Réttur - 01.05.1965, Qupperneq 38

102
II É T T U 11
Hnignandi stétl leilast við að feia sannindi í viðjum blekkinga og
skrumskælinga. Hún reynir að viðhalda völdum og hagsmunum í
lengstu lög. Hún óttasl þróun byltingarafla og þekkingu á þeim
þjóðfélagslögmálum, sem dæma hana úr leik og ýta henni burt af
sviði sögunnar. Hins vegar er rísandi verkalýðsstétt nauðsyn á að
þekkja sannleikann, raunveruleikann eins og hann er, án allra
skrumskælinga. Verkalýðurinn stefnir ekki að ævarandi valda-
aðstöðu. Verkalýðsstéttin sækir fram til samfélagsskipunar, sem
afnemur allar stéttir. Þar með verður stéttarviðhorf iiennar sam-
eiginlegt hagsmunaviðhorf allra.
Meginstyrkur sósíalistaflokks er hugmyndaleg og skipulagsleg
eining flokksmanna. Þess vegna þurfa bæði þessi atriði að vera í
fremstu röð í flokkssLaríi, annars er hætta á, að allar gáttir opnist
iyrir borgaralegum og aflurhaldssömum hugmyndum. Slíkum flokki
má líkja við hóp manna, er sækir fram um torfærur gegn fjand-
mönnum. Þeir verða að standa saman sem einn maður og hafa góð
vopn í höndum. Allir þurfa þeir að tileinka sér einu og sömu baráttu-
aðíerð. Keðja er jafnsterk og veikasti hlekkur hennar.
A tímum siðferðilegrar upplausnar á öilum sviðum, sem er sam-
fara dauðateygjum auðvaldsskipulags heldur marxisminn einn uppi
kyndli mannlegra verðmæta og mannúðar. Auðvald Jiins síðasta
skeiðs neytir allra bragða til að deyfa siðferðisvitund og viðnáms-
þrótt þjóðanna gegn alþjóðiegum glæpaverkum. Reynt er að drepa
á dreif og lama baráttukjark og vilja fjöldans með andlegum deyfi-
iyfjum. Og neytendur sorpmenningar skapa eigendum fjölmiðlunar-
tækja mikinn gróða um leið og þeir eru gerðir að andlegum eitur-
þrælum. Þessi hlið á hinni andlegu yfirbyggingu auðvaldsskipulags-
ins er mannfjandsamleg.
Marxismi losar úr andlegri ánauð hins vanabundna, borgaralega
uppeldis og mennlunar, sem leitast við að innræta sjálfhverfa og
persónudýrkandi afstöðu, trúarlega hleypidóma og þjóðrembing og
er gegnsýrt ræningjasiðferði einkaeignarréttar. Þetta uppeldi annast
skólar, kirkja og fjölmiðlunartæki. Þessar stofnanir neyða liug-
myndakerfi ráðandi stéllar upp á ómótaða kynslóð, með símalandi
áróðurskvörn. Það verður ekki háð árangursrik barálta gegn þess-
um fyrirbærum einum sér, lieldur verður að afnema þá sainfélags-
liætti, sem geta þau af sér og þarfnast blekkinga til að geta staðizt.
Til þess leggur marxismi vopn í hendur.