Fréttablaðið - 02.04.2004, Page 20

Undir handarjaðri ömmuminnar óx ég svo úr grasi og
tók trú hennar á guð og góða
siði.
Trú mín á guð fór þverrandi
eftir því sem aldurinn færðist
yfir mig en þegar ég var tíu ára
gerði ég samning við hana þess
efnis að mér yrði ekki lengur
gert að fara með bænir upphátt.
Hvað viðvék góðum siðum var
ekki hægt að rokka gömlu kon-
unni, engar undanþágur veittar í
því efni. Þegar að fermingunni
dró var ég löngu hættur að
hugsa um guð og amma raunar
hætt að spyrja mig hvort ég
færi með bænirnar í hljóði. Ég
lét þó tilleiðast að fermast, útaf
brúnskjóttum fola, sem ég girn-
tist og hafði ástæðu til að ætla
að ég fengi í fermingargjöf.
Í staðinn fyrir „föður, son og
heilagan anda“, fékk ég svo
„peninga, hjól og brúnskjóttan
fola“.
Á næstu árum hætti ég svo að
trúa á allt, nema þann brún-
skjótta og hugmyndir mínar um
himnaríki miðuðust við það eitt
hvort mér tækist að gera góðan
hest úr göldnum fola.
Þetta tamningarskeið er enn
ekki á enda runnið, folinn raun-
ar brokkgengur og dyntóttur,
þótt gangur kunni að leyn-
ast í honum.
Þannig fargaði ég
guði almáttugum, skap-
ara himins og jarðar,
fyrir óstýrilátan fola
og mun ekki láta af
að laða fram kosti
hans þó litlir séu, þar
til yfir lýkur.
Eftir að ég fullorðn-
aðist hefur mér þó orðið
ljóst að við ferminguna hef-
ur efnishyggjan verið rækilega
konfirmeruð í sálarlífinu, því
nýlega dreymdi mig skrítinn
draum.
Mig dreymdi semsagt að
verið var að ferma mig.
Athöfnin stóð sem hæst.
Það var verið að meta gjaf-
irnar. Við Lolli, vinur minn,
knékrupum við gráturnar í ein-
hverju framandi guðshúsi og ég
sagði honum að ég hefði fengið
hjól í fermingargjöf. Hann hafði
fengið skellinöðru. Ég hafði
fengið úr. Hann hest. Ég hafði
fengið skauta. Hann skíði. Ég
hafði fengið sundskýlu. Hann
froskbúning. Ég hafði fengið
plötuspilara. Hann hafði fengið
dolbý kvadró spesíal samstæðu
með negatív fídbakk, face lock
loop, með stabílum sveiflu-
vaka, kapasítorless útgans-
þéttihaus, kvartslock mót-
orstýringu, vúlfer, tvíder
og skvíker og átpúttið var
víst tvö eða þrjúhundruð
píkvött.
Svo var farið að telja
peningana. Þá kom í
ljós að við höfðum
fengið nákvæmlega
sömu upphæðina.
Báðir tuttuguog
fimm þús-
und krón-
ur, eini munurinn var sá að hans
voru nýjar en mínar gamlar.
Og ég hugsaði með mér: Það
var til lítils fyrir mig að vera að
hafa fyrir því að ganga til
prestsins.
Þá vaknaði ég. ■
4 eggjahvítur
200 g sykur
1/2 bolli muldar salthnetur
1/2 bolli saxaðar döðlur
Eggjahvítum og sykri þeytt saman, öðru
efni blandað saman við með sleif. Sett í
tvö form. Bakað við lítinn hita (þurrkað).
FYLLING
100 g makkarónukökur
3 msk. sérrí (eða sérríessens)
2 þeyttar eggjarauður
1/4 l rjómi, þeyttur
Makkarónurnar eru muldar og lagðar í
bleyti í sérríið. Eggjarauður og rjómi eru
þeytt sitt í hvoru lagi og blandað saman.
Sérrílegnu makkarónunum bætt út í.
2,5 dl rjómi er þeyttur og settur ofan á.
Síðan er tertan skreytt með kívísneiðum.
20 2. apríl 2004 FÖSTUDAGURfermingar
Stína fína
STÍNA FÍNA
Kívíið vegur á móti þungu bragði fyllingar-
innar.
Gaf munaðarlausum börnum afganginn:
Raflýsti fyrir fermingarpeningana
Sigjón Bjarnason, tónlistar-kennari á Brekkubæ í Horna-
firði, fermdist lýðveldisvorið
1944. Þetta var á stríðsárunum og
ekki var til efni í svört föt eins og
til stóð að hann fengi. „Ég fermd-
ist í gráröndóttum fötum sem
voru sérsaumuð handa mér. En
hvað skyldi hann hafa fengið í
fermingargjöf? „Ég fékk notað
reiðhjól og pennasett og hvoru-
tveggja kom sér vel. Svo fékk ég
líka peninga. Heilar 700 krónur
og það var ekki lítið fé á þessum
árum. Ég keypti vindrafstöð og
raflýsti bæinn okkar fyrir ferm-
ingarpeningana og samt átti ég
hundrað krónur eftir. Þá var ver-
ið að safna fé til að gefa norskum
börnum sem höfðu misst foreldra
sína í stríðinu og ég gaf síðustu
hundrað krónurnar í þá söfnun.
Ég man að presturinn spurði mig
hvort þetta væri nú ekki nokkuð
mikið en ég taldi ekkert veita af
þessu.“
Sigjón segir fjölmenna veislu
hafa verið haldna í barnaskólan-
um á Höfn honum til heiðurs og
Ástu Karlsdóttur, frænku hans.
Þangað kom allur karlakórinn á
Höfn sem faðir hans stjórnaði
og það voru meðal annars þeir
ágætu menn sem voru svo örlát-
ir á fé við hann þennan heilla-
dag. ■
SIGJÓN Í AFAHLUTVERKINU
Dótturdóttirin Bjarney Anna Þórsdóttir
kaupir varla vindrafstöð fyrir þann pening
sem hún fær í fermingargjöf.
Úr bókinni Í Kvosinni eftir Flosa Ólafsson:
Efnishyggjan kon-
firmeruð í sálarlífinu
FLOSI ÓLAFSSON
Hann dreymir stundum skrýtna drauma.