Réttur - 01.05.1965, Blaðsíða 31

R E T T U R
95
augnabliki afleiðing af ónógum þroska franleiðsluaflanna. Stjórn
er nauðsynleg, en brauðið nægir ekki handa öllum, ef svo :má
að orði komast. Þess vegna vex séreignin við aukningu nauð-
synlegrar skipulagsstarfsemi í samfélaginu. En samfélag komm-
únismans er þjóðfélag háþróaðra framleiðsluafla og í sífelldri
framþróun. Þar af leiðandi getur ekki verið til neinn ejna-
hagslegur grundvöllur fyrir drottnandi stétt sem afkvæmi sér-
eignar. Jafnvel þótt vér gerðum ráð fyrir, eins og Michels, var-
anlegu valdi stjórnenda, þá verður það vald sérfræðinga yfir
vélum en ekki mönnum. Og hvernig ætlu þeir í raun 02: veru að
geta tryggt vald sitt yfir mönnum? Það er útilokað. Michels gengur
framhjá þeirri sérstöku grundvallar staðreynd, að sérhver stjórnar-
leg valdaaðstaða hefur hingað til einnig gegnt því hlutverki að
hylja efnahagslegt arðrán. Það er ekki hægt að undanskilja arð-
ránið. Varanleg eða lokuð yfirdrottnun eins hóps yfir vélunum mun
ekki einu sinni eiga sér stað, />ví frumorsökin að tilorðningu slíkra
einokunarhópa mun hverfa úr sögunni. „Hæfniskortur fjöldans“,
sem Michels upphefur til eilífra grundvallarsanninda. verður ekki
til. ,.Hæfniskorturinn“ er alls ekki óhjákvæmilegt einkenni á sér-
hverju samfélagi, það er einnig afleiðing af efnahagslegum og tækni-
legum aðstæðum sem hafa áhrif vegna almenns menningarástands
og menntunarskilyrða. Segia má, að í framtíðarþjóðfélaginu verði
mikil offramleiðsla á skipulagsfrömuðum og þess vegna muni fara
forgörðum slöSugleiki ríkjandi hópmyndana.
Þetta verður mun erfiðara viðfangs á um.hrevtingatítnabilinu frá
kanítalisma til sósíalisma, þ.e.a.s. á tímabili alræðis öreiganna. Verka-
lýðsstéttin vinnur sinn sigur meðan hún er ekki ennþá samræmd heild
og gelur ekki verið j)að. Hún sigrar einnig á tíma samdráttar fram-
leiðsluaflanna og efnalegs öryggisleysis almennings. Þar af leiðandi
hlýtur einnig að koma fram tilhneiging til ..úrkyniunar“. b. e. a. s.
að leiðandi hópar skilji sig úr og myndi stéttarbrodd. En sú tilhneig-
ing missir mátt af tveim ástæðum, vexti framleiðs^uaflanna og af-
námi menntunareinokunar. Fjöldi tæknimenntaðra manna og skipu-
lagssérfræðinga úr verkalýðsstétt grefur nndan hngsanlegri nýrri
stéttaskiptingu. Urslit baráttunnar eru einnig undir því komin hvað
verður ofaná í bessum efnum.
Þá verður verkalýðsstéttin, sem hefur tiltæka iafnágæta fræði-
kenningu og marxismann, að minnast þess. að með eigin höndum
kemur hún á og framkvæmjr að lokum jijóðskipulag sem er í grund-