Morgunblaðið - 08.06.2004, Blaðsíða 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚNÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Grettir
Grettir
Smáfólk
ÞEIR ÆTTU AÐ SETJA
VARÚÐARMERKI Á
ÞESSA DRULLUSOKKA!
HVAÐ ER Í
GANGI GRETTIR?
KLEINUHRINGJA-
STATÍF TALA EKKI
AF FYRRA BRAGÐI
FÉLAGI!
SÁLGREINING
5 kr.
LÆKNIRINN
ER VIÐ
SÁLGREINING
5 kr.
LÆKNIRINN
ER VIÐ
SÁLGREINING
5 kr.
LÆKNIRINN
ER VIÐ
ÞETTA ERU HLUTIR SEM
ÞEIR VARA MANN EKKI VIÐ Í
LÆKNANÁMINU...
Risaeðlugrín
© DARGAUD
framhald ...
TRASHOPTERIS ER ÁN EFA
EINN AF ÓGEÐSLEGUSTU
FUGLUM OKKAR TÍMAR
HANN ER JAFN LJÓTUR OG
HEMIPTERUS APTERUS OG VIRÐIST HAFA
ALLA GALLA VERALDAR
...HANN
LYKTAR
LÍKA ILLA
HANN ER GRIMMUR OG BLÓÐÞYRSTUR.
HANN HRÆÐIR ALLA SEM Á VEGI HANS VERÐA
HANN ER ILLA UPP ALINN OG SKAÐR FÓRNARLÖMB SÍN
MEÐ VILLIMANSLEGUM MUNNSÖFÐNUÐI SÍNUM SEM VIÐ
KJÓSUM AÐ FARA EKKI NÁNAR ÚT Í.
TRASHOPTERIS ER SEM SAGT
ALGJÖRT ÚRÞVÆTTI
?
HEYRÐU,
ÞÚ ÞARNA
UPPI!
LJÓTI FUGL!!
HJÁLP!
RITSKOÐAÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
MIKIÐ er talað um þá ógn sem
stafar af umferðarslysum og líkist
næstum styrjaldarástandi þegar
verst lætur. Fjöldi fólks ferst og
margir hljóta örkuml. Margt veld-
ur og seint verður fullt öryggi á
vegum úti, en hraðinn í umferðinni
er þó oftast nefndur sem aðal-
ástæðan og að ekki sé tekið tillit
til akstursskilyrða, en þau breyt-
ast oft snögglega eins og alkunna
er. Um þetta er rætt fram og aftur
og ráðstefnur haldnar um málið.
Eitt liggur þó í þagnargildi. Sagt
er að hámarkshraði á þjóðvegum
sé 90 km á klst., en það er ekki
rétt, hann er í raun yfir 100 km.
Þegar farið var að lagfæra vegi og
klæða mun Vegagerðin, ef rétt er
munað, hafa lagt til 80 km há-
markshraða en fékk því ekki ráðið.
Nýju vegirnir okkar eru víða eins
og landsbyggðarvegir erlendis, þar
sem yfirleitt mun vera um 70 km
hámarkshraði, enda breidd veg-
anna oft í lágmarki og vegrið fá-
séð. Þá ber líka að hafa í huga að
nútíma vegagerð er varla nema
aldarfjórðungs gömul hér á landi
og hvarvetna er beðið eftir nýlögn
og endurbótum.
Það mun vera á vitorði flestra
sem aka hratt að þótt 90 km há-
markshraði sé á helstu þjóðvegum
þá mun í reynd ekki byrjað að
sekta fyrir of hraðan akstur fyrr
en komið er að 105 km. Ástæðan
er sögð vera sú að mælingarnar
séu ekki nákvæmar og skekkj-
umörkin veruleg. En nú er komin
ný tækni til sögunnar, þ.e. hraða-
mælir sem notar leysigeisla, en
þeir eru væntanlega mun nákvæm-
ari en hljóðbylgjumælarnir gömlu.
Er þá ekki upplagt að byrja að
sekta við 95 km hraða og lækka
þannig almennan hámarkshraða
um 10 km? Yrði þá lífi og limum
margra þyrmt auk fjárhagslegs
ávinnings. Hver mælir er sagður
kosta eina milljón kr. og yrði ekki
mikið í lagt að dreifa þeim á lög-
reglustöðvar um allt land. Reynd-
ar gæti það vel borgað sig fyrir
tryggingafélögin að gefa mælana
og hljóta um leið velþóknun
margra fyrir framtakið. Þetta
myndi mörgum bjarga, en þá fyrst
er hægt að gera sér vonir um
verulega fækkun umferðarslysa,
þegar ökuritar verða komnir í all-
ar bifreiðar. Það mun bæta mann-
lífið svo um munar og draga mjög
úr kostnaði við heilbrigðiskerfið.
VALDIMAR KRISTINSSON,
Kirkjusandi 1,
Reykjavík.
Talað um hraðann
Frá Valdimar Kristinssyni:
SKILMERKILEGAR umræður
hafa farið fram í Morgunblaðinu
um þá hugmynd að leggja veg um
fjöll milli Borgarfjarðar og Skaga-
fjarðar. Greinarhöfundur nokkur,
sem hélt fram vegabótum um sveit-
ir í stað hins nýja vegar, nefndi
veginn um Þverárfjall „(hvar sem
það fjall nú er)“ til að stytta leiðina
milli Blönduóss og Sauðárkróks.
Sú merking orðsins fjall, sem
þarna er, kann að hafa týnst sum-
um. Þá er sem sagt ekki um að
ræða fjall, sem fjallgöngumaður
hefur komið á, heldur fjalllendi
sem andstæðu við láglendi og
heimaland. Í skrá Vegagerðarinnar
um hæð fjallvega – þeir eru 65 – er
varla nokkur vegur, sem er uppi á
fjalli, þótt allt séu það fjallvegir.
Fáeinir bera þó fjallsnafn, eins og
nú skal nefnt. Vegurinn um Eyr-
arfjall í Ísafirði (360 m.y.h.) er um
fjalllendi jarðarinnar Eyrar, sem
er hluti af löngum hálsi milli Ísa-
fjarðar og Mjóafjarðar. Vegurinn
um Hafnarfjall (320 m.y.h.) er upp
úr Örlygshöfn; þar er um að ræða
fjalllendi Örlygshafnar, en leiðin
næst ekki á mynd sem fjall. Fram-
angreint Þverárfjall (322 m.y.h.)
næst ekki heldur á mynd sem fjall.
Enn er til marks um þessa merk-
ingu, að í Reykjavík segja menn að
fara austur fyrir fjall „(hvar sem
það fjall nú er)“ – sem sagt fjall-
lendi – og koma svo sömu leið til
baka, og kalla það að fara suður yf-
ir heiði. – Haustsmalamennskur á
afrétti sunnanlands hétu alltaf að
fara á fjall, líka þar sem afrétt-
urinn var flöt heiði. Þar af eru
komin nafnorðin fjallskil, fjallferð
og fjallmaður (oftar notað í fleir-
tölu, fjallmenn).
Í skrifuðum orðum er lesið í Út-
varpinu úr minningum Ingunnar
Jónsdóttur frá Melum í Hrútafirði,
að þeir, sem komu þar við á ferð
um Norðurland, hefðu ýmist farið
sveitir eða fjöll, en þá var vitaskuld
ekki farið upp á nokkurt fjall, held-
ur heiðar. Enn má benda á þessa
merkingu orðsins fjall, að sveit
heitir Hólsfjöll, en þar eru engin
fjöll, og á leið austur á Hólsfjöll úr
Mývatnssveit er farið um Austur-
fjöll, en þar eru engin fjöll, sem
freista fjallgöngumanna eða ljós-
myndara, heldur sléttlendi með
litlum mishæðum.
Vegagerðin hefur sniðgengið ör-
nefnið Austurfjöll, en talar þar um
Mývatnsöræfi. Þá talar Vegagerðin
um veginn um Vopnafjarðarheiði,
sem er nýnefni, en þar er um að
ræða veg um fjalllendi Vopnafjarð-
ar, sem sagt veg um Vopnafjarð-
arfjall. Vegagerðin gerði tilraun til
að nota fjall í þessari merkingu,
þegar vegurinn um fjalllendið milli
Norðurárdals og Miðdala var flutt-
ur og Brattabrekka varð enn fjær
vegi en verið hafði, enda þótt hann
hefði verið kenndur við hana, og
kallaði Dalafjall.
BJÖRN S. STEFÁNSSON,
Sólvallagötu 80,
Reykjavík.
Að fara fjöll
Frá Birni S. Stefánssyni: