Réttur - 01.07.1983, Síða 35

Magnús Jóhannsson frá Hafnarnesi:
Vetrarmorgunn Blóðið seitlar úr morgunsárinu himininn er grár og þámaður eins og rispað skautasvell héla yfir láði, gráð á legi. Gleði þín hefur verið lögð spjóti í hjartastað.
í djúpi augna þinna í hugarfylgsnum mínum spinnur norn örlagaþráð. í djúpi augna þinna grær kalt blóm eins og kórall, rauður kórall sem enginn fær höndlað.
Tíminn og ég Ég snýst í hring og kringum sjálfan mig. En tíminn staldrar við
og leikur dulúðugt spil með glott á vör og segir: Nú hef ég mátað þig.
Utan við alfaraleið Langt utan við alfaraleið þreytir fugl flug sitt vegvilltur. Langt í myrkviðum reikar einmana stef að félaga sínum.
163