Fréttablaðið - 15.09.2006, Blaðsíða 80

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
www.benni.is Opið virka daga frá kl. 9.00 - 18.00. Lau. 12.00 - 16.00
Vel slípaður demantur
Frumsýning
Tosca
Chevrolet Tosca
frá GM – stærsta bílaframleiðanda í heimi
Kalos Aveo Lacetti StationLacetti Sport Lacetti
Þekking frá öllum heimsálfum skilar sér í eðalvagni
General Motors, stærsti bílaframleiðandi heims, hefur í meira en 100 ár kappkostað að framleiða bíla sem skara
fram úr. Í dag framleiðir GM bíla í öllum heimsálfum í hátækniverksmiðjum undir ströngu gæðaeftirliti, sem gerir
GM kleift að bjóða framúrskarandi bíla á mjög viðráðanlegu verði. Tosca er nýtt flaggskip Chevrolet í Evrópu,
fólksbíll í fullri stærð, sannkallaður demantur. Taktu þátt í sigurför Chevrolet, komdu og skoðaðu Tosca í nýja
Chevrolet sýningarsalnum og láttu koma þér á óvart hversu ljúfur þessi gripur er. Við erum á Tangarhöfða 8-12
í nýjum Chevrolet sýningarsal. Þar bíður eftir þér kaffi og reynsluakstur.
Tangarhöfða 8-12 Sími 590 2000
Umboðsmenn: Bílahornið hjá Sissa, Keflavík. Bílasalan Ós, Akureyri.
Á höfuðborgarsvæðinu búa tvær ólíkar þjóðir. Annars
vegar fólkið í 101 Reykjavík og
hins vegar allir hinir. Þó ég búi
ekki sjálfur í 101 hef ég í mörg
ár rannsakað heim þeirra sem
þar búa. Enda er vart annað
hægt. Í íslenskum kvikmynd-
um, sjónvarpsþáttum og skáld-
sögum búa söguhetjurnar
nær undantekningarlaust í
101 Reykjavík. Þar býr hinn
dæmigerði Íslendingur sam-
kvæmt hugarheimi rithöfunda
þessa lands.
Í EINU skiptin sem Grafar-
vogsbúi eða Kópavogsbúi
kemur fram í skáldverki er
það í kaldhæðnislegu sam-
hengi og viðkomandi er und-
antekningalaust plebbi með
stóru P-éi, eða eitthvað alvar-
lega brenglaður. Úthverfabúi
er fulltrúi fyrir firringu nútím-
ans í íslenskum skáldverkum.
EN sá sem býr í 101 er fulltrúi
hins heilbrigða og venjulega,
enda búa skáld og rithöfundar
flestir í 101 Reykjavík og
eðlilegt að listamönnum, og
reyndar öllum mönnum, finn-
ist nágrannar sínir heilbrigðir
og eðlilegir. Hið óþekkta og
ógnvekjandi býr handan við
lækinn.
ÞAÐ er orðið ár og dagur síðan
fjallað var um venjulegan
Íslending í íslenskri kvikmynd.
Enda eru flestar íslenskar
myndir í dag gerðar fyrir pínu-
lítinn evrópskan „Art house“
bíómarkað. Það er eins og
íslenskir kvikmyndagerðar-
menn skammist sín fyrir að
sýna Reykjavík eins og hún
raunverulega er, utan þessa
frímerkis sem er 101.
SKYLDI þó ekki vera minni-
máttarkennd gagnvart evr-
ópskum þjóðum sem skarta
borgum með mörg hundruð
ára byggingarsögu að baki.
Afhverju vilja íslenskir kvik-
myndagerðarmenn fela það
að stærsti hluti Reykjavíkur
byggðist upp eftir seinni
heimstyrjöldina? Afhverju
erum við svona feimin við að
vera við sjálf?
ER það útaf álfaímyndinni sem
búið er að markaðssetja svo
vel og vandlega fyrir erlend-
um þjóðum? Samkvæmt henni
búa allir Íslendingar í gömlum,
skrítnum bárujárnshúsum í
Þingholtunum og trúa á álfa og
huldufólk.
EN það er lygi. Og lygi gengur
aldrei upp nema í svo og svo
langan tíma. Við þurfum að
spyrja okkur hvenær tíminn
kemur til að koma út úr skápn-
um. Hér á Íslandi er markaður
fyrir íslenskar bíómyndir
löngu orðinn ónýtur af þeirri
einföldu ástæðu að íslenskur
almenningur nær ekki sam-
bandi við þær. Hvernig væri
að prófa að láta söguhetju
næstu myndar búa í Breiðholt-
inu? Svo væri hægt að vinna
sig austar.
101
�����������������������
����������