Morgunblaðið - 26.11.2003, Blaðsíða 8

FRÉTTIR
8 MIÐVIKUDAGUR 26. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Peningana, peningana, ekkert múður.
Samverustund í Sinfóníunni
Fólk þyrstir í
meiri fróðleik
Tónleikar verðahaldnir hjá Sinfón-íuhljómsveit Ís-
lands í Háskólabíói annað
kvöld og hefjast þeir
klukkan 19.30. Hljóm-
sveitin mun frumflytja
Frón, nýtt verk eftir Áskel
Másson, og auk þess flyt-
ur hún píanókonsert nr. 2
eftir Sergei Rachmaninoff
og sinfóníu númer 5 eftir
Jean Sibelius. Það er Ru-
mon Gamba, aðalstjórn-
andi SÍ, sem stjórnar, og
Lev Vinocour leikur ein-
leik á píanó. En áður en
tónleikarnir hefjast verður
samverustund tónleika-
gesta þar sem Árni Heim-
ir Ingólfsson kynnir verk-
in sem verða flutt.
Eru svona samveru-
stundir algengar?
„Samverustundir fyrir tónleika
eru algengar víða um heim. Ég
stundaði framhaldsnám í Banda-
ríkjunum og þekki því best til
þar. Það bjóða allar helstu sinfón-
íuhljómsveitir landsins upp á
stuttan fyrirlestur fyrir hverja
tónleika þar sem rabbað er um
verkin og tónskáldin, og stundum
eru gestir fengnir í spjall – t.d.
tónskáld, einleikari eða hljóm-
sveitarstjóri. Hér á Íslandi fer
þetta fram undir verndarvæng
Vinafélags Sinfóníuhljómsveitar-
innar og er með því sniði að
klukkan 18 er borin fram súpa og
um klukkan 18.30 hefst hin eig-
inlega kynning á dagskrá kvölds-
ins. Ég reyni að hafa þetta sem
aðgengilegast, enda er þetta
hugsað fyrir áhugasama leik-
menn sem vilja læra meira um
klassíska tónlist. Ég rabba um
verkin og leik tóndæmi úr þeim,
ýmist af geisladiskum eða á píanó
eftir því sem mér finnst henta
best. Þannig fara gestirnir með
verkin í eyrunum yfir götuna í
Háskólabíó og njóta þeirra von-
andi betur vegna þess. Síðan geta
áheyrendur líka spurt ef það er
eitthvað sem þá fýsir að vita sér-
staklega.“
Hefur samverustundunum ver-
ið vel tekið?
„Já, svo sannarlega. Við próf-
uðum þetta fyrst í byrjun starfs-
ársins og viðtökurnar voru ein-
staklega góðar. Þá var
efnisskráin töluvert meira krefj-
andi en núna, með nokkrum erf-
iðum nútímaverkum, en það
komu margir til máls við mig í
hléinu og eftir tónleikana og
sögðust hafa notið þess meira að
hlusta á verkin vegna þess að þeir
vissu meira um þau. Ég er alltaf
að finna það betur og betur að
áheyrendur á tónleikum þyrstir í
fróðleik og upplýsingar, þeir vilja
dýpka skilning sinn á því sem er
að gerast. Tónlist er magnað list-
form að þessu leyti; það er hægt
að hlusta á sama verkið aftur og
aftur og ávallt uppgötva eitthvað
nýtt. Og þar sem ég hef hlustað á
þessi verk býsna oft get ég
kannski bent öðrum á
það sem mér finnst eft-
irtektarvert, og von-
andi gert upplifun
þeirra ánægjulegri fyr-
ir vikið.“
Hvernig verður
framhaldið?
„Við stefnum á að efna til sam-
verustunda um það bil einu sinni í
mánuði eftir áramót. Þær verða
allar með svipuðu sniði, stundum
verð ég einn en stundum fæ ég til
mín gesti. Annað kvöld fæ ég Ás-
kel Másson til að spjalla aðeins
um nýja verkið sitt, Frón, sem
byggist á íslenskum þjóðlögum. Í
janúar kemur Haukur Tómasson,
en Sinfónían mun frumflytja eftir
hann nýjan konsert fyrir tvo
kontrabassa. Næsta vor kemur
Rumon Gamba, aðalhljómsveitar-
stjóri SÍ, í heimsókn og spjallar
við gesti um Níundu sinfóníu
Beethovens.“
Hvernig stendur klassík að vígi
gagnvart tíðarandanum?
„Ég held að það sé enginn al-
varlega þenkjandi tónlistarmaður
sem ekki hefur áhyggjur af því
hvert við stefnum. Klassísk tón-
list á undir högg að sækja á svo
mörgum vígstöðvum, t.d. í skóla-
kerfinu, þar sem henni er nærri
því ekkert sinnt, og ekki síður úti
í þjóðfélaginu sem heild. Maður
þarf ákveðna yfirvegun og kyrrð
til að geta notið góðrar tónlistar.
Henni hættir til að verða undir í
gauragangi síbyljunnar sem um-
lykur okkur hvert sem við lítum.
En ég held að einmitt þess vegna
eigi klassísk tónlist svo sterkt er-
indi til okkar. Mannkynið hefur
aldrei haft meiri þörf fyrir að eiga
aðgang að einhverju sem er fal-
legt og mannbætandi. Öll góð list
hefur í sér eiginleika sem geta
gert okkur að betri manneskjum,
ef við bara viljum taka við þeim.
Ég hef rekið mig á að margir
hafa fordóma gagnvart klassískri
tónlist, finnst hún ekki vera neitt
nema snobb og leið-
indi. En fordómar
spretta alltaf af van-
þekkingu, líka for-
dómar gagnvart sí-
gildri tónlist. Þess
vegna er mjög gaman
að Sinfóníuhljómsveitin skuli
koma til móts við nýja forvitna
hlustendur á þennan hátt. Það er
nýtt blómaskeið framundan hjá
Sinfóníunni, hún hefur fengið til
liðs við sig ungan og kraftmikinn
hljómsveitarstjóra og spilar betur
en nokkru sinni fyrr. Vonandi
eiga sem flestir eftir að koma og
njóta þess!“
Árni Heimir Ingólfsson
 Árni Heimir Ingólfsson stund-
aði píanónám við Tónmennta-
skóla Reykjavíkur og Tónlist-
arháskólann í Reykjavík. Árin
1993–97 stundaði hann fram-
haldsnám hjá Lydiu Frumkin við
Oberlin Conservatory of Music
og lauk þaðan B-Mus-prófi í pí-
anóleik og tónlistarsögu. Hann
hóf nám í tónvísindum við Har-
vard-háskóla haustið 1997 og
lauk þaðan MA-prófi 2000 og
doktorsprófi 2003. Árni Heimir
hefur komið fram á fjölmörgum
tónleikum í Evrópu og Banda-
ríkjunum og sótt námskeið í pí-
anóleik í Bandaríkjunum, Rúss-
landi, Hollandi og Sviss. Hann er
kennari í tónlistarfræðum við
Listaháskóla Íslands.
… finnst hún
ekki vera neitt
nema snobb
og leiðindi
WWW.HOLT.IS
BERGSTAÐASTRÆTI 37 • SÍMI: 552 5700
Komið í heimsókn
á www.holt.is
Skoðið verðið á
gistingu og veitingum
Snilldarbók um manninn
Grím Thomsen.
Ástir hans og barneignir.
Vináttu við konunga. Lífssorg
óhemjunnar frá Fredericia.
Loksins er þjóðsagan
um hinn grálynda Grím
kveðin í kútinn.
Lífsþorsti og leyndar ástir
er átakasaga um manninn
sem hefur fengið kaldar
kveðjur eftirtímans.
Meistaraverk.
VAR GRÍMUR THOMSEN
VARMENNI?
BÓKAÚTGÁFAN HÓLAR
ÁRNI Magnússon, félagsmálaráð-
herra, afhenti í gær tólf aðilum
styrki til verkefna úr nýsköpunar-
og styrkjasjóði Evrópuárs fatlaðra
2003. Verkefni Landssamtakanna
þroskahjálpar, Fræðsluefni fyrir
seinfæra/þroskahefta foreldra,
fékk hæsta styrkinn. Markmið
verkefnisins er að styrkja sein-
færa/þroskahefta foreldra við
umönnun og uppeldi barna sinna
með útgáfu sérhannaðs stuðnings-
efnis. „Fjöldi áhugaverðra um-
sókna bárust ráðuneytinu sem báru
vitni um mikla framþróun og hug-
myndaauðgi í málaflokknum. Mik-
illar fjölbreytni gætti meðal verk-
efna og voru hugmyndirnar
allflestar mjög góðar,“ sagði fé-
lagsmálaráðherra.
Fjöldi umsókna var vel á fimmta
tuginn og var uppphæð innsendra
umsókna um verkefni samtals um
109 milljónir króna.
Morgunblaðið/Eggert
Árni Magnússon félagsmálaráðherra afhendir Hönnu Björgu Sigurjóns-
dóttur og Friðriki Sigurðarsyni frá Þroskahjálp styrkinn.
Þroskahjálp styrkt
LOKIÐ er skiptum á þrotabúi Ísa-
foldarprentsmiðju en alls var lýst
kröfum í búið að upphæð 508 millj-
ónir króna.
Stærsti kröfuhafinn var Lands-
banki Íslands með veðkröfur fyrir
221 milljón króna en alls voru veð-
kröfurnar 261 milljón. Leysti bank-
inn eignirnar sem hann átti veð í til
sín.
Tæp 15% fengust upp í forgangs-
kröfur sem aðallega samanstóðu af
ógreiddum launum og lífeyrissjóðs-
kröfum. Alls var lýst yfir forgangs-
kröfum fyrir 36 milljónir en skipta-
stjóri samþykkti 26 milljónir króna.
Tæpar fjórar milljónir fengust
greiddar úr þrotabúinu eða tæp 15%.
Almennar kröfur voru um 211
milljónir króna. Hæstu kröfuna átti
norski pappírssalinn Norske Skog,
alls 28 milljónir. Leigusalinn krafðist
27 milljóna króna greiðslu og Bún-
aðarbankinn 13 milljóna. Aðrar við-
skiptakröfur voru lægri, en ekkert
fékkst upp í þessar kröfur.
Gjaldþrot
Ísafoldarprentsmiðju
Lítið
fékkst upp
í forgangs-
kröfur