Fréttablaðið - 17.02.2006, Blaðsíða 72
17. february 2006 FRIDAY36
��������������������������������� ���������������������������������������������������
�� ����������������������������������������� ���������� ��������������������������
����������������������������������������
������������������������������� ������������������������������������������������� ��������������
������������������������������������������������� ���������
����������������� �����������������������������
������������ �������������� �� �����������
�����������������������
������������������������������������������������ �����������������������������
������������������������������������������� ���������� ��������������������
SPORTBAR
RESTAURANT
����������
á Holtakránni
Föstudagur
Laugardagur - Kl. 12:20
Liverpool - Man. Utd
Þriðjudagur - Kl. 19:35
Benfica - Liverpool
Miðvikudagur - Kl. 19:30
Chelsea - Barcelona
á risaskjá
�������
í beinni
Pizza & öl
1.500,-
Alla daga!
Grill / Samlokur / Pizzur / Hamborgara / Hlaðborð á föstudögum / Heimilismatur virka daga
á 750,-
Öl og skot
Frá kl. 20-22
�������
�������
trúbador
heldur upp fjörinu
að loknu Idol
Frítt inn!
������������
�������
Laugardagur
Spilar frá kl. 23:30
fram á rauðanótt!
Aðgangs
eyrir
kr. 500,-
Kirkjustétt 2-6, Grafarholti, S. 567 8197Húsið opn
ar kl. 23:0
0
Eurovisionball
LEIKLIST
LEIKFÉLAG AKUREYRAR - RÝMIÐ
Maríubjallan
Höfundur: Vassily Sigarev
Þýðandi: Árni Bergmann
Leikarar: Guðjón Davíð Karlsson,
Guðjón Þorsteinn Pálmarsson, Esther
Talia Casey, Álfrún Helga Örnólfsdótt-
ir, Þráinn Karlsson, Jóhannes Haukur
Jóhannesson / Leikmynd og búning-
ar: Halla Gunnarsdóttir / Lýsing: Björn
Bergsteinn Guðmundsson / Tónlist og
hljóðmynd: Hallur Ingólfsson / Leik-
stjórn: Jón Páll Eyjólfsson
Niðurstaða: Leikhópurinn skilar
þessu verki af slíkri fagmennsku
og list að unun er á að horfa.
Uppsprettur alls sem mannlegt
er eru svo sannarlega uppurnar í
því verki sem Leikfélag Akureyr-
ar valdi til að vígja nýtt leiksvið,
Rýmið, í gærkvöldi. Svokallað
„blackbox“ eða svartkassa-leik-
rými sem flest leikhús vilja búa
yfir í dag þar sem það býður upp
á nánast óþrjótandi möguleika.
Möguleika á að hafa leiksviðið
hvar sem er og raða áhorfendum
í kring – en ekki síst til að geta
gengið mun nær áhorfandanum
en gerist og gengur í hefðbundna
leikhúsinu þar sem sviðsbrúnin
aðskilur leikhóp og áhorfendur.
Rýmið á Akureyri er einkar vel
heppnað og ástæða til að óska LA
til hamingju með það. Við áhorf-
endur eigum örugglega eftir að
njóta margra frábærra sýninga
í því húsi, ef marka má fyrstu
frumsýninguna þar.
Maríubjallan er eitt magn-
að verk – eiginlega verkið sem
maður hefur beðið eftir frá því að
Kæra Jelena var sviðsett í Þjóð-
leikhúsinu um árið. Tími verks-
ins er ein nótt þar sem aðskilj-
anlegustu karakterar mæta til
að ganga frá viðskiptum áður en
sonur húsráðanda, Díma, heldur
til herþjónustu. Húsið er kallað
„Lifendur og dauðir“, vegna þess
að það stendur nánast í kirkju-
garði, og það eru áhöld um hvort
íbúar þess eru á lífi. Þeir eru ekki
vissir sjálfir. Að minnsta kosti
virðist eini tilgangurinn með líf-
inu vera að eyða því sem hrað-
ast. Þeir dauðu eru meira virði
en lifendur á meðan einhverju
er hægt að ræna frá þeim til að
selja. Svo gleymast þeir. Þeir sem
eru lifandi berjast um mylsnur og
maura og leita leiða til að svindla
einskisverðu drasli inn á einhvern
fyrir aura. Kannski komast þeir í
burtu. Svo gleymast þeir líka. En
þeir gleymast hvort eð er. Og Guð
er nafnið á hundi nágrannans.
Spilling þess fólks sem á sér
enga framtíð, enga mannlega
reisn, hefur engan tilgang og
eygir enga von er bæði sár og
övæntingarfull. Í þessu ræsi
reynir samt hver að upphefja sig
yfir hina, dæma og hæða. Allir
þurfa að ríghalda í þá tilfinningu
að þeir séu ekki það lægsta af
öllu lægstu. Það er ekki neitt til
að trúa á – nema kannski Maríu-
bjallan sem flýgur til himna.
Leikhópurinn skilar þessu
verki af slíkri fagmennsku og list
að unun er á að horfa. Það var ekki
síst gleðilegt af þeirri ástæðu
að ungir leikarar hafa verið því
marki brenndir seinustu árin að
eiga í basli með að skila texta
sínum skammlaust. Það er ekki
vandamál hjá þeim unga leikhópi
sem stendur að Maríubjöllunni.
Textameðferð er hnökralaus, öll
blæbrigði tilfinninganna skila
sér og er fylgt eftir með svip-
brigðum og hreyfingum. Hver
einasti karakter gengur upp.
Hvort sem það er hinum blæð-
andi Díma (Guðjón Davíð) sem
hefur horft á menntun sína og
framtíð hverfa í flöskuformi ofan
í föðurinn, Posi (Þráinn), Slavik
(Guðjón Þorsteinn) sem notaði
fyrstu aurana sem hann vann sér
inn til að sprauta sig og komast
þá leið út úr þessu helvíti, Lera
(Esther Talia) sem er svo örvænt-
ingarfull að hún lætur blekkjast
af sölutrikkum auðvaldsins til að
komast út úr þeirri niðurlægingu
að vera smáauramella, eða Arkas-
ha (Jóhannes Haukur) sem hefur
lært að gera sér mat úr eymd
allra hinna. Arkasha er dálítið sér
á parti þótt hann eigi ekki meiri
framtíðarmöguleika en aðrir, allt
sem hægt er að selja verður upp-
urið innan skamms. Júlka (Álf-
rún Helga) hefur einnig sérstöðu.
Hún kemur annars staðar frá,
úr betri stétt en verður að taka
afstöðu í því umhverfi sem hún
er stödd í. Þessi litla stúlka sem
kemur til leiks feimin og hálf ótt-
aslegin, er hreint ekki öll þar sem
hún er séð. Henni er ekkert heil-
agt fremur en hinum. Og faðirinn
Posi (Þráinn) dormar ofan á öllu,
heldur eina ræðu í byrjun sem er
dásamlega vel flutt.
Leikmyndin, lýsing og búning-
ar eru áhrifarík. Niðurlæging-
in, drullan og draslið fljótandi
í kringum blúndugardínur sem
hanga til þerris, lýsingin notuð
til að beina athyglinni að því sem
augað almennt ekki sér í fari
fólks og umhverfi. Persónurnar
eiga bara þann fatnað sem þær
standa í og engin sérstök ástæða
til að þvo hann. Það er ekkert að
fara að gerast. Tónlistin er sótt í
hinn sára tón sem oft má heyra
í rússneskri þjóðlagatónlist og
undirstrikar söknuðinn yfir því
sem hefði getað orðið. Leikstjór-
inn hefur haldið einstaklega vel
um alla þræði. Allt gengur upp og
verður spennandi að fylgjast með
verkum hans í framtíðinni.
Súsanna Svavarsdóttir
ÚR MARÍUBJÖLLUNNI Leikfélag Akureyrar frumsýndi Maríubjölluna í Rýminu, nýju leiksviði
sem býður upp á nánast óþrjótandi möguleika.
Grafreitur mannlegrar reisnar