Réttur - 01.11.1962, Blaðsíða 22

294
RÉTTUR
aldarinnar, ó órum andspyrnuhreyfingarinnar. Kommúnistar höfðu
frumkvæði um sameiningu allra þjóðhollra afla gegn fasískri ónauð.
Undir ýmsum nöfnum voru stofnaðar þjóðfylkingar ólíkra flokka
og stétta í Kina, Tékkóslóvakiu, Júgóslafíu, Frakklandi, Italíu, Dan-
mörku, Grikklandi og mörgum öðrum löndum. Alls staðar var verka-
lýðurinn kjarni slikra hreyfinga. Alls staðar óx hún upp úr einstaka
sameiginlegum aðgerðum föðurlandsvina og varð skipuleggjari
fjöldabaróttu gegn fasísku hernómsliði, kvislingum og innlendu
afturhaldi. í sumum löndum varð þjóðfylkingin fjöldahreyfing lýð-
ræðisbyltingar og síðan sósíalistískrar byltingar.
Mikla þýðingu hafði skilgreining Dimitroffs ó skilyrðum og að-
ferðum í baróttu fyrir myndun sameinaðra verkalýðsflokka komm-
únista og sósíaldemókrata er byggi ó kenningum Marx og Lenins.
Þessum hugmyndum beittu kommúnistar í samræmi við skilyrðin í
hverju landi ó því tímabili, þegar ólfan var að losna undan oki fas-
ismans og hagnýttu þær við myndun slíkra sameinaðra marxista-
flokka. Þetta ótti mikinn þátt í því að alþýðulýðræðið sigraði í lönd-
um Mið- og Austur-Evrópu og að þessi lönd stigu á veg sósíalismans.
Mjög árangursrík var einnig ný túlkun Dimitroffs ó stuðningi
kommúnista við andfasískar ríkisstjórnir, þj óðfylkingarstj órnir, og
þátttöku í slíkum stjórnum. Þessar hugmyndir sluddust við djúp-
stæða skilgreiningu á innbyrðis afstöðu stéttanna og gagnrýnið end-
urmat á gömlum boðorðum Komintern um „verkamannaríkis-
stjórn“. Voru þessar hugmyndir á réttum tíma teknar í vopnabúr
kommúnista og hjálpuðu þeim í baráttunni við fasismann fyrir stríð,
í barátlu fyrir lýðræðislegri endurreisn eftir stríð.
Þær meginreglur sem á sínum tíma voru lagðar til grundvallar
baráttunni fyrir þjóðfylkingu varðveita að mörgu leyti þýðingu
sína í þeirri baráttu sem kommúnistaflokkar heyja í dag fyrir efl-
ingu breiðrar lýðrœðisfylkingar gegn einokunarauðvaldinu, hreyf-
ingar sem ólíkustu þjóðfélagshópar taka þátt í. Hér er um að ræða
að útskýra með þolinmæði öllu starfandi fólki, öllum sem standa
undir oki einokunarauðvaldsins, hverjar eru hinar raunverulegu
ástæður þeirra hörmunga, sem það verður að þola og hve órjúfan-
leg tengsl eru á milli hagsmuna þess og verkalýðsins. Hér er um að
ræða ókveðinn stuðning verkalýðsins og flokka hans við baráttu
þess hluta starfandi fólks sem ekki tilheyrir beint verkalýðnum.
Hér er rætt um að kunna að ná sambandi við íjöldasamtök allra
þjóðfélagshópa.