Réttur - 01.01.1976, Page 37

hag atvinnulífsins. Við eigum fyrst og fremst
að hafa í huga hag verkafólksins. Atvinnu-
rekstur, sem ekki getur borið mannsæmandi
kaup á einfaldlega engan rétt á sér. I þessu
sambandi langar mig að vitna í nokkuð sem
Eðvarð Sigurðsson sagði fyrir nokkrum ár-
um. Hann sagði:
„Barátta verkalýðshreyfingarinnar miðar
að því í þröngri merkingu að fá til laun-
þega, fólksins sem vinnur að framleiðslu-
sköpuninni sem stærstan hluta af kökunni.
Það eitt er okkur þó ekki nægilegt. Við vi!j-
um einnig láta okkur varða hvernig fram-
leiðslulífinu er stjórnað í einstökum fyrir-
tækjum og í heild. Til þess að ná þessu síð-
asttalda þá er það skoðun verkalýðshreyfing-
arinnar, og í vaxandi mæli baráttumál, að
hún hafi áhrif á stjórn fyrirtækja. Hún hefur
einnig látið sig skipta og mun láta sig skipta
hvernig atvinnu- og efnahagslífi er stjórnað.”
Ég er alveg sammála þessu sem Eðvarð
tekur fram, og ég held, að þetta síðasttalda,
að verkalýðshreyfingin eigi að gera meira af
því að setja fram kröfur um, hvernig þessu
þjóðfélagi sé stjórnað, setja fram kröfur til
stjórnarvalda og reka fyrir þeim áróður í
verkalýðsfélögunum og í þeim málgögnum
sem hún hefur yfir að ráða. Verkalýðshreyf-
ingin getur ekki sætt sig við neyðarástand
hjá stórum hluta launafólks meðan atvinnu-
rekendur þurfa lítið sem ekkert á sig að
leggja. Þegar fjárhagur almennings er eins
og nú standa sakir getum við ekki hlustað
á nein ramakvein um rekstur atvinnuveg-
anna. Þar eru enn í fullu gildi kenningar
Karls Marx um stéttaandstæðurnar og hags-
munaátökin milli þeirra sem selja vinnuafl
sitt og þeirra sem eiga atvinnutækin. Um
þessi átök snýst þjóðfélagsbaráttan að meira
eða minna leyti.
A þessu sviði á verkalýðshreyfingin mikið
verk óunnið að ryðja sér braut til áhrifa og
| tifeatet* ktíi " j
Yfirráðin til albvðunnar
vmnai

FYRSTIÁRAN6UR VIRKFAUSINS
ViJtækasta verkfall á íslandi
FYLKJUM LIÐI
Verkfallsútgáfa Vinnunnar í febrúar sl. hafði mikið
áróðursgildi i baráttunni.
þó að ekki sé tími til að ræða það hér vil
ég gjarnan koma að ákveðinni reynslu í sam-
bandi við eign fólksins á fyrirtæki, sem ég
þekki sjálfur. Ég tók sjálfur þátt í því ásamt
nokkrum rafvirkjum í mínu stéttarfélagi að
stofna til félags, þar sem verkafólkið á at-
vinnureksturinn. Okkur hefur tekist, þrátt
fyrir að á sama tíma hafi atvinnurekendur
37