Tíminn - 01.07.1973, Qupperneq 15

yX(*i V
títáfifSIIs^
Sunnudagur 1. júli 1973
^yií»íire
TÍMINN
15
Vestur Þjdöverjarnir á fundi meö fréttamönnum i gærmorgun. Dr. Apel, aöstoöarutanrikisráöherra,
situr við borðið hægra megin. Tímamynd Gunnar.
0 Þjóðhátíð
er allt hreint, þar eru grænar
flatir að sögn Eggerts, en i
Herjólfsdal er töluvert öskulag,
sem nýlega var sáð i grasfræi,
Verður þvi ekki hægt að halda
þjóðhátið '73 þar samkvæmt
venju.og kvaðst Eggert mjög
svartsýnn á, að 100. þjóðhátiðin á
næsta ári, yrði haldin þar,
dalurinn myndi ekki ná að gróa
upp á þeim tima.
— Ætli við — eða þeir i bór, sem
eiga að sjá um þjóðhátiðina á
næsta ári — reyni ekki heldur að
halda hana þarna inn við Stór-
höfða, sagði Eggert Sigurlásson.
— Tún eru þar ágætlega stór og
aöstaða alveg þolanleg.
Eggert sagði, að ætlun
„Týrara” að halda þjóöhátiðina i
sumar um verzlunarmanna-
helgina, 4. og 5. ágúst, meðal
annars vegna þess að þeir
treysta sér ekki til að taka á móti
miklu fjölmenni og einmitt um
verzlunarmannahelgi er úr
meira að velja — betta verður
liklega meira eins og kvöldvaka,
sagði hann, — svona eins og þetta
vari upphafi. Við tjöldum náttúr-
lega þvi, sem til er af skrauti og
öðru svipuðu, setjum upp
veitingatjald, danspall og svo
framvegis og svo er það hug-
myndin, að vera eingöngu með
„innlenda” skemmtikrafta. Við
eigum töluvert af hæfu fólki eins
og sannazt hefur að undanförnu,
meðal annars i sjónvarpi.
Að undanförnu hefur verið um
það rætt að halda þjóðhátið Vest-
mannaeyinga hér uppi á landi en
Eggert kvað nú alveg horfið frá
þeim hugmyndum, slikt væri allt
of mikið fyrirtæki. En verður þá
engin samkoma á vegum Eyja-
búa hér á meginlandinu I sumar?
— Ekki á vegum Týs, svaraði
Eggert, — og f ár er það eingöngu
Týr, sem hefur leyfi til að halda
þjóðhátið.
Félagar og stuðningsmenn
Iþróttafélagsins bórs i Eyjum,
sem yfirleitt hafa verið heppnari
meðveöur á þjóðhátiðum sinum,
hafa oft brosandi leitt að þvi
orðum, að Guð hlyti að vera i bór
— og sérstaklega hefur þeim þótt
skemmtilegt að minnast á þetta,
þegar gestir á þjóðhátiðum Týs
hafa barizt við veður og vinda.
Nú fengu þeir I Tý á sig heilt eld-
gos. — Ætli við fáum þá ekki
þeim mun betra veður I staðinn,
sagði Eggert og hló við.
Tel að samkomu
muni nást
— nýjar viðræður í ágúst
Sólmyrkvin erKenýa
stjórn áhyggjuefni
„Við héldum tvo fundi og viðræð-
urnar voru bæði hreinskilnislegar
og opinskáar. Arangur var tölu-
verður og við komumst að sam-
komulagi um, að næsti fundur
yrði haldinn i ágústmánuði annað
hvort i Reykjavik eða i Bonn. Ég
er mjög bjartsýnn á, að okkur
takist að ná samkomulagi sem
báðið aðilar geta vel við unað.”
betta voru orð doktors Apels,
vestur-þýzka aðstoðarutanrikis-
ráðherrans á fundi, sem hann hélt
i gærmorgun með íslenzkum og
brezkum fréttamönnum.
bað voru aðallega sex atriði,
sem viðræðurnar snerust um. í
fyrsta lagi var rætt um mögulega
svæðaskiptingu. Voru bjóðverjar
með hugmyndir um svæðaskipt-
ingu við landið, þannig að á sum-
um stöðum kæmu þeir ekki nær
landi en 70 milur, á öðrum 30 til 50
milur, en á einstaka stað vilja
þeir fá leyfi til veiða allt að gömlu
12 milna mörkunum. íslendingar
voru með nokkuð aðrar hug-
myndir um þessa skiptingu, en
þrátt fyrir það taldi dr. Apel litlar
likur á öðru en samkomulag næð-
ist um svæðaskiptinguna.
1 öðru lagi var rætt um kvóta-
kerfið. Nokkur munur var á töl-
um, sem settar voru fram af hálfu
bjóðverjanna og þeim, sem is-
lenzku ráðherrarnir komu með.
Ekki taldi dr. Apel þó, að erfitt
reyndist að ná málamiðlunar-
samkomulagi um þetta atriði.
briðja atriðið, sem viðræðurn-
ar snerust um, var að dómi dr.
Apels eitt hið erfiðasta. Atti hann
þar við þá ósk islenzku ráðherr-
anna, að hleypa alls engum verk-
smiðjutogurum inn fyrir fimmtiu
milna mörkin. Að dómi bjóðverj-
Eldur í
fjárhúsum
Aðfararnótt laugardags kom upp
eldur i þremur fjárhúskofum sem
stóðu við Litlaland við Suður-
landsveg, ekki fjarri Geithálsi,
Kofarnir voru alelda, þegar
slökkviliðið kom á staðinn.
Kofarnir eru mjög mikið brunnir
og taldir ónýtir. Eldsupptök eru
ókunn.
Einnig bar það við þessa sömu
nótt, að einhver borgarbúi svalaði
ónáttúru sinni með þvi aö narra
út slökkviliðið. Ekki þarf að taka
það fram.að slikt er litið mjög al-
varlegum augum af yfirvöldum,
og er nú kapp lagt á að hafa upp á
viðkomandi.
-gj-
anna, eru þessar kröfur litt skilj-
anlegar, þvi að þegar samið hafi
verið um hámarksaflamagn og
ákveðna svæðaskiptingu, ætti það
ekki að skipta íslendinga neinu
máli á hvern hátt bjóðverjar ná
sinum afla. Taldi hann verk-
smiðjutogarana vera fiskiskip
nútimans og sagði, að þeir yllu
sizt meiri skemmdum en aðrar
gerðir togara. Sagði dr. Apel, að
erfitt yrði fyrir bjóðverja að fall-
ast á þetta skilyrði Islendinga.
Fjórða atriðið . sem rætt var,
var hvernig eftirliti með veiðun-
um skuli háttað. bjóðverjar fall-
ast á,að Islendingar hafi eftirlit
með veiðunum og eru fúsir til að
heimila islenzku eftirlitsskipun-
um nauðsynlegar aðgerðir i þvi
sambandi. Hitt er, að Islendingar
vilja draga þá sem brotlegir ger-
ast, fyrir islenzka dómstóla og
vilja láta lögbrjótana hlita is-
lenzkum viðurlögum. bjóðverjar
féllust ekki á þessi sjónarmið og
vilja fá að draga hina brotlegu
fyrir þýzka dómstóla og ákveöa
þannig viðurlögin sjálfir. brátt
fyrir þennan grundvallarskoð-
anamismun taldi dr. Apel, aö
samkomulagi ætti að vera hægt
að ná um þetta atriði.
1 fimmta lagi var rætt um tak-
markanir á fjölda þýzkra skipa
sem fengju heimild til veiða hér
við land. Voru aðallega ræddir
tveir möguleikar á fyrirkomulagi
slikra takmarkana. Fyrri hug-
myndin er sú, að fjöldi þýzkra
skipa, sem mega vera að veiðum
á Islandsmiðum-einu hverju sinni
sé takmarkaður, en seinni hug-
myndin gengur út frá þvi, að •
fjöldi þeirra skipa, sem leyfi hafa
til að sækja á Islandsmið, sé tak-
markaður.
í sjötta lagi var svo rætt um
framhaldandi viðræður og var
ákveðið að ræðzt yrði við eftir
diplómatiskum leiðum fram aö
þeim tima er samninganefndirn-
ar eiga sinar næstu viðræður, en
þær verða eins og áður segir i
ágústmánuði og þá annað hvort I
Reykjavik eða Bonn.
Dr. Apel var spurður að þvi,
hvort atburðurinn i upphafi
samningafundanna, þegar is-
lenzkt varðskip skaut að einum
þýzku landhelgisbrjótanna heföi
haft nokkur áhrif á viðræðurnar.
Hann svaraði þvi til, að hann væri
hingað kominn til að reyna að ná
samningum, en ekki til að æsa sig
upp.
Apel gerði einnig grein fyrir
þvi, að ef samkomulag næðist
yrði það aðeins bráðabirgðasam-
komulag, sem gilda myndi fram
að hafréttarráðstefnunni i Chile.
bað kom einnig fram á fundin-
um, að afli bjóðverja á íslands-
miðum frá þvi landhelgin var H
færð út, hefur minnkað talsvert,
miðað við sama tima á siðasta
ári.
Að lokum undirstrikaði aðstoð-
arutanrikisráðherrann, fyrri orð
sin um að hann teldi að sam-
komulag muni nást, taldi hið góða
andrúmsloft, sem ríkti á fundun-
um og þann mikla samningsvilja
sem rikti hjá báðum aðilum
renna stoðum undir þessa skoðun
sina. —gj
NTB-Nairobi 30/6 Visindamenn,
hvarvetna að úr heiminum,
streyma nú til Afriku til þess að
rannsaka sólmyrkvann, sem
verður sýnilegur allt frá Máre-
taniu i vestri til Kenya i austri.
Sól verður myrkvuð i sjö min-
ur. Franskir visindamenn hyggj-
ast rannsaka sólmyrkvann úr
Concorde-flúgvél og geta þá
fylgzt með honum i 80 minútur.
ítalir skjóta á loft eldflaug með
myndavélum i rannsóknarskyni,
en Japanir notast við loftbelg.
Stjórnin i Kenýa gerir um þess-
ar mundir allt hugsanlegt, til þess
að sannfæra fólk um að sól-
myrkvinn sé fullkomlega eðlilegt
náttúrufyrirbrigöi, en ekki sá vá-
boði, sem sumir þjóöflokkar i
landinu halda. Sumir þjóðflokks-
höfðingjanna hafa þó ekki látið
sannfærast og telja fullvist, að
sólmyrkvinn sé rikisstjórninni að
kenna.
bessi sólmyrkvi verður hinn
lengsti á þessari öld og 177 ár
munu liöa áður en annar slikur
verður.