Morgunblaðið - 26.06.2005, Page 11

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. JÚNÍ 2005 11
Í BYRJUN árs 1985 var mikill hiti
meðal aðdáenda hljómsveitarinnar
Duran Duran. Komið hafði í ljós að
Rás tvö hafði tekið lagið „Save a
prayer“ út af vinsældalista hlustenda
Rásar tvö. Grunur lék á því að sam-
antekin ráð hefðu verið meðal aðdá-
enda sveitarinnar um að hringja inn
og kjósa lagið og að hvatt hefði verið
til þess á einni Duran Duran-hátíðinni,
en margar slíkar voru haldnar á
skemmtistaðnum Traffic á Laugaveg-
inum. Ekki síst þótti þetta grun-
samlegt þar sem lagið var gamalt og
hafði ekki verið í sérstakri spilun á
Rás tvö. Kjartan Guðbergsson var
plötusnúður á Duran Duran-
hátíðunum og var „tekinn á teppið“
að eigin sögn af Þorgeiri Ástvalds-
syni, dagskrárstjóra Rásar tvö á þess-
um tíma, fyrir að hafa haft áhrif á val
listans. Í kjölfarið var fyrirkomulagi á
vali vinsældalistans breytt og dóm-
nefnd fékk aukið vægi í valinu á lög-
unum. Þetta þótti mikið hneyksli og
unga fólkið var ósátt.
„Kvartanir höfðu borist til útvarps-
ins um meint svindl enda var gríð-
arleg hlustun á vinsældalistanum á
þeim tíma, það var ekki um það fjöl-
breytta úrval að ræða sem núna er á
útvarpsmarkaðnum. Það skipti máli
að koma til móts við hlustendur og
því var lagið tekið út á meðan málið
var athugað og breytingar voru gerð-
ar,“ segir Þorgeir. Harðir Duran Dur-
an-aðdáendur velta vöngum yfir því
hvort þeir sem hafi staðið að baki
kvörtununum hafi verið svekktir
Wham-aðdáendur, þar sem megn
óánægja ríkti meðal þeirra með at-
hygli landans á erkióvinunum, Duran
Duran.
Lesendabréfin
Það verður að teljast ólíklegt að
sambærilegur ágreiningur gæti kom-
ið upp í dag en málið vakti mikla at-
hygli á sínum tíma. Unglingarnir skrif-
uðu í blöðin og fréttin kom í
kvöldfréttum Sjónvarpsins. Hinn 8.
febrúar 1985 birtist til dæmis les-
endabréf í Velvakanda undir fyr-
irsögninni „Rangt að taka lagið út af
listanum.“ Þar er kvartað undan því
að lagið „Save a prayer“ með Duran
Duran hafi ekki fengið að halda sér
inni á listanum vegna þess að „um
stórsvindl hafi verið að ræða“ í vali
listans að mati umsjónarmanns
listans. Starfsmenn Rásar tvö eru
hvattir „til að hugsa sig tvisvar um“
og til þess að „draga orð sín til baka“.
Bréfið heldur áfram og höfundur þess
telur að lagið eigi skilið að komast
áfram upp listann, það sé nú t.d. „í
fyrsta sæti í Árseli.“
Kjartan, betur þekktur sem Daddi
Disco, var viðstaddur Duran Duran-
kvöldin og meira en það. „Það var svo
mikil röð á fyrsta Duran Duran-
kvöldinu á Traffic að úr urðu 4 til 5
kvöld til viðbótar og auðvitað gat allt
þetta fólk hringt inn og kosið á vin-
sældalista Rásar tvö.“ Hann heldur
áfram: „Það var rafmagnað andrúms-
loft á þessum kvöldum, einhvers kon-
ar múgæsing greip fólk og við spil-
uðum sum Duran Duran-lögin allt að
fjórum sinnum yfir kvöldið. Í afkynn-
ingunni man ég eftir að hafa sagt eitt-
hvað eins og „munum svo að hringja
öll á mánudaginn og kjósa Save a
prayer“.“ Þar með var boltinn farinn
af stað.
„Save a prayer“ komst í efsta sæti
listans á Rás tvö en það var litið
framhjá því á meðan kosningin var at-
huguð af Ríkisútvarpinu. Daddi var
beðinn um að koma og ræða við for-
svarsmenn útvarpsins sem útskýrðu
fyrir honum að þetta stefndi trúverð-
ugleika listans í hættu, og þar með
einni helstu tekjulind RÚV, fyrir utan
afnotagjöldin sem voru auglýsinga-
tekjurnar.
„Ef einhver plötusnúður á Lauga-
veginum gat haft áhrif á val hlustenda
leit það ekki mjög vel út“ segir Kjart-
an. Það hafði þó ekki meiri áhrif á 17
ára plötusnúðinn en svo að næstu
helgina á eftir endurtók hann leikinn
og þá fékk lagið um áttfalt fleiri at-
kvæði en næsta lag á eftir. Ekki var
hægt að líta framhjá vinsældum lags-
ins og í kjölfarið fékk það einnig mikla
spilun í útvarpinu þar sem augljóst
þótti að stór hluti hlustenda vildi fá að
heyra vinsælasta lag landsins, þó það
væri nær þriggja ára gamalt.
Vinsældalisti í uppnámi
Morgunblaðið/Sverrir
Ekki er að sjá að stirt sé á milli þeirra Þorgeirs og Dadda enda hafa þeir starfað
saman og fyrir löngu sæst eftir útistöðurnar vegna vinsældalistans forðum.
Það var þó ekki fyrr en eftir að
hann hætti að nota nafnið tveimur
árum síðar sem hann áttaði sig á að
ekkert H er í „Taylor“. „Ég var
Taylor af því mér fannst John
Taylor flottastur. Ég skrifaði þetta
nafn á allar skólabækurnar mínar
og jafnvel á prófin líka. Eftir á er
fyndið að hugsa til þess að kenn-
ararnir kipptu sér ekkert upp við
þetta, þeir vissu hver ég var.“
Hann var ekki sá eini í vinahópn-
um, þeir voru fimm félagarnir og
gat hver fengið eitt nafn úr band-
inu. Síðan bættist sjötti vinurinn
við en honum var þá boðið nafn
saxafónsleikara sem spilaði með
Duran Duran einstaka sinnum. Það
fylgir ekki sögunni hvort það vakti
mikla hrifningu.
„Við þóttumst vera mikið pæl-
andi tónlistaráhugamenn og gerð-
um blöð sem sýndu best alvarlega
tónlistarrýni okkar, með skóstærð-
um og uppáhaldslitum hljómsveit-
armeðlima,“ segir Gunnar og glott-
ir út í annað.
Sætu stelpurnar héldu með Wham
Hann viðurkennir að það hafi
verið venjan að vera á móti Wham
þegar uppáhaldsbandið var Duran
Duran en í hans tilviki þá var hag-
stæðara að hafa sig hægan.
„Við gátum ekkert farið í stríð
við Wham-liðið því að í því voru all-
ar sætustu stelpurnar. Reyndar
komust stelpurnar upp með að
halda upp á báðar hljómsveitir.
Hins vegar var meiri hreintrúar-
stefna hjá okkur strákunum, það
var bara Duran og ekki neitt annað
þótt maður þættist fíla eitt og eitt
lag með Wham,“ segir hann og
bætir við hlæjandi, óhræddur við
að ýfa upp sárin hjá sætu stelp-
unum;
„En Wham voru náttúrulega
bara glataðir.“
Ester er einnig á því að öflugri
fylking hafi verið að baki Duran
Duran en Wham. „Ég fílaði nú
Wham líka smá. Flestir hins vegar
héldu með Duran Duran en þeir
strákar sem héldu með Wham
þurftu oft að afsaka stuðninginn
því það þótti ekki eins töff.“
Hallærislegt eftir á?
Eins og æðið hafði gripið hratt
um sig meðal margra þá varð það
líka fljótt tímabil sem sumt fólk
skammaðist sín fyrir seinna meir. Í
lok níunda áratugarins voru ekki
margir sem vildu kannast við að
hafa verið harðir áhangendur sveit-
arinnar og sumir jafnvel undir-
strikuðu breyttan tónlistarsmekk
sinn með því að brenna plaköt og
aðra minjagripi um hljómsveitina.
Ekki var laust við að aðrir viðmæl-
endur, sem blaðamaður ræddi við,
yrðu hinir fúlustu og kærðu sig
ekki um að ræða um átrúnaðargoð-
in sín að neinu leyti.
Magnús Geir Þórðarson, leikhús-
stjóri Leikfélags Akureyrar, er
ekki meðal þeirra. Hann viður-
kennir fúslega að hafa haldið upp á
hljómsveitina og þá sérstaklega
tónlistarinnar vegna.
„Ég var og er mikill Duran mað-
ur en náði í rauninni rétt í skottið á
æðinu sjálfu. Ég hef fylgst með
þeim síðan þá og séð þá tvisvar á
tónleikum. Fyrst sá ég þá í London
1993 þar sem þeir voru mjög kraft-
miklir og svo í New York árið 2000
en ég hef ekki séð þá áður fimm
saman og hlakka því til,“ segir
Magnús sem ætlar að sjálfsögðu í
Egilshöll á fimmtudaginn. Hann
var einnig á móti Wham en segir
það ekki hafa verið byggt á vís-
indalegri úttekt.
„Maður varð bara að halda með
Duran.“
Magnús Geir safnaði plötunum
og fylgdist spenntur með þegar
myndböndin komu út, enda mikið
fyrir leikgervi og góða framleiðslu.
„Myndböndin höfðuðu til mín og
ég var ánægður með hvað það var
mikið lagt í þetta. Maður beið eftir
Duran myndbandi á Skonrokki á
föstudögum og fylltist stolti þegar
nýtt og flott myndband var frum-
sýnt.“
Þó að mörgum hafi síðar fundist
bandið hallærislegt er Magnús Geir
ekki á því og hinn tryggi aðdáandi
verður að fá að eiga lokaorðin að
þessu sinni „Þeir eru flottir og þeir
kunna þetta. Þeir þóttu frekar hall-
ærislegir og kannski helst það sem
þeir voru að gera á árunum 1987 til
1990 en ég hef alltaf haldið áfram
að hlusta á Duran Duran og mér
finnst tónlistin þeirra bara frábær.“
Duran D
uran-hát
íðarnar o
g
eftirmál
þeirra vo
ru á síðu
m
blaðanna
í byrjun
árs 1985
.
Aðdáend
ur létu í
ljós
óánægju
sína veg
na þess
að
ákveðin
lög komu
st ekki á
vinsælda
lista Rás
ar tvö og
Wham-a
ðdáendu
r létu ek
ki
sitt eftir
liggja.
Hver man ekki eftir Duran Duran-stílabókunum og -nótnabókum með lögunum
ásamt fyrstu vasadiskóunum? Munir sem Ester hefur varðveitt vel.
Yfir tíu þúsund miðar hafa
selst á tónleikana í Egilshöll
nk. fimmtudag.
Upplýsingar er að finna á
reykjavikrocks.is.
’Í lok kvöldsins var hárið, sem búiðvar að eyða hátt í tveimur tímum í að
túpera, farið að síga vel niður. Það átti
við jafnt um stráka sem stelpur.‘
sara@mbl.is
(Kjartan)
Morgunblaðið/Eyþór
Það var þó ekki fyrr en eftir að hann
[Gunnar] hætti að nota nafnið tveim-
ur árum síðar sem hann áttaði sig á
að ekkert H er í „Taylor“.