Morgunblaðið - 02.04.2005, Qupperneq 46

46 LAUGARDAGUR 2. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ SveinbjörnBárðarson fædd-
ist í Höfða í Mý-
vatnssveit 13. nóv-
ember 1928. Hann
lést á heimili sínu í
Smárahlíð 7c á Ak-
ureyri 20. mars síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Bárður
Sigurðsson, f. 28.5.
1872, og Sigurbjörg
Sigfúsdóttir, f. 19.2.
1892. Sveinbjörn
var einn átta systk-
ina. Þegar Svein-
björn var fimm ára
var hann sendur í fóstur að Arn-
arvatni í Mývatnssveit. Þar ólst
hann upp til 16 ára aldurs. Þá
fluttist hann til móður sinnar á
Akureyri þar sem hann vann
ýmis störf og lauk gagnfræða-
prófi 1949. Skömmu síðar flutti
Sveinbjörn til Reykjavíkur og
hóf nám í flugumferðarstjórn.
Að loknu framhaldsnámi í
Bandaríkjunum 1957 starfaði
hann við flugumferðarstjórn til
ársins 1989. Við starfslok flutti
hann aftur á æskustöðvarnar í
Mývatnssveit og bjó á Arnar-
vatni meðan heilsan
leyfði. Síðustu árin
bjó hann á Akur-
eyri.
Sveinbjörn
kvæntist 10.8. 1956
Bergþóru Bene-
diktsdóttur frá Hof-
teigi í Jökuldal, f.
30.4. 1927. Eignuð-
ust þau fjóra syni;
Benedikt Geir, f.
18.2. 1957, Bárð
Arnar, f. 2.7. 1958,
Gunnar Hrafn, f.
1.2. 1960, og Jón
Egil, f. 1.2. 1960.
Sveinbjörn og Bergþóra skildu
árið 1981.
Sveinbjörn hafði alla tíð mik-
inn áhuga á vísindum, tækni og
öllu því sem laut að framþróun.
Hann var í tækninefnd flugum-
ferðarstjóra og átti nokkurn
þátt í tölvuvæðingu starfsins. Í
Mývatnssveit starfaði hann með
Kiwanisklúbbnum Herðubreið
ásamt því að leggja skógrækt-
arfélaginu lið.
Útför Sveinbjörns verður
gerð frá Skútustaðakirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Elsku besti afi. Þá ertu farinn á
vit feðranna, lagður af stað í för
sem enginn kemst víst hjá að fara
fyrr eða síðar. Fullfljótt þótti mér
þetta nú bera að. Vissulega hefði
líkamleg heilsa þín getað verið
betri hin síðustu ár en þú hélst þó
alltaf vitsmunum þínum og aldrei
langt í húmorinn. Þú vildir vera
eins lítið upp á aðra kominn og
mögulegt var og hvernig sem á
það er litið þá er nú alveg óhætt
að segja að þú hafir verið dálítill
Bjartur í Sumarhúsum. Þú fylgdist
vel með heimsmálunum og lést þér
ekkert minna en gervihnattadisk
til þess duga.
Það var alltaf gaman að tala við
þig þegar þú hringdir í mig til að
spjalla um heima og geima og at-
huga hvernig gengi hjá mér með
námið og lífið. Mér þótti alltaf
voðalega vænt um það. Við hitt-
umst allt of sjaldan undanfarin ár,
þú á Akureyri og ég í Reykjavík.
En ég á nú margar góðar minn-
ingar frá samverustundum okkar
þegar ég var yngri. Þar tróna efst
veiðitúrarnir okkar í heimalækn-
um á Arnarvatni og sumarið sem
ég var hjá þér í Mývatnssveitinni
þegar ég var patti. Ég man það
eins og það hefði gerst í gær.
Koma inn eftir langan dag, fá
skyrhræring að borða og leggjast
svo upp í og sofna út frá ljúfum
tónum Johnny Cash og róandi
vindlailmi.
Þessar minningar hlýja mér svo
sannarlega þegar ég hugsa til
þeirra með sárum söknuði.
Kristján Þór Gunnarsson.
Elsku frændi, með örfáum orð-
um langar mig að þakka þér allar
samverustundirnar sem við höfum
átt í gegnum árin og eru þær ófá-
ar. Ógleymanlegar ferðir m.a. í
Bláa lónið þar sem Bárðarslektið
hafði litla hótelið út af fyrir sig.
Þar var spilað á píanó og gítara og
sungið og dansað fram undir
morgun. Svo og allar aðrar stundir
þar sem stundum fáir og stundum
margir úr fjölskyldunni komu sam-
an, alltaf var gítar meðferðis, og
alltaf tilefni til að syngja og hafa
gaman.
Þú samdir mörg falleg lög og
texta, sem áfram lifa og minna
okkur á þig. Takk fyrir þau, elsku
frændi.
Margar skemmtilegar stundir
áttum við líka, þegar þú komst í
heimsókn til okkar í sumarbústað-
inn í Eilífsdal, svo og þegar við
komum að heimsækja þig norður,
bæði í Mývatnssveitina okkar og
svo eftir að þú fluttir til Akureyr-
ar. Þú tókst alltaf svo vel á móti
okkur. Siggi og Berglind eiga líka
góðar minningar um Sveinbjörn
frænda, sem alltaf var svo góður
og skemmtilegur.
Þú gafst þeim eins og okkur öll-
um svo stóran hlut í hjarta þínu.
Við erum rík að hafa fengið að
þekkja þig.
Nú ert þú kominn á þann stað,
sem bíður okkar allra, og er ég al-
veg viss um að þú ert farinn að
spila og syngja með vinum og ætt-
ingjum okkar sem á undan þér
voru farnir, og þegar okkar tími
kemur þá munum við líka taka
undir.
Elsku vinur, við biðjum góðan
guð að passa þig fyrir okkur. Takk
fyrir allt, takk fyrir að vera þú.
Kveðja.
Sigrún frænka.
Í dag kveðja íslenskir flugum-
ferðarstjórar, ég og fleiri, ágætan
og eftirminnilegan starfsbróður
sinn um tæplega 40 ára skeið. Er
hann hóf störf í gamla flugturn-
inum á Reykjavíkurflugvelli í árs-
byrjun 1953 rifjaðist upp fyrir mér
frá námsdvöl minni á Akureyri að
ungri stúlku varð tíðrætt um tvo
glæsilega skólabræður sína í gagn-
fræðaskólanum þar, Sveinbjörn og
Hrafnkel.
Í okkar hóp voru þeir sem sé
báðir komnir og áttu eftir að verða
miklir máttarstólpar í starfinu,
voru löngum saman á vakt, mjög
samhentir og góðir starfsmenn
sem nutu almennrar virðingar,
jafnt flugmanna sem starfsbræðra
sinna.
Sveinbjörn hafði misst föður
sinn ungur, alist upp í Mývatns-
sveitinni og var mikill Þingeying-
ur. Á unglingsárum lagði hann
gjörva hönd á margt, landbúnaðar-
störf, sjómennsku, blikksmíði og
bifvélavirkjun.
Hann gerðist félagi í flugklúbbi
flugumferðarstjóra, Gandi, hóf
nám til einkaflugmanns á einu
flugvél klúbbsins, TF ATC, og
lenti í þeirri lífsreynslu, ásamt
starfsbróður sem síðar varð at-
vinnuflugmaður að brotlenda flug-
vélinni á Holtavörðuheiði, en fyrir
guðsmildi sluppu báðir ómeiddir.
Sveinbjörn lauk réttindaprófum
fyrir allar stöður flugumferðar-
stjóra, í flugturni, aðflugsstjórn og
flugstjórnarmiðstöð Reykjavíkur,
starfaði fjögur ár í flugturni Kefla-
víkurflugvallar og við afleysinga-
störf á Akureyri og á Egilsstöðum.
Hann var við framhaldsnám hjá
flugmálastjórn Bandaríkjanna í
Oklahoma City árið 1957 og við
ratsjárnám hjá IAL í London
1972.
Sveinbjörn var mikill áhuga- og
forustumaður um tækniþróun flug-
umferðarstjórnar, kynnti sér
helstu framfarir í þeir málum, fór
kynnisferðir til nálægra landa þar
sem fyrirmyndir var að finna og
vann að tillögum til úrbóta hér
heima sem lengi vel fengu daufar
undirtektir og skilning ráðamanna
sem fjármálum stjórnuðu.
Hann var virkur í Félagi ísl.
flugumferðarstjóra og starfaði í
stjórn þess í fáein ár.
Eiginkona Sveinbjarnar var
Bergþóra Benediktsdóttir frá Hof-
teigi og þau eignuðust saman fjóra
mannvænlega syni. Einn þeirra,
Bárður, fetaði í fótspor föður síns
og er starfandi flugumferðarstjóri
í Reykjavík.
Sveinbjörn var búsettur á Ak-
ureyri síðustu ár sín. Við ræddum
stundum saman í síma á kvöldin
og ánægjulegt var að rifja upp
gömul kynni og margs góðs að
minnast.
Að skilnaði þakka ég Sveinbirni
farsæl störf að íslenskum flugmál-
um, vináttu og samstarf um ára-
tuga skeið. Megi honum farnast
vel á nýjum þroskabrautum.
Sonum Sveinbjarnar, móður
þeirra og öðrum ástvinum, votta
ég mína innilegustu samúð.
Valdimar Ólafsson.
Kveðja frá Félagi íslenskra
flugumferðarstjóra
Sveinbjörn Bárðarson starfaði
sem flugumferðarstjóri allt frá
árinu 1953 til ársins 1989, er hann
lét af störfum vegna aldurs. Svein-
björn tók virkan þátt í félagsstörf-
um en hann sat í tvígang í stjórn
FÍF. Sveinbjörn starfaði einnig í
tækninefnd félagsins en hann var
mikill áhugamaður um framfarir í
tæknimálum flugumferðarþjónust-
unnar og ferðaðist víða í því skyni.
Fyrrum samstarfsmenn Svein-
björns minnast góðs félaga með
hlýhug. Við kveðjum Sveinbjörn
með vinsemd og virðingu og vott-
um ástvinum hans einlæga samúð
okkar.
Hlín Hólm, formaður FÍF.
Kveðja frá flugumferðarsviði
Flugmálastjórnar
Sveinbjörn hóf nám í flugum-
ferðarstjórn árið 1950 og starfaði
síðan við það óslitið til ársins 1989
er hann fór á eftirlaun.
Auk náms á Íslandi fór Svein-
björn í framhaldsnám í flugum-
ferðarstjórn hjá FAA í Bandaríkj-
unum og hlaut m.a. starfsþjálfun
og starfsréttindi á þremur stöðum
þar. Starfsstöð Sveinbjörns hjá
Flugmálastjórn var einkum í flug-
stjórnarmiðstöðinni og flugturnin-
um í Reykjavík. Einnig hafði hann
starfsréttindi og starfaði við af-
leysingar á flugvellinum á Akur-
eyri, Egilsstöðum og í Keflavík.
Sveinbjörn sinnti starfi sínu
ávallt af miklum áhuga og um-
hyggju. Var hann fljótur að til-
einka sér nýjungar í flugumferð-
arstjórn og var lengst af í
framvarðasveit starfsmanna í
tæknimálum.
Ég vil fyrir hönd starfsmanna
flugumferðarsviðs Flugmálastjórn-
ar þakka Sveinbirni samfylgdina.
Minningin um góðan dreng lifir
meðal okkar. Fjölskyldu og vinum
vottum við okkar dýpstu samúð.
Ásgeir Pálsson,
framkvæmdastjóri
flugumferðarsviðs.
SVEINBJÖRN
BÁRÐARSON
✝ Ingibjörg Svein-björnsdóttir
fæddist á Hámund-
arstöðum í Vopna-
firði 12. janúar
1915. Hún lést á
dvalarheimilinu
Grund 18. mars síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Svein-
björn Sveinsson, f.
á Selási í Víðidal
29. apríl 1875, d.
25.8. 1945, og Guð-
björg Gísladóttir, f.
á Hafursá á Völlum
20. apríl 1874, d.
13.7. 1955, og bjuggu þau á Há-
mundarstöðum í Vopnafirði.
Ingibjörg var ein nítján systkina
sem öll eru látin nema Margrét
sem er yngst þeirra, f. 28.9.
1919, búsett á Akureyri. Árin
1931 til 1932 stundaði Ingibjörg
nám í Laugarvatnsskóla og árin
1941–42 í Iðnskólanum á Siglu-
firði.
börn, Ingibjörgu, Eyjólf og
Ragnheiði Helgu, og þrjú barna-
börn. 2) Ólöf Jóna, f. 10.12. 1952,
maki Sigurður Ásgeirsson, f.
29.7. 1953. Þau eiga þrjú börn,
Evu, Jón Þorgeir og Írisi, og
fimm barnabörn. 3) Jón Bergþór,
f. 20.12. 1955, maki Orapin
Chaksuhkeuw, f. 16.7. 1967. Jón
á tvö börn frá fyrra sambandi,
Rakel og Þorgeir, móðir Svan-
hvít Albertsdóttir, f. 22.11. 1956,
og tvö barnabörn. Orapin á tvö
börn frá fyrra sambandi, Kanika
og Karagate. 4) Hugrún, f. 25.4.
1960, sambýlismaður er Einar
Guðbjörnsson, f. 22.5. 1951. Hug-
rún á tvær dætur frá fyrra sam-
bandi, Jónu Björgu og Fanneyju
Dögg, faðir Ólafur Gísli Sigur-
jónsson, f. 5.9. 1959, og eitt
barnabarn.
Einar á fimm börn, Inga Þór,
Guðbjörn, Elínu Rut, Evu Guð-
nýju og Hjörleif, og tvö barna-
börn.
Ingibjörg og Þorgeir bjuggu
sinn búskap á Möðruvöllum í
Kjós til ársins 1995 og síðan á
dvalarheimilinu Grund.
Ingibjörg verður jarðsungin
frá Reynivallakirkju í Kjós í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Ingibjörg eignað-
ist Viðar Þórhalls-
son 28.5. 1936, sem
lést af slysförum
1948, og Kára Jak-
obsson, f. 10.11.
1946, maki Elín Sæ-
unn Ingimundar-
dóttir, f. 3.7. 1951.
Þau eiga tvo syni,
Ingimund og Viðar,
og fjögur barna-
börn.
Hinn 14. nóvem-
ber 1953 giftist
Ingibjörg Þorgeiri
Jónssyni, f. 12.8.
1920, d. 24.8. 1996. Foreldrar
hans voru Jón Bergþór Guð-
mundsson, f. 18.7. 1888 í Kára-
nesi í Kjós, d. 28.5. 1939, og Ólöf
Jónsdóttir, f. 8.7. 1983 í Kárane-
skoti í Kjós, d. 28.4. 1922. Börn
Ingibjargar og Þorgeirs eru: 1)
Guðbjörg Eygló, f. 23.9. 1951,
maki Sveinbjörn Reynir Pálma-
son, f. 26.2. 1947. Þau eiga þrjú
Það er svo ótal margs að minn-
ast og svo margar góðar samveru-
stundir sem ég hef átt með henni
ömmu minni. Maður leitar aftur í
barnæsku og það er eins og það
hafi verið í gær, alveg hreint ótrú-
legt til þess að hugsa að sam-
verustundirnar í Kjósinni með
ömmu, afa og Jonna séu nú aðeins
minning ein og að þessar stundir
komi aldrei til með að eiga sér stað
á ný.
Amma var kona sem kynntist
hrjósturleika lífsins, hún var sterk
og komst í gegnum þetta með höf-
uðið hátt, en auðvitað marka erfið
spor lífið á einhvern hátt. Hún las
mikið í gegnum tíðina og ég minn-
ist þess að liggja í rúminu við hlið-
ina á henni þar sem hún ýmist var
að lesa Moggann eða einhverja
bók, þá gerðist það oft og iðulega
að hún skellti svoleiðis upp úr,
stundum þurfti ekki lestrarefni til,
hún átti það til að skella upp úr
þar sem hún sat í hugsunum sínum
og enginn vissi hvað var svona
fyndið. Amma var líka yndislegur
karakter, hún átti til hin ýmsu
svipbrigði sem einkenndu hana og
lýstu skoðunum hennar hverju
sinni, þessi svipbrigði voru alveg
hreint óborganleg hvort sem um
hneykslun, undrun eða annað var
að ræða. Hún var einnig ótrúleg í
sambandi við orðatiltæki og kom
mörgum til að hlæja þegar hún
byrjaði með þau, alveg án þess að
það ætti að vera fyndið.
Amma var með einstaklega góða
nærveru og er það eitt af því sem
maður á eftir að sakna hvað mest.
Það var alltaf svo notalegt að vera
nálægt henni og núna síðustu árin
á Grund var alltaf gott að reka inn
nefið úr amstri dagsins í rólegheit-
in hjá henni. Þrátt fyrir að amma
hafi ekki þekkt mann alveg undir
lokin áttum við yndislegar stundir
saman þar sem ég spjallaði við
hana um hitt og þetta, strauk
henni blítt um vangann og hvíslaði
að henni leyndarmálum. Mér þótti
sérstaklega vænt um hana ömmu
mína og þessara góðu stunda á ég
eftir að sakna. Ég og við öll fjöl-
skyldan fengum að njóta hennar
lengi og erum við öll þakklát fyrir
það.
Elsku amma, þú munt alltaf eiga
stóran part í hjarta mínu. Guð veri
með þér og umvefji þig sínum
kærleik.
Ingibjörg Reynisdóttir.
Elsku amma, nú er komið að
kveðjustund.
Við kveðjum þig með söknuð í
hjarta en jafnframt miklu þakklæti
fyrir að hafa kynnst þér.
Við þökkum fyrir allar góðu
stundirnar í sveitinni.
Við eigum öll góðar minningar
um þig sem við munum ætíð varð-
veita.
Við erum mjög þakklát fyrir að
hafa verið með þér síðustu stund-
irnar í þessu lífi.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Guð geymi þig.
Þín barnabörn
Eva, Jón Þorgeir, Íris
og fjölskyldur.
Nú ert þú kvödd í anda blíðum
af öllum þeim sem kyntust þér,
með ljúfa þökk frá liðnum tíðum,
sem lengi er vert að minst sé hér;
og þó að gröfin hylji hold,
þitt hrós skal vaka ofar mold.
Við trúum því á himna hæðum
nú hólpinn lifi andi þinn,
og eigi völ á unaðsgæðum,
sem ekki þekkir heimurinn.
Og alt sem gott hér gjörðir þú
hjá Guði launað verði nú.
(Jón Þórðarson.)
Elsku mamma mín.
Ég hefi þekkt marga háa sál,
ég hefi lært bækur og tungumál
og setið við lista lindir.
En enginn kenndi mér eins og þú
hið eilífa og stóra, kraft og trú,
né gaf mér svo guðlegar myndir.
(M. Joch.)
Þakka þér fyrir, mamma, minn-
ing þín lýsir mér og mínum.
Guðbjörg Eygló.
INGIBJÖRG SVEIN-
BJÖRNSDÓTTIR