Tíminn - 29.08.1976, Blaðsíða 28

28
TÍMINN
Sunnudagur 29. ágúst 1976
r
TIMA- spurningin
— Eiga skólar á grunnskólastigi að byrja jafn-
snemma og nú tiðkast?
Kolbrún Stefánsdóttir (10 ára): — Þeir maettu alveg byrja
seinna, svona 15. september.
Astriöur Björnsdóttir, húsmóöir:— Börnin hafa ekki annaö viö
aö vera, en aö byrja i skólanum svona snemma. Þaö eru breyttir
timar og skólarnir verða að laga sig að þeim.
Steinunn Baldursdóttir (12 ára): — Mér finnst skólarnir ættu
ekki aö byrja fyrr en t.d. 1. október. Maöur fær þá lengra sumar-
fri og getur unniö eitthvað.
Kristin Benediktsdóttir (12 ára):— Ég hef verið aö passa og ef
skólinn byrjaöi seinna, þá gæti ég haldiöáfram viö þaö.
Jónas Þorsteinsson, skipstjóri: — Aö visu hef ég ekki hugleitt
þessi mál, en fljótt á litiö þá viröist mér ekki ástæöa til aö skól-
arnir hefji starfsemi sina I byrjun september.
mm
8
0
m

lesendur segja
Valgarður L. Jónsson:
Um sauðkindur
og striplinga
Vitsmuni, geðheilsu ogfleira sem lýtur að blöðunum
Hvort skyidi vitiö hafa meira, sauökindin, eöa ....
J
1 dag er 6. ágúst 1976. Ég var
aö hlusta á morgunútvarpið,
lesiö úr forystugreinum dag-
blaöanna. Grein Dagblaösins
vakti athygli mina sem oft áöur.
Þar er jafnaöarlega mestan
sóöaskapinn aö finna. Nú sagöi
þaö, aö Timinn skrifaöi fyrir
sauöfé og áhorfendur berstripl-
inga. Mér kom til hugar, aö
meining þessara oröa væri eitt-
hvað á þá leiö, aö fyrir sauöfé
þýddi sveitafólk og unnendur
landbúnaöar, þvi ritstjórinn er
svo oft búinn aö láta hug sinn i
ljósi til þessa fólks, sem sagt
sagt þvi strið á hendur, ef svo
mætti að oröi komast.
Þarna er talaö um sauöfé i
merkingunni heimskingjar, þaö
má lesa út úr þessum oröum.
Ekki treysti ég mér til aö
dæma, um hvort sauðkindin eöa
sá, sem greinina skrifar hefur
vitiö meira, þaö getur oröiö
álitamál, ef allt er athugaö.
Báöar þessar lifverutegundir
eiga fullan rétt á tilveru sinni,
báöar gera samfélagi sinu eitt-
hvert gagn, en hver veröur tal-
inn þarfari þjóö sinni, þegar á
afuröirnar er litiö, læt ég aöra
um aö dæma. En hitt segi ég
hiklaust, að viö, sem land-
búnaöarstörf stundum, þar meö
umgengni viö dýrin, berum
fulla viröingu fyrir þeirra til-
veru og meira segja eigum þau
aö góöum vinum, sem ekki róg-
bera okkur, né senda okkur tón-
inn I alls konar skætingi. En þaö
höfum viö mátt þola frá hinum
aöiljanum.
Ég hef tekið eftir tveim orö-
um, oft lesnum úr fyrrnefndu
blaöi. Þaö er, taugaveiklun og
móðursýki. Þetta á aö vera stór
löstur, sem notaöur er sem högg
á náungann. Ég hélt, aö þetta
væri sjúkdómur og hann vist
mjögalgengurhjá Islendingum,
sjálfsagt á mismunandi stigi.
Mig minnir, aö vott af slikum
sjúkdómseinkennum megi finna
hjá yfir 95% landsmanna, svo ég
held þaö þurfi enginn annan aö
öfunda. 1 þaö minnsta ætti fólk
aö lita I eigin barm og láta at-
huga eigið heilsufar áöur en þaö
fer aö nota I niörandi merkingu
um aöra. Mér finnst I þaö
minnsta skritin aðferö aö ræöa
þurfi sjúkdóma fólks, sem eru
þó ókannaöir, I sambandi viö
skoöanamismun eöa hnútukast
manna á milli. Ég hélt aö nóg
væri til af skammaryröum á
islenzku máli.
Striplingur.
Þaö er áberandi, hve Dag-
blaöiö vill láta taka eftir sér og
kemur þvi meö stórritaöar
fyrirsagnir, sem þaö lætur svo
sölubörn sin hrópa á torgum úti,
svo vegfarendur veröi forvitnir
og kaupi blaöiö, þó margar
þessar frásagnir séu slúöur-
fregnir, jafnvel ósannar eöa
hálfur sannleikur sagöur. Ég
verö nú aö segja mlna mein-
ingu, að ég kenni I brjósti um þá
menn, sem hafa slika atvinnu aö
lifibrauöi. Ég held, aö þeim
milljónum króna, sem i slikan
atvinnurekstur (eöa hvaö á aö
kalla það) fer, væri betur variö
annars staðar I þjóöfélaginu.
A timum kreppu og verö-
bólgu, þegar talaö er um aö allt
þurfi aö spara, mætti sannar-
lega fækka slikum blööum. Ég
held, aö allir gætu lifað góöu llfi
án þeirra. Svó ég geri saman-
burö á skrifum „Timans”, þá
held ég I fullri alvöru, aö allur
fjöídi fólks finni þar mikinn mun
á. Reyndar halda þar um penna
þjóðfrægir menn fyrir aö skrifa
góöan stil, fagurt mál, færa sitt
álit fram á hóflegan hátt, sem
fólk veitir athygli og metur ein-
hvers. Þar er talaö til fólksins af
viti og sanngirni. Um myndir af
fáklæddu fólki I „Timanum”,
skal ég ekki dæma. Striplinga-
myndir hygg ég, að megi finna I
flestum blöðum. Eru bió
myndaauglýsingarnar ekki oft
striplingamyndir. Fyrir hverja
þær eru, skal ég ósagt látið, ætli
æskufólkinu liki ekki vel aö
skoöa þær, kannski hinum ungu
ritstjórum llka, þvi ekki þaö. 1
þaö minnsta hefur verið eftir
þeim tekiö á Dagblaðinu.
Ég vil nota þetta tækifæri til
aö færa Timamönnum þakkir
fyrir góöa lesbók I mörg ár, þó
hún sé nú hætt aö koma út i þvi
vinsæla formi. Sömuleiöis eru
Islendingaþættirnir mjög vin-
sælir. Þaö er galli viö þessi blöö,
sem margur heldur saman og
lætur binda inn, aö pappirinn er
of þunnur og vill gulna meö ár-
unum.
í Timanum birtast góöar
greinar, ásamt gömlum og vin-
sælum myndum, ásamt mörgu
góöu efni, sem fólk kann vel aö
meta.
Svo viötöl viö fólk, sem
mörgum likar aö lesa. Sem
sagt: ég er ekki I neinum vafa
um þaö aö Tlminn er fyllilega
samkeppnisfær viö hvaöa blaö,
sem er. Þar er æsingalaust ’ sagt
frá helztu fréttum, útlendum og
innlendum, áreiðanlega eftir
beztu heimildum.
Þetta er það, sem allur al-
menningur leitar aö I dagblöö-
unum. Þvi hefur mér oft dottiö I
hug aö sameina ætti blööin, þó
þau teljist málgagn stjórnmála-
flokka. Blööin eru oröin svo dýr,
aö fólk hefur ekki efni á aö
kaupa mörg blöö. Aö mestu leyti
eru þetta sömu fréttirnar, sem
sagöar eru i öllum dagblööum,
einnig I sjónvarpi og oft á dag I
útvarpi.
Mér sýnist ekki mikil þörf
fyrir tvö siödegisblöö, alveg af
sömu gerð, flytja likt eöa sama
efni. Þau eru trúlega af
mörgum keypt vegna auglýs-
inganna. Sem sagt tvö blöö eins.
Þaö þarf kannski engan aö
furöa, þvi Dagblaöiö er af-
kvæmi VIsis, afkvæmi, sem
stendur uppi I hárinu á foreldri
sinu Valgaröur L. Jónsson