Morgunblaðið - 11.11.2003, Blaðsíða 50

50 ÞRIÐJUDAGUR 11. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
HUGSAÐU STÓRT
EINI THX LÚXUSSALUR LANDSINS
Miðasala opnar kl. 15.30
Sýnd kl. 4 og 6.
Sýnd kl. 5.30, 8 og 10.30. B.i. 16.
kl. 6 og 9. B.i. 16.
Kl. 8. B.i. 16.
Sýnd kl. 4.
með ísl. tali.
Miðav
erð
kr. 50
0
BRJÁLUÐ BÍÓUPPLIFUN!

Kvikmyndir.com
Skonrokk FM909
HJ MBL
„Snilldarverk“
HK DV
„Brjálæðisleg
Kvikmynd“
„Frábær mynd“
4. myndin frá Quentin Tarantino
Sýnd kl. 5.30 og 8. B.i. 12.
Þú deyrð úr hlátri enn og aftur!
Stærsta október opnun allra tíma í USA!
Sýnd kl. 4, 6, 8 og 10. B.i. 10 ára.

ÞÞ FBL
Síðu
stu
sýn
inga
r
3D
gleraugu
fylgja hverjum
miða
Yfir 20.000 gestir
Stærsta grínmynd ársins!
Sýnd kl. 6, 8 og 10. B.i. 10 ára.
Miða
verð
kr. 50
0
Sýnd kl. 6.
Sýnd kl. 8 og 10.40.

DV

Kvikmyndir.com
OPEN RANGE
Stórkostlegur
vestri
frá Kevin
Costner
leikstjóra
DANSAR VIÐ
ÚLFA
Þú deyrð úr hlátri enn
og aftur!
Stærsta október opnun
tíma í USA!
ÞAÐ var ekki aðeins Jazzhátíð
Reykjavíkur sem bauð upp á alþjóð-
legan djass í síðustu viku heldur
var boðið upp á djass á sænskri
menningarviku – og það engan út-
kjálkadjass. Þar var kominn kvart-
ett tenórsaxófónleikarans Jonas
Kullhammers, sem er mörgum ís-
lenskum djassunnendum að góðu
kunnur eftir að hafa leikið á Jazzhá-
tíð Reykjavíkur fyrir þremur árum
með sveit trommarans Frederiks
Noréns. Jonas hefur tekið stórstíg-
um framförum síðan þá og með
honum voru kallar úr fremstu röð
sænskra ungdjassara: Torbjörn
Gulz á píanó, Torbjörn Setterling á
bassa, en hann lék einnig hér með
Norin og auk þess sl. þriðjudag
með Jóeli Pálssyni og félögum. Svo
var frábær trommari, Daniel Fred-
riksson, sem leysti trommara Jon-
asar, Jonas Holgersson, af hólmi.
Ekki mátti heyra að þarna færi ný-
liði því hver sláttur á trommurnar
var réttur og sveiflan slík að Guð-
mundur Steingríms og Steini
Krúpa, sem voru í hópi áheyranda
ásamt fjölda annarra tónlistar-
manna, voru sem bergnumdir.
Kvartettinn hóf leikinn á klass-
ísku nýboppi eftir Jonas, Snake
City East, og síðan kom tónverk
eftir píanistann: Slow Drops. Upp-
hófst það á löngum inngangi þar
sem píanóið ríkti eitt í impessjón-
skum hugarheimi uns hinn stríð-
hljóma veröld tók við í anda hins
sænska Wallins. Kullhammar hélt
síðan á blússlóðir með hrynsveitina
sjóðandi bakvið. Ekki var blúsinn
svipminni í Frippers blues, þar sem
hrynsveitin nálgaðist Basie þótt pí-
anóhljómarnir væru á nýrri línu en
greifanum hefði þótt sóma. Flest
var gott sem gerðu þeir og gaman
var að sögu Kullhammers er þeir
héldu frá Íslandi til Bandaríkjanna
fyrir þremur árum og hann veiktist
skyndilega í fugvélinni og læknir
var til staðar. Um það atvik samdi
hann ópus: Oh, my god, it’s blood –
og ekket kellingarvæl þar. Flestir
ópusar Kulhammers voru hraðir og
á slóðum nýboppsins; ballöðurnar
eftir Zetterling og mitt á milli Gulz.
Allt í einu var mögnuðum tón-
leikum lokið, en klappað var og
klappað og inn kom Kullhammaer
blásandi í saxinn kandensu einsog
svo oft á tónleikunum. Tónninn
geislandi fagur, rofinn á stundum
og með framhjáblæstri af öllum
sviðum frá Websert til Rollins.
Snilldarlegt hugmyndaflug í spun-
anum og svo allt í einu einfalt riff:
Bebopalula. Var hægt að biðja um
það betra.
Kullhammar er bara tuttugu og
fimm – bíðum í fimm ár. Án efa
verður hann þá einn af stórten-
órsaxófónmeisturum Evrópudjass-
ins.
Söngkonuvandræði
og tríósveifla
Það eru ekki margar djasssöng-
konur sem eru í hópi hinna miklu
djassmeistara: Billie, Sarha, Ella og
svo auðvitað Bessie og Mahalia sem
voru þó í útjaðrinumn. Karlsöngv-
ararnir eru enn færri. ,,Það eru
bara ég og Louis Armstrong,“ sagði
Chet Baker eitt sinn við mig þegar
við vorum að ræða um söngvara. Að
sjálfsögðu var ég ekki sammála,
einlægur aðdáandi Jimmys Rush-
ings og Jacks Teagardens svo og
Franks Sinatra. Hvað um það! Því
verður þó ekki mótmælt að oft er
stutt á milli feigs og ófeigs – söngv-
ara sem er nær hinu venjulega,
jafnvel poppaða, og hinna sem
glitra af snilld. Martha Brooks er
ábyggilega gott skáld og hún er af
íslenskum ættum og meira að segja
í ætt við meistaraskáldið Sigurð
Pálsson sem einnig hefur gott djas-
seyra. Aftur á móti var ekki margt
sem hún söng á föstudegi á djasshá-
tíð á NASA sem lifir í minninu og
þó – dúett hennar og bassaleik-
arans Teds Warrens, Autum Leav-
es, var perla. Jesper Lundgaard var
búinn að brillera í þessum söng-
dansi Kosma í endurritun Thom-
asar Clausen á miðvikudagskvöldi.
Þó hélt Warren sjó. Svo var Martha
ágæt í All the Thing You Are, en
átti í erfiðleikum með I’ve Got the
World on a String. Fraseringarnar
dálítið lausar í annan endann enda
Louis búinn að binda þar fyrir í eitt
skipti fyrir öll. David Restivo píanó-
leikari var fínn í kompi og sólóum
og ekki þurfti að kvarta yfir
trommuleik Teds Warrens. Það er
bara þetta með söngkonurnar. Þær
eru of fáar sem skipa snillingahóp-
inn, en of margar sem koma fram á
tónleikum og uppskera oflof söng-
elskra hlustenda, en hljóðfæraleik-
ararnir þurfa ætíð að berjast til síð-
asta blóðdropa.
Framsækið bopp
og söngkonuraunir
DJASS
Norræna húsið
Jonas Kullhammar tenórsaxófón, Tor-
björn Gulz píanó, Torbjörn Zetterberg
bassa og Daniel Frederiksson trommur.
Föstudagskvöldið 7. nóvember kl.
20.00.
KVARTETT JONAS KULLHAMMARS
Vernharður Linnet
NASA
Martha Brooks söngur, David Restivo pí-
anó, Mike Dowens bassa og Ted Warren
trommur. Föstudagskvöldið 7. nóvember
kl. 22.00
MARTHA BROOKS OG TRÍÓ HENNAR
SÍMON, fínlegur 9 ára grunn-
skólanemi, er lagður í einelti af
bullunni Alex og vinum hans
sem eru tveimur árum eldri.
Simon hefur misst pabba sinn
og býr með Karin, móður sinni.
Hún kynnist geðslegum náunga
að nafni Björn og allt gengur
samkvæmt venju. Símon hefur
horn í síðu Bjarnar til að byrja
með en sambandið er komið upp
fyrir frostmarkið þegar hinn
ægilegi sannleikur kemur í ljós:
Björn er pabbi hrekkjusvínsins
Alex og nú ætla fjölskyldurnar
að steypa sér saman í eina!
Þar með er ekki öll sagan
sögð þar sem móðir Alex stakk
feðgana af með öðrum manni og
er það ástæðan fyrir uppreisn
hans gegn samfélaginu. Eftir að
Símon tekur til sinna ráða leys-
ast málin á undraverðan hátt.
Myndinni til tekna má nefna
bærilegan leik hjá Símoni, þrátt
fyrir að handritið geri hann að
óttalegri skræfu gagnvart flest-
um öðrum en vinkonu sinni lít-
illi, sem hann leggur á hendur
þegar þannig viðrar. Alex er
einnig frekar fráhrindandi,
ótuktarlegur og orðljótur en
tekur dæmalausum sinnaskipt-
um. Gjörðir Björns og fyrrum
konu hans eru ótrúverðugar í
meira lagi, í raun er það Karin
ein sem stendur upp úr þessum
dularfulla hópi og heldur mynd-
inni á floti.
Ljón og
hrekkju-
svín
KVIKMYNDIR
Regnboginn –
Sænsk kvikmyndavika
Leikstjóri: Manne Lindsvall. Aðalleik-
endur: Lisa Lindgren, Magnus Krepp-
er, Eric Lager. 88 mínútur. Svíþjóð
2003.
Sterkur sem ljón (Lejontämjaren) Sæbjörn Valdimarsson
UM miðjan októbermánuð opnaði
Viðar Þór Guðmundsson sína fyrstu
listsýningu á harla óvenjulegum
stað, eða í dreifingarmiðstöð Vöru-
bíls. Sýningunni lýkur í þessari viku.
„Þetta er mín fyrsta sýning,“ segir
Viðar en hann er menntaður sál-
fræðingur. „Ég er ekki menntaður
myndlistarmaður en hef svona verið
að dútla við þetta undanfarin fimm-
tán ár.“
Viðar sýndi um þrjátíu verk og
segist hann beita fjórum stíl-
brigðum.
„Ég á fastlega von á því að halda
þessu áfram. Að minnsta kosti gekk
ágætlega að selja,“ segir hann og
hlær.
Listsýning Viðars Þórs Guðmundssonar
Morgunblaðið/Þorkell
Viðar (í miðjunni) ásamt umboðsmanni sínum, Hreiðari Huga Hreiðarssyni,
og framkvæmdastjóra Vörubíls, Kristni Vilbergssyni.
Rúnar Freyr Gíslason leikari heilsaði upp á gamlan félaga.
30 verk – 4 stílar