Fréttablaðið - 06.05.2006, Side 96

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
����������
���������
���������������
60 02 .V .B
s
met sy S
AE
KI
re tn I
©
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 20:00 | www.IKEA.is
Sumarið er hér!
13.990,-
STORÖN bekkur, gegnheil fura 170x60x85 cm
KVARNÖ stóll,
Akasíuviður/ál 8.900,-
KVARNÖ borð, akasíuviður/ál
100x100 cm 12.900,-
490,-
Kryddbakaður lax
með graslaukssósu, kartöflum
og grænmeti
KVARNÖ bekkur akasíuviður /ál
100x34x35 cm 6.500,- SNITTA hnífar6 stk. 22 cm
IKEA/PS BETSÖ grill
ryðfrítt stál Ø35 cm 4.900,-
IKEA/PS BETSÖ vinnubekkur
akasíuviður/ryðfrítt stál
118x59x80 cm 23.900,-
BOLLÖ borð, gegnheill
akasíuviður 60x60 cm 2.990,-
ÄPPLARÖ hægindastóll
gegnheill akasíuviður 4.900,-
ÄPPLARÖ húsgögn
gegnheill akasíuviður
stóll 4.900,-
bekkur 117x62x80 cm 8.500,-
felliborð 140/260x78 cm 13.900,-
BOLLÖ fellistóll
gegnheill akasíuviður
VÄSMAN stóll
VÄSMAN borð
Ø100x72 cm 7.900,-
1.990,-
2.990,-
395,-
TRAUSTUR FERÐAFÉLAGIEINN LÉTTUR, ÍSKALDUR
Á FERÐ
OG FLUGI
‒ með ferðatösku frá FAXE
Ég er enginn hagfræðingur eða neitt slíkt og ég vinn ekki í
banka, nema kannski ef menn vilja
líta svo á að í nútímanum sé hver
einstaklingur gjaldkeri í sínum
einkabanka, sem er ekki fjarri
lagi. Látum það liggja milli hluta.
Ég er semsagt ekki sérfræðingur
á sviði hagvísinda. Mér finnst hins
vegar ágætt að hafa fyrirsögnina
„verðtrygging“ á þessum pistli –
táknar ákveðinn þunga og alvöru-
gefni sem er gott – en jafnframt
finnst mér þá að ég verði að taka
það fram, að það sem ég ætla að
segja um þetta fyrirbrigði er
mögulega algerlega út í loftið.
SJÁUM nú til. Verðtrygging. Það
fyrsta sem kemur upp í hugann er
eftirfarandi hugsun: Mikið afskap-
lega gæti það verið þægilegt fyrir
mig, sem þjóðfélagsþegn, að vera
verðtryggður. Það myndi væntan-
lega þýða, að alveg sama hvað
verð á hlutum myndi hækka í sam-
félaginu myndi ég alltaf hafa efni
á þeim og fá pening í vasann sem
nemur þeim hækkunum. Ég veit
ekki hvaðan þeir peningar ættu að
koma, en segjum bara að þeir
kæmu samt. Ég væri gulltryggð-
ur. Bensín myndi hækka, en mér
væri alveg nákvæmlega sama. Ég
ætti alltaf fyrir því. Húsnæðis-
verð hækkaði, en það skipti mig
engu máli. Byggingarvörur? Lítið
mál.
ÞAÐ er deginum ljósara að ef
þetta væri svona í mínu tilviki ein-
göngu, að þá nyti ég ákveðinnar
sérstöðu í efnahagslífinu. Ég væri
að vissu leyti eyland. Ég þyrfti
ekki að hafa áhyggjur af sömu
hlutum og aðrir. Umræður um
efnahagsmál og verðlagsþróun og
svoleiðis yrðu bara eitthvað inn-
antómt gjálfur í mínum eyrum.
Þær myndu ekki varða mig. Menn
mættu hækka vexti hingað og
þangað, þvers og kruss, til þess að
reyna að stemma stigu við verð-
bólgu og þenslu, en það væri bara
eitthvað sprikl í mínum augum.
Kannski myndi ég taka þátt í kaffi-
húsaspjalli um þessi mál sem
áhugamaður, en lítið meira. Ég
fengi alltaf pening í vasann, sama
hvað aðrir strögluðu.
ÞAÐ er líklegt að ég kæmist ekki
upp með þessa sérstöðu lengi.
Smám saman yrði sú krafa ansi
sterk að þessi ungi maður, sem er
ég, axlaði líka þungann af verð-
hækkunum á nauðsynjavörum
eins og aðrir, en fengi ekki bara
pening í vasann eins og eitthvað
viðundur um leið og þessir hlutir
hækkuðu.
NÚNA sýnist mér að spurningin
sem blasir við á Íslandi sé sú hvort
ekki sé kominn tími til að bank-
arnir hætti að vera svona eyland í
íslensku efnahagslífi, eins og ég
hef lýst sjálfum mér í hinu ímynd-
aða dæmi, og axli líka þungann af
verðlagshækkunum og þenslu-
áhrifum eins og aðrir; hækkandi
bensíni og húsnæði. Spurningin í
þeirra tilviki er aðkallandi: Þegar
svona sterkt afl í samfélaginu er
gulltryggt hvað varðar verðbólgu
– græðir bara á henni – sér það þá
nokkra ástæðu til þess að beita sér
gegn henni? Er bönkunum kannski
bara, skiljanlega, alveg sama? Og
hvað verður þá um okkur hin?
Verðtrygging