Réttur - 01.10.1973, Qupperneq 10

Sturfsfólk óskost
Stórt i5njtyrirt«ki áskar »8 rófta BÍUrtaliR
starfsíólk:
• SKRIFSTOFUMANN
v#ok««mwmt»jrv rt
• INNHEIMTUSTJÓRA
Vnrthfnnr- ptfi Wkhnkhtþntikhtsj rw&sytýkv*
• SKRIFSTOFUSTÚLKA
mrtð v*r>h«t*mwmUjrt
• SKRIFSTOFUSTÚLKA
Mftð (f*gnfr*SS' á&t v*rrhm»rtln«W»rm«whm.
Æskllcgl aS timstfkjcminr gíctu hafiS
stíirf fljóUep*.
I*«r nsamt uppfýsingum sftndist
fy '~^tkt: „GóB laun — 3577“ fyrir
j»nú«r.
Iku dskast

Námsgreinar eru jafnvel mismunandi fyrir drengi
og stúlkur. Stúlkurnar læra að sauma og prjóna
til að geta saumað og gert við föt sín og annarra,
drengir læra smiðar. Matreiðsla er víða skylda fyr-
ir stúkur, en val hjá drengjum, ef þeir eiga hennar
yfirleitt kost.
Þegar kemur að framhaldsmenntun, velja stúlkur
sér eitthvað, sem hægt er að Ijúka á stuttum tíma.
Þeirra biður því oftast láglaunað, einhæft og ósjálf-
stætt starf. Velji þær sér menntun til ákveðins
starfs, verða dæmigerð kvennastörf fyrir valinu,
þær fá hvatningu til að verða kennarar, fóstrur eða
hjúkrunarkonur. Vali þeirra eru líka takmörk sett,
t.d. í iðnskóla, þörfin fyrir hárgreiðslukonur og
kjólameistara er takmörkuð og inn um dyr Hótel-
og veitingaskólans smjúga stúlkur ekki svo auð-
veldlega, þótt hér sé raunar um dæmigert kvenna-
starf að ræða. Stúlkur I menntaskólum eru nú að
verða álika margar og piltar, þótt aðstaða þeirra
sé verri vegna minni tekjumöguleika ó sumrin,
en að stúdentsprófi loknu gegnir öðru mái, miðað
við pilta Ijúka sárafáar stúlkur háskólaprófi og þá
helst þvi stysta, BA-prófi. Sjálfsagt þykir að
mennta stúkur til stúdentsprófs, þótt þær hætti að
því búnu. Tilgangurinn er e.t.v. sá, að þær geti
talað gáfulega við eiginmanninn og vini hans og
verði færari um að styðja hann og styrkja á frama-
brautinni. Það er lika gott að hafa menntun ,,ef
eitthvað kemur upp á".
Til hvers ættu stúkur lika að vera að leggja á
sig erfitt nám, þar sem þjóðfélagið gerir þeim svo
erfitt fyrir að nýta það, vilji þær eignast börn og
heimili. Lítið er um rannsóknir á því, hvernig ýmiss
konar menntun kvenna nýtist í atvinnulífinu. Þó
má nefna hér eina tilraun. I barnaheimilakönnun
Rauðsokka í Kópavogi vorið 1971 voru konurnar
einnig spurðar um útivinnu og menntun. Þar kom
fram, að ýmiss konar starfsmenntun nýttist mjög
misjafnlega. 50% kvenna með háskólapróf unnu úti
fullt starf og 17% þeirra hluta úrstarFi. 69% kvenna
með stúdentspróf, kennarapróf eða sambærileg próf
unnu úti fullt otarf eða hluta úr starfi. Þessir hópar
nýta menntun sína best. Aftur ó móti unnu aðeins
33% kvenna með hjúkrunarpróf, iðnskólapróf eða
sambærilega menntun utan heimilis fullt starf eða
hluta úr starfi, og er athyglisvert, að konurmeð slíkt
sérnám vinna ekki frekar úti en þær, sem aðeins
hafa lokið skyldunámi eða gagnfræðaprófi (33—
34% þeirra hópa vinna utan heimilis).1)
Atvinnulifið er fyrst og fremst byggt upp fyrir
karla, sem hver á sína þjónustu og huggara, kem
ég að því betur síðar. Það er heldur ekki litið al-
varlegum augum, þótt stúlka hafi ekki hugsað alvar-
lega um framhaldsmenntun áður en hún giftir sig.
En karlmaður er ekki gott efni I maka, ef hann
hefur enga sérmenntun. Tryggt þarf að vera, að
hann geti séð fyrir konu og börnum.
Drengirnir eru fyrst og fremst aldir upp með það
fyrir augum að verða þátttakendur I atvinnulífinu
og rekstri þjóðfélagsins, þeir eru ekki aldir upp til
þess að verða eiginmenn og feður. Hlutverk þeirra
er bundið stóra kerfinu, — þjóðfélaginu —, en
hlutverk kvenna litla kerfinu — fjölskyldunni.
Slíkt uppeldi, sem hér hefur verið lýst, hefur
verið réttlætt með því að segja, að vegna mis-
') Samv. 5. bl. 1971, bls. 28. Sjá töflu bls. 230.
218