Morgunblaðið - 06.04.2006, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. APRÍL 2006 35
MINNINGAR
Látinn er um aldur fram vinur
okkar og mágur, Sigurður Georgsson
hæstaréttarlögmaður. Við leiðarlok
er ástæða til þess að þakka ánægju-
lega samfylgd.
Sigurður var skarpgreindur og
víðlesinn maður. Hann hafði mikla
frásagnargáfu og fáir menn voru
skemmtilegri en hann á góðri stund.
Hann var vinnuþjarkur, mikill
keppnismaður og fylginn sér, en
hafði þó viðkvæma lund og mátti ekk-
ert aumt sjá.
Það var gott að geta leitað til Sig-
urðar í erfiðum málum því hann var
sérlega ráðagóður, það fengum við
vinir hans og fjölskylda oft að reyna.
Með söknuði kveðjum við góðan fé-
laga og vottum konu hans, dætrum
og öllum aðstandendum okkar
dýpstu samúð.
Guð blessi minningu Sigurðar
Georgssonar.
Jón Ásbergsson, Sigurður
Pálmi Ásbergsson.
Kæri Siggi, þegar pabbi hringdi og
sagði mér að þú værir farinn hugsaði
ég strax; nei, það getur ekki verið,
Siggi stendur þetta af sér eins og allt-
af hingað til. En svo áttaði ég mig á
því að við fóstrar höfðum sést í síð-
asta sinn. Þá þutu í gegnum hugann
allar þær frábæru minningar sem ég
á um þig. Sú elsta þegar þú gafst mér
UZI-riffilinn í jólagjöf þegar ég var
þriggja ára, foreldrum mínum til
skelfingar, enda hvarf þetta dót ein-
hverra hluta vegna í þó nokkur ár.
Bestu minningarnar eru tvímæla-
laust allar þær veiðiferðir sem við
fórum í saman, þrátt fyrir að aflinn
væri mismikill eins og gengur. Í
seinni tíð hafðir þú mest gaman af því
að vera leiðangursstjóri slíkra ferða,
keyra á milli veiðistaða og sýna mér
hvar ég átti að kasta. Hverjum nema
þér hefði dottið í hug að gefa veiðitúr
í stúdentsgjöf? Þú gafst mér einn dag
í Leirvogsá, fengum við sinn laxinn
hvor á tíu mínútum, stóðum svo á ár-
bakkanum og fögnuðum eins og vit-
lausir. Í dag kveð ég ekki bara
frænda minn heldur líka góðan vin.
Guð veri með þér.
Sverrir Bergsteinsson.
Mig langar minnast Sigurðar
Georgssonar hrl. með örfáum orðum
og votta honum þannig mína hinstu
virðingu. Hann er nú látinn langt um
aldur fram, en hann átti við vanheilsu
að stríða nú um nokkurt skeið.
Leiðir okkar lágu fyrst saman á
haustdögum 1989 er ég hóf störf hjá
honum í Lágmúlanum þegar hann
var framkvæmdastjóri LTFI og TFÍ
og rak einnig sína málflutningsstofu.
Síðar flutti hann skrifstofu sína í
Garðastræti þar sem þeir bræður
Sigurður og Bergsteinn ráku sínar
málflutningsstofur.
Þegar ég lít til baka og rifja upp
þann tíma sem við Sigurður störfuð-
um saman, en alls urðu þau ár 14, á ég
aðeins góðar minningar. Hann
reyndist mér alla tíð ákaflega vel og
við áttum gott með að starfa saman.
Hjá honum naut ég ávallt fyllsta
trausts í öllum störfum, hvort sem
um var að ræða meðhöndlun fjár-
muna, eða önnur störf. Hann sagði
gjarnan „Henný mín, þú ræður alveg
hvernig þú hefur þetta“ Ég mat þetta
traust mikils og reyndi að standa
undir því.
Ég lærði fljótt af samstarfinu með
honum að bera virðingu fyrir öllum
manneskjum, sama hvar í stétt þær
stóðu. Á skrifstofuna til hans kom oft
fólk sem mátti sín ekki mikils í þjóð-
félaginu en óskaði eftir aðstoð hans
sem verjanda. Hann reyndist þessu
fólki með afbrigðum vel, hjálpaði því í
hvívetna og fór áreiðanlega oft langt
út fyrir starfsramma verjandans.
Þetta viðhorf mætti margur taka sér
fyrirmyndar.
Ég tel mig líka haft lært mikið af
að vinna með honum og fyrir hann,
við að skrifa góðan texta. Það fórst
honum ákaflega vel úr hendi og öll
bréf, greinargerðir og stefnur hand-
skrifaði hann áður en það kom til mín
til að skrifa upp. Hann hafði fallega
rithönd og var einnig þeim hæfileika
gæddur að litlu þurfti hann að breyta
frá upphaflegu handriti og kom það
sér oft vel fyrir mig þegar í mörgu
var að snúast.
Nú að leiðarlokum langar mig að
þakka Sigurði fyrir samstarfið og
vináttuna. Reynir þakkar einnig
þeirra samstarf við bókhaldsvinnu og
fleira, en Reynir aðstoðaði Sigurð við
þá vinnu nú síðustu árin.
Við Reynir vottum ykkur, Heið-
rúnu, Sollu, Ástu, Röggu, Bergsteini
og fjölskyldum ykkar okkar dýpstu
samúð.
Blessuð veri minning hans.
Henný Júlía Herbertsdóttir.
Í dag kveð ég vin minn og félaga til
margra ára. Við Sigurður Georgsson
kynntumst fyrst er við rúmlega tví-
tugir fórum að kenna í gagnfræða-
deild Vogaskóla. Við vorum báðir í
háskólanámi og þótti þá tilhlýðilegt
og sjálfsagt að drýgja tekjurnar með
mikilli vinnu.
Við höfðum báðir mikla ánægju af
kennslunni. Sigurður var kennari af
guðs náð eins og jafnan var sagt.
Hann hafði mikla tilfinningu fyrir ís-
lensku máli og var jafnvígur á allt í
heimi málfræðinnar og perlum bók-
menntanna. Sigurður kaus sér starf
lögfræðinnar og varð góður hæsta-
réttarlögmaður. Ég er viss um að
hann hefði orðið enn betri kennari.
Ég held að hann hafi líka vitað það
sjálfur.
Kynni okkar Sigurðar héldust
lengi og voru góð. Minningarnar eru
margar og leita á hugann. Veiðiferð-
ir, skákæfingar, ljóðalestur, nákvæm
rýni í texta Bítlanna og langar og
miklar umræður um ógleymanlega
íslenska bókmenntatexta. Orti nokk-
ur skýrar og einfaldar en: Sáuð þið
hana systur mína? Þýddi nokkur bet-
ur en: Dunar í trjálundi, dimm þjóta
ský? Ritaði nokkur betur en Tómas
Guðmundsson um Jónas Hallgríms-
son?
Þegar horft er um öxl er þó
ánægjulegast að minnast samveru-
stunda með nýstofnuðum fjölskyld-
um okkar. Þær stundir hefðu mátt
vera fleiri. Við vorum ungir og lifðum
lífinu dálítið hratt. Leiðir skildu hin
seinni ár. Við vissum þó alltaf hvor af
öðrum.
Heljarvindur hefur nú farið um
vetrarloftið og hrifið burt góðan
dreng. Eftir standa margar minning-
ar sem huggun harmi gegn.
Ég sendi konu Sigurðar, börnum
og öðrum nánum ættingjum og vin-
um innilegustu samúðarkveðjur. Guð
blessi og varðveiti drenginn góða.
Þorsteinn Þorsteinsson.
Það er sárt að kveðja góðan dreng
og félaga sem fallinn er frá langt um
aldur fram. Gott er þó að eiga góðar
minningar um samvistir við hann á
þeim skamma tíma er okkur er
skammtaður.
Sigurður Georgsson var mennta-
maður og lögmaður góður. Hann
kom börnum sínum til mennta, bjó
ætíð vel og átti falleg málverk og
fjölda fágætra bóka. Hann var þó
hinn íslenski karlmaður og lengst af
stjórnuðu ekki aðrir á þeim bæ. Sig-
urður var landkönnuður, veiðimaður
og þó nokkur Hemingway í háttum.
Hann lagði stund á laxveiðar, fór á
villisvínaveiðar í Póllandi og hrein-
dýraveiðar á Grænlandi og á Íslandi.
Hann ferðaðist til flestra heimsálfa,
skoðaði pýramída í Egyptalandi og í
Suður-Ameríku og lék golf í Malasíu
og víðar. Einhvers staðar og þó ekki
langt inni í sál þessa víðförula manns
var samt unglingurinn af Baldursgöt-
unni sem var hændur að móður sinni
en bar óttablandna virðingu fyrir föð-
ur sem krafðist besta árangurs í próf-
um. Faðir Sigurðar var íslensku-
kennari og var Sigurður mjög vel að
sér í íslensku og íslenskum bók-
menntum. Hann kenndi reyndar ís-
lensku í upphafi starfsævinnnar.
Þjóðskáldið spyr: Hvað er svo glatt
sem góðra vina fundur þá gleðin skín
á vonarhýrri brá? Mér koma oft í hug
þær stundir er ég ásamt Sigurði, Jóni
E. Ragnarssyni og Haraldi Blöndal
sáum sólskinsblett í heiði þá settumst
við allir þar og glöddum oss. Nú eru
þessir félagar mínir allir gengnir en
minningin um gleðistundirnar lifir
tær. Umræðurnar voru um laga-
flækjur, bókmenntir, vísindi og menn
og málefni. Mikið var hlegið og Sig-
urður, sem var húmoristi góður,
stýrði oft málefnum. Þremenning-
arnir voru ekki fyrir ljósaböð og
pasta heldur aðhylltust forn gildi.
Mikið afskaplega má maður vera
þakklátur fyrir að kynnast mönnum
sem fara sínar eigin leiðir og segja
meiningu sína þótt sumt kunni að
falla í grýttan jarðveg hjá meðal-
manninum.
Síðustu æviárin átti Sigurður við
veikindi að stríða. Nýrun lögðu niður
störf og hjartað gaf sig að lokum.
Mér fannst aðdáunarvert hve Sigurð-
ur tók þessu af miklu æðruleysi og
hann orðaði það stundum svo, að
margir hefðu það verra en hann.
Hann naut mikils styrks og aðhlynn-
ingar hjá sinni góðu sambýliskonu
Heiðrúnu Jóhannesdóttur og viljum
við Guðrún að lokum færa henni,
börnum Sigurðar og öðrum ættingj-
um samúðarkveðjur við fráfall góðs
drengs.
Stefán Pálsson.
Sigurður Georgsson naut vel-
gengni sem lögmaður. Við þá gæfu,
sem hann skapaði sér sjálfur, fór
hann víða, lifði litskæra daga og var
rausnarmaður vinum. Hann var
mörgum strengjum ofinn, viðmóts-
glaður, fluggáfaður og rökhvass, gat
stundum sýnst stoltur úr fjarska, en
átti einlæga auðmýkt og hjartahlýju
hins þroskaða manns. Í laukgarði
hans skipaði íslensk tunga öndvegi,
og hann var vinur ljóðsins, sem hélt
jafnnæmum höndum á stysta stefi og
þungri skrautsmíði Einars Bene-
diktssonar. Á haustkvöldi við Álftá
ræddi hann fyrir nokkrum árum um
séra Hallgrím Pétursson og blómstr-
ið eina – mælti, að þar væri allt sagt
og að sungið skyldi yfir sér. Sú ósk er
því miður á að falla.
Það eru orðin fjörutíu ár og betur
frá því að ég kynntist Sigurði í MR.
Oft leið langur tími milli funda, en
mér finnst líkt og sumt af því, sem ég
um hann man, gæti hafa gerst í gær.
Þær verða ekki fleiri ferðirnar í
Álftá; þeir hafa gengið á vatnið orð-
listarmenn og veiðimenn Haraldur
Blöndal, Pétur Svavarsson og Sig-
urður Georgsson. Slíkra manna verð-
ur gott að minnast við langeldana, ef
ég fæ þar sæti.
Megi líknin breiða sína mildi yfir
ástvini Sigurðar Georgssonar.
Ólafur Thóroddsen.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Heiðrún mín, Sólveig, Ásta,
Ragnheiður og stjúpsynir, tengda-
börn og barnabörn. Guð blessi ykkur
í sorg ykkar og gefi ykkur styrk og
blessun um ókomin ár.
Bergljót Þórðardóttir.
Hjartans þakkir færum við öllum þeim fjölmörgu
sem sýndu okkur samúð og stuðning, ómetanlega
vináttu og dýrmæta hlýju vegna andláts og við út-
för elskulegrar eiginkonu minnar, móður, tengda-
móður og ömmu,
STEINUNNAR PÁLSDÓTTUR,
Sigtúni 29,
Reykjavík.
Sérstakar alúðarþakkir færum við þeim sem vitjuðu hennar og sinntu í
erfiðum veikindum í vetur.
Guð blessi ykkur öll.
Þorkell Gunnar Sigurbjörnsson,
Sigurbjörn Þorkelsson, Laufey G. Geirlaugsdóttir,
Þorkell Gunnar Sigurbjörnsson,
Geirlaugur Ingi Sigurbjörnsson,
Páll Steinar Sigurbjörnsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
KARL ÁGÚST BJARNASON,
Smyrlabjörgum,
sem andaðist sunnudaginn 2. apríl, verður
jarðsunginn frá Kálfafellsstaðarkirkju laugardag-
inn 8. apríl kl. 14:00.
Halldóra Jónsdóttir,
Helgi Karlsson, Jóhanna Guðmundsdóttir,
Jón Karlsson, Hólmfríður Traustadóttir,
Guðni Karlsson, Jóna Sigjónsdóttir,
Einar Karlsson, Halldóra Ingólfsdóttir,
Sigurbjörn Karlsson, Laufey Helgadóttir,
Ingibjörg Karlsdóttir, Sigurður Benediktsson,
Haukur Karlsson, Hafey Einarsdóttir
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og stuðning
við andlát og útför elskulegs eiginmanns, föður,
sonar, tengdaföður, afa, bróður og tengdasonar,
KRISTINS RICHARDSSONAR,
Sunnuvegi 15.
Kristín Þorvaldsdóttir,
Ólafur Kristinsson, Manuela Jank,
Rebekka Gylfadóttir, Sigurður Jónsson,
Þorvaldur Gísli Kristinsson, Heiðdís Björnsdóttir,
Arnfreyr Kristinsson, Steinunn Óskarsdóttir,
Sigríður Vilhjálmsdóttir,
Vigdís Ólafsdóttir,
Páll Ólafsson,
Ingibjörg Magnúsdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
ÓSKARS VIGFÚSSONAR,
Álfaskeiði 3,
Hafnarfirði.
Nicolina Kjærbech Vigfússon,
Valborg Kjærbech Óskarsdóttir,
Óskar Ásbjörn Óskarsson, Hjördís Ólöf Jónsdóttir,
Ómar Óskarsson, Erla María Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ODDUR JÓNSSON,
Hlíðarvegi 45,
Siglufirði,
verður jarðsunginn frá Siglufjarðarkirkju laugardaginn 8. apríl kl. 14.00.
Svava Aðalsteinsdóttir,
Aðalsteinn Oddsson, Sveinsína Sigurgeirsdóttir,
Ásta Oddsdóttir, Tómas Óskarsson,
Sigurður Oddsson, Margrét Þórarinsdóttir,
Gunnlaugur Oddsson, Helga Freysdóttir,
Bára Oddsdóttir, Ómar Sigmarsson,
Sigríður Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.