Réttur - 01.11.1962, Blaðsíða 24

296
K É T T U R
Leiðtogar kommúnistaflokkanna og meðal þeirra Dimitroff, vöklu
til nýs l/'fs skoðanir Lenins á hættum þjóðernislegs nihilisma, á
skyldum kommúnista við byltingarhefð þjóðar sinnar, á þjóðarstolti
byltingarmanna, á virðingu við þjóðernistilfinningar fólksins — í
stuttu máli: á öllu því, sem bræðir föðurlandsást og alþjóðahyggju
kommúnista í trausta málmblöndu.
Við flóknar aðstæður þessa tímabils var nauðsynlegt að allir
kommúnistaflokkar (en margir þeirra voru þá að stíga fyrstu skref
sín) störfuðu sem fullgildir pólitískir jlokkar verkalýðsins, þ. e. a. s.
að þeir væru í raun og veru aðili að pólitísku líji í landi sínu. Þeir
gátu því aðeins gegnt forystuhlutverki í baráttu gegn fasisma og
stríði að þeir ryfu þá einangrun sem borgarastéttin liafði í áratug
reynt að halda þeiin í. I sambandi við þetta verkefni hvatti Dimitroff
kommúnista til alhliða og djúpstæðrar rannsóknar á reynslu bolsé-
vika, til að leggja sig alla fram við að kynna sér kenningar Lenins
um flokkinn, að bindast sem nánustum tengslum við fjöldann.
I samræmi við það höfuðverkefni sem byltingarhreyfingin átti þá
að glíma við, lagði sjöunda þing Komintern mikla áherzlu á, að
gerðar yrðu að veruleika hugmyndir Lenins um að sameina bylting-
arbaráttu verkalýðsins í nýlenduveldunum og þjóðfrelsishreyfingu
ánauðugra þjóða. „Heimsveldisstefnan hlýtur að falla,“ sagði Lenín,
„þegar byltingaratlaga ánauðugra verkamanna innanlands sigrar
andspyrnu smáborgara og lílils hóps forréttindaverkamanna og sam-
einast áhlaupi þeirra hundruð milljóna manna sem hingað til hafa
staðið utan við söguna, aðeins verið þolandi hennar.“
A árunum milli 1930 og 1940 tóku þessar hugmyndir Leníns á
sig mynd baráttu kommúnistaflokkanna fyrir myndun andimperíal-
istískrar samfylkingar — sameiningar framfarasinnaðra afla ánauð-
ugra þjóða til baráttu fyrir frelsi og þjóðfélagsbyltingu. Sam-
tímis var hún form á tengslum milli þjóðfrelsishreyfinganna og
verkalýðshreyfingar í þróuðum kapítalistískum löndum á grund-
velli sameiginlegra hagsmuna: sigurs yfir fasismanum og afstýringar
heimsstyrjaldar. 1 ræðu Dimitroffs á sjöunda þingi Komintern er
þjóðfrelsisbaráttan sett fram sem eitt af höfuðvandamálum samtíð-
arinnar. Dimitroff áleit að fasisminn hefði skapað þær aðstæður,
þegar þátttaka nýlenduþjóða í hinni almennu baráttu gegn imperíal-
ismanum er óhjákvæmileg til að þeirra eigin frelsisbarátla megi
takast.
Hugmyndin um andimperíalistíska samfylkingu hjálpaði þessum