Morgunblaðið - 02.04.2005, Síða 41

firði og síðar á Grandaveginum í
Reykjavík þar sem þau hjón dvöldu
yfir hávetur. En þegar farfuglarnir
námu land kom ekkert annað til
greina fyrir þau en fara norður.
Það var ánægjulegt að sjá hversu
samhent þau voru, allt þar til Guð
faðir vor kallaði þau til sín, hvort
fyrir sig. Nú eru þau saman á ný.
Amma hefur beðið þolinmóð eftir að
afi kláraði sitt hér á jörðu niðri áður
en hann kæmi til nýrra heimkynna
þar sem amma tekur vel á móti sín-
um manni. Þau spila þá sjálfsagt
tveggja manna kapal og kyssast yfir
matarborðið eftir spilið, og enda
kvöldið með mjólk og kringlu og ef-
laust lumar amma á súkkulaðibita.
Þau hafa lokið sínu starfi hér hjá
okkur, þeirra verður mikið saknað,
en örugglega vel tekið í nýjum heim-
kynnum. Ég kveð afa minn og ömmu
með virðingu og þakklæti.
Vigfús Ingvarsson.
Sigurjón mágur minn var bráð-
myndarlegur maður, hafði létt og
fallegt göngulag, ljós yfirlitum, svip-
hreinn, hógvær og hlýr í framkomu.
Hann var vel máli farinn, hélt sinni
hreinu og fallegu söngrödd langt
fram eftir ævi, enda þjóðkunnur
söngvari áður fyrr. Tónlist, einkum
söngurinn, var hans líf og yndi frá
fyrstu tíð. Hann var mjög vel að sér
á því sviði, brennandi af áhuga og
krafti sem gerði hann síungan og
glaðan, þótt söngur og tónlist yrði
ekki ævistarfið.
Sigurjón var ákaflega starfsamur.
Hann átti Siglufjarðarprentsmiðju
frá 1935 til dauðadags. Prentgripir
þaðan þóttu mjög góðir enda var
Sigurjón fyrsta flokks fagmaður í
öllum greinum prentlistarinnar.
Hann útskrifaði marga prýðilega
nema þ. á m. son sinn Jón Sæmund,
dótturson Sigurjón Ragnar og bróð-
ur sinn Eirík J. B. Eiríksson, minn
elskulega eiginmann. Voru þeir
bræður ætíð einlægir vinir og dvaldi
Eiríkur á heimili þeirra Ragnheiðar
konu hans um árabil eftir móður-
missi 1937. Þau reyndust honum ein-
staklega vel og gagnkvæm vinátta
var milli þeirra og barnanna Stellu
Margrétar og Jóns Sæmundar. Sig-
urjón var 12 árum eldri en Eiríkur.
Var hann Eiríki kær stóri bróðir og
fyrirmynd í æsku þau ár sem allir
bræðurnir fjórir bjuggu með móður
sinni á Akureyri.
Sigurjón var farsæll maður. Hann
sneri á forlögin, fátæki drengurinn
úr Fljótum. Af dugnaði byggði hann
sína paradís á Siglufirði með sinni
góðu konu Ragnheiði og óskabörn-
um þeirra, Stellu og Jóni Sæmundi.
Þar vildi hann dvelja sem mest þó
hann ætti annað heimili í Reykjavík.
Þar var allt ævistarfið, söngurinn og
minningarnar. Hann lét sér ekki
leiðast, hlustaði á tónlist, las, orti fal-
leg ljóð, var vel hagmæltur, fróður
og vel lesinn.
Síðast sá ég hann 2. jan. á afmæli
Ragnheiðar konu hans hjá Stellu og
Ingvari. Hann hafði elst síðastliðið
ár en var glaður og reifur. Þegar við
kvöddumst sagðist hann biðja guð á
hverju kvöldi um nokkur ár enn,
hann ætti margt ógert.
Kæri mágur, ég kveð þig með ein-
lægu þakklæti og virðingu. Blessuð
sé minning þín.
Rósa Pálsdóttir.
Lífið er dýrmætt í öllum sínum
blæbrigðum, líka við lok þessarar
jarðvistar því að minningarnar lifa
hér áfram.
Mig langar að kveðja hér vin minn
og venslamann, heiðursmanninn
Sigurjón Sæmundsson. Kynni okkar
hófust á heimili tengdaforeldra okk-
ar beggja, Hallgilsstöðum í Hörg-
árdal.
Sigurjón og Ragnheiður komu
þangað í sumardvöl með börnin sín,
sömuleiðis ég og minn maður með
okkar börn. Það var oft glatt á hjalla
á því góða og glaðværa heimili og
þessi sumur eru ógleymanleg í
minningunni. Ég man hvað mér
þótti hjónin, Sigurjón og Ragna, í
senn höfðingleg og hamingjusöm.
Það álit mitt breyttist ekki gegnum
árin, en manngildi Sigurjóns varð
mér æ ljósara eftir því sem ég
þekkti hann betur, áhugi hans á líf-
inu og öllu í kringum sig var ein-
stakur.
Ég læt aðra um að segja frá störf-
um Sigurjóns, söng og félagsstörf-
um. Ég veit að ég mæli fyrir munn
allrar minnar fjölskyldu þegar ég
kveð hér Sigurjón með virðingu og
þökk fyrir allar gleðistundirnar sem
við áttum gegnum löng og farsæl ár.
Á leið til Rögnu, hvíl í Guðs friði.
Guðrún Símonardóttir.
Kveðjuorð frá bæjarstjórn
Siglufjarðar
Fimmtudaginn 17. mars sl. lést á
Siglufirði Sigurjón Sæmundsson,
fyrrverandi bæjarstjóri á Siglufirði,
prentsmiðjustjóri og heiðursborgari
Siglufjarðar.
Sigurjón Sæmundsson var bæjar-
stjóri á Siglufirði í níu ár, frá 1957 til
1966 og tók hann alla tíð mjög virkan
þátt í félagslífi Siglfirðinga auk þess
sem hann stjórnaði Siglufjarðar-
prentsmiðju allt frá árinu 1935. Sigl-
firðingar eiga starfi Sigurjóns mikið
að þakka í gegnum árin á sviði bæj-
ar- og félagsmála og setti hann tví-
mælalaust svip á bæjarlífið allt til
dánardags.
Bæjarstjórn Siglufjarðar sendir
eftirlifandi afkomendum hugheilar
kveðjur og þakkar um leið framlag
Sigurjóns Sæmundssonar til bæjar-
lífsins á Siglufirði.
Bæjarstjórn Siglufjarðar.
Já, Sigurjón er kominn heim úr
jólafríinu, það er komið ljós hjá hon-
um, ég heimsæki hann fljótlega.
Þannig brást ég við fyrstu helgina í
mars, þegar ég sá að vinur minn Sig-
urjón Sæmundsson var kominn
heim eftir að hafa dvalið hjá börnum
og fjölskyldu frá því fyrir jól. Ekki
datt mér í hug að ég þyrfti að rjúka
til, heldur fara og eiga rólega stund
með honum í annarri hvorri sólstof-
unni sem hann hefur nýlega byggt.
Já, það var stutt í 93 ára afmæl-
isdaginn, en samt var hann tiltölu-
lega nýbúinn að byggja glæsilegar
sólstofur við húsið sitt, ásamt því að
lagfæra til langrar framtíðar. Það
var ekki á dagskrá fyrr en a.m.k. eft-
ir 100 ára afmælið að kveðja þetta
jarðlíf.
Það var einmitt þessi eldhugi – at-
hafna- og framkvæmdamaður sem
ég kynntist fyrir um 40 árum. Ég
byrjaði að syngja með Karlakórnum
Vísi árið 1966 við upphaf seinni gull-
aldarára Vísis. Sigurjón var þá for-
maður, stefnan var skýr, markmiðin
voru háleit. Hann var einn af aðal-
frumkvöðlum þess að Gerhard
Smidth kom til Siglufjarðar, fengnir
voru bestu raddþjálfarar sem völ var
á (oft hefur verið gantast með: Mað-
ur hefur nú lært hjá Demens …),
mikill metnaður og það tókst. Karla-
kór norðan frá Siglufirði sló í gegn.
Vísir söng fyrir fullu húsi um allt
land á þessum árum; Háskólabíói,
Gamla-bíói tvisvar sama daginn
o.s.frv. Auðvitað voru 40 menn í
kórnum, ásamt hljóðfæraleikurum,
sem voru að mestu Gautarnir, allir
lögðust á eitt, mikil vinna, en það var
ekki síst fyrir framsýni og festu for-
mannsins sem svo vel gekk.
Stjórn Karlakórsins Visís þakkar
Sigurjóni af heilum hug framlag
hans til tónlistar- og menningarmála
í Siglufirði á sl. öld. Ég varð gjald-
keri Vísis á þessum árum, Sigurjón
var þá á svipuðum aldri og ég er nú.
Margir voru þeir sem spáðu ekki vel
fyrir samstarfinu, töldu Sigurjón of
ráðríkan, svo varð ekki, við höfum
átt samskipti alla tíð síðan og orðið
vinir, þrátt fyrir aldursmuninn, aldr-
ei hefur borið skugga á samstarfið.
Við Ásdís sendum fjölskyldunni
samúðarkveðjur og þökkum fyrir
ánægjulegar samverustundir á Suð-
urgötu 16.
Björn Jónasson.
Sá mæti maður, Sigurjón Sæ-
mundsson heiðursborgari Siglu-
fjarðar, er fallinn frá. Hann var orð-
inn aldraður maður þótt hann sjálfur
liti ekki svo á. Á nítugasta og þriðja
aldursári.
Fyrir tveimur árum gekk hann
hægum skrefum, beinn í baki og
virðulegur eftir Aðalgötunni. Ung-
lingahópur var að gantast á gang-
stéttinni og kallaði þá einn: Passið
ykkur að hrinda ekki gamla mann-
inum. Sigurjón stansaði og gaf sig á
tal við krakkana til að segja þeim að
hann væri ekki gamall. Hann væri
ungur í huga sér og það skipti miklu
í lífinu að vera hress í anda og bera
virðingu fyrir sjálfum sér sem og
öðrum.
Tíu árum eftir að hann lokaði
prentsmiðjunni vegna þverrandi lík-
amsþróttar og veikinda konu sinnar
var hinn síungi hugur að leggja á
ráðin um byggingu mikillar framtíð-
arhallar í brekkunni þar sem sjó-
mannaheimilið stóð norðan við
prentsmiðjuna. Himinn og hæstu
tindar Siglufjarðarfjalla spegluðust í
veggjum glervirkisins. Inni yfir and-
dyri og bílageymslu skyldi vera safn
um sögu prentiðnaðar á Íslandi þar
sem sýndur yrði m.a. 115 ára gamall
tækjabúnaður Siglufjarðarprent-
smiðju. Á næstu hæð fullkomnasta
prentverk norðan heiða sem þjóna
skyldi öllu Norðurlandi. Á þaki
þessa musteris prentlistarinnar
væri hið fegursta útsýni yfir bæinn
og fjörðinn og þar kæmu þyrlur í
hlað með góða gesti. Þannig byrjar
framkvæmdamaðurinn að reisa
skýjaborgina í huga sér. Sigurjón
var maður farmkvæmdanna. Það
sýna verk hans á langri ævi. Ungur
og fátækur var hann kallaður til
starfa í þeim bæ sem átti sér einna
glæstustu framtíð á Íslandi. Hann
breytti lítilli og ófullkominni prent-
smiðju í nýmóðins iðju sem hafði allt
landið að markaði. Ef von var á
tækniframförum í heimalandi Gut-
enbergs þá var Sigurjón þangað
kominn til að nema og eignast það
nýjasta og besta. Og hinn virki mað-
ur lét samfélagsmálin til sín taka. Á
bæjarstjóratíð Sigurjóns ríkti bjart-
sýni og átti hann mikinn þátt í því að
ráðist var í miklar framkvæmdir svo
sem byggingu nýs sjúkrahúss og
ráðhúss. Þá hafði hann forgöngu um
það að minningu mikilmennisins sr.
Bjarna Þorsteinssonar var sýndur
margvíslegur sómi sem enn sér stað.
Síðast en ekki síst skal nefndur þátt-
ur Sigurjóns í tónlistarlífi staðarins.
Hann var formaður Karlakórsins
Vísis á því skeiði þegar vegur kórs-
ins varð hvað mestur. Og þar sté
fram hinn glæsilegi einsöngvari,
hetjutenórinn Sigurjón.
Á gamals aldri langaði hann til að
verða að minnsta kosti 104 ára eins
og afi hans Kristján Jónsson í
Lambanesi svo hann gæti látið
drauminn rætast um að reisa sögu
prentlistarinnar verðugan minnis-
varða. Fyrstu drög að byggingunni
lágu á borði í stofu hans rétt fyrir
jólin í vetur. Á Ráðhústorgi skammt
frá var fjöldi bæjarbúa saman kom-
inn til að vígja jólatréð og hefja
þannig hátíð ljóssins. Við dreyptum
á púrtvíni í kristalsstaupum og
hlustuðum á gamla upptöku á söng
hans í útvarpssal. Og ég hugsaði: Ef
við ættum fleiri unga menn eins og
Sigurjón með sívakandi huga og
framkvæmdaglaða þá þyrfti enginn
að kvíða framtíðinni á þessum stað.
Ég þakka fyrir að hafa fengið að
kynnast Sigurjóni Sæmundssyni.
Örlygur Kristfinnsson.
„Með englaröddu raular hann „La
donna é mobile“.“ Þetta var sagt um
Sigurjón Sæmundsson, prent-
smiðjustjóra, söngvara og fyrrver-
andi bæjarstjóra á Siglufirði, sem
við nú kveðjum.
Ungur flutti Sigurjón frá Akur-
eyri til Siglufjarðar og bjó þar alla
tíð síðan. Við hjónin áttum því láni
að fagna að kynnast þeim hjónum
Ragnheiði, sem nú er látin, og Sig-
urjóni og áttum með þeim margar
ánægju- og gleðistundir. Bridge-
kvöldin voru býsna fjörug og ekki
litið á klukkuna. Og mjög eftirminni-
leg er sú Evrópuferð sem við fórum
með þeim á sjötta áratugnum. Farið
var með Gullfossi til Kaupmanna-
hafnar. Tókum við bílinn með og
keyrðum til Parísar en ekki var
vanalegt að fara í svona reisu á þeim
tíma. Á leiðinni frá París í gegnum
Þýskaland var komið við í Hannover
því að Sigurjón langaði til að skoða
Drupa-sýningu þar til að kynnast
því nýjasta í prentiðnaðinum. Þegar
Sigurjón kom út af sýningunni ljóm-
aði hann allur af hrifningu yfir því
sem hann sá þar og minntist þess æ
síðan.
Siglufjarðarprentsmiðja, sem Sig-
urjón átti alla tíð, var fyrsta prent-
smiðjan utan Reykjavíkur til að
tölvuvæðast, enda fylgdist hann
mjög vel með öllum nýjungum í iðn-
inni. Alla tíð rak Sigurjón prent-
smiðju sína með miklum dugnaði og
fyrirhyggju, gaf út bækur og tímarit
auk annars.
Sigurjón hafði áform um að koma
upp prentsmiðjusafni á Siglufirði
enda átti hann vélar sem spönnuðu
aldar sögu prentiðnarins. Er þetta
ef til vill verðugt verkefni samtaka
prentiðnaðarins að hrinda í fram-
kvæmd?
Sigurjón var bæjarstjóri á Siglu-
firði í 9 ár og naut bærinn góðs af því
og var Sigurjón gerður heiðursborg-
ari Siglufjarðar.
Síðustu ár bjó Sigurjón að hluta til
í Reykjavík. Kom hann þangað oft-
ast síðustu daga fyrir jól og fór norð-
ur snemma vors. Þann tíma sem
hann bjó í Reykjavík varð honum
iðulega hugsað norður því að þar
undi hann sér best. En það var eins
og hann fyndi á sér að kallið væri að
koma, því að nú strax í byrjun mars
fór hann norður og andaðist á Siglu-
fjarðarspítala í sama mánuði.
Fjölskylda Sigurjóns hafði þann
skemmtilega sið að bjóða vinum og
ættingjum til veislu ár hvert á af-
mælisdegi Ragnheiðar 2. janúar.
Var Sigurjón þá jafnan hrókur alls
fagnaðar, stálminnugur var hann og
skemmtinn eins og alltaf. Hann var
afbragðs söngvari og þegar gengið
var framhjá prentsmiðjunni mátti
oft heyra hann taka lagið. Hann var
enda einsöngvari með karlakórnum
Vísi á Siglufirði og karlakórunum á
Akureyri.
Við Guðný kveðjum þennan góða
vin okkar í þeirri trú að nú hafi hann
hitt Ragnheiði sína.
Börnum Sigurjóns, Stellu og Jóni
Sæmundi, og fjölskyldum þeirra
sendum við innilegar samúðarkveðj-
ur.
Sigurður Njálsson.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. APRÍL 2005 41
MINNINGAR
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.250 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Svafar Magnússon
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Halldór Ólafsson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSTA STEINUNN GISSURARDÓTTIR
frá Litlu-Hildisey, Landeyjum,
áður til heimilis á
Tunguvegi 8,
Njarðvík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Garðvangi mið-
vikudaginn 30. mars.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn 7. apríl kl. 14.00.
Steinar Bjarnason, Sólveig Kristinsdóttir,
Nicolai Gissur Bjarnason, Svanhildur Einarsdóttir,
Hjördís Margrét Bjarnadóttir, Helgi Jóhannsson,
Óskar Bjarnason, Guðbjörg Þóra Hjaltadóttir,
Skúli Bjarnason, Emilía Dröfn Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.