Morgunblaðið - 19.06.2003, Blaðsíða 33

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. JÚNÍ 2003 33
✝ Sigurður TorfiZoëga Magnús-
son fæddist í Reykja-
vík 6. september
1926. Hann lést á
Hrafnistu 8. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Magnús
Sigurður Magnús-
son, f. 31.3. 1879, d.
1.10. 1977, og Jó-
hanna Jóhannesdótt-
ir Zoëga, f. 23.2.
1887, d. 14.1. 1967.
Sigurður var næst-
yngstur af átta
systkinum. Þau voru:
Jóhannes Zoëga, f.1907, d. 1957,
Guðrún, f. 1908, d. 1987, Magnús,
f. 1910, d. 1971, drengur, f. 1911,
d. 1911, Stefán Agnar, f. 1916, d.
1974, Bryndís, f. 1924, d. 1927, og
Jón Bryntýr, f. 1928, sem lifir
bróður sinn.
Sigurður kvæntist 4. júlí 1948
Hólmfríði Fjólu Friðþórsdóttur, f.
á Ólafsfirði 27. maí 1926, d. 15.
janúar 1979. Foreldrar hennar
voru Friðþór Jakobsson, f. 6.10.
1895, d. 10.1. 1943, og Sigríður
Þorláksdóttir, f. 26.9. 1900, d. 9.3.
1992. Sigurður og Hólmfríður
eignuðust þrjú börn. Þau eru: 1)
Gunnar Magnús, f. 26.6. 1950,
kvæntur Aðalbjörgu Sigþórsdótt-
ur, f. 9.1. 1951. Þeirra börn eru:
a) Sigurður Örn, f. 1974. b) Jón-
ína, f. 1976, d. 1977. c) Hilmar
Örn, f. 1978. d) Aðalbjörg, f. 1984.
2) Sigríður Ósk Zoëga, f. 27.6.
1956, gift Guðmundi
Smára Tómassyni, f.
13.9. 1954. Þeirra
börn eru: a) Brynj-
ar, f. 1978. b) Otri, f.
1984. c) Hólmfríður
Fjóla Zoëga, f. 1986.
3) Stúlka, f. 1.4.
1967, d. 2.4. 1967.
Seinni kona Sig-
urðar var Sigrún
Sigurjónsdóttir, f. 7.
október 1933, d. 25.
desember 2001.
Sigurður ólst upp
í Ingólfsstræti 7b í
Reykjavík Hann hóf
ungur störf í blómabúð móður
sinnar í Bankastræti en stærsta
hluta starfsaldurs síns eða í
nokkra áratugi vann hann í versl-
uninni Geysi í Aðalstræti og
gegndi verslunarstjórastöðu síð-
ustu ár sín þar. Auk vinnu sinnar
í Geysi lék hann á trommur í
hljómsveitinni Kjörnum í mörg
ár.
Sigurður studdi Alþýðuflokk-
inn og naut flokkurinn krafta
hans fyrr á árum, hann var einn
af stofnendum Veiðifélagsins
Strengs og stundaði stangaveiði
meðan heilsa leyfði.
Seinni árin gerðist hann félagi
í Kiwanisklúbbnum Eldey í Kópa-
vogi og gegndi þar trúnaðar-
störfum við góðan orðstír.
Útför Sigurðar fer fram frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Ó, pabbi minn, nú sól til viðar sígur
og söngvar hljóðna, fölva slær á jörð.
Þeir fljúga burt er húmið yfir hnígur
er himinhvolfið fylltu þakkargjörð.
Það dimmir nú og dökknar hér í heimi,
ó, pabbi minn, þú horfinn ert mér frá.
Í mínu hjarta minning þína geymi,
ég man þig æ; og tárin stöðugt væta brá.
Ó, pabbi minn, ég heyri klukkur hljóma,
því hér og nú er þungbær ögurstund,
í mínum huga minningarnar óma,
þú ert mér horfinn Drottins þíns á fund.
Ó, pabbi minn, minn hugur harmi sleginn
nú horfir fram á dægrin tóm og löng.
Mín von er sú, við hittumst hinumegin
og helgum Guði færum okkar dýrðarsöng.
(Ingibjörg Guðnadóttir.)
Elsku pabbi, þú varst og verður
alltaf hetjan okkar. Hafðu þökk fyrir
allt.
Blessuð sé minning þín.
Gunnar og Sigríður.
Elsku afi, nú er komið að því að
við þurfum að kveðja þig allt of fljótt
og allt of skjótt, þú varst svo þreytt-
ur og útslitinn eftir erfiða ævi og
veikindi undanfarin ár. Megir þú
vaka yfir okkur og passa okkur öll
með ömmu.
Þú varst alltaf svo góður og gjaf-
mildur við okkur krakkana. Ég man
að þú varst alveg rosalega góður í
golfi og áttir mörg verðlaun og
fengu strákarnir þessa dellu frá þér
og eru nú orðnir nokkuð góðir og
búnir að næla sér í einhver verðlaun,
enda nota þeir nokkrar af þínum
gömlu og góðu kylfum og auðvitað
notar Otri gömlu grænu golfhúfuna
þína og þakkar henni fyrir lukkuna
þegar honum gengur vel. Mér fannst
mjög gaman þegar þú varst eitthvað
að grínast í öllum, t.d. þegar mamma
var að reyna eitthvað að stjórna þér
og banna þér eitthvað og þú varst
alltaf að grínast í henni og gera allt
öfugt við það sem hún sagði. Þá
sagðirðu að þú ættir að heita Þráinn
því þú værir alltaf svo þrár, mjög
sniðugt. Alltaf var líka gaman að
koma til þín í heimsókn þegar þú átt-
ir heima í Breiðholtinu. Ég sakna
þess sárt. Það var líka rosalega
skemmtilegt þegar við fórum til
Ólafsfjarðar þar sem langamma átti
heima og þar var haldið Kleifarmót á
Kleifum og þú varst að spila á
trommur í hljómsveitinni sem lék
þar fyrir dansi. Það var mjög gaman
að hafa séð þig spila.
Gjafmildi þín var einstök, þú varst
vanur því að stinga að okkur ein-
hverjum peningum áður en við fór-
um heim eftir að hafa heimsótt þig.
Ekki slappst þú, afi, við erfiðleika
þessa lífs frekar en margur maður-
inn, reyndir margar sorgir og gleði,
skin og skúrir.
Elsku afi, hafðu þökk fyrir sam-
veruna. Við vitum að nú ertu laus við
veikindin og við söknum þín sárt.
Við geymum í hjarta okkar minn-
ingar um þig, elsku afi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum.)
Hólmfríður Fjóla,
Otri og Brynjar.
Nú er bjartasti og fallegasti tími
ársins. Náttúran fæðir af sér nýtt líf,
við sjáum grös og blóm vaxa og
dafna og sálir okkar fyllast gleði og
væntingum. Við vitum þó að allt er
þetta skamvinnt og ný árstíð tekur
við af annarri. Líkt er þessu farið
með líf okkar mannanna, jarðvist
hefst og jarðvist lýkur. Sigurður vin-
ur minn valdi sér þessa fallegu ár-
stíð til að ljúka sinni lífsgöngu, árstíð
sem hann hélt svo mikið upp á vegna
þess að framan af ævi áttu stanga-
veiðar hug hans allan og íslenskar ár
umkringdar fagurri og oft stórbrot-
inni náttúru seiddu hann til sín hvert
sumar til margra ára. Þegar líkam-
legt atgervi þvarr og ekki var lengur
hægt að glíma við árnar valdi hann
sér annað áhugamál sem líka tengd-
ist sumrinu og stundaði golf af mik-
illi elju mörg hin síðari ár.
Fyrstu orðin sem koma upp í
huga minn til að lýsa Sigga eru: hlýr,
glaðvær og góður. Hann mátti ekk-
ert aumt sjá og tók mjög nærri sér
eitt og annað böl sem á mennina er
lagt. Sjálfur fór hann ekki varhluta
af þessa heims erfiðleikum því hann
þurfti að sjá á bak tveim konum sem
báðar létust eftir þung og erfið veik-
indi. Ég veit að í þeim tilfellum þótti
honum hann lítils megnugur, en ég
veit líka jafnframt að það var ekki
rétt hjá honum því að þar sýndi
hann mikla fórnarlund og ótrúlegt
þolgæði. Hans létta lund og eðlis-
læga glaðværð hefur efalaust hjálp-
að honum mikið.
Ég kynntist Sigga fyrir rúmum
þremur áratugum þegar ég trúlof-
aðist syni hans. Hann tók mér fagn-
andi, einkum vegna þess að honum
þótti strákurinn sinn orðinn nógu
gamall til að festa ráð sitt en þó
meira vegna hins að hann var farið
að lengja eftir barnabörnum. Hon-
um varð að ósk sinni og það var
stoltur afi sem hélt á fyrsta barna-
barni sínu undir skírn, dreng sem
nefndur var eftir honum. Fleiri
barnabörn komu í kjölfarið og alls
urðu þau sjö. Nú á seinni árum henti
hann oft gaman að þessum barna-
börnum sínum og skildi ekkert í því
hvers vegna þeim tókst ekki að færa
honum langafabörn.
Þótt leiðir okkar Gunnars sonar
hans skildu fyrir tíu árum leit hann
alltaf á mig sem tengdadóttur sína
og fyrir mér var hann alltaf tengda-
faðir. Milli okkar ríkti gagnkvæm
hlýja, ást og virðing og skugga bar
aldrei á samskipti okkar. Hann
dvaldi í faðmi fjölskyldu minnar
nokkur undanfarin jól og kryddaði
jólakvöldið okkar með glaðværum
hlátri og glettnum athugsemdum.
Síðustu mánuðina dvaldi Siggi á
deild E á Hrafnistu í Reykjavík.
Líkamleg heilsa var farin en andlegt
atgervi enn á sínum stað. Börnin
hans, Gunnar og Sigríður, hlúðu vel
að honum og vinir og kunningjar litu
til með honum. Börnin hans hafa
beðið mig að koma á framfæri þakk-
læti til starfsfólks fyrir góða umönn-
un.
Elsku Gunni, Sirrý, Smári og öll
barnabörnin, ég votta ykkur samúð
mína og bið ykkur blessunar á
ókomnum árum. Samúð mín er einn-
ig hjá Jóni, bróður Sigga.
Ég kveð góðan dreng, þakka hon-
um samfylgdina og bið honum bless-
unar. Ég trúi að vel hafi verið tekið á
móti honum og hann sé nú umvafinn
kærleika, ást og friði. Hluti af hon-
um verður mér áfram sýnilegur í
börnunum mínum.
Aðalbjörg Sigþórsdóttir.
Ávallt þegar við kveðjum góða
vini hinstu kveðju kemur fyrst fram
söknuður, en síðan hrannast minn-
ingarnar upp. Þegar við rifjum upp
samverustundirnar með Sigga T.,
eins og hann var ævinlega kallaður,
þá er af mörgu að taka þau hartnær
50 ár sem samleið okkar hefur varað
bæði í gleði og á alvörustundum.
Ung að árum, flest að byrja lífsbar-
áttuna og með börn á svipuðu reki,
mynduðum við hjónaklúbb sex hjóna
í Hlunnavogi. Fórum við saman með
börnin okkar í ferðalög vítt og breitt
um landið. Þá var farið í ýmsa leiki
sem sameinuðu vel börnin og for-
eldrana og minnast börnin þessara
ferðalaga enn með gleði þótt þau séu
fullorðin í dag. Þegar börnin voru
flogin úr hreiðrunum fór hjóna-
klúbburinn í nokkrar ferðir til sólar-
landa. Alltaf yfir vetrartímann var
komið saman hálfsmánaðarlega í
kaffi og meðlæti og tekið í spil. Ekki
má gleyma árshátíð sem haldin var
árlega ásamt vinum og kunningjum
og var allt skemmtiefni heimagert
og var það hreint ógleymanlegt.
Ekkert er þó sjálfgefið í lífinu.
Siggi er sá fimmti sem fellur frá úr
þessum vinahópi. Fyrri kona Sigga
var Hólmfríður Friðþórsdóttir frá
Ólafsfirði, mikil indæliskona sem
hélt vel utan um fjölskylduna, en
hún lést um aldur fram árið 1979.
Síðari kona Sigga var Sigrún Sig-
urjónsdóttir. Féll hún prýðilega inn í
hópinn, en Sigrún lést á jóladag árið
2001 eftir erfið og langvarandi veik-
indi. Sýndi Siggi þá frábært trygg-
lyndi og dugnað og annaðist Sigrúnu
heima í nokkur ár. Eftir að Sigrún
fékk pláss á Hrafnistu heimsótti
Siggi hana daglega, en greinilega
orðinn þreyttur og lasinn.
Siggi vann alla sína starfsævi við
verslunarstörf. Fyrst sem verslun-
armaður og eigandi Litlu blómabúð-
arinnar í Bankastræti, en lengst af
starfaði hann sem verslunarstjóri í
Geysi, fatadeild, eða þangað til sú
verslun var lögð niður fyrir nokkr-
um árum. Muna margir Reykvíking-
ar Sigga sem sérstaklega lipran og
áreiðanlegan verslunarmann.
Við vinir Sigga viljum votta börn-
um hans, þeim Gunnari og Sirrý, og
fjölskyldum þeirra okkar innileg-
ustu samúð og þakka fyrir allt á liðn-
um árum.
Fari vinur okkar Siggi í guðs friði.
Vinirnir úr Hlunnavogi.
SIGURÐUR TORFI
ZOËGA MAGNÚSSON
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem veitt hafa
stuðning með samúð sinni og hýlhug við and-
lát og útför ástkærs eiginmanns míns og föður
okkar,
MATTHÍASAR JÓHANNS JÓNSSONAR,
Rauðhömrum 12,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til hjúkrunarfólks Karitas fyrir
góða umönnun.
Anita Villadsen,
börn og fjölskyldur hins látna.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGURVEIG KRISTÓFERSDÓTTIR,
Múlakoti,
Síðu,
lést á hjúkrunarheimilinu Klausturhólum mánu-
daginn 9. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Baldur Þ. Bjarnason, Helga Björnsdóttir,
Helga M. Bjarnadóttir, Björn Ólafur Hallgrímsson,
Gunnlaugur K. Bjarnason, Unnur Flygenring,
Guðrún Lilja Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vinarþel við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
HALLDÓRS GUNNARS JÓNSSONAR
símsmiðs,
Birkigrund 47,
Kópavogi.
Svava Svavarsdóttir,
Svavar Halldórsson, Sigríður Dóra Sverrisdóttir,
Ásdís Gígja Halldórsdóttir, Sigurgeir Arnþórsson
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
HULDA PÁLSDÓTTIR
frá Hafrafelli,
Álfaskeiði 64,
Hafnarfirði,
lést á St. Jósepsspítala í Hafnarfirði mánu-
daginn 16. júní.
Jarðarförin fer fram frá Víðistaðakirkju mánudaginn 23. júní kl. 13.30.
Halldór Jónsson,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
Látin er hjartkær móðir okkar,
ARNBJÖRG MARKÚSDÓTTIR,
Miðvangi 151,
Hafnarfirði.
Hún lést á Landspítalanum við Hringbraut
mánudaginn 16. júní.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðmundur Svavarsson og Sævar Svavarsson.
Móðir okkar
ELÍN GUÐMUNDSDÓTTIR
Lindargötu 57
Reykjavík
lézt fimmtudaginn 12. júní.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Ingibjörg, Steinunn, Bergljót og Sigríður Stefánsdætur