Réttur - 01.01.1983, Qupperneq 62

INNLEND HglBS ■
VÍÐSJÁ 1
Vegið að íslenskum iðnaði
Stórkaupmannastéttin gerir nú allt
hvað hún getur til þess að drepa niður
íslenskan iðnað. Vinnur hún og skutul-
sveinar hennar þetta illvirki í nafni
„frjálsrar verslunar“, þ.e. að erlent auð-
vald fái að flytja hingað inn niðurgreiddan
og annan varning sinn og skella þannig
hluta af atvinnuleysinu erlendis á ísland.
— íslendingar geta ekki varist þessum
fjörráðum við atvinnulíf sitt öðruvísi en
með því að taka yfirráðin yfir innflutn-
ingnum til landsins í eigin hendur, — en
gegn því berjast erindrekar hins erlenda
auðvalds. — Ella bíður vor eilíf skulda-
söfnun erlendis og það hlutskipti að lenda
að lokum á „ameríska hreppinn“.
Tilgangur þessara stórlaxa er að koma
hér á svo miklu atvinnuleysi að hægt sé
fyrir skósveina erlenda auðvaldsins, — er
ráða mestum blaðakosti landsins, — að
telja mönnum trú um að eina ráðið til að
fá vinnu sé að hleypa erlendri stóriðju inn
í landið og afhenda henni fossa vora fyrir
lítið, bara ef hún komi upp stórskaðlegum
verksmiðjum jafnt fyrir heilsu manna sem
gæði lands (loft, vötn og sæ) og lofi íslend-
ingum að þræla þar fyrir útlenda auðvald-
ið.
Þeim voða sem yfir vofir verður aðeins
afstýrt, ef íslensk alþýða og íslenskir
iðnrekendur taka höndum saman um
ráðstafanir til stóreflingar íslensks iðnað-
ar og varnar gegn ágangi erlends auðvalds
og erindreka þess.
Menn ættu að kynna sér baráttu Jóns
Þorlákssonar, Bjarna frá Vogi o.fl. gegn
útlenda auðvaldinnu, er klófest hafði
flestalla fossa landsins 1919 og hvernig
tókst að afstýra eignarhaldi þeirra. (Sjá
„Rétt“ 1948, bls. 133-141, og ritgerðir
Sigurðar Ragnarssonar í „Sögu“ 1975 og
1977).
Þingrof og nýjar kosningar
Alþingi var rofið 14. mars og nýjar
kosningar ákveðnar 23. apríl. Samþykkt
hafði verið stjórnarskrárbreyting, er jafn-
ar nokkuð kosningarétt landsmanna og
færir kosningaaldur niður í 18 ár.
Ringulreið virtist vera allmikil á gömlu
flokkunum. Átök hafa orðið allhörð við
framboð í Sjálfstæðisflokknum og komið
til framboðs utan flokksins. Upplausnar
gætir í Framsókn og átök orðið þar all-
hörð, er hægri öfl herða sóknina. Alþýðu-
flokkurinn hefur klofnað og Vilmundur
Gylfason efnt til nýr flokks „Bandalags
jafnaðarmanna".
Alþýðubandalagið stendur eitt óklofið
um framboð sín og kosningastefnuskrá.
Stóra hættan í þessum kosningum er að
afturhaldsöflin í íhaldinu og Framsókn,
sem eflst hafa, bræði sig saman að kosn-
ingum liðnum, til myndunar verstu aftur-
haldsstjórnar, er níddist á verkalýð lands-
ins annarsvegar en ofurseldi land og þjóð
hinsvegar algerlega í helgreipar erlends
auðhringavalds og hervalds.
62