildur, f. 25. janúar 1932;
Óskar Reynir, f. 13. janúar 1935.
Hinn 15. júlí 1933 giftist Vilborg
Erlendi Sigurðssyni skipstjóra, f.
15. júlí 1907, d. 27. september
1970. Saman eignuðust Vilborg og
Erlendur sex börn sem eru: 1)
Magnús Guðjón, f. 3. mars 1934, d.
1. apríl sama ár: 2) Ágústa Sigríð-
ur, húsfreyja í Keflavík, f. 23. apríl
1935, gift Birgi Kristni Sigurðs-
syni Scheving kjötiðnaðarmanni.
Þeirra börn eru: a) Sigmar Schev-
ing, f. 26. nóvember 1971, eigin-
kona hans er Linda Helgadóttir, f.
6. janúar 1976, og eiga þau einn
son. b) Davíð Scheving, f. 26. maí
1975, sambýliskona hans er Harpa
Frímannsdóttir, f. 13. janúar 1976.
Orlowski, f. 14. maí 1959, og eiga
þau þrjú börn. c) Martin Einars-
son, f. 17. maí 1962, og á hann þrjú
börn. d) Rúnar Einarsson, f. 22.
febrúar 1965, eiginkona hans er
Mary Einarsson, f. 13. maí 1972, og
eiga þau þrjú börn. Fyrir á Nancy
þrjá syni. Þeir eru: e) Bob Hale, f.
15. júlí 1957, og á hann eina dótt-
ur. f) Larry Hale, f. 25. júlí 1959, d.
22.febrúar 1980. g) Shawn Hale, f.
29. maí 1968; 5) Eiríkur Svein-
björn, f. 13. febrúar 1941. Eiríkur
á einn son með fyrrverandi eigin-
konu sinni, Áslaugu Arnar, f. 12.
júní 1947, a) Vilberg, f. 4. ágúst
1976, sambýliskona hans er Heið-
rún B. Sigmarsdóttir, f. 28. mars
1977. Uppeldisdóttir Eiríks er b)
Sigurbjörg Ósk Stefánsdóttir, f.
21. nóvember 1967, sambýlismað-
ur hennar er Guðbjartur Sævars-
son, f. 28. febrúar 1965, og eiga
þau tvö börn; 6) Sigurður málari, f.
5. febrúar 1947, kvæntur Ólöfu
Maríu Sverrisdóttur Olsen versl-
unarmanni, f. 21. apríl 1950.
Þeirra börn eru: a) Erlendur, f. 10.
október 1970, sambýliskona hans
er Íris Arthúrsdóttir, f. 1. septem-
ber 1969, og eiga þau þrjú börn. b)
Guðmundur Már, f. 8. maí 1972. c)
Rúnar Þór, f. 16. júní 1980.
Vilborg bjó í Meðallandi fyrsta
árið en þá flutti fjölskyldan til Vík-
ur í Mýrdal. Þriggja ára flutti Vil-
borg suður með sjó og settist fjöl-
skyldan fyrst að á Stafnesi.
Vilborg bjó í Miðneshreppi til 21
árs aldurs og vann m.a. á símstöð-
inni hjá föður sínum sem sendill og
símamær. Þá fluttist hún til Kefla-
víkur og bjó lengst af með Erlendi,
eiginmanni sínum, á Suðurgötu 23
þar sem þau bjuggu saman alla tíð.
Eftir fráfall Erlends fór Vilborg
aftur út á vinnumarkaðinn og
vann lengst af á leikskólanum
Tjarnarseli eða allt þar til hún náði
70 ára aldri. Síðasta aldarfjórðung
bjó Vilborg á Hringbraut 70 í
Keflavík.
Útför Vilborgar verður gerð frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Ágústa átti tvö börn
fyrir hjónaband, þau
eru: c) Erlendur
Karlsson, f. 15. desem-
ber 1956, eiginkona
hans er Elísabet Andr-
ésdóttir, f. 29. október
1956, og eiga þau tvö
börn. d) Vilborg Sig-
ríður Tryggvadóttir,
f. 26. apríl 1967, eig-
inmaður hennar er
Christopher Mac-
Nealy, f. 6. nóvember
1971, og eiga þau eina
dóttur; 3) Þóra, hús-
freyja á Húsavík, f. 17.
maí 1936, gift Hreiðari Jósteins-
syni sjómanni, f. 28. mars 1933.
Þeirra börn eru: a) Erla Vilborg, f.
26. mars 1954, eiginmaður hennar
er Már Eyfjörð Höskuldsson, f. 14.
maí 1957, og eiga þau fimm börn
og fjögur barnabörn. b) Jósteinn
Þór Hreiðarsson, f. 24. september
1955, eiginkona hans er Guðrún
Gunnarsdóttir, f. 26. apríl 1959, og
eiga þau þrjú börn. c) Magnús
Guðjón Hreiðarsson, f. 12. janúar
1958, eiginkona hans er Oddfríður
Dögg Reynisdóttir, f. 27. mars
1958, og eiga þau tvær dætur og
þrjú barnabörn. d) Sigmundur
Hreiðarsson, f. 23. júní 1961, eig-
inkona hans er Steinunn Birna
Völundardóttir, f. 9. nóvember
1961, og eiga þau tvo syni; 4) Einar
málari, f. 18. október 1939, giftur
Nancy Erlendsson, f. 24. septem-
ber 1938. Saman eiga þau: a) Erik
Erlendsson, f. 5. september 1971,
eiginkona hans er Judy Erlends-
son, f. 29. apríl 1972, og eiga þau
þrjá drengi. Fyrir á Einar þrjú
börn með fyrri eiginkonu sinni,
Láru Eygló Martinsdóttur, f. 12.
júlí 1943. Þau eru: b) Guðrún Vil-
borg Orlowski, f. 4. janúar 1960,
eiginmaður hennar er Vincent
Elsku amma. Fréttir af andláti
þínu komu mér mjög á óvart, þrátt
fyrir að þú hefðir verið komin á tíræð-
isaldurinn. Ég átti ekki von á því að
það væri komið að því að þú kveddir
þennan heim, því það var ýmislegt
sem ég átti eftir að segja þér. Þrátt
fyrir veikindi þín undanfarin misseri
varstu samt alltaf hress og vel með á
nótunum.
Þú varst góð amma sem alltaf var
gott að koma í heimsókn til. Það var
ætíð létt yfir þér og gleðilegt að hitta
þig. Þegar komið var í heimsókn á
Hringbrautina var alltaf allt góðgæti
tínt fram og ekki tekið í mál að maður
væri ekki svangur. Bestar voru flat-
kökurnar sem þú bakaðir af þinni al-
kunnu snilld og öllum þótti svo góðar.
Gaman var að tala við þig um daginn
og veginn og þótti mér skemmtilegt
hversu glettinn húmor þú hafðir.
Þegar ég var yngri og kom í heim-
sókn hafðir þú ætíð nægan tíma til að
spila og spjalla við okkur krakkana og
man ég sérstaklega eftir því þegar við
spiluðum Ólsen við eldhúsborðið á
Hringbrautinni. Á þeim tíma kom ég
oft í heimsókn með Eika og Vilbergi
og fengum við alltaf góðan viður-
gjörning. Saman fórum við nokkrum
sinnum norður á Húsavík í heimsókn
til Þóru dóttur þinnar, og var þar
ávallt glatt á hjalla.
Þú varst mjög umburðarlynd í
þeim veikindum sem hrjáð hafa þig
nú seinni árin og tókst því með jafn-
aðargeði líkt og öllu öðru. Samskipti
þín við fjölskylduna skiptu þig miklu
máli, bæði við systkini þín sem og
börn og barnabörn. Eiríkur, sonur
þinn, var daglegur gestur á Hring-
brautinni þar sem þið elduðuð saman.
Hann og móðir mín önnuðust þig af
mikilli gæsku allt fram á síðasta dag,
en fjarlægðir annarra ættingja hindr-
uðu að heimsóknir þeirra gætu orðið
tíðari. Þó vil ég sérstaklega geta náins
sambands þín og Fjólu systur þinnar,
en þið töluðust við í síma daglega.
Þegar þú dvaldist á sjúkrahúsinu
heimsóttu Eiríkur og móðir mín þig
reglulega og hafa daglegar heim-
sóknir þeirra eflaust stytt stundirnar
þar, ásamt góðri umönnun starfsfólks
Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja sem
verður seint fullþakkað.
Nú er komið að kveðjustund og veit
ég að þið afi hafið hist á ný. Söknuður-
inn er mikill, en góðar minningar um
góða ömmu munu lifa áfram í hjörtum
okkar sem eftir lifum.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Þinn,
Davíð Scheving.
Elsku amma. Ást þín, umhyggju-
semi, hlýja, glaðlyndi og það öryggi
sem þú hefur alla tíð gefið mér, er
nokkuð sem ég ávallt ber innra með
mér, fyllir mig af ró og vellíðan og
hughreystir mig á erfiðum stundum.
Bernskuárin á Suðurgötunni með
þér og afa eru mér sérstaklega kær
og minnisstæð. Fjölskyldumáltíðin á
sunnudögunum, soðnu fiskibollurnar
fyrir okkur afa, mjólkurhristingurinn
og vöfflurnar á Hressingarskálanum,
sumarferðalögin um allt land og
Húsavíkurferðirnar. Það er ekki ein-
kennilegt að ég kynnti mig sem Er-
lendur Karlsson Sigurðsson, þegar ég
sem lítill snáði svaraði í símann á Suð-
urgötunni. Fyrsta minningin sem ég
á um þig var að vísu nokkuð áhrifa-
mikil fyrir lítinn strák. Það var þegar
ég var þriggja ára. Þú fórst með mig
inn á klósettið beint á móti eldhúsinu,
tókst af mér snuðið og sturtaðir því
síðan niður. Hvað ég var reiður út í
þig þá! En þetta bar tilætlaðan árang-
ur, ég hætti að nota snuð og lærði að
klára mig án þess.
Það verður tómlegt án þín, amma
mín. Að geta hvorki heimsótt þig á
Hringbrautinni eða heyrt rödd þína í
símanum á eftir að verða erfitt og
söknuðurinn stór.
Vertu sæl, elsku amma.
Þinn
Erlendur (Lindi).
Elsku besta amma mín. Mig langar
í nokkrum orðum að kveðja þig og
þakka þér fyrir allt saman. Ég á svo
bágt með að trúa því að þú sért farin
frá okkur, farin til afa. Ég gat ekki
einu sinni kvatt þig og kysst þig bless,
elsku amma mín, áður en þú lagðir af
stað í þessa löngu för. Eina huggunin
er að ég veit að afi tók mjög vel á móti
þér og þér líður miklu betur núna.
Það er svo langt síðan ég sá þig síð-
ast, sumarið 2002, og Sandra Ösp náði
varla að kynnast þér.
Ég þakka þér kærlega fyrir allt
sem þú kenndir mér og gerðir fyrir
mig í gegnum árin, allar góðu stund-
irnar sem við áttum saman, þó þær
hafi verið allt of fáar síðan ég flutti ut-
an árið 1996.
Það var alltaf svo gaman að koma
til þín á þitt hlýja heimili og alltaf var
góðgæti á borðum. Þú hafðir svo gam-
an af því að elda fyrir mig fiskirönd
með bleikri sósu, uppáhaldið mitt. Og
flatkökurnar þínar voru þær bestu í
heimi.
Það var meiri háttar að fá að gista
hjá þér sem stelpa, sitja við eldhús-
borðið með þér, spila á spil saman eða
leggja kapla.
Manstu þegar þú fórst með mér eitt
skiptið til Reykjavíkur að kaupa föt og
konan í versluninni kallaði þig
mömmu mína. Hvað þú varst ánægð
með það.
Ég er svo þakklát fyrir að fá að
kynnast þér. Þú varst svo hlýleg, góð
og róleg manneskja. Svo jákvæð á lífið
og tilveruna og vildir alltaf öllum svo
vel.
Ég var að undirbúa að skrifa á bata-
kort fyrir þig hinn 27. maí sl. og ætlaði
að senda það til þín með mynd af
Söndru Ösp. Í staðinn er ég að skrifa
kveðjuorð til þín.
Elsku amma mín, megi góður Guð
geyma þig og hjálpa okkur öllum á
þessari erfiðu stundu. Missir okkar er
mikill.
Hrein í máli, hlý í svörum
hugljúf orð af þínum vörum
góðvild þína í anda örum
alltaf mátti heyra og sjá,
gott var þér að gista hjá.
(G. J.)
Hvíl í friði. Ég elska þig.
Þín Sigga Vigga, eins og þú kallaðir
mig oft.
Vilborg Sigríður.
Elsku amma mín. Það er skrítin til-
hugsun að þú sért farin frá okkur, þó
ég sé viss um að þú munir halda áfram
að fylgjast með okkur öllum. Þrátt
fyrir að þú værir komin á tíræðisald-
urinn og búin að vera lasin upp á síð-
kastið átti ég ekki von á að þú fengir
kallið strax. En nú ertu komin til afa
og veit ég að hann hefur tekið vel á
móti þér. Þrátt fyrir veikindi þín síð-
ustu ár heyrði ég þig aldrei kvarta og
tókstu veikindum þínum með miklu
jafnaðargeði. En umburðarlyndi, jafn-
aðargeð og glaðværð er það fyrsta
sem mér dettur í hug þegar ég hugsa
til þín.
Þrátt fyrir sorgina og söknuðinn
síðustu daga hafa margar góðar minn-
ingar skotið upp kollinum. Alltaf var
gott að koma í heimsókn á Hring-
brautina og fá bestu flatkökur í heimi.
Það var alltaf tekið vel á móti manni
en heimsóknirnar hefðu líklegast mátt
vera fleiri. Eftir að Andri fæddist var
líka gaman að koma í heimsókn, þó
hann hafi bara viljað vera inni í eldhúsi
því honum fannst lætin í stofuklukk-
unni of mikil. Hann spyr mikið um
langömmu sína en veit að hún er kom-
in til Guðs þar sem henni líður vel.
Elsku amma, með þessum orðum
kveð ég þig og ég veit að þér líður vel
þar sem þú ert núna. Hvíl í friði,
Þinn
Sigmar Scheving.
VILBORG
EIRÍKSDÓTTIR
Elsku amma mín, þú þraukaðir
lengi meðal vor, þú sýndir mikinn
dug og þor, ánægð varst þú alla
tíð, alltaf varst þú góð og blíð.
Þinn
Jóhann Karl Hallsson.
HINSTA KVEÐJA
VILHJÁLMUR SIGFÚSSON
frá Ytri-Hlíð,
verður jarðsunginn frá Hofskirkju laugardaginn
7. júní kl. 11.00
Aðstandendur.
SIGRÍÐUR HERDÍS HELGADÓTTIR,
Hafnarbraut 26,
Höfn,
lést á líknardeild Landspítalans þriðjudaginn
4. júní.
Minningarathöfn í Reykjavík og jarðarför á
Höfn auglýst síðar.
Heimir Þór Gíslason,
Helga Nína Heimisdóttir,
Hrafn Margeir Heimisson,
Sigurþór Albert Heimisson,
Gísli Björn Heimisson
og aðrir ættingjar.