Morgunblaðið - 30.11.2004, Síða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 30. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Örlagalínan 908 1800 & 595 2001.
Miðlar, spámiðlar, draumráðning-
ar, tarotlestur. Fáðu svör við
spurningum þínum. Örlagalínu-
fólkið er við frá 18-24 öll kvöld
vikunnar. Vísa Euró, s. 595 2001.
Merktu gæludýrið. Hunda- og
kattamerki kr. 990 með áletrun,
t.d. nafn og sími.
Fannar, Smiðjuvegi 6,
Kópavogi, sími 551 6488.
Hausttilboð - 30%! Full búð af
nýjum vörum fyrir hunda, ketti og
önnur gæludýr. 30% afsláttur af
öllum vörum. Opið mán.-fös.
kl.10-18, lau. 10-16, sun. 12-16.
Tokyo, Hjallahrauni 4,
Hafnarfirði, sími 565 8444.
Cat's Best náttúrulegur katta-
sandur eyðir lykt 100%, raka-
drægur, klumpast vel.
DÝRABÆR - Hlíðasmára 9,
Kóp., s. 553 3062, opið 13-18
mán.-fös., 11-15 laugard.
Hótel Vík, Reykjavík býður nú
upp á vetrartilboð á gistingu.
Hótelherb. og 27 fm íbúð. Sími,
gervihnsjónv. og þráðl. internet.
Gerum fyrirtækjum tilboð.
Kannaðu málið í síma 588 5588.
www.hotelvik.is .
Sjávarréttahlaðborð
Hafið Bláa Útsýnis- og veitinga-
staður við ósa Ölfusár.
www.hafidblaa.is, sími 483 1000.
www.simnet.is/infrarex
Infrarex rafeindahitatæki. Eyðir
bólgu og er verkjastillandi f. t.d
liðagigt, slitgigt, vefjagigt, bak-
verk, axlameiðsl, slitna hásin,
tognun. Verð aðeins 6999 kr.
Póstsendi um allt land.
Upplýsingar í síma 865 4015.
Borðstofusett. Mahóní-borðstof-
usett, stækkanlegt borð, 8 stólar
með ljósu áklæði og hár skápur.
Verðh. 70 þ. Einnig borðstofuljós,
sófa- og hornborð. Uppl. í s. 862
3319.
Atvinnuhúsnæði til leigu. Ca 40
fm húsnæði til leigu í Aðalstræti
7, (Ingólfstorgi) Rvík. Eitt rými, wc
og kaffihorn, jarðhæð. Sameiginl.
inng. með hárgreiðslustofu. Sími
616 7657.
Herbergi til leigu. Til leigu her-
bergi fyrir nudd, heilun eða
skylda starfsemi. Hægt að fá leigt
í 1 dag eða fleiri. Góð staðsetn-
ing. Upplýs. í síma 690 6004 hugv-
eislan.is.
✝ Hreggviður Ey-fjörð Guðgeirs-
son fæddist í Hafnar-
firði 10. janúar 1931.
Hann lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 23. nóvember
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Kristján
Valdemar Kristjáns-
son, f. 20.4. 1904, d.
18.9. 1974 og Sigur-
pálína Jóhannsdóttir,
f. í Eyjafjarðarsýslu,
20.8. 1910, d. 11.5.
1988. Kjörforeldrar
Hreggviðs voru Guð-
geir Ágúst Jónasson, f. að Bjarteyj-
arsandi í Hvalfirði, 6.8. 1891, d. 3.5.
1981 og Sólveig Jónsdóttir f. vest-
ur í Dýrafirði 10.5. 1899, d. 22.01.
1967. Þau bjuggu lengst af á
Smáragötu 5 í Reykjavík. Alsystir
Hreggviðs var Hólmfríður Helga
Kristjana, f. 5.7. 1929, d. 30.3. 1974.
Systkini Hreggviðs sammæðra
eru: Geir Sævar Guðgeirsson, f.
25.8. 1933. 2) Þórey Jónína Þór-
ólfsdóttir, f. 17.8. 1935 og María
Þórólfsdóttir, f. 27.2. 1952. Bróðir
Hreggviðs samfeðra var Helgi Jak-
ob, f. 30.11. 1939, d. 28.6. 1983.
Hreggviður kvæntist 27.12.
1952, Hönnu Þórönnu Sam-
úelsdóttur, f. 22.3. 1932 í Reykja-
vík, foreldrar hennar eru Samúel
Kristjánsson, f. í Kumlá í Grunna-
víkurhreppi og Margrét Hannes-
dóttir f. á Núpsstað, Vestur-
Skaftafellssýslu. Þau skildu 1973.
Börn þeirra eru: 1) Samúel Smári
byggingatæknifræðingur, f. 20.7.
1952, eiginkona hans er Sigríður
Kristín Jóhannsdóttir, f. 29.4.
1953, dætur þeirra eru Hanna Rut,
f. 27.3. 1978, en hún á einn son,
Málfríður Erna, f. 3.6. 1983 og Sól-
veig Sara, f. 12.5. 1990. 2) Ólafur
Magnús, húsasmiður, f. 23.2. 1957,
börn hans eru Atli Már Þorgeirs-
son, f. 26.9. 1974, Brynja Mjöll, f.
lauk hefðbundinni skólagöngu og
lærði húsasmíðar hjá Felix Þor-
steinssyni húsasmið og útskrifaðist
sem byggingameistari 2. apríl
1955. Hann stundaði almenn tré-
smíðastörf í Reykjavík m.a. í sam-
starfi við Geir bróður sinn. Árið
1959 fóru þeir félagar í Borgarnes
og byggðu þar nokkur íbúðarhús
áður en Hreggviður hóf störf hjá
Borgarneshreppi 1960, fyrst sem
verkstjóri og síðar að auki sem
byggingarfulltrúi. Var hann þar
við störf allt til ársins 1973 þegar
hann fluttist til Kópavogs til að
vinna þar sem úttektarmaður hjá
byggingarfulltrúaembættinu. Á
árinu 1974 tók hann sig upp og
fluttist til Eskifjarðar og tók þar að
sér embætti byggingarfulltrúa fyr-
ir Eskifjarðarbæ og Reyðarfjarð-
arhrepp og var við þau störf til árs-
ins 1978, en það ár fluttist hann í
Gerðahrepp á Suðurnesjum til að
taka þar við embætti byggingar-
fulltrúa og gegndi hann því starfi
til ársins 1985. Frá 1985 til 1987
starfaði hann við viðhaldsstörf í
„Rockville“ á Miðnesheiði eða þar
til hann fluttist í Kópavog og hóf
störf með sambýliskonu sinni við
rekstur verslunarinnar Lóukjörs.
Þar starfaði hann í nokkur ár en
starfaði síðan við timburafgreiðslu
í BYKO í nokkur ár eða þar til
hann hætti störfum vegna aldurs.
Hreggviður hafði mikinn áhuga
á bátasmíði og tók þátt í smíði og
endursmíði nokkurra báta ásamt
öðrum og sýndi við þá iðju mikla
kunnáttu en hann var þó að öllu
leyti sjálfmenntaður á þessu sviði.
Hreggviður hafði mikið yndi af
hverskonar teiknivinnu og teikn-
aði og málaði landslagsmyndir af
mikilli list, sérstaklega var tekið
eftir hvað honum tókst vel upp með
gerð andlitsmynda.
Á starfsævi sinni teiknaði hann
fjöldann allan af íbúðarhúsum sem
reist voru um land allt, m.a. teikn-
aði hann hús í Borgarnesi fyrir
sjálfan sig þar sem hann bjó ásamt
fjölskyldu sinni. Meðal sérkenna
við það hús var að það var hitað
upp með lofthita sem ekki var al-
gengt í íbúðarhúsum á þeim tíma.
Útför Hreggviðs fer fram frá
Kópavogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
6.4. 1976, hún á 2 dæt-
ur og Margrét Guð-
björg, f. 18.3. 1984,
hún á eina dóttur. 3)
Guðgeir Veigar húsa-
smiður, f. 6.10. 1964,
eiginkona hans er Sig-
rún Gestsdóttir, dæt-
ur þeirra eru Hrafn-
hildur Björk, f. 20.6.
1985 og Þóranna Ýr, f.
10.4. 2001. 4) Margrét
Dögg verslunarmað-
ur, f. 22.6. 1966, börn
hennar eru Þórdís
Haraldsdóttir, f. 5.10.
1986 og Daði Snær
Haraldsson, f. 7.6. 1990.
Hreggviður giftist Ástríði Hans-
dóttur frá Borgarnesi árið 1977,
foreldrar hennar voru Hans Ingi-
berg Meyvantsson og Lára Júlía
Sigurðardóttir, Borgarnesi. Börn
þeirra eru: 5) Hólmar Eyfjörð, f.
5.3. 1977, dóttir hans er Anna Lára
Fossdal, f. 6.8. 2004. 6) Veiga Ey-
fjörð, f. 21.3. 1981, dóttir hennar er
Ásta Margrét Karlsdóttir, f. 23.5.
1999. Sonur Ástríðar og uppeldis-
sonur Hreggviðs er Ragnar Þor-
láksson, f. 12.2. 1968. Hreggviður
og Ástríður skildu árið 1986.
Sambýliskona Hreggviðs frá
1987 er Ólafía S. Jensdóttur, f. í
Selárdal í Arnarfirði 28.11. 1937,
börn hennar eru Ólöf Línberg
Gústafsdóttir, f. 18.1. 1957, gift
Kristjáni Ellert Benediktssyni og
eiga þau 4 börn og 1 barnabarn,
Jens Línberg Gústafsson, f. 26.10.
1958, ekkill, hann á 3 börn og 2
barnabörn, Ingvaldur Línberg
Gústafsson, f. 6.8. 1963, kvæntur
Örnu Kristmannsdóttur, þau eiga
3 börn og Guðbjörg Línberg Gúst-
afsdóttir, f. 15.5. 1974, gift Krist-
jáni Rúnari Kristjánssyni og eru
börn þeirra 3. Hreggviður og
Ólafía bjuggu sambýlisár sín í
Kópavogi.
Hreggviður ólst upp í Reykjavík,
Elsku afi, nú er komið að kveðju-
stund, þú ert á leið til betri heima
þar sem enginn þjáist og allir geta
gert það sem þeir hafa yndi af, það
er að smíða og mála hjá þér afi okk-
ar. Þær eru ófáar myndirnar sem þú
hefur gefið okkur og eru þær okkur
mjög kærar og þær lifa að eilífu, og
minna okkur á þig á hverjum degi.
Faðmur þinn var mjög hlýr og op-
inn, alltaf þegar við hittumst þá var
það knús og kossar og þú varst svo
ánægður og glaður í hvert sinn sem
við hittumst og sömuleiðis við, það
var alltaf gaman að hitta þig.
Við erum mjög ánægðar að hafa
getað kvatt þið á spítalanum þegar
Hanna var hér á landi fyrr í mán-
uðinum. Þú varst nývaknaður þegar
við komum, sagðir að þú hefðir fund-
ið á þér að við værum að koma, ein-
hver hefði vakið þig. Þú sagðir okk-
ur að þú værir svo ánægður með
lífið og að þú værir búinn að skila
þínum verkum í lífinu og værir tilbú-
inn að fara, fara til himna.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Við kveðjum afa okkar með sökn-
uði og þakklæti fyrir allt, blessuð sé
minning hans.
Hanna Rut,
Málfríður Erna og
Sólveig Sara Samúelsdætur.
Elsku afi.
Nú er baráttunni lokið við þinn
erfiða sjúkdóm og þú hefur fengið
hvíldina.
Víst er það sárt að horfa á eftir
þér svo löngu fyrr en vænta mátti en
vegir Guðs eru órannsakanlegir.
Mér er svo sterk minningin frá því
að þú og hún Lóa þín heimsóttu mig
og fjölskyldu mína í fyrrasumar, það
var svo gaman að fá ykkur. Þið kom-
uð akandi úr sumarbústaðnum ykk-
ar til Ólafsvíkur og það var nú ekki
mikið mál að þinni sögn.
Þú sýndir öllu sem við höfðum
verið að gera svo mikinn áhuga,
fórst meira að segja niður í bát með
Heiðari og í beitningarskúrinn til að
fara örugglega ekki á mis við neitt.
Þið hringduð einnig á sjúkrahúsið á
Akranesi sextánda september síð-
astliðinn til að óska okkur til ham-
ingju með dóttur okkar númer tvö.
Þessu fylgdust þið með. Þótt stundir
okkar saman hafi ekki verið margar
síðustu ár var alltaf jafn gaman að
HREGGVIÐUR
EYFJÖRÐ
GUÐGEIRSSON
hittast. Það gustaði alltaf svo mikið
af þér og þú rifjaðir upp gamlar
minningar og sagðir mér sögur af
mér þegar ég var lítil.
Elsku Lóa, pabbi og allir hinir,
Guð veri með ykkur og gefi ykkur
styrk.
Brynja Möll og fjölskylda.
Góður maður er genginn á vit for-
feðra sinna og mæðra. Í dag kveðj-
um við Hreggvið Eyfjörð Guðgeirs-
son byggingameistara og fyrrver-
andi byggingafulltrúa.
Hann ólst upp hér í Reykjavík á
Smáragötunni, hjá kjörforeldum
sínum Sólveigu og Guðgeiri á
Smáragötu 5, því góða heimili,
ásamt bróður sínum Geir.
Hann fór ungur til sumardvalar í
sveit, fyrst í Grafninginn að Torfa-
stöðum eitt sumar. Síðan vestur í
Önundarfjörð á Sæból á Ingjalds-
sandi. Þar var hann mörg sumur.
Vandist þar störfum í búskap og
einnig á sjó. Þar var róið til fiskjar á
trillu og þar sagðist hann hafa lært
öll hefðbundin handtök til sjós og
lands.
Ungur að árum komst hann á
samning í húsasmíði hjá Felix Þor-
steinssyni húsasmíðameistara. Taldi
sig heppinn að komast til svo ágæts
manns og vandaðs. Jafnframt lauk
hann Iðnskólanum og var því kom-
inn með réttindi um tvítugt. Vann
við smíðar næstu árin. Hann var
góður smiður, verklaginn og verk-
hagur. Aldrei var hann glaðari en
þegar mikið var að starfa og verkin
gengu vel og skipulega. Hreggviður
var ákaflega fylginn sér að hverju
sem hann gekk. Harðduglegur og
verkglaður.
Það eru um fimmtíu ár síðan við
kynntumst. Hann var glaður og
glettinn. Sá oft það sem var spaugi-
legt og eða fagurt í umhverfinu.
Mundaði þó gjarnan myndavélina.
Hann tók mikið af myndum alla sína
ævi, var glöggur á myndefni, stór og
smá.
Um 1960 flytur hann með konu
sinni Hönnu Samúelsdóttur og son-
um sínum Samúel Smára og Ólafi
Magnúsi, þá ungum, upp í Borgar-
nes. Síðan bættust við Guðgeir Veig-
ar og Margrét Dögg. Í fyrstu vann
hann þar við húsbyggingar. Síðan
réðst hann sem verkstjóri hjá sveit-
arfélaginu í Borgarnesi og vann þar
allt þar til hann flutti þaðan. Þá var
heilmikill uppgangur í Borgarnesi.
Sveitarsjóri var þá Halldór E. Sig-
urðsson alþingismaður og síðar ráð-
herra. Þar var mikið verk að vinna
við ýmsar framkvæmdir, vatnsveit-
ur og götulagnir, auk þess skipulag
á nýrri byggð eins og gengur. Þegar
götur voru lagðar varanlegu slitlagi
voru þær steinsteyptar, sem var
nokkuð óvenjulegt og mikið í lagt.
Það var reisn yfir Bornesingum í þá
tíð. Á Borgarnesárum sínum beitti
hann sér fyrir bættum brunavörn-
um, bæði þar og í nærsveitum. Jafn-
framt vann hann að því að þeir sem
að brunavörnum unnu stofnuðu fé-
lagsskap um þessi mál til að vinna
skipulega að brunavörnum og bætt-
um tækjum til brunavarna í bæjum
og sveitum landsins.
Upp úr 1970 slíta þau samvistum
Hanna og hann. Flyst hann í Kópa-
vog og vinnur þar sem aðstoðar-
byggingarfulltrúi um tveggja ára
skeið. Þá réðst hann sem bygginga-
fulltrúi á Eskifjörð og Reyðarfjörð
og bjó á Eskifirði. Hann var þá far-
inn að búa með Ástu Hannesdóttur
og saman áttu þau svo tvö börn,
Hólmar Eyfjörð og Veigu Eyfjörð.
Þar bjuggu þau í rúman áratug er
hann flutti sig um set og varð bygg-
ingafulltrúi í Garðinum í Gerða-
hreppi á Reykjanesi. Þar voru menn
lítt hrifnir af skipulagi og reglugerð-
um sem lutu að verkum bygginga-
fulltrúa og þreyttist hann á þeirri af-
stöðu og lét af starfi eftir örfá ár.
Um leið skildu þau Ásta, en hún býr
enn þar suðurfrá ásamt börnum
þeirra. Hann fór þá í smíðar á ný og
síðar í verzlunarstörf, síðast við af-
greiðslu í Timbursölu Byko um tíma
unz hann veiktist og fór í stóra að-
gerð, sem að vísu tókst vel, en varð
aldrei samur og jafn síðan.
Rétt fyrir 1985 kynntist hann
Ólöfu S. Jensdóttur og felldu þau
hugi saman og hófu sambúð í Kópa-
vogi. Þar bjuggu þau lengst af, síð-
ast í Hlíðarhjalla 61, hvar þau áttu
fallegt og yndislegt heimili.
Snemma fór Hreggviður að teikna
íbúðarhús og hafa þau risið víða um
land. Hann teiknaði fyrsta húsið
sem ég byggði á Ármótum á Rang-
árvöllum 1959. Ennfremur teiknaði
hann fjölda sumarhúsa. Sitt byggði
hann sér í Eilífsdal í Kjós og þar var
ekki kastað til höndunum. Þar áttu
þau Lóa marga yndisstund.
Líklega var það árið 1956 eð ’57 að
við fórum á hestum í Þórsmörk um
verzlunarmannahelgi ásamt konum
okkar, þeim Hönnu og Elsu. Kom-
um seint í Húsadal til að fá gott
tjaldstæði og var æði mikill halli í
því húsi og varð það bara til þess að
ferðin varð eftirminnilegri. Seinni-
part dagsins sem heim skyldi halda
fór að rigna þannig að konurnar
fengu bílfar heim á Hvolsvöll en við
Hreggviður riðum fram og vestur
yfir Markarfljót og síðan út Fljóts-
hlíð í slagviðri. Önnur ferð, sem við
fórum í saman, var til Þýskalands
fyrir fimm árum. Sú var sólríkari og
tók Hreggviður þá ferð á filmu, svo
sem honum var lagið. Síðustu mán-
uðir voru Hreggviði erfiðir. Hann
gat tekið undir vísu Árna Sveins-
sonar bankaútibússtjóra er hann
kvað um líðan sína síðustu vikurnar:
Allur í mér þróttur þverr,
þrýtur merg í beini.
Æ mér gengur verr og verr
að verjast krabbameini.
En hann hélt jafnaðargeði fram á
síðustu stundu. Viku til tíu dögum
fyrir andlátið hringir hann til mín og
segist nú bara þurfa komast heim til
að geta haft eitthvað til að gera milli
handanna. Það væri afleitt að hafa
ekki eitthvað fyrir stafni. Þegar ég
kom til hans fáum dögum seinna var
komin teikniblokk á náttborðið og
mynd í mótun. Daginn eftir kom ég
til hans. Hann greip blýantinn,
skýrði nokkra drætti og sagði:
„Þetta gengur nú heldur hægt nú-
orðið.“ En glaður var hann á svip-
inn.
Ég vil að lokum þakka honum
kynnin í hálfa öld og öll handtökin
sem hann vann mér og mínum.
Sambýliskonu hans Ólöfu Jens-
dóttur, börnum hans öllum og
venzlafólki öllu bið ég Guðs bless-
unar.
Hreinn Árnason.