Morgunblaðið - 11.11.2003, Blaðsíða 49

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. NÓVEMBER 2003 49
bílar
Áskrifendum Morgunbla›sins
b‡›st smáaugl‡sing í bla›inu
Bílar fyrir a›eins
995 kr.
Fólkið sem þú vilt ná til
les sama blað og þú!
Ertu a› hugsa um a› selja bílinn flinn? Far›u árangursríkustu
lei›ina og augl‡stu hann í bla›inu Bílar.
Pantanafrestur er til kl. 12 á flri›judögum. Panta›u núna í
síma 569 1111 e›a sendu tölvupóst á augl@mbl.is
-alltaf á miðvikudögum
NÝ breiðskífa með bandarísku
poppdrottningunni Britney
Spears er væntanleg 17. nóv-
ember næstkomandi. Platan heit-
ir In the Zone og er fjórða plata
þessarar heimsfrægu söngkonu.
Í viðtali um plötuna segir
BritnHey að hún sé um þessar
mundir að hlusta m.a. á Black
Eyed Peas og gengur svo langt að
bera eitt laganna, „Shadow“, ball-
öðu af nýju plötunni, saman við
hana Björk okkar! Britney hefur
þar með bæst í hóp þeirra stjarna
sem hafa hafa lýst því yfir op-
inberlega að þær hlusti á íslenska
tónlist, eins og Christina Aguilera
og Gwyneth Paltrow gerðu ný-
lega.
Fyrsta smáskífan af plötunni er
„Me against the Music“ en í
myndbandinu við lagið má sjá
Britney og höfund lagsins,
Madonnu, í heitum dansi.
Reuters
Ný breiðskífa er væntanleg frá
Britney Spears á næstunni.
Britney
líkir sér
við Björk
WACHOWSKI-bræðrum hefur
tekist það sem sannir Matrix aðdá-
endur væru líklegir til að fá martrað-
ir yfir, þ.e. að gera Matrix-ævintýrið
að klisjunni af sjálfu sér. Nýjasta
myndin ber heitið Matrix uppreisnin
og er lokahnykkurinn í þríleik sem
hófst með hinni lofuðu og gríðarvin-
sælu The Matrix, hálfgerðri byltingu
í gerð afþreyingarmynda sem höfðaði
jafn til hástemmdra heimspekipró-
fessora og hins almenna spennu-
myndaaðdáanda. Í sögunni sem lýsti
því er hópur manneskja kemst að því
að tölvur hafa tekið yfir heiminn og
hneppt mannkynið í sýndarveru-
leika, unnu höfundarnir á lipran hátt
með hasarmyndaformið og sköpuðu
farveg fyrir áhugaverðar vangavelt-
ur um vald og verufræðileg mörk
okkar tæknilega og fjölmiðlavædda
nútíma. Um leið gerðu þeir tilraunir
með tæknilega möguleika miðilsins
með árangri sem breytt hefur Holly-
wood-landslaginu fyrir lífstíð. Út frá
listrænum sjónarmiðum er það ljóst
að Wachowski-bræður hefðu átt að
láta staðar numið eftir fyrstu mynd-
ina, þ.e. hefðu þeir viljað viðhalda
þeim snilldarljóma sem yfir henni
lék. En gróðavonin hefur líklegast
orðið yfirsterkari, og lögðu höfund-
arnir því í gerð tveggja framhalds-
mynda, sem hafa engu bætt við upp-
runalegu söguna, aðeins útvatnað
hana og snúið upp í þreyttar klisjur.
Enda var vandinn sem Wach-
owski-bræður stóðu frammi fyrir við
gerð framhaldsins, ekki aðeins sá að
þurfa að fylgja upphafsmyndinni eft-
ir hvað gæði og hugmyndaríki varð-
ar, heldur einnig að skjóta hinum
fjölmörgu eftirhermum sem
streymdu fram, ref fyrir rass. Þeim
tekst í raun hvorugt, auk þess sem
framhaldið felst fyrst og fremst í því
að hjakka áfram innan þess sögu-
heims sem opnaðist og lokaðist á
hugvitssamlegan hátt í fyrstu mynd-
inni, og fylla upp í útlínur sem voru
stílhreinar en verða nú að teljast
offlúraðar.
Hin agaða kvikmyndagerð sem
einkenndi fyrstu myndina er alveg
fyrir bí í Matrix uppreisninni, jafn-
framt hinni þvældu framvindu. Frá-
sögnin hefst nokkurn veginn í
miðjum klíðum þar sem frá var horfið
í Matrix endurhlaðið, og er stirðum
og óvönduðum díalógnum sem nú er
orðinn allsráðandi skellt eins og
blautri tusku framan í áhorfendur.
Drjúgur fyrri hluti myndarinnar fer
síðan í viðbót við vandræðaganginn
sem einkenndi miðbikið, hetjurnar
Neo, Trinity og Morpheus þurfa að
leysa ýmis verkefni í anda ævintýr-
anna, og leita upp óstýrilát forrit á
borð við Lestarvörðinn, Mervíking-
inn og Persefónu. Þess á milli er Vé-
fréttin heimsótt og segir hún ávallt
það sama, þ.e. að Neo verði sjálfur að
finna svarið (og finna sér sjálfur leið
út úr þeim ógöngum sem handritið er
komið í). Deilur eiga sér áfram stað
innan raða mannfólksins um hvernig
taka skuli á yfirvofandi stórárás vél-
anna, á meðan Neo lufsast um svæðið
og veltir fyrir sér hvort hann sé í
raun „Hinn útvaldi“. Takmarkaðir
leikhæfileikar Keanu Reeves, sem
leikur aðalhetjuna Neo, eru hér farn-
ir að gera áþreifanlega vart við sig,
ekki síst í samleik hans við Carrie-
Ann Moss, en þeirra á milli á að ríkja
ódauðlegt ástarsamband sem áhorf-
andinn verður lítt var við, nema ef
vera skyldi í klisjukenndum umræð-
unum um ástina og lífsins vegferð.
Síðari hluti myndarinnar er síðan
eitt allsherjar stjörnustríð með geim-
skipum, eldglæringum og kvalafull-
um dauðdögum, og þar gegna hinar
sterku söguhetjur fyrstu myndarinn-
ar, þau Morpheus, Trinity og fleiri
fremur máttlausu hlutverki. Svo
virðist sem höfundarnir hafi ákveðið
að skella sér í einhvers konar B-
mynda stemmingu hér í lokahnykkn-
um, sem hefur mun meira sjónarspil
en hinar fyrri. Þar er tónlist notuð
óspart til áhrifaauka, og er hún frá
upphafi bæði oftúlkandi og stemmn-
ingsbrjótandi í anda lélegra spennu-
mynda.
Tæknilega er Matrix uppreisnin
auðvitað víða mjög flott, og er ekkert
til sparað við að skapa stórkostlegt
sjónarspilið. Enn og aftur olli myndin
þó vonbrigðum er hún sprakk út í
hreinræktaðan þyngdaraflslausan
tölvuleik, nokkuð sem aldrei gerðist í
The Matrix. Aðalsmerki þeirrar
kvikmyndar var einmitt hvernig hún
tvinnaði saman tölvugrafík og hefð-
bundnari tæknibrellum, sem fram-
kvæmdar voru í raunverulegum og
smíðuðum leikmyndum. Þannig varð
til ævintýraheimur sem hafði þyngd-
arafl en teygði og togaði þau lögmál
nægilega mikið til að skapa annarleg
og ævintýraleg áhrif.
Sökum þess hversu klaufalegt
framhaldið er allt saman, verður
lokauppgjörið milli Neo og hins al-
ræmda og fjölfaldaða búrókrata
Smiths ekki eins áhrifarík og ætlunin
greinilega var. Heilu sálumessurnar
bresta þar á, regnvotar götur
skvampa undan klossum hetjunnar
og kvikmyndataka verður listræn og
dramatísk. En allt verður þetta til-
gerðarlegt og yfirdrifið eftir það sem
á undan er gengið. Slagurinn er dreg-
inn á langinn eins og hægt er, þeir
Neo og Smith skiptast á að senda
hvor annan í ferðalög yfir í næsta
hverfi með kýlingum, og inn á milli
heyrist útvötnuð heimspekin sem
hefur einfaldlega snúist upp í absúr-
disma í þessari lokamynd þríleiksins.
Sá af leikurum tveimur sem raun-
verulega getur leikið, þ.e. Hugo
Weaving, á þar eina góða ræðu, en að
öðru leyti hefur þeim Wachowski-
bræðrum ekki dottið dýpri speki í
hug en „það var mitt val“ og „allt sem
á sér byrjun, tekur enda“. Það má
vera rétt, en í tilfelli Matrix-ævintýr-
isins hefðu Wachowski bræður átt að
hafa vit á því að hætta miklu fyrr.
Klisjan af
sjálfri sér
Matrix-byltingin: Löngu tímabær endalok?
Kvikmyndir
Háskólabíó, Sam-bíóin
Leikstjórn og handrit: Larry og Andy
Wachowski. Stjórn kvikmyndatöku: Bill
Pope. Tónlist: Don Davis. Aðalhlutverk:
Keanu Reeves, Laurence Fishburn,
Carrie-Ann Moss, Hugo Weaving, Jada
Pinkett Smith ofl. Lengd: 129 mín.
Bandaríkin. Warner Brothers, 2003.
The Matrix Revolutions /
Matrix uppreisnin Heiða Jóhannsdóttir