Morgunblaðið - 31.07.2003, Blaðsíða 40

40 FIMMTUDAGUR 31. JÚLÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FRÉTTASTOFA Sjónvarpsins sem
yfirleitt er mjög vönd að virðingu
sinni og betri en flestar fréttastofur
landsins féll í slæma gildru mistaka
sl. þriðjudagskvöld þegar fjallað var
um okkur félaga, Lalla Johns og mig,
þar sem ekkert var við hann að sak-
ast né ástæða – og í raun bannað
samkvæmt lögum – að fjalla um eins
og gert var. Fréttin fjallaði um erindi
mitt til opinberra aðila samkvæmt
ósk Þjóðhátíðarnefndar Vestmanna-
eyja og varðar auðvitað engan um
það í sjálfu sér á meðan engar niður-
stöður liggja fyrir, því enn á að vera
til í okkar landi nokkuð sem heitir
persónuvernd. Það sitja hins vegar
ekki allir við sama borð í þeim efnum
hjá sumum fljótfærum fréttamönn-
um.
Það voru engin rök fyrir því að
draga Lalla Johns, Björn Svavars-
son, inn í þetta mál og mjög ódrengi-
legt að draga hans nafn inn í þessa
frétt. Lalli Johns á löngu skilið að fá
frið fyrir naggi og nuði, fá frið fyrir
þvaðrinu og blaðrinu, bullinu og
ruglinu, sem tíðkast allt of mikið í ís-
lenskum fjölmiðlum í dag með stans-
lausu áreiti, slúðri og tortryggni.
Það er svo margt gott um Lalla
Johns að segja, en hann hefur verið
ógæfumaður og lent í öngstrætum
alla ævina, öngstrætum sem eru
hvorki skipulögð né spennandi á
neinn hátt og hafa engu skilað öðru
en því að Lalli hefur búið við langt
lífsóhapp.
Lalli Johns býr yfir mjög fallegri
hugsun og kærleiksríkri, hann er
hlýr og hjartagóður og persónuleiki
sem stendur upp úr. Þannig minnir
hann á vegprestana, leiðavörðurnar,
sem fara þó aldrei þann veg sem þær
vísa. Lalli Johns hefur alla tíð verið
kappsmaður, duglegur verkmaður
þegar hann hefur komist frá öng-
strætunum. Hans aðalsmerki er í
rauninni að ganga til hvers verks
eins og um keppni sé að ræða, glað-
lyndi hans er ótrúlega lífseigt og
gamansemi töm á vörum þótt allt
umhverfið og aðstæður sé eins
hryssingslegt og hægt er að hugsa
sér. Lalli Johns ber sig ugglaust vel
að venju, en hver þekkir hjartað sem
bak við býr og heitast slær? Það er
óhamingja að tapa áttum, skaða og
skemma,verst að meiða, en mest
meiða menn þó sjálfan sig í slíkum
óförum, því lengst verður hver og
einn að ganga með sjálfum sér og
þola. Allir gera mistök og allir eiga
skilið sanngirni, það er að segja ef við
ætlum að vera menn.
Í bréfi Lalla til vinar hans skrifar
hann vísu:
Utanveltu einn og sér
alkinn vínið teigar.
Flöskubrot á borði er
búnar allar veigar.
Þetta hefur ekki verið gefandi
veisla, en Lalli sér alltaf birtuna þótt
öskusvart sé. Fyrrgreint bréf Lalla
byrjar svona:
„Sæll kæri vinur.
Alltaf er þér hugsað til mín. Ha.
Ég ætla þá að byrja þetta bréf hér
og nú, því ég hafði ekkert né nokkuð
af þér frétt lengi, en ég bið góðan
Guð að vera með ykkur öllum.“
Hver myndi afneita slíku brjóstviti
og hjartalagi, ekkert venjulegt fólk.
Ég óska Lalla Johns alls hins
besta og vona að það marga, góða í
honum fái að njóta sín í seinni hálf-
leiknum. Ég vil í fyllstu vinsemd
óska eftir því við fréttastofu Sjón-
varpsins að hún biðji Lalla Johns af-
sökunar á því að hafa blandað honum
inn í „frétt“ um mig.
ÁRNI JOHNSEN.
Hvers á Lalli
Johns að gjalda ?
HVAÐ er refsing? Hvaða rétt hefur
fangi sem afplánar dóm í fangelsi í
dag? Skiptir máli hvaða nafn maður
ber þegar við gerum þau hræðilegu
mistök í lífinu að brjóta af okkur og
lenda í fangelsi?
Það hefur verið í fréttum blaðanna
að sá ágæti „fangi“, Árni Johnsen,
muni stýra brekkusöng á þjóðhátíð í
Vestmannaeyjum. Það hefur reynd-
ar ekki komið fram opinberlega frá
Fangelsismálastofnun að áðurnefnd-
ur maður fái leyfi til þess að
skemmta drukknu fólki í Vest-
mannaeyjum, enda er ekkert í lögum
um fanga og fangelsisvist sem mundi
styðja þá ákvörðun að þetta yrði
leyft.
Sem fangi í Kópavogsfangelsinu
þá sótti ég um leyfi til að vera með
börnum mínum í örfáa daga vegna
hræðilegs umferðarslyss sem varð í
föðurfjölskyldu þeirra og þegar
þetta er ritað þá eru um 6 dagar
síðan ég sótti um þetta leyfi og hef
ekki fengið svar og virðist það vera
erfitt fyrir þá ágætu menn að segja
„nei“ sem ég sé fyrir mér að komi.
Fyrir örfáum vikum þá missti
fangi á Litla-Hrauni unnustu sína í
umferðarslysi. Sá ágæti fangi mundi
að öllum líkindum taka því fegins
hendi að vera með fjölskyldu sinni
um verslunarmannahelgina.
Að vera í fangelsi snýst ekki bara
um að við fangar eigum náðuga daga
heldur gleymist að hugsa til aðstand-
enda fanganna.
Það hleypir illu blóði í fólk að lesa í
fjölmiðlum að ein fylleríshelgi fari í
vaskinn ef áðurnefndur fangi taki
ekki lagið á hátíðinni.
Fólk sem brýtur af sér á að sjálf-
sögðu að bera ábyrgð á gjörðum sín-
um og það gerir það með því að fara í
fangelsi en það hljóta að þurfa að
vera einhver mannúðarsjónamið í
gangi þegar slys ber að höndum.
Fangar eru fólk, það eru í fangelsum
landsins mæður, feður, eiginmenn
og eiginkonur og svo framvegis.
Kannski að það vanti meira af
fyrrverandi alþingismönnum-blaða-
mönnum og söngvurum. Ef það
væru fleiri af þessari gráðu fólks í
fangelsum þá myndu reglur verða
mun rýmri og auðsjánlega meiri
þægindi.
Það er eitthvað bogið við siðferði
okkar og greinilega er það ekki fólk-
ið í fangelsunum sem er með verstu
siðferðiskenndina þó að maður hafi
haldið annað.
ANNA MARÍA
VILHJÁLMSDÓTTIR.
Hvað er refsing?