Fréttablaðið - 15.02.2007, Síða 8

Tveir karlmenn á þrí-
tugsaldri voru í gær dæmdir í
fangelsi fyrir tilraun til að smygla
inn ríflega 360 grömmum af kóka-
íni. Annar var dæmdur í 18 mán-
aða fangelsi en hinn í 12 mánaða
fangelsi. Tæplega tvítug stúlka
var dæmd í 12 mánaða skilorðs-
bundið fangelsi.
Tvö hin síðastnefndu voru
stöðvuð í tollhliði í Leifsstöð. Á
manninum fundust tæp 200
grömm af kókaíni. Stúlkan reynd-
ist síðan vera með rúmlega 161
gramm af sama efni innvortis. Við
húsleit hjá þeim fundust svo fjór-
ar e-töflur.
Maðurinn átti sakarferil að
baki. Stúlkan hefur ekki áður sætt
refsingu svo kunnugt sé. Þá liggur
fyrir að hún er barnshafandi og á
að eiga barnið í sumar.
Þriðji maðurinn, sem þyngstan
dóminn hlaut, á að baki langan
sakarferil. Í þessu máli var hann
sakfelldur fyrir að hafa verið
milligöngumaður í fíkniefnainn-
flutningi, að beiðni „óþekkts milli-
göngumanns“.
Þremenningunum var gert að
greiða rúmlega 700 þúsund krón-
ur í málskostnað hverjum fyrir
sig.
Tvö burðardýr og skipuleggj-
andi dæmd fyrir kókaínsmygl
„Þetta er bara fyrri hálf-
leikur. Við munum áfrýja þessum
dómi,“ segir Sigurbjörn Þorbergs-
son, lögmaður JB byggingafélags
og Trésmiðju Snorra Hjaltasonar,
en kröfu þeirra um að fram-
kvæmd á sölu ríkisins í Íslenskum
aðalverktökum (ÍAV) yrði dæmd
ólögmæt var vísað frá dómi í
gær.
Ríkið var auk þess sýknað af
bótakröfu stefnendanna. „Þessi
frávísun er tæknilegt atriði sem
engu skiptir. Kröfugerðin var sett
þannig upp að í fyrsta lagi var
gerð krafa um viðurkenningu á
ólögmæti. En síðan er gerð krafa
um viðurkenningu á bótaskyldu,
og til þess að dómurinn
geti tekið afstöðu til
þess hvort ríkið sé bóta-
skylt eða ekki þá þurfa
þeir að taka afstöðu til
þess hvort málsmeð-
ferðin sé ólögmæt eða
ekki.“
Hann segir dóminn
hafa fallist á það að
Landsbankinn og starfs-
maður bankans hafi
verið gróflega vanhæf-
ir í málinu. „Dómurinn
segir hins vegar að það sé ekki
nóg því að bankinn mat ekki til-
boðin. En við teljum ekki síður
mikilvægt hvernig vara er kynnt í
söluferli og hvernig skil-
málarnir eru samdir.“
Sigurbjörn segir þetta
mál fyrst og fremst sýna
fram á að það séu ákveðn-
ir erfiðleikar fólgnir í
því að sækja ríkið til
saka. „Við rekum þau
dómsmál eftir reglum
um meðferð almennra
einkamála. Þau byggja á
því að aðilar séu jafn-
stæðir. En það á alls ekki
við þegar mál einstakl-
inga eru gagnvart ríkinu. Þess
vegna eru víða í nágrannalöndum
okkar sérstakir stjórnlagadóm-
stólar.“
Þetta er bara fyrri hálfleikur
Listaháskóli Íslands ræðir
nú við Háskóla Íslands og skipu-
lagsyfirvöld í Reykjavík um bygg-
ingarlóð í Vatnsmýrinni. Mikill
áhugi er sagður fyrir þessu innan
skólanna tveggja.
Talið er að Listaháskóli Íslands
þurfi 14.500 fermetra undir starf-
semina. Um þriðjungur þess hús-
næðis væri bókasafn og sýningar-
salir sem almenningur hefði
aðgang að. Í dag er skólinn í 10.500
fermetrum á fjórum stöðum.
Nú er helst til skoðunar borgar-
lóð austan náttúrufræðahússins
Öskju. Sú lóð er reyndar ætluð
undir starfsemi tengda Náttúru-
fræðistofnun Íslands og þar er er
aðeins gert ráð fyrir 7.000 fer-
metra húsi. Til þess að koma þar
fyrir byggingu Listaháskólans
þyrfti því að breyta deiliskipulag-
inu og hafa stóran hluta bílastæð-
anna neðanjarðar.
„Við teljum að skólinn gæti
sómt sér mjög vel á þessum stað,“
segir Hjálmar H. Ragnarsson,
rektor Listaháskóla Íslands, sem
þó viðurkennir að hafa meiri
áhuga á lóð sem Háskóli Íslands á
austan Sæmundargötu. Kristín
Ingólfsdóttir, rektor Háskóla
Íslands, hefur hins vegar sagt í
bréfi til skipulagsyfirvalda að slík
bygging myndi skyggja um of á
aðalbyggingu háskólans sjálfs
sem táknmyndar skólans og kenni-
leitis í borgarmyndinni. Auk þess
myndi húsið ganga nærri friðlandi
Vatnsmýrinnnar sem enn sé eftir
að afmarka endanlega.
Hjálmar segist þó enn eiga
eftir að fá formlegt svar frá
Háskólanum varðandi lóðina við
Sæmundargötu: „Við teljum alveg
hikstalaust að hægt sé að koma
fyrir listaháskóla þarna í góðum
samhljómi. Arkitektar í dag eru
ekkert síðri en þeir arkitektar sem
teiknuðu aðalbyggingu Háskóla
Íslands og við teljum að það geti
styrkt mjög ásýnd Háskóla Íslands
og háskólasamfélagsins í heild að
fá Listaháskólann þarna.“
Hjálmar ítrekar að enn hafi
menn ekki gefið
upp á bátinn að fá
lóð í miðbænum
sem sé óskastað-
setning fyrir
Listaháskólann.
Áhugi sé fyrir lóð
við hlið gamla
útvarpshússins
við Skúlagötu auk
þess sem einkaaðilar hafi sett
fram hugmyndir um staðsetningu
í miðbænum.
Fyrir um ári stóð til að skólinn
fengi lóð á hafnarsvæðinu. „Það
komu í ljós svo miklar takmarkan-
ir á þeirri lóð gagnvart okkur að
við höfum gefið burt frá okkur
þann möguleika,“ segir Hjálmar
H. Ragnarsson.
Listaháskóla Íslands
ætluð lóð í Vatnsmýri
Forsvarsmenn Listaháskóla Íslands og Háskóla Íslands hafa áhuga á að byggt
verði yfir Listaháskólann í Vatnsmýrinni. Lóð austan náttúrufræðahússins Öskju
kemur helst til greina en rektor Listaháskólans horfir þó enn til miðbæjarins.
Við teljum að skólinn
gæti sómt sér mjög vel á
þessum stað.