Fréttablaðið - 04.12.2004, Blaðsíða 70

Fréttablaðið - 04.12.2004, Blaðsíða 70
42 4. desember 2004 LAUGARDAGUR Ofsalega ánægð Rödd hennar er rám og að-eins rispuð þar sem húnsitur keik á rúmstokk glæsihótels í Lyon. Nýlega vökn- uð eftir konunglegt samkvæmi þar sem skálað var fram á morgun eftir vel heppnað verk við að skreyta þrettán metra jólatré fyrir utan óperuhúsið í Lyon rauðslegnu jólaskrauti frá Ikea. Tréð er árleg vinagjöf sænsku þjóðarinnar til þeirrar frönsku. Bíður eftir að segja 'Farvel Frans' og setjast í mjúkt sæti breiðþotunnar sem flytur hana heim til Svíþjóðar til eigin- manns og þriggja barna. „Ísland verður reyndar alltaf heima, en nánasti kjarninn er í Svíþjóð,“ segir Seltirningurinn Sigga Heimis, einn tíu fastráð- inna hönnuða Ikea í heiminum og sú sem á allan heiður af hinni nýju jólalínu Ikea, sem sótti inn- blástur frá Íslandi, norðurljós- unum og Norðurpólnum. „Jólaskrautið í ár átti að vera extra norðlægt og þar sem ég kom frá norðlægasta landinu var ég valin til að skapa jólalín- una, alls áttatíu hluti. Þetta var mikil törn frá febrúar til maí í fyrra, en ferlega skemmtileg vinna. Ég bjó í kínversku borg- inni Shanghæ, ófrísk af mínu fyrsta barni þegar ég bjó til engla og sænskar geitur, ljósakransa og lampa, en vör- urnar hafa fengið frábærar við- tökur og Glensa-ljósakransinn er reyndar uppseldur á Ítalíu og víðar.“ Ítalíufrík sem lenti í Svíþjóð Sigga er fædd og uppalin á Sel- tjarnarnesi. Sem krakki var hún eins og grár köttur í Myndlistar- skólanum. „Þegar ég var sautján fór ég sem skiptinemi til Bandaríkj- anna, en hafði áður valið MR sem menntaskóla. Þurrara ger- ist það ekki, enda engin mynd- listarkennsla í skólanum. Í New Jersey lenti ég á kennara sem hvatti mig til að fara í hönnun eða arkitektúr, og mánuði eftir að ég kláraði stúdentinn var ég komin til Ítalíu, en hafði tekið ítölskukúrsa með skólanum. Ég byrjaði svo í iðnhönnun í Mílanó um haustið.“ Eftir útskrift sem iðnhönnuð- ur setti Sigga á fót fyrirtækið Hugvit og hönnun, sem hún rak á Íslandi í fimm ár. Á þeim árum tók hún þátt í sýningu íslenskra innanhússarkitekta í Bella Cent- er í Kaupmannahöfn. „Þá kemur til mín Lars Eng- man, hönnunarstjóri Ikea, og spyr hvort ég vilji byrja sem „freelance“-hönnuður hjá fyrir- tækinu. Ég gerði við hann samn- ing, en þar sem ég var laus og liðug dreif ég mig aftur til Ítalíu í meistaranám. Eftir útskrift þar bauð Lars mér fasta stöðu, sem var ótrúlegt tækifæri, og ég fluttist til Älmhult, sem er Ikeabærinn sjálfur. Ég fékk sjokk þegar ég kom þangað enda mikið Ítalíufrík, en bærinn lengst inni í svörtustu Svíþjóð og allt snýst um Ikea. Eigandi Ikea er frá Älmhult og þar er öll þróunarvinna unnin; alls 800 manns á vinnustaðnum.“ Stoltust af jólakransi og ísbirni Þegar Sigga fluttist til Älmhult hófst tími endalausra ferðalaga, en að jafnaði fór Sigga í utan- landsferðir fyrir Ikea fjórum sinnum í mánuði. „Við ferðumst rosalega og mér fannst það ágætt meðan ég var ein og frjáls sem fuglinn. Ikea er með yfir 200 verslanir í heiminum og því tækifæri til að skoða ólíka menningarheima. Framleiðslan er oft tvö ár fram í tímann svo hægt sé að dreifa sömu vörum í búðirnar á sama tíma og þarf að framleiða gífur- legt magn fyrir hverja búð. Hverjum einasta hlut þurfum við að fylgja eftir og fara í verk- smiðjuna, hvar sem hún er í heiminum. Það er fljótlegra að fara á staðinn og vinna með fólkinu en að senda teikningar; ekki síst í Kína, þar sem tuttugu prósent alls Ikea-varnings eru framleidd.“ Hún segir sérkennilega til- finningu að sjá eigin hönnun um alla heimsbyggðina. „Í gær sá ég þrjár verslanir sem notuðu jóladótið mitt sem útstillingar í búðarglugga. Það er vissulega furðulegt að sjá sína eigin hönnun slá í gegn og verða fyrir valinu hjá fólki af ýmsu þjóðerni.“ Sjálf segist Sigga vera stolt- ust af eigin Ikea-hönnun í ál- hillukerfi sem aldrei kom til Ís- lands, ísbirni fyrir börn að leggja sig á og nýja jólaljósakransinum. Fann ástina á plastnámskeiði Árið 2002 fór Sigga á plastnám- skeið í Tékklandi. Sessunautur hennar á námskeiðinu var sænski verkfræðingurinn David Sandal. „Við vorum bara vinir í fyrstu en fljótlega kviknaði ástin,“ seg- ir Sigga hamingjusöm. „Á tíma- bili var hann búinn að þekkja mig lengur ólétta en ekki, en dóttir okkar er nýorðin eins árs. Ég fékk líka tvo fríska stráka í kaupbæti, sem David átti á lager. Svíar eru jafnan með sameigin- legt forræði og drengirnir hjá okkur aðra hvora viku.“ Þegar litla stúlkan var fimm mánaða fór Sigga í vinnuferð til Kína. „Ég var komin heim aftur eft- ir fjóra daga, enda með krúttið á brjósti. Fæðingarorlof Svía er 365 dagar, en ég byrjaði að vinna aftur þegar hún var níu mánaða. Fékk illt auga margra fyrir að vera vond mamma, en trúi sjálf að hægt sé að blanda saman vinnu og móðurhlutverki svo hvorugt verði útundan.“ Hún segir lífið hafa tekið stakkaskiptum við að verða þriggja barna móðir. „Einn daginn sat ég með hana sex mánaða og bræðurna heima með fullt hús af vinum, hugs- andi: „Hvað gerðist?!“ En maður fær svo mikið í staðinn. Að vera mamma er það skemmtilegasta, frábærasta og yndislegasta sem nokkur kona getur gert. Mig langaði aldrei í barn né vissi hvort það yrði mitt hlutskipti, en Guð, þetta er það besta í heimi. Nú spái ég ekki lengur í Prada- skó heldur skoða barnabúðir út í eitt,“ segir Sigga og hlær dillandi hlátri. Andlega rík í vinnunni hjá Ikea Eftir að David og Sigga felldu hugi saman eignuðust þau heimili í Hässleholm, þar sem David ólst upp og sleit barnsskónum. David hefur nú tekið við starfi þróunar- stjóra hjá hinu kunna fyrirtæki Brio. „Hässleholm er í hálftíma lestarfæri við Älmhult og Brio skammt frá. Við tökum því sömu lest á morgnana, nema David fer út einni stöð á undan. Við höfum unnið að mörgu saman og bætum hvort annað upp. Saman höfum við til dæmis unnið að nýjum skólahúsgögnum fyrir Pennann og spaghettimæli í Kokku.“ Hún segir Ikea yndislegan vinnustað, en þó vilji hún ekki festast of lengi. „Þrír af okkur tíu hönnuðunum hafa unnið lengur en 25 ár. Ég vil ekki lenda í því. Það segir samt mikið um fyrirtækið að rúmlega níutíu manns í Älmhult hafa unnið þar lengur en aldarfjórðung. Starf- ið býður upp á mikið; auðvelt að flytja sig til innan fyrirtækisins og jafnvel til útlanda. Þetta er ómet- anlegur skóli, enda stærsta heimil- isvörufyrirtæki í heiminum.“ Sigga segir starfið þó hálfgert hugsjónastarf. „Maður verður ekki ríkur af peningum, en þeim mun ríkari andlega af minningum og við- kynningu alls fólksins sem mað- ur hittir á ferðalögunum um heiminn. Það eru 24 tímar í sólar- hringnum. Átta af þeim sef ég. Aðra átta leik ég mér í vinnunni. Gæti ekki verið betra og líf mitt er sem draumur. Ég er ofsalega ánægð,“ segir hún af staðfestu, þeirri sömu og hún notar þegar hún talar um framtíðina með fjöl- skyldunni heima á Íslandi. ■ Jólaljósin lýsa svo sannarlega upp svartasta skammdegið. Eitt það nýjasta og mest áberandi í gluggum landsmanna er þykkur ljósahringur eftir íslenska iðnhönnuðinn Siggu Heimis, en Sigga er einn tíu fastráðinna hönnuða hjá Ikea í öllum heiminum. Reyndar er allt jólaskraut Ikea í ár sköpunarverk Siggu, sem sótti innblásturinn heim til jólalandsins Íslands. Þórdís Lilja Gunnarsdóttir náði í Siggu á hótelherbergi í Lyon. AF SKÖPUNARKRAFTI SIGGU Í ÞÁGU IKEA OG HEIMILA UM ALLA JÖRÐ Jólavörur Ikea þessi jólin eru allar sprottnar úr ranni Siggu Heimis sem sótti innblásturinn heim til Íslands og norðurljósanna. Ljósakransinn á fyrstu myndinni hefur slegið rækilega í gegn, er uppseldur í nokkrum löndum og verður aftur til sölu um næstu jól. Á myndunum má sjá fleiri hluti úr jólalínunni en einnig ísbjörn sem Sigga hannaði sem púðamottu fyrir börn og hillueiningar sem hún segir eitt af stoltunum sínum fyrir Ikea. EKTA ÁST ÞÓTT HÚN HAFI KVIKNAÐ ÚT FRÁ PLASTI Sigga kynntist ástinni sinni á plastnámskeiði Ikea í Tékklandi, en sessunautur hennar var verkfræðingurinn David Sandal. Saman eiga þau eina dóttur og hann á tvo fríska stráka.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.