Réttur - 01.01.1952, Síða 74

74
RETTUR
nú bundnir við landfestar í stað þess að sigla um höfin og færa
þjóðinni björg í bú.“
Er þörf betri viðurkenningar á því að okkur hafi raunverulega
verið hótað afarkostum af hendi hinna ágætu „lýðræðis“-þjóða
ef við hefðum ekki gerzt aðilar að þessu samstarfi. Og jafnframt
vita það allir að til þess að fá að gerast aðilar varð að skuldbinda
sig til að hætta viðskiptunum við Sovétríkin með þeim afleiðing-
um fyrir freðfisksöluna sem lýst hefur verið. Hinn 20. okt. 1948
hafði Alþýðublaðið þetta vottorð eftir Bjarna Benediktssyni:
„Marshallaðstoðin hefur haft úrslitaáhrif á afkomu íslendinga.“
Líklega er þetta vottorð sönnustu ummælin, sem komið hafa
frá nokkrum borgaralegum stjórnmálamanni um þetta mál. En
hvers eðlis voru þau úrslitaáhrif? Því hefur framhald sögunnar
svarað.
Fjögurra ára „risaáæHunin"
Áður en það er tekið til athugunar er rétt að athuga þau loforð,
önnur, er þjóðinni voru gefin. Laust eftir miðjan okt. 1948 flutti
ríkisstjórnin skýrslu um málið á Alþingi. Voru þá liðnir 3V2 mán-
uður síðan samningurinn var undirritaður.
Borgurum höfuðstaðarins var birt efni skýrslunnar daginn eftir
í blaði forsætisráðherrans, Alþýðublaðinu.
Gat þar að líta eftirfarandi risafyrirsagnir:
„Ríkisstjórnin birtir fjögurra ára áætlun um eflingu atvinnu-
lífsins."
„Nýjar framkvæmdir áætlaðar fyrir 542,8 millj. kr. 1949—1952.“
„Eiga að tryggja efnahagslegt og fjárhagslegt öryggi þjóðarinn-
ar þegar Marshallhjálpinni lýkur á árinu 1952.“
Síðan heldur blaðið áfram:
„Ríkisstjórnin skýrði frá því í gær, að hún hefði gert stórfellda
fjögurra ára áætlun um áframhaldandi nýsköpun íslenzkra at-
vinnuvega. Er áætlun þessi gerð í sambandi við efnahagssam-
vinnu Vestur-Evrópuríkjanna og Marshallaðstoð Bandaríkjanna
við þau.“
Síðar segir:
„Stjórnin stefnir hátt í fjögurra ára áætlun sinni. Þegar öll þau
áhugamál, sem þar eru fram settt, verða að veruleika mun at-
vinnulíf þjóðarinnar verða auðugra og öruggara og afkoma þjóð-
arinnar vissari og betri.“