Morgunblaðið - 04.02.2005, Síða 42

Magnús mágur minn lauk
skyndilega jarðvist sinni.
Vitur maður, glaðlyndur og
lítillátur, sem vildi öllum vel,
vildi ekki bregðast neinum.
Hin óskráðu lög kærleika og
góðvildar urðu sú arfleifð til
afkomenda hans sem treysti
fjölskyldubönd og leiddi til
hagsældar og farsældar. Í
dag fylgir kærleiksylur
þakklætis sál hans í Heið-
ríkju Almættis. Djúpstæð
samúð til ástvina.
Jenna Jensdóttir.
HINSTA KVEÐJA
42 FÖSTUDAGUR 4. FEBRÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Margrét Guð-leifsdóttir fædd-
ist í Keflavík 8. maí
1913. Hún andaðist á
Hjúkrunarheimilinu
Garðvangi í Garði
26. janúar síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Erlendsína
Marín Jónsdóttir, f. í
Keflavík 7. nóvem-
ber 1880, d. þar 5.
júní 1960, og Guð-
leifur Guðnason, f. á
Berustöðum í Holt-
um 8. sept. 1870, d. í
Keflavík 5. júní 1950.
Systkini Margrétar voru: Jónína
Valdís, f. 26. ágúst 1902, d. 10. jan.
1920; Ragnar, f. 27. okt. 1905, d.
15. mars 1996, Guðni, f. 14. apríl
1907, d. 26. des. 1995, og Sigríður,
f. 4. apríl 1908, d. 28. sept. 1980.
Margrét giftist 3. júní 1933 Sig-
urjóni Sumarliðasyni, f. 7. okt.
1909 á Ytri-Varmalæk í Ólafsvík,
d. 16. sept. 1942 í Mosfellssveit.
6 (sem síðar var nr. 10) og bjuggu
þar síðan. Sigurjón stundaði alla
almenna vinnu bæði til lands og
sjávar. Þegar Bretavinnan hófst
hér á landi í heimsstyrjöldinni síð-
ari fór hann að vinna þar sem
smiður, og var hann við vinnu í
Mosfellssveit, er hann lést þar úr
heilahimnubólgu 16. september
1942.
Margrét hélt áfram heimili eftir
lát Sigurjóns. Um haustið voru þau
hjá foreldrum Margrétar, en í jan-
úar 1943 flutti hún aftur með börn
sín í hús sitt á Vesturgötu og þar ól
hún upp börn sín fjögur og stund-
aði jafnframt vinnu út í frá, lengi
framan af í Frystihúsi Keflavíkur
hf., síðan í Efnalaug Suðurnesja og
loks í eldhúsi Hótels Loftleiða á
Keflavíkurflugvelli. Árið 1962
seldi Margrét hús sitt á Vestur-
götu 10 og innréttaði fyrir sig litla
íbúð í risi húss dóttur sinnar Guð-
bjargar og tengdasonar Sveins á
Háteig 5 í Keflavík og þar bjó hún
uns hún flutti á Dvalarheimilið
Hlévang í Keflavík 14. mars 2000
og síðan á Hjúkrunarheimilið
Garðvang í Garði 14. ágúst 2002.
Útför Margrétar verður gerð
frá Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Þau eignuðust fjögur
börn. Þau eru: 1) Guð-
leifur Sigurjónsson, f.
1. okt. 1932, maki Ást-
ríður Hjartardóttir, f.
25. okt. 1932, eiga þau
sex börn. 2) Erlends-
ína Marín Sigurjóns-
dóttir, f. 22. júlí 1936,
maki Sigurður Al-
bertsson, f. 30. nóv.
1934, eiga þau þrjú
börn. 3) Guðbjörg
Ragna Sigurjónsdótt-
ir, f. 25. nóv. 1938, d.
6. janúar 2001, maki
Sveinn Guðnason, f.
11. apríl 1936, eiga þau tvö börn. 4)
Sigríður Guðrún Sigurjónsdóttir,
f. 26. jan. 1941, maki Guðni Magn-
ús Sigurðsson, f. 15. sept. 1941,
eiga þau tvö börn. Afkomendur
Margrétar eru orðnir 40 auk stjúp-
barna.
Þau Margrét og Sigurjón byrj-
uðu að búa í leiguíbúð, en vorið
1938 keyptu þau húsið Vesturgötu
Elsku mamma. Nú ertu búin að
fá hvíldina eins og þú þráðir svo
heitt og búin að hitta pabba, Guð-
björgu og aðra ástvini þína. Það er
svo margt að minnast á, allt það
sem þú gerðir fyrir mig og mína og
allar ánægjustundirnar sem við átt-
um saman. Þú varst alltaf til reiðu
ef á þurfti að halda. Ég kveð þig
með söknuði og þökk fyrir allt,
mamma mín.
Yndislega móðir mín,
minning þín mun ætíð lifa.
Unaðsblíðu brosin þín
bjarta hlýja móðir mín.
Aldrei gleymist ástin þín
og gleðin meðan hjörtun lifa.
Blessuð kæra móðir mín
minning þín mun fögur lifa.
Hjartans elsku móðir mín
mig þú leiddir lífs á vegi.
Hlý var ætíð höndin þín
hennar nutu börnin mín.
Heyrðist fagra röddin þín
á hreinum tærum sólardegi.
Undur fagra móðir mín
verndaðu oss á lífsins vegi.
(Guðm. Kr. Sig.)
Hvíl í friði.
Þín dóttir,
Erlendsína Marín (Sína).
Það eru margar minningarnar
sem koma upp í huga minn á
stundu sem þessari.
Það var oft sem ég kom til ömmu
uppi á loftinu á Háteig og sat hjá
henni svo tímunum skipti.
Ef mamma var ekki heima þegar
ég var búin í skólanum fór ég oft til
ömmu og fékk að borða og sinnti
heimalærdómnum.
Ég gat talað við hana um allt
milli himins og jarðar og alltaf þótti
henni jafn gaman að heyra hvað
var í gangi í lífi mínu. Og þol-
inmæðin sem hún sýndi mér var
einstök, ég sá aldrei að hún væri
pirruð eða leið.
Ég man hversu gaman mér þótti
að fá að hjálpa henni með því að
fara í búð fyrir hana, lakka á henni
neglurnar og skrifa jólakortin, og
hún sýndi mér alltaf mikið þakklæti
þegar ég gerði eitthvað fyrir hana.
Ég vildi óska að öll börn ættu
ömmu eins og hana.
Katrín Aðalsteinsdóttir.
Þegar við hugsum til baka rifjast
upp margar góðar minningar um
ömmu okkar Möggu, þegar hún bjó
á Háteignum uppi hjá Guggu og
Svenna. Okkur þótti alltaf jafn gott
að koma til hennar og gerðum það
oft. Alltaf tók hún vel á móti okkur
og gaf okkur kók og kökur. Hún
var oft að leggja kapal og spilaði
hún oft við okkur. Við gleymum
aldrei þegar við og Sonný vorum
hjá Sínu ömmu og Magga amma
var þar og við spiluðum kana fram
á kvöld, hún var svo glöð og ánægð
þótt hún væri að nálgast nírætt.
Þessu kvöldi gleymum við aldrei.
Þegar við fengum einkunnir úr
skólanum hlupum við alltaf fyrst til
ömmu og sýndum henni þær. Hún
var alltaf jafn stolt af okkur, sama
hversu lélegar þær voru. Þetta lýs-
ir því hversu góð manneskja hún
var.
Við þökkum fyrir þann tíma sem
við áttum með Möggu ömmu og
kveðjum hana með söknuði.
Freydís og Birna Marín.
Elsku Magga amma. Núna er
þinn dagur liðinn og núna ertu uppi
á himnum hjá Guði og Sigurjóni
afa.
Við getum öll litið til baka þegar
þú varst hérna hjá okkur og allar
þær minningar sem við eigum sam-
an eru æðislegar. Þú varst alltaf
svo glöð og brosið þitt svo fallegt.
Ástin sem þú gafst öllum í kringum
þig var alveg ótrúleg. Þú varst með
eina fallegustu sál sem nokkur get-
ur haft.
Þegar ég kom að heimsækja þig,
þá var alltaf til gos og möndlukök-
ur. Þú gerðir alltaf þitt allra besta
til að láta okkur langömmubörn-
unum líða vel, og þú varst svo góð
við okkur. Þú gladdir alla í kring-
um þig og þurftir aldrei að vinna
fyrir því. Þú geislaðir af fegurð og
ást.
Þú áttir myndir af öllum ætt-
ingjum þínum og hafðir myndir af
öllum uppi á veggjum, og sýndir
hvað þér þótti vænt um okkur öll.
Á 90 ára afmælinu þínu var hald-
in veisla á dvalarheimilinu. Það
komu allir til þess að sjá þig og
fagna á þessum degi með þér. Það
var svo gaman að sjá alla saman
komna og sjá hvað við eigum ótrú-
lega góða fjölskyldu.
Þú varst svo falleg og fín þennan
dag. Búið að gera fallega brúna
hárið þitt svo fínt. Allan tímann
sast þú í sófanum og horfðir á fjöl-
skylduna þína, sem þótti og þykir
svo vænt um þig.
En líkaminn þinn var að gefast
upp og ákvað því að taka fallegu
sálina þína á enn betri stað svo að
þér gæti liðið betur. Þó það hafi
verið erfitt að kveðja þig, þá var
þetta ekki kveðjustundin. Við mun-
um öll hittast aftur og vera saman
á sama stað. Sjáumst seinna, elsku
amma. Við munum öll sjá þig aftur
þegar okkar tími kemur. Ég elska
þig. Megi allir englar Guðs vera
með þér. Ég veit að þú munt fylgja
mér um ókomna framtíð.
Þín
Kristín Helga.
MARGRÉT
GUÐLEIFSDÓTTIR
✝ GuðmundurMagnús Stefáns-
son fæddist í Belgs-
holti í Melasveit 3.
nóvember 1920.
Hann lést 28. janúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Stefán
Guðmundsson Thor-
grímsen, f. 27. maí
1881, d. 10. maí 1973,
og kona hans Ás-
gerður Petrína Þor-
gilsdóttir, f. 1. júlí
1891, d. 21. nóvem-
ber 1984. Bræður
Magnúsar eru Óskar
Þorgils, f. 1925, Þorgils Þorberg,
f. 1927, og Stefán Guðmundur, f.
1934.
Hinn 31. desember 1949 kvænt-
ist Magnús eftirlifandi eiginkonu
sinni Sigríði Jensdóttur, f. 8. nóv-
ember 1922. Foreldrar hennar
voru Jens Guðmundur Jónsson, f.
6. september 1890, d. 15. desem-
ber 1976, og kona hans Ásta Sól-
lilja Kristjánsdóttir, f. 6. janúar
1892, d. 28. janúar 1936. Börn
Magnúsar og Sigríð-
ar eru: 1) Ásgerður
Ásta, f. 11. nóvem-
ber 1950, gift Ólafi
Magnússyni, þau
eiga fjóra syni og
fjögur barnabörn. 2)
Þorbjörg Unnur, f.
29. janúar 1954, gift
Karli Sigurðssyni,
þau eiga tvö börn.
Fyrir átti hún tvö
börn með Kristni
Björnssyni, barna-
börnin eru þrjú. 3)
Þorvaldur Ingi, f. 27.
desember 1954,
kvæntur Brynju Þorbjörnsdóttur,
þau eiga þrjú börn. 4) Soffía Sól-
ey, f. 17. desember 1958, gift Gísla
Runólfssyni, þau eiga þrjú börn
og eitt barnabarn. 5) Ásta Jenný,
f. 26. desember 1960, gift Jóni
Hauki Haukssyni, þau eiga þrjú
börn.
Útför Magnúsar verður gerð
frá Akraneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 11. Jarðsett
verður í Saurbæjarkirkjugarði.
Elskulegur tengdafaðir minn,
Magnús Stefánsson, kvaddi snögg-
lega eins og hann hefði örugglega
kosið sér, hefði hann fengið að
velja. Að leiðarlokum langar mig
að minnast hans með nokkrum
orðum og þakka honum alla þá
hlýju og hjálpsemi sem hann sýndi
okkur Þorvaldi og börnum okkar
alla tíð. Árum saman bjuggum við
saman hér á Kalastöðum og aldrei
féll skuggi á þau samskipti. Hon-
um var annt um að jörðinni væri
sómi sýndur og staðnum haldið við
og lagði sitt af mörkum til að svo
gæti verið. Þau eru ófá handtökin
sem hann hefur lagt til þess að að-
stoða okkur við heyskap, trjáplönt-
un eða önnur verk sem þurfti að
vinna. Í dagsins streði stóð Sigríð-
ur við hlið hans og veitti honum
stuðning og hlýju. Samband þeirra
var byggt á gagnkvæmri vænt-
umþykju og virðingu.
Magnús var ekki maður margra
orða eða fyrir að flíka tilfinningum
sínum, en við vissum alltaf af því
að stuðning hans og aðstoð ættum
við vísa, ef á þyrfti að halda. Börn-
in mín áttu í honum góðan og ást-
ríkan afa sem þau nú sakna sárt
eins og aðrir í fjölskyldunni. Guð
blessi minningu Magnúsar Stef-
ánssonar.
Brynja.
Með sorg í hjarta kveðjum við
hann afa okkar og óskum honum
góðrar ferðar á vit ævintýranna á
öðrum stað.
Hjálpsemi, góðvild og ástríki
einkenndu hann „afa í sveitinni“,
og munum við geyma þá minningu
um aldur og ævi.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Hvíl í friði, elsku afi.
Þín
Halldór, Gísli Kr. og
Ragnheiður Rún.
Við sjáum, að dýrð á djúpið slær,
þó degi sé tekið að halla.
Það er eins og festingin færist nær
og faðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóstið þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt
og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stef.)
Elsku afi, við sjáumst seinna.
Elísabet, Katrín
og Haukur.
Hann Maggi föðurbróðir minn
hefur kvatt okkur og í huga mér
bærast alls konar tilfinningar. Ég
er svo glöð fyrir hans hönd yfir því
hvernig þetta bar að en við hin
sitjum eftir sorgmædd og söknum
hans svo mikið. Hann frændi minn
hefur verið stór hluti af mínu lífi
frá því ég var lítil stelpa í sveit hjá
honum og henni Siggu hans á
Kalastöðum. Hvergi fannst mér
betra að vera og eyddi þar flestum
mínum skólafríum þar til ég var
orðin unglingur. Svo liðu árin og
þau hjón fluttu sig á mölina, ég
var orðin fullorðin og við kynnt-
umst á annan hátt. Ég komst að
því hvað hann Maggi var skemmti-
legur, einstaklega skapgóður og
jákvæður maður, hann hafði gam-
an af því að spjalla og það gerðum
við þegar færi gafst.
Heilsunni hrakaði síðustu árin
en hann var nú ekki að íþyngja
okkur hinum með því, alltaf hló
hann, gerði grín að öllu saman og
leiddi talið að öðru.
Nú er hann frændi minn kominn
á annan stað, orðinn léttur í spori
aftur og ekki að efa að margir hafa
orðið til að taka á móti honum og
fagna honum þar. Mér fannst svo
innilega vænt um hann, veit að það
var gagnkvæmt, sumt þarf ekki að
ræða.
Samúðarkveðjur sendi ég henni
Siggu og fjölskyldunni allri. Elsku
frændi, Guð og englarnir geymi
þig.
Inga.
MAGNÚS
STEFÁNSSON
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti,
sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu
halt mér fast í spori þínu,
að ég fari aldrei frá þér,
alltaf, Jesús, vertu hjá mér.
(Ásmundur Eiríksson.)
Það tekur okkur sárt að þurfa að
kveðja elsku litla Karl Hannes.
Dauðinn er eitthvað sem heimsækir
okkur öll einhvern daginn, en þó að
við höfum þá vitneskju þá kemur
hann okkur alltaf í opna skjöldu. Þá
allra fremst þegar ungar sálir
mæta dauða sínum svo fljótt, alltof,
alltof fljótt. Það er svo ótrúlega erf-
itt fyrir okkur að skilja.Við fyll-
umst ósjálfrátt beiskju út í mátt-
arvöldin. Krefjumst skýringar sem
engin svör er við að fá. En öllum
gjörðum Guðs fylgir tilgangur og
KARL HANNES
UNNARSON
✝ Karl HannesUnnarson fædd-
ist í Reykjavík 19.
október síðastliðinn.
Hann lést á heimili
sínu í Reykjavík
sunnudaginn 9. jan-
úar og fór útför hans
fram frá Bústaða-
kirkju 17. janúar.
við trúum því að hann
sé í góðum höndum og
vel sé um hann séð hjá
Guði almáttugum.
Elsku kæra Unnur
og aðrir aðstandend-
ur.
Nú hjartans kveðjur sam-
úðar við sendum,
er sorgin víkur allri gleði á
braut,
en líf vort allt það er í herr-
ans hendi,
sem hjálpar okkur best í
hverri þraut.
Jesú viltu græða sorgarsárin,
syrgjendunum veittu friðinn þinn
svo brátt þau megi brosa í
gegnum tárin,
hjá björtum englum vita
drenginn sinn.
(Guðrún Elísabet Vormsdóttir.)
Megi Guðs hlýja og kærleikur
umvefja ykkur og gefa ykkur styrk.
Munið,
Góður er Drottinn þeim er á hann vona, og
þeirri sál er til hans leitar.
Gott er að bíða hljóður eftir hjálp Drottins.
(Hl. 3:25,26.)
Jónína Sesselja Gísladóttir,
Sigurður Styff og dætur.
Linda Marín Styff og Sigurður
Rúnar Guðmundsson.