Fréttablaðið - 17.02.2006, Blaðsíða 65

Þinn eigin fyrirtækjafulltrúi
Greiðsluþjónusta – frí fyrsta árið
Frítt greiðslukort fyrsta árið
Sérstakur sparnaðarreikningur, þrepaskiptur,
óbundinn með hærri innlánsvöxtum
SPH innkaupakort þér að kostnaðarlausu
Afsláttur á lántökugjaldi
Sérstök bílalán á betri kjörum
Vildarþjónusta fyrirtækja
Vildarþjónusta fyrirtækja
Í meira en 100 ár höfum við aðstoðað fyrirtæki við fjármálin. Við leggjum áherslu á langtímasamband
og sérhæfðar lausnir sem taka mið af sérstökum aðstæðum og starfsumhverfi viðskiptavina okkar.
Leyfðu okkur að aðstoða þig og nýttu tímann í annað.
SPH – fyrir þig og fyrirtækið!
AR
G
U
S
06
-0
05
2
Alltaf að vinna?
Fiat lux
Í upphafi skapaði Dagur Reykjavík.
Reykjavík var þá auð og tóm, og myrk-
ur grúfði yfir hundrað og einum, og andi
Dags sveif yfir Vatnsmýrinni. Dagur sagði:
„Verði ljós í hundrað og einum!“ Og það
varð ljós í hundrað og einum. Dagur sá,
að ljósið var gott, og Dagur greindi ljósið
frá myrkrinu. Og Dagur kallaði ljósið Dag,
en myrkrið kallaði hann Vilhjálm.
Flugufótur Deiglunnar á deiglan.com
Álgerður
Álið er orðið hluti af henni [Valgerði Sverr-
isdóttur], rétt eins og þessi hvíti verk-
takahattur, hún er orðin Álgerður sem
með reglulegu millibilli er í kerskálunum
að fagna. Allt hennar líf og starf snýst um
ál en samt hefur hún enga skoðun á því
að eigin sögn, Alcoa og Alcan vilja álið
en hún bregst við eins og fröken Rapp-
esen, einkaritari Jóakims andar, dugmikil
og ómissandi en í raun ekkert pólitísk,
skoðanir gera fólk veikt og hún er sterk.
Hún er kjarnakona nútímans. Hún gefst
aldrei upp og breytir aldrei um stefnu. En
henni er alveg sama. Hún ræður en samt
þjónar hún, hún er valdamikil og hefur
þó engin völd því að völd eru svolítið ljót
í lýðræðinu. Þess vegna getur hún ekki
brosað öðruvísi en Móna Lísa.
Ármann Jakobsson á kistan.is
Lítill glamúr
Það er ekki mikill glamúr yfir blaða-
mennsku á Íslandi, ónei. Allavega ekki ef
marka má tilnefningar til blaðamanna-
verðlauna sem afhent verða á pressu-
balli 18. febrúar. Þarna er vandlega gætt
að hafa jafnvægi milli fjölmiðla (DV þó
ekki með), en annars virðist vera ein-
dregin tilhneiging í þá átt að verðlauna
þungar greinar um einhver alvörumál
- greinar sem eru alls góðs maklega en
maður getur ekki ímyndað sér að neinn
hafi nennt að lesa.
Það er vissulega virðingarvert þegar
blaðamenn setja sig inn í flókin og erfið
mál, en þegar það gerist virðist nánast
vera regla fremur en hitt að framsetn-
ingu sé mjög ábótavant - að maður
tali ekki um stíl. Sumt af þessu minnir
fremur á skýrslur en blaðagreinar. Það er
stóreinkennilegt hvað það er lítils metið
í fjölmiðlunum að kunna að tjá sig á
skemmtilegri íslensku. Stingur hróplega
í stúf við allt blaðrið um ræktun tung-
unnar.
Egill Helgason á visir.is
Það kann að vera að bera í bakka-
fullan lækinn að fjalla frekar um
skopmyndamálið en mig langar
samt til að gera það. Ég ætla ekki að
fjalla um tjáningarfrelsið og stöðu
þess í dag heldur lýsa því hvern-
ig umfjöllun dagblaða Ruperts
Murdoch í Ástralíu um stríðið gegn
hryðjuverkum hefur haft áhrif á
skoðanir tveggja vina minna syðra.
Sá fyrri er íranskur mennta-
maður og framkvæmdastjóri.
Hann hefur haft áhuga á stjórn-
málum allt frá því að molotov-
kokteilar voru hafðir við höndina
á æskuheimili hans í Íran vildi
svo til að liðsmönnum Saddams
tækist að brjótast yfir víglínuna
og að þorpinu hans. Hann er þó
hófsamur í skoðunum og t.a.m.
alls ekki á móti Bandaríkjunum,
þótt hann minni stundum á að
Rumsfeld hafi látið Saddam hafa
ólögleg vopn í stríðinu við Íran, og
þau orð Kissingers að hann vonaði
að Íranir og Írakar héldu áfram
að drepa hvorn annan. Hann er
gagnrýnnn á stjórnarhætti í Íran
og sárnar þegar ég segi honum
frá því að íranskur nemandi vin-
konu minnar óttist að samlandar
hennar í Ástralíu njósni um hana.
Hann kveðst trúlaus en er þó afar
mótfallinn efnistökum dagblaða
Murdochs, sem hafa yfirburða-
stöðu syðra, um þátt íslamstrúar í
stríðinu gegn hryðjuverkum, sem
hann segir hafa alið á neikvæðum
staðalímyndum um múslima. Um
afstöðu Murdochs til innrásinn-
ar í Írak er það að segja að hann
studdi við hana á þeim forsendum
að í kjölfar hennar myndi olíuverð
lækka og þannig stuðla að aukinni
framleiðslu og auknum auglýs-
ingatekjum fyrir fjölmiðlaveldi
hans News Corporation.
Í þessu sambandi langar mig til
að benda á greinina „Murdoch‘s
War“ eftir prófessor Peter Manne
á vef Þjóðarhreyfingarinnar
(01/12/05). Hinn vinur minn er frá
sama heimshluta en kom sem pól-
itískur flóttamaður til Ástralíu og
var því settur í einangrunarstöð
við komuna eins og aðrir slíkir.
Þar sá hann m.a. hvernig íslömsk
menntakona örkumlaðist í kjölfar
aðgerða sem tryggja áttu að hún
sæi ekki eitthvað sem gæti endað
á prenti. Hefur mörgum ofboðið
meðferð ástralskra stjórnvalda
á flóttafólki og hefur Malcolm
Fraser, forsætisráðerra landsins
1975-83, gagnrýnt John Howard,
flokksbróður sinn og núverandi
forsætisráðherra, fyrir stefnu
sína í þeim málum. Sjálfur missti
þessi vinur minn bróður sinn í
klær ógnarstjórnar og er búinn að
sætta sig við að þeir muni aldrei
sjást framar. Hann valdi Ástralíu
til hugsanlegrar búsetu, þar sem
hann taldi að landið væri eitt hið
frjálslyndasta og mannúðlegasta í
heiminum. Því miður hefur hann
orðið fyrir vonbrigðum og er t.d.
ósáttur við það sem hann álítur
skrumskælingu dagblaða Mur-
dochs á íslamskri menningu og
sögu. Hann er rólegur maður en
skiptir þó skapi þegar talið berst
að stríðinu gegn hryðjuverkum,
því hann telur að raunveruleg
markmið þess séu allt önnur en
yfirlýstur tilgangur.
Ég tek fram að ég hef ekki
rætt við þessa vini mína síðan
skopmyndamálið kom upp. Ég
leyfi mér þó að fullyrða að þeir
myndu aldrei gera flugu mein
vegna þessara mynda, því að það
væri andstætt hugsjón þeirra um
betri og lýðræðislegri heim.
Höfundur er fjölmiðlafræðing-
ur.
Af Murdoch, skrumskælingu og skopmyndum
AF NETINU
UMRÆÐAN
BALDUR ARNARSSON SKRIFAR UM MYND-
BIRTINGAR JÓTLANDSPÓSTSINS