Morgunblaðið - 29.04.2005, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. APRÍL 2005 39
MINNINGAR
✝ Þórarinn Guð-laugsson fæddist
í Vestmannaeyjum 3.
ágúst 1931. Hann
lést á Landspítalan-
um í Fossvogi 19.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Guðlaugur
Brynjólfsson, skip-
stjóri og útgerðar-
maður í Vestmanna-
eyjum, f. 23. júlí
1890, d. 30. desem-
ber 1972, og Val-
gerður Guðmunds-
dóttir, húsmóðir, f. 8.
mars 1895, d. 29. september 1937.
Þau eignuðust sjö börn sem hér
verða tilgreind í aldursröð: Hall-
dóra, f. 1920, d. 1998, Brynjólfur
Gunnar, f. 1921, d. 1949, Guðrún
Bríet, f. 1923, Ingibjörg, f. 1925,
Ásta Kristný, f. 1926, og Guð-
mundur, f. 1929. Fyrir átti Guð-
laugur tvö börn með fyrstu konu
sinni, Höllu Jónsdóttur, f. 1886, d.
1918, og eru þau Sveinbjörn Ósk-
ar, f. 1914, d. 1994, og Halla Berg-
steina, f. 1918, d. 1997.
Árið 1958 kvæntist Þórarinn
Þorgerði Unu Bogadóttur ljós-
móður, f. 25. júlí 1931, d. 29. jan-
úar 2002, en foreldrar hennar
voru Sigrún Jónsdóttir og Bogi
Theódór Björnsson er bjuggu á
Skagaströnd og á Akranesi. Þau
son, f. 8.2. 1952. Hans maki er
Gerður Guðnadóttir, f. 8.11. 1951.
Þau eiga tvö börn: a) Sesselja, f.
11.12. 1978, og b) Ingvar, f. 28.11.
1980.
Þórarinn ólst upp í Vestmanna-
eyjum. Hann missti móður sína
ungur og fluttist með föður sínum
til Reykjavíkur 12 ára gamall
1943. Hann var í sveit undir Eyja-
fjöllum á sumrin og að loknu
skyldunámi stundaði hann sjó-
mennsku, aðallega frá Vestmanna-
eyjum. 18 ára gamall hóf hann
störf á norskum og þýskum frakt-
skipum og bjó bæði í Noregi og
Þýskalandi um átta ára skeið. Á
þessum skipum sigldi hann um öll
heimsins höf og upplifði mörg æv-
intýri. Hann flutti aftur til Íslands
1957 og lærði húsasmíðar og öðl-
aðist meistararéttindi í þeirri
grein. Árið 1958 kvæntist hann
Þorgerði og fljótlega fluttust þau á
Skagaströnd þar sem Þórarinn
starfaði við smíðar og rak tré-
smíðaverkstæði. Árið 1965 fluttu
þau suður á Seltjarnarnes og 1966
til Grindavíkur. Þar rak Þórarinn
trésmíðaverkstæði og starfaði við
smíðar, bæði við venjulegar hús-
byggingar og einnig byggði hann
mikið fyrir fiskvinnslufyrirtækin á
staðnum. Árið 1991 fluttu þau til
Keflavíkur og síðustu ár starfsæv-
innar starfaði hann hjá varnarlið-
inu á Keflavíkurflugvelli við við-
hald á húsnæði hersins. Hann
hætti störfum 1999 fyrir aldurs
sakir.
Þórarinn verður jarðsunginn
frá Grafarvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Þórarinn og Þorgerð-
ur Una eignuðust þrjú
börn. Þau eru: 1) Sæ-
björg Brynja, f. 8.
ágúst 1958, gift Pétri
Stefánssyni, f. 22.2.
1957. Þau eiga þrjú
börn: a) Eygló, f.
11.12. 1978, b) Stefán
Þór, f. 9. 12. 1982, og
c) Unnar Már, f. 30.3.
1994. 2) Sigrún, f. 29.
maí 1963, gift Ólafi
Þorra Gunnarssyni, f.
19.12. 1958. Þau eiga
tvö börn: a) Þórir Már,
f. 24.9. 1985, og b) Ól-
ína Dröfn, f. 18. 12. 1989. 3) Guð-
laugur, f. 5. júní 1965, kvæntur
Kristínu Elfu Ingólfsdóttur, f. 2. 7.
1965. Þau eiga fjögur börn. a)
Sjöfn, f. 14.10. 1989, b) Albert, f.
10.9. 1993, c) Agnes, f. 22.5. 1997,
og d) Berglind Una, f. 23.11. 2001.
Áður átti Þorgerður tvö börn. 4)
Birna Sólveig Lúkasdóttir, f.
27.12. 1949, gift Ellerti Karli Guð-
mundssyni og eignuðust þau fimm
börn. a) Bogi Theódór, f. 13.4.
1968, maki Þórhildur Helga Þór-
leifsdóttir. Þau eiga þrjú börn. b)
Guðmundur Karl, f. 19.8. 1972,
maki Helga Jónína Andrésdóttir.
Þau eiga eina stúlku. c) Jón Ingi, f.
1.12. 1979, d) Björn, f. 18.5. 1983.
d. 29.5. 1983, og e) Sylvía Rún, f.
15.7. 1984. 5) Bogi Ingvar Trausta-
Ég ætla að minnast tengdaföður
míns, hans Dúdda, og þakka honum
allt gamalt og gott.
Það var undarleg tilfinning að
vera hjá honum á spítalanum, vit-
andi það að þetta væru síðustu
klukkutímar hans í þessu lífi. Svona
aðstæður fá mann til að hugsa mikið
út í lífið og tilgang þess og hvernig
við nýtum þessa lífdaga sem okkur
eru gefnir.
Dúddi átti að mörgu leyti sér-
staka ævi. Hann fæddist í Vest-
mannaeyjum og þar missir hann
móður sína aðeins sex ára gamall.
Móðurmissirinn hefur vafalaust haft
áhrif á hann ævilangt. Tólf ára gam-
all flutti hann til Reykjavíkur með
föður sínum og systkinum en var
sendur í sveit austur undir Eyjafjöll
á sumrin. Ungur að árum fluttist
hann svo til Noregs og síðar til
Þýskalands þar sem hann starfaði
við siglingar á millilandaskipum.
Dúddi ferðaðist því víða um heim og
hafði frá mörgu að segja sem upp
gat komið á svona ferðalögum. Það
var mjög líklegt að ef ákveðið land
eða borg barst í tal þá hefði hann
verið þar. Kom þá saga frá staðnum
og því sem hann hafði upplifað þar.
Dúddi giftist Þorgerði Unu eða
Gerðu eins og hún var jafnan kölluð
árið 1958. Þau voru afar samrýnd og
skemmtileg hjón. Þegar þau kynnt-
ust var hún við nám í Ljósmæðra-
skólanum en Dúddi var að læra
húsasmíðar, en ævistarf sitt helgaði
hann smíðastarfinu. Gerða lést árið
2002 og það reyndist Dúdda erfitt.
Söknuðurinn var mikill.
Tengdapabbi var einstaklega ljúf-
ur maður og barngóður. Svona einn
af þeim sem aldrei sagði nei, og allt-
af var hann boðinn og búinn að að-
stoða okkur við þær framkvæmdir
sem við höfum staðið í í gegnum ár-
in. Þá var hann á við tvo því honum
féll aldrei verk úr hendi.
Dúddi átti einstaklega gott með
að tala við fólk. Oft á ferðalögum var
hann byrjaður að spjalla við kallana
á höfninni um lífið á staðnum. Fjöl-
skyldunni þótti það líka dálítið fynd-
ið að þetta gerðist einnig á ferðalög-
um hans um Danmörku og
Þýskaland enda bjó hann að góðri
tungumálakunnáttu.
Dúddi og Gerða reyndust okkur
alltaf vel og börnin okkar minnast
afa og ömmu sem léku við þau og
fóru með þau í ævintýraferðir í
sveitina eða í fjöruna. Þegar þau
voru heimsótt spurðu börnin fljót-
lega afa sinn hvort hann ætti spýtur
og nagla og þá var draumurinn að
fara út í bílskúr að smíða með afa.
Kvöldið sem Dúddi kvaddi var
einstaklega fallegt og bjart vorveð-
ur. Himinn var heiður og vindur var
nokkur úr norðri. Fyrir mann sem
vanur var ævintýrum og ferðalögum
voru þetta einstakar aðstæður til að
leggja upp í langferð, góður byr og
skyggnið gott. Ég og fjölskyldan
mín kveðjum Dúdda með miklum
söknuði en vitum að nú er hann
kominn til Gerðu og væntanlega
sitja þau saman á fallegum stað. Ég
vil því þakka þér, elsku Dúddi minn,
fyrir allt það sem þú gerðir fyrir
okkur og börnin biðja að heilsa góð-
um afa.
Kristín Elfa Ingólfsdóttir.
Í dag kveðjum við kæran bróður
og vin. Okkur er það mjög erfitt og
minningarnar hrannast upp allt frá
því að við vorum ung og fram á síð-
asta dag.
Við viljum þakka fyrir allar heim-
sóknirnar og umhyggjuna í gegnum
tíðina fyrir okkur og fjölskyldu okk-
ar.
Góður Guð varðveiti þig, kæri vin-
ur.
Elsku Sæbjörg, Sigrún, Gulli,
Bogi, Binna og fjölskyldur, við vott-
um ykkur innilegustu samúð okkar.
Guðrún Bríet (Bíbí) og Jónas.
Nú er komið að kveðjustund.
Með örfáum orðum langar okkur
að minnast góðs frænda og vinar.
Okkar fyrsta minning er þegar
frændi okkar sem bjó í útlöndum og
kunni að tala útlensku kom í heim-
sókn og gaf okkur systrum stórar
dúkkur með alvöruhár. Eftir að við
stækkuðum og eignuðumst fjöl-
skyldur okkar áttum við margar
góðar stundir saman, bæði í Lúx-
emborg og á Íslandi, og þær varð-
veitast nú í minningunni.
Kæru vinir, Sæbjörg, Sigrún,
Gulli, Bogi, Binna og fjölskyldur, þið
eigið alla okkar samúð á þessari erf-
iðu stundu.
Valgerður (Vala), Örn (Öddi),
Ólína og Páll (Palli).
Elsku besti afi minn, nú ertu bara
farinn og kemur aldrei aftur og það
er alveg ofsalega erfitt að kyngja
því. Ég mun sakna þín mjög mikið
því við vorum vinir, bestu vinir. Við
brölluðum ansi margt saman, sér-
staklega þegar þið amma áttuð
heima á Grenó. Þá var allt svo miklu
meira öðruvísi.
Þegar amma Gerða dó þá breytt-
ist þú, þú saknaðir ömmu svo mikið,
amma var svo góð, stundum ströng
en alltaf góð, amma meinti það sem
að hún sagði og hún passaði upp á
þig, elsku besti afi.
Nú ert þú búinn að hitta hana
ömmu og líka alla hina, mömmu
þína og Binna bróður þinn sem þú
saknaðir mjög mikið alla tíð. Ég og
mamma biðjum að heilsa öllum sem
halda utan um þig núna, elsku besti
afi minn, og við vitum að núna líður
þér vel. Guð geymi þig, afi minn.
Bestu kveðjur.
Þinn
Unnar Már.
„Hann afi var að skilja við okkur
fyrir um tíu mínútum.“ Þó að ég
hefði í raun átt von á þessu símtali
var ég alls ekki tilbúin að taka þess-
um fréttum. Hann elsku afi Dúddi
er farinn og ég mun ekki sjá hann
aftur. Þegar amma dó fyrir rúmum
þremur árum leið mér alveg eins,
hálftóm að innan því mér fannst
eitthvað vanta.
Þegar ég fer að hugsa til baka
uppgötva ég mér til mikilla furðu að
allar helstu minningar mínar um afa
eru frá því að ég var lítil stelpa. Afi
hafði óþrjótandi þolinmæði gagn-
vart okkur litlu grísunum. Honum
þótti fátt skemmtilegra en að kenna
okkur að spila og varð þá helst fyrir
valinu ólsen, ólsen eða veiðimaður
en þegar komið var nóg af því tók
við steliþjófur eða kasína. Afa þótti
líka gaman að segja sögur og ég
þreyttist aldrei á að heyra söguna
um stelpuna sem var að fara í ferða-
lag.
Eftir því sem ég varð eldri fækk-
aði spila- og sögustundunum en í
staðinn tóku við almennar umræður
um allt milli himins og jarðar, t.d.
Íslandsklukku Halldórs Laxness en
afa þótti mikið til þess koma þegar
hann heyrði að ég þyrfti að lesa
hana fyrir skólann. En því eldri sem
ég varð því færri urðu samveru-
stundirnar, þær voru þó samt alveg
jafndýrmætar og þær sem ég átti
þegar ég var yngri.
Eitt af því sem ég mun sakna
mest er hláturinn hans afa en þegar
hann hló heyrðist eiginlega ekki
neitt en axlirnar á honum hristust
svo skemmtilega að maður varð að
hlæja með honum.
Elsku afi Dúddi, eins sárt og það
er að kveðja þig þá veit ég að núna
líður þér miklu betur, þú ert orðinn
hraustur aftur og hefur ömmu þér
við hlið. Ég þakka þér fyrir allar
þær dásamlegu minningar sem þú
gafst mér.
Þín
Eygló Pétursdóttir.
ÞÓRARINN
GUÐLAUGSSON Ástkær systir okkar og mágkona,
SVANHILDUR ÓLAFSDÓTTIR,
Vesturholtum,
Þykkvabæ,
verður jarðsungin frá Þykkvabæjarkirkju
laugardaginn 30. apríl nk. kl. 13.00.
Sigmar Óskarsson, Ingimunda Þorvaldsdóttir,
Sigrún Ólafsdóttir, Sigurður Óskarsson,
Margrét Ólafsdóttir, Gunnar G. Baldursson,
Óskar Ólafsson, Sigríður Valdimarsdóttir,
Guðjóna Ólafsdóttir, Haraldur Gunnarsson,
Ármann Ólafsson, Bjarnveig Jónsdóttir,
Anna Ólöf Ólafsdóttir, Garðar Óskarsson,
Hulda Katrín Ólafsdóttir
og fjölskyldur.
Elskulegur bróðir okkar,
SNORRI PÉTURSSON,
til heimilis í Hátúni 10b,
lést miðvikudaginn 13. apríl.
Útförin fór fram í kyrrþey, föstudaginn 22. apríl,
að ósk hins látna.
Snorri var jarðsunginn frá Krirkjubæ í Hróars-
tungu og jarðsettur í heimagrafreit að Litla
Bakka í sömu sveit.
Aðalbjörg Pétursdóttir,
Margrét Pétursdóttir
og aðrir aðstandendur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR SÆMUNDSSON,
Víkurbraut 30,
Hornafirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarkirkju mánu-
daginn 2. maí klukkan 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hans, er bent á að láta hjúkrunardeild Skjólgarðs
njóta þess.
Aðalheiður Sigurjónsdóttir,
börn, tengdabörn, afa- og langafabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, pabbi, sonur
og bróðir,
ÓLAFUR ARNAR HILMARSSON,
Skólavegi 24,
Fáskrúðsfirði,
sem lést sunnudaginn 24. apríl, verður jarð-
sunginn frá Fáskrúðsfjarðarkirkju þriðjudaginn
3. maí kl. 14:00.
Jóhanna Sjöfn Eiríksdóttir,
Þórunn Alda Ólafsdóttir,
Helgi Snævar Ólafsson,
Björgvin Snær Ólafsson,
Þórunn Ólafsdóttir,
Sigurbjörg, Berglind og Bryndís.
Elskulegur faðir okkar og tengdafaðir,
HELGI BERGS
fyrrverandi bankastjóri,
Hlíðarhúsum 3,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir í Reykjavík aðfara-
nótt fimmtudagsins 28. apríl.
Helgi Már Bergs, Dóróteha Bergs,
Sólveig Bergs, Ævar Petersen,
Elín Bergs, Ólafur Ragnarsson,
Guðbjörg Bergs, Viðar Gunnarsson.