Fréttablaðið - 17.02.2006, Síða 72

Fréttablaðið - 17.02.2006, Síða 72
 17. february 2006 FRIDAY36 ��������������������������������� ��������������������������������������������������� �� ����������������������������������������� ���������� �������������������������� ���������������������������������������� ������������������������������� ������������������������������������������������� �������������� ������������������������������������������������� ��������� ����������������� ����������������������������� ������������ �������������� �� ����������� ����������������������� ������������������������������������������������ ����������������������������� ������������������������������������������� ���������� �������������������� SPORTBAR RESTAURANT ���������� á Holtakránni Föstudagur Laugardagur - Kl. 12:20 Liverpool - Man. Utd Þriðjudagur - Kl. 19:35 Benfica - Liverpool Miðvikudagur - Kl. 19:30 Chelsea - Barcelona á risaskjá ������� í beinni Pizza & öl 1.500,- Alla daga! Grill / Samlokur / Pizzur / Hamborgara / Hlaðborð á föstudögum / Heimilismatur virka daga á 750,- Öl og skot Frá kl. 20-22 ������� ������� trúbador heldur upp fjörinu að loknu Idol Frítt inn! ������������ ������� Laugardagur Spilar frá kl. 23:30 fram á rauðanótt! Aðgangs eyrir kr. 500,- Kirkjustétt 2-6, Grafarholti, S. 567 8197Húsið opn ar kl. 23:0 0 Eurovisionball LEIKLIST LEIKFÉLAG AKUREYRAR - RÝMIÐ Maríubjallan Höfundur: Vassily Sigarev Þýðandi: Árni Bergmann Leikarar: Guðjón Davíð Karlsson, Guðjón Þorsteinn Pálmarsson, Esther Talia Casey, Álfrún Helga Örnólfsdótt- ir, Þráinn Karlsson, Jóhannes Haukur Jóhannesson / Leikmynd og búning- ar: Halla Gunnarsdóttir / Lýsing: Björn Bergsteinn Guðmundsson / Tónlist og hljóðmynd: Hallur Ingólfsson / Leik- stjórn: Jón Páll Eyjólfsson Niðurstaða: Leikhópurinn skilar þessu verki af slíkri fagmennsku og list að unun er á að horfa. Uppsprettur alls sem mannlegt er eru svo sannarlega uppurnar í því verki sem Leikfélag Akureyr- ar valdi til að vígja nýtt leiksvið, Rýmið, í gærkvöldi. Svokallað „blackbox“ eða svartkassa-leik- rými sem flest leikhús vilja búa yfir í dag þar sem það býður upp á nánast óþrjótandi möguleika. Möguleika á að hafa leiksviðið hvar sem er og raða áhorfendum í kring – en ekki síst til að geta gengið mun nær áhorfandanum en gerist og gengur í hefðbundna leikhúsinu þar sem sviðsbrúnin aðskilur leikhóp og áhorfendur. Rýmið á Akureyri er einkar vel heppnað og ástæða til að óska LA til hamingju með það. Við áhorf- endur eigum örugglega eftir að njóta margra frábærra sýninga í því húsi, ef marka má fyrstu frumsýninguna þar. Maríubjallan er eitt magn- að verk – eiginlega verkið sem maður hefur beðið eftir frá því að Kæra Jelena var sviðsett í Þjóð- leikhúsinu um árið. Tími verks- ins er ein nótt þar sem aðskilj- anlegustu karakterar mæta til að ganga frá viðskiptum áður en sonur húsráðanda, Díma, heldur til herþjónustu. Húsið er kallað „Lifendur og dauðir“, vegna þess að það stendur nánast í kirkju- garði, og það eru áhöld um hvort íbúar þess eru á lífi. Þeir eru ekki vissir sjálfir. Að minnsta kosti virðist eini tilgangurinn með líf- inu vera að eyða því sem hrað- ast. Þeir dauðu eru meira virði en lifendur á meðan einhverju er hægt að ræna frá þeim til að selja. Svo gleymast þeir. Þeir sem eru lifandi berjast um mylsnur og maura og leita leiða til að svindla einskisverðu drasli inn á einhvern fyrir aura. Kannski komast þeir í burtu. Svo gleymast þeir líka. En þeir gleymast hvort eð er. Og Guð er nafnið á hundi nágrannans. Spilling þess fólks sem á sér enga framtíð, enga mannlega reisn, hefur engan tilgang og eygir enga von er bæði sár og övæntingarfull. Í þessu ræsi reynir samt hver að upphefja sig yfir hina, dæma og hæða. Allir þurfa að ríghalda í þá tilfinningu að þeir séu ekki það lægsta af öllu lægstu. Það er ekki neitt til að trúa á – nema kannski Maríu- bjallan sem flýgur til himna. Leikhópurinn skilar þessu verki af slíkri fagmennsku og list að unun er á að horfa. Það var ekki síst gleðilegt af þeirri ástæðu að ungir leikarar hafa verið því marki brenndir seinustu árin að eiga í basli með að skila texta sínum skammlaust. Það er ekki vandamál hjá þeim unga leikhópi sem stendur að Maríubjöllunni. Textameðferð er hnökralaus, öll blæbrigði tilfinninganna skila sér og er fylgt eftir með svip- brigðum og hreyfingum. Hver einasti karakter gengur upp. Hvort sem það er hinum blæð- andi Díma (Guðjón Davíð) sem hefur horft á menntun sína og framtíð hverfa í flöskuformi ofan í föðurinn, Posi (Þráinn), Slavik (Guðjón Þorsteinn) sem notaði fyrstu aurana sem hann vann sér inn til að sprauta sig og komast þá leið út úr þessu helvíti, Lera (Esther Talia) sem er svo örvænt- ingarfull að hún lætur blekkjast af sölutrikkum auðvaldsins til að komast út úr þeirri niðurlægingu að vera smáauramella, eða Arkas- ha (Jóhannes Haukur) sem hefur lært að gera sér mat úr eymd allra hinna. Arkasha er dálítið sér á parti þótt hann eigi ekki meiri framtíðarmöguleika en aðrir, allt sem hægt er að selja verður upp- urið innan skamms. Júlka (Álf- rún Helga) hefur einnig sérstöðu. Hún kemur annars staðar frá, úr betri stétt en verður að taka afstöðu í því umhverfi sem hún er stödd í. Þessi litla stúlka sem kemur til leiks feimin og hálf ótt- aslegin, er hreint ekki öll þar sem hún er séð. Henni er ekkert heil- agt fremur en hinum. Og faðirinn Posi (Þráinn) dormar ofan á öllu, heldur eina ræðu í byrjun sem er dásamlega vel flutt. Leikmyndin, lýsing og búning- ar eru áhrifarík. Niðurlæging- in, drullan og draslið fljótandi í kringum blúndugardínur sem hanga til þerris, lýsingin notuð til að beina athyglinni að því sem augað almennt ekki sér í fari fólks og umhverfi. Persónurnar eiga bara þann fatnað sem þær standa í og engin sérstök ástæða til að þvo hann. Það er ekkert að fara að gerast. Tónlistin er sótt í hinn sára tón sem oft má heyra í rússneskri þjóðlagatónlist og undirstrikar söknuðinn yfir því sem hefði getað orðið. Leikstjór- inn hefur haldið einstaklega vel um alla þræði. Allt gengur upp og verður spennandi að fylgjast með verkum hans í framtíðinni. Súsanna Svavarsdóttir ÚR MARÍUBJÖLLUNNI Leikfélag Akureyrar frumsýndi Maríubjölluna í Rýminu, nýju leiksviði sem býður upp á nánast óþrjótandi möguleika. Grafreitur mannlegrar reisnar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.