Tíminn - 29.08.1976, Blaðsíða 10

Grísaból
Svínabú Kristins Sveinssonar,
húsasmíðameistara
ALDREI
ÁNÆGÐARI
EN ÞEGAR
ÉG ER KOM-
INN í SVÍNA
GALLANN
Hjónin Margrét Jörundsdóttir og Kristinn Sveinsson, húsasml&ameistari og svlnabóndi ásamt sonum
slnum, Jóhannesi og Jörundi, og þau halda á nýfæddum grlsum, sem eru skemmtileg ungviöi. Aö baki
sést nýja sjálfvirka aligrlsabúið.
KRISTINN Sveinsson, húsa-
smi&ameistari hefur mörg járn i
eldinum. Hann er einn umsvifa-
mesti iðna&arma&urinn I höfuð-
borginni, og hann hefur árum
saman stundað svinarækt — og
alifuglarækt i tómstundum. Þó
eru störf hans á tómstundasviö-
inu það umfangsmikil, a& þau
gætu tekið allan hans tima, ef þvi
væri aö skipta, þvi þetta er stór-
búskapur.
Með hærri skatta
en,, skattakóngurinn”
Yfir þessu starfi hefur verið
kyrrð og það er hljótt um nafn
Kristins Sveinssonar, nema þá
helzt þegar skattskráin, sú is-
kalda staöreyndabók, sér dagsins
ljós, en þar er Kristinn Sveinsson
oftast með þeim hæstu, stundum
hærri en sjálfur skattakóngurinn
Rolf Johansen ef allt væri lagt
samán, þvi að Kristinn borgar
skatta I fleiru en einu skattum-
dæmi vegna atvinnurekstrarins.
Skattamál Kristins Sveinssonar
eru þó ekki til umræðu hér i dag
og ekki heldur byggingastarfsemi
hans, heldur aukagreinin svina-
ræktin, sem verður að teljast
mjög athyglisverð starfsemi, þvi
að það hefursýntsig að unnt er að
reka svlnabú með ágætum ár-
angri hér á landi, þótt innlent
fóður sé af skornum skammti —
ennþá.
Við hittum Kristin á búi hans
Rá&sma&urinn, GuOni Agústsson, meö fjóra aligrlsi
Rætt við Kristin Sveinsson,
svínabónda á Hamri við Úlvarsfell
Hamri, sem er skammt frá höfuð-
borginni, i suðurhliðum Úlfars-
fells, en þar hefur hann reist ýms
mannvirki, sem hýsa svinabúið.
Alifuglabúið suður I Straumi við
Hafnarfjörö, hefur hann leigt frá
þvi um áramót og verður ekki
fjallað um það hér.
Fyrst spurðum við Kristin um
ætt og uppruna — og um uppvaxt-
arárin og hafði hann þetta að
segja:
Kristinn Sveinsson
Dalamaður
— Foreldrar minir byggðu ný-
býlið Sveinsstaði i Klofnings-
hreppi i' Dölum. Foreldrar minir
voru Salóme Kristjánsdóttir og
Sveinn Hallgrimsson.
Faðir minn dó árið 1936, en
móðir min fyrir tveim árum, en
þau áttu lObörn, og var ég I miðj-
unni, fimmti ofan frá.
Ég var aðeins 12 ára gamall
þegar faðir minn lézt, en móðir
min hélt áfram búskapnum með
börnum sinum, sem reyndu að
hjálpa til eftir þvi sem unnt var.
Ég fór að heiman I fyrsta sinn
16 ára gamall, og lenti þá á ágætu
heimili, að Efra-Hvoli i Mosfells-
sveit, hjá Vigmundi Pálssyni og
Ingveldi Arnadóttur, en það er
hérna skammt frá.
Ég hafði alltaf áhuga á smiðum
en gatnú ekkert átt við þaö fyrstu
árin, þvi að ég varð að vera
heima hjá móður minni á sumrin
til að hjálpa við heyskapinn, þvi
þá voru engir styrkir eða þess
háttar til þess að gera hlutina
mögulega, eins og núna er. Ég
vann fyrir mér utan heimilis á
veturna, en var svo heima á
sumrin.
Arið 1944 hóf ég siðan smiða-
nám og lauk sveinsprófi um vorið
1948, enþá fór ég vesliir i Dali en
ég tók að mér að endurbyggja
húsmæðraskólann að Staðarfelli.
Það tók tvö ár.
Þaðan lá leiðin norður til Akur-
eyrar, en konan min, Margrét
Jörundsdóttir er úr Hrisey. Við
bjuggum á Akureyri I fjögur og
hálft ár, en fluttum svo til
Reykjavikur árið 1955, og siðan
hef ég rekið sjálfstæðar húsbygg-
ingar hér i bænum, og byggt að
mestu fyrir samborgarana, en
einnig á stundum hef ég byggt hús
og selt siöan á ýmsu byggingar-
Haraldur Blöndal, „matreiðslumaöur” hrærir I nornakatli sinum, en þarna er soöiö fyrir gylturnar.
Þær fá kássu úr mölu&um beinum og ýmsu öðru og auk þess kartöflur. Innan skamms fá þær svo aö
reyna grænfóöur.