Réttur - 01.07.1972, Síða 56

lagðir til langframa og bardagasvæðið við Verdun
eða Okinawa er enn 25 til 50 árum eftir sprengju-
regn þar.
Að svo miklu leyti sem ekki tækist að drepa
fólkið heima fyrir í Víetnam með svona sprengju-
varpi, þá framleiða svo bandarískar tilraunastöðv-
ar alveg sérstakar gerðir sprengja, aðeins ætlað-
ar til að kvelja, særa og drepa fólkið, sem ekki
berst:
Það er hverskonar kúlna- og flísa-sprengjur í
viðbót við napalm-sprengjurnar, sem dreifa ban-
vænu innihaldi sínu í allar áttir, er þær koma við
jörð, eða liggja I leyni unz barn eða nautsfótur
snertir þær á ökrum og eiturflísar smjúga í merg
og bein. Kvikmynd sú, er alþjóðleg nefnd vís-
indamanna tók I fyrra og sýnd var í sjónvarpinu,
gaf ofurlitla hugmynd um þann kvalalosta, er
stjórnar gerð og beitingu slikra vopna, sem Banda-
ríkjamenn einir beita.
Múgmorð á saklausum og eyðing á lífsskilyrð-
um, — það er verknaður Bandaríkjavaldsins I
Víetnam. — Og er nú komið alllangt burt frá því
mati „drengilegrar viðurelgnar", sem eitt sinn var
til, — þegar Stephan G. deildi á Bandaríkjamenn
fyrir að myrða Fllipseyinga með margfalt lang-
drægari byssum en þeir höfðu*), — svo ekki sé
talað um matið hjá höfundi Sturlungu, er hann
deilir á Kolbein unga fyrir eyðileggingu matar-
byrgða á Ströndum og segir slíkt aldrei fyrr hafa
gerzt á íslandi.**)
*) — Stephan G. Stephansson kveður um slgur
Bandaríkjamanna yfir Filipseyingum við Manila
(Kvæðið „Filipseyjar" 1899):
„Mig ei kæri að kýta um þá
karlmannsæru, að vinna
mjaðast nær og miða á,
mílu úr færi hinna".
**) I Sturlungu segir um Strandaferð Kolbeins
unga: „I þessari ferð var það gert, sem aldrei
hafði fyrr verið á Islandi, hann lét taka hvalina
suma, en í suma lét hann eld leggja og brenna
upp, sagði að eigi skyldi Þórður ala sig á þeim
eða menn sína til ófriðar honum".
STEFNT AÐ ÞJÓÐARMORÐI
Nixon hótar hvað eftir annað með tæknimætti
Bandarikjahers. Hann sagði á blaðamannafundi 27.
júlí 1972, að „Bandarikjaher notaði ekki það
mikla vald, sem gerði honum kleift að afmá Norð-
ur-Víetnam á einu kvöldi". Hann átti við að
sprengja stiflurnar.
Landbúnaður Norður-Víetnam byggist á stíflu-
kerfi, sem stjórnar áveituvatninu. Ef stíflurnar eru
sprengdar, getur svo að segja öll þjóðin drukkn-
að, því mestallt landið liggur svo lágt að I kaf
færi.
En Bandarikjaher er einmitt nú af ráðnum hug
að sprengja þessar stíflur hverja á fætur annarri.
Um miðjan ágúst kom rannsóknarnefnd til Evr-
ópu, er verið hafði að störfum I Víetnam. I henni
voru m.a. Frode Jakobsen, einn af fyrrverandi ráð-
herrum danskra sósíaldemókrata og meðlimur i
danska frelsisráðinu á hernámsárunum, — nú þing-
maður þeirra, — og Ramsey Clark, fyrrv. dóms-
málaráðherra I Bandaríkjastjórn í tíð Johnsons for-
seta.
Frode Jakobsen kvað Bandaríkjamenn ekki að-
eins varpa sprengjum á verkamannahverfi, vefn-
aðarverksmiðjur o. fl., heldur og beinlínis sprengja
stiflugarðana vitandi vits með nákvæmlega miðuð-
um sprengjuárásum. Hann kvaðst ásamt Ramsey
Clark mundu bera vitni um þessa tilraun til þjóð-
armorðs fyrir aiþjóðanefnd þeirri sem kemur sam-
an til fundar í Höfn 10.-16. okt. til rannsóknar 3
stríðsglæpum Bandaríkjanna I Vietnam.
Frá 16. apríl til 31. Júlí var 150 loftárásum beint
að stíflugörðunum og 96 af þeim stórskemmdir.
Síðan var hert á árásunum.
1944 lét þýzki nazistaforinginn Seyss-lnquart
eyðileggja stíflugarða Hollendinga. Hann var í
Núrnberg dæmdur til hengingar fyrir þetta sam-
kvæmt tillögum Bandaríkjamanna.
Það er Ijóst að það, sem Bandarikjaher fremur
nú i Víetnam, eru striðsglæpir samkvæmt þeirra
eigin löggjöf, sem herforingjar og rikisstjórn
Bandaríkjanna væri dæmd til dauða fyrir sam-
kvæmt þeim réttarreglum, sem hún sjálf var með
i að setja i Núrnberg og dæma nazistaleiðtogana
eftir.
Samtimis þessum glæpaverkum eru svo Banda-
ríkjamenn að reyna að skipuleggja hungurdauða
í Víetnam með hafnbanni sínu. Auk þess að eyði-
leggja hrísgrjónaakrana, reyna þeir þannig að
184