Réttur - 01.10.1976, Blaðsíða 52

með miklum fögnuði í Moskvu, er þangað
kom í desemberlok.
Hver þörf fasistastjórn Chile er á því að
reyna að friða almenningsálit umheimsins
sýna máske best eftirfarandi tvær tölur um
ástandið:
1975 óx verðbólgan þar um 380%, en á
árinu 1976 tókst herforingjastjórninni að
koma henni niður í 200%, með því að auka
tölu atvinnuleysingja upp í yfir 30% vinnu-
færra manna, — stjórnin sjálf segir að talan
sé „aðeins" 17 %!
I ýmsum héruðum landsins eru eftir opin-
berum skýrslum allt að 40% barna undir
sex ára aldri vannærð sökum matarskorts —
og það þó 80% af þeirri matarhjálp,'sem
Bandaríkin beina til rómönsku Ameríku, fari
til Chile.
Og Alþjóðabankinn, — sem Island er mið-
limur í og Bandaríkin ráða, — hefur nú veitt
fasistastjórninni í Chile mikið peningalán —
gegn atkvæði Norðurlandafulltrúans í stjórn
bankans.
Hér á eftir skulu örfá dæmi rakin um með-
ferð þá, sem pólitískir fangar sæta í
VÍTI CHILE
Elba Vergera, sem áður var ritari Dr.
Salvador Allende, forseta, var tekin föst í
ágúst 1974. 15 „Dína"-leynilögreglumenn
drógu hana í náttskyrtunni einni út í bíl,
bundu fyrir augu hennar og fjötruðu hana
við stól í fangaklefa. Þannig varð hún að
sitja í fjóra sólarhringa, hlustandi á kvala-
óp fanga í næsm klefum. Fyrir fótum hennar
nauðguðu fangaverðir mörgum konum. „Eg
var yfirheyrð í þrjá daga," sagði hún síðar.
Á 8. degi komu hettuklæddir menn með
ungan mann, á að giska 25 ára, nakinn var
hann og líkaminn alsettur ljótum sárum.
Þetta var kunnur leikari, sem Elba átti nú
að staðfesta hver væri. Hann hafði verið
píndur svo herfilega að hann gat ekki lengur
hljóðað. Elba kvaðst auðvitað ekki þekkja
hann þó hún þekkti hann. „Við skulum sjá
hvort þú ekki þekkir hann," sagði einn hettu-
manna. Og nú rifu þeir af honum fingur-
neglurnar. Elba hélt fast við sitt. Þá rifu þeir
af honum það eyrað, sem eftir var, skáru
síðan úr honum tunguna og smngu úr hon-
um augun. Síðan dó hann. Þessi ægilega
„yfirheyrsla" stóð í þrjár klukkustundir. —
„A þessum smndum varð ég gráhært gamal-
menni," sagði Elba Vergera, er hún gat gefið
skýrslu þessa.
Húsmóðirin Aura Hermosilla var hand-
tekin af DINA-leynilögreglunni 8. nóvember
1975, þegar hún eins og vant var á laugar-
dögum var að fara að gegna kristilegu trú-
boðastarfi sínu. Hún var flutt í Grimaldi-
villuna ( — en það er alræmdur píningar-
staður). Þar voru allir dýrgripir og persónu-
skilríki tekin af henni. I hálfdimmu herbergi
nauðguðu margir hermenn henni. Næstu nótt
hófust pintingarnar. Hún var fjötruð á járn-
rúm, kefld og rafstraumi hleypt á kynfærin.
Þessar pintingar ollu skemdum á móðurlífi
og eggjastokkum, sem hún enn þjáist af. —
Onnur pintingaraðferðin — kölluð „síminn"
— fólst í því að böðlarnir slógu báðum
höndum á eyrun uns hljóðhimnan sprakk.
Þá létu og margir hermenn eftir sadistiskum
og öðrum afbrigðilegum kynferðislöngunum
sínum gagnvart okkur kvenföngunum. Einn
þeirra, sem fangarnir kölluð „galdra lækn-
inn", framkvæmdi á sadistiskan og svívirði-
legan hátt „rannsóknir" á okkur, annar
brenndi okkur með glóandi járni. — „Aður
en mér var sleppt varð ég að undirrita yfir-
lýsingu um að ég hefði sætt góðri meðferð í
fangelsinu og hefði yfir engu að kvarta,"
sagði jæssi kona að síðustu í skýrslu sinni.
Með marga er farið miklu ver:
252