Morgunblaðið - 12.11.2006, Page 64

64 SUNNUDAGUR 12. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
www.vidur.is
Harðviður til húsbygginga.
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket o.fl. o.fl. Gæði á góðu
verði. Sjá nánar á vidur.is.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
660 0230 og 561 1122.
Sumarhús — orlofshús
Erum að framleiða stórglæsileg
og vönduð sumarhús í ýmsum
stærðum. Áratuga reynsla.
Höfum til sýnis á staðnum fullbú-
in hús og einnig á hinum ýmsu
byggingarstigum.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
símar 892 3742 og 483 3693,
netfang: www.tresmidjan.is
Húsnæði í boði
Fullbúin íbúð til leigu, City Rent.
101. Gullfalleg 55 fm íbúð með öllu.
Skammtímaleiga. Laus núna. Very
nice accomodation for rent, avilable
now. Uppl. husaleiga@hotmail.com
eða í síma 0033 685965580.
Góð íbúð til leigu. Ný standsett
góð íbúð til leigu á 120 þús. á mán-
uði. Innifalið hiti, rafmagn og hús-
sjóður, geymsla fylgir, uppþvottavél
og þvottavél. Uppl. í s. 822 9946.
Sumarhús
Þjónusta
Húsbyggingar. Löggiltur húsa-
smíðameistari getur bætt við sig
verkum til dæmis uppslætti á
húsum, uppsetningu á innrétting-
um, milliveggjum o. fl. Tilboð eða
tímavinna. S. 899 4958.
Vöruflutningar
Bílar
Ssk., dísel jepplingur. Land Rover
Freelander árg. ‘03. Ek. 62 þ. Glæsi-
legur bíll með dráttarbeisli o.fl. Verð
2.350. Upplýsingar í síma 840 1429.
Vélhjól
60 þús. kr. verðlækkun
Örfá ný Honda fjórhjól 4x4 TRX
450 eftir. Nú 540 þús. + vsk. Sýnd á
Dverghöfða 27. Upplýsingar í síma
892 2030.
Vélsleðar
YAMAHA RX 1 ónotaður. Til sölu
YAMAHA RX 1 árg. 2003, ek. aðeins
1.000 km, lítur úr sem nýr. Vél fjór-
gengis 1000cc. 140 hp. Verð 590 þús.
stgr. Ath! Engin skipti! Uppl. í síma
896 8882.
Hjólhýsi
Árgerð 2002.
Hjólhýsi sem skiptist í svefnherbergi,
stofu, eldhús og bað. Stærð hússins
er 10 x 28 fet. Húsið er skemmt á
hlið eftir flutning. Verð 1400 þús.
Uppl. sími 893 6020 milli kl. 13:00 og
18:00.
Lyftarar
Lyftari
Lyftir upp í 7,59 m og lyftir mest 1440
kg. Verðið er 600.000 með vsk.
Upplýsingar í síma 897 2387.
Til og frá flutningaþjónusta.
Tökum að okkur flutninga: Bíla,
báta, vélar, rör, timbur o.fl. Erum
með 10 m vagn sem ber tæp 10
tonn. Erum með lágan flatvagn,
öflugur bíll. S. 847 1335.
Byggingavörur
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Úrslitin úr
enska boltanum
beint í
símann þinn
✝ Reynir Jónssonfæddist í
Reykjavík 7. júlí
1937. Hann lést á
líknardeild Land-
spítalans 1. nóv-
ember síðastliðinn.
Hann er sonur Eyj-
ólfs Steinssonar og
Elínar Torfadóttur
en ólst upp hjá
Kristjönu E. Guð-
jónsdóttur og Jóni
B. Péturssyni, fóst-
urforeldrum sínum.
Uppeldissystir
Reynis er Gréta Jónsdóttir. Hálf-
systkini frá móður eru Þorsteinn,
Hilmar, Lilja og Vilhjálmur, Guð-
björnsbörn. Hálfsystur frá föður
eru Ingveldur, Hel-
ena og Eygló, Eyj-
ólfsdætur.
Reynir giftist ár-
ið 1961 Hjördísi
Hjartardóttur. Þau
slitu samvistir árið
1995. Börn þeirra
eru Jón Benóny,
Ólöf og Hjördís.
Barnabörn Reynis
eru Reynir Már
Ólafsson, Hjördís
Sigríður Ólafs-
dóttur og Heiðdís
Anna Hafsteins-
dóttir.
Útför Reynis var gerð 9. nóv-
ember, í kyrrþey að ósk hins
látna.
Elskulegi faðir okkar, nú er
komið að síðustu kveðjustund. Eft-
ir talsverð veikindi hefur þú kvatt
þennan heim og þjáningar þínar
verið linaðar. Hlutverki þínu hér
er nú lokið og við trúum því og
treystum að þú sért kominn á
betri stað. En minningarnar okkar
um þig verða ávallt til staðar og
við munum ylja okkur við þær um
ókomna tíð.
Í minningunni höfum við hóf-
saman dugnaðarmann sem lagði
sig allan fram í hverju sem tekist
var á við. Handlaginn varstu með
eindæmum og vandvirkur og skild-
ir aldrei eftir hálfkláraða hluti.
Bílar og bílaviðgerðir áttu hug
þinn allan og nýlega hafðir þú fest
kaup á húsbíl sem þig langaði að
nota til að ferðast um landið. Og
baráttuviljinn í veikindunum var
svo mikill að þú náðir að fara eina
ferð vestur á Ísafjörð síðastliðið
sumar þar sem rætur þínar liggja.
Við trúum og treystum á að þú
ferðist nú af krafti annars staðar,
með öðrum hætti.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Þú varst alltaf til staðar og
ávallt var hægt að reiða sig á þig
þegar við þörfnuðumst þín. Barna-
börnin sóttust jafnframt mikið í
návist þína enda varstu einstak-
lega góður afi. Alltaf var stutt i
hjartagæskuna þína, aldrei mátt-
irðu neitt aumt sjá án þess að vilja
reiða fram hjálparhönd. Við mun-
um einnig hversu skipulagður þú
varst með allt, hvort sem það sneri
að heimilinu, þér sjálfum eða
helsta áhugamáli þínu.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Við kveðjum þig nú í hinsta sinn
og biðjum Guð að geyma þig.
Sérstakir þakkir til hjúkrunar-
þjónustu Karítas og Líknardeildar
Landspítalans.
Jón Benóný, Halla Rún, Ólöf,
Hafsteinn og Hjördís.
Elsku afi, nú er komið að
kveðjustund. Það verður sárt að
geta ekki komið í heimsókn til þín
og spjallað um daginn og veginn.
Það var alltaf í uppáhaldi hjá okk-
ur systkinunum að koma til þín og
heyra skemmtilegar sögur sem þú
hafðir að segja.
Sofðu vært hinn síðsta blund,
uns hinn dýri dagur ljómar,
Drottins lúður þegar hljómar
hina miklu morgunstund.
Heim frá gröf vér göngum enn.
Guð veit, hvort vér framar fáum
farið héðan, að oss gáum,
máske kallið komi senn.
Verði, Drottinn, vilji þinn,
vér oss fyrir honum hneigjum,
hvort vér lifum eða deyjum,
veri hann oss velkominn.
(Valdimar Briem)
Þú munt alltaf lifa í minningu
okkar.
Með þessum orðum biðjum við
því góðan guð að geyma þig og
vernda.
Þín barnabörn
Hjördís Sigríður, Reynir Már
og Heiðdís Anna.
Reynir Jónsson
mér mikill fengur að kynnast jafn
kátri og góðri konu. Okkar vinskap-
ur hefur haldist fram á þennan dag.
Árið 1993 komu þrjár galvaskar
systur norður í Sléttuhlíð til að girða
land og planta trjám því þær voru að
fara að byggja sumarbústað í Mið-
hólslandi. Upp frá þessu hafa kynni
okkar eflst og styrkst.
Þegar ég læt hugann reika þá
kemur svo margt fram sem við Auð-
ur munum eiga bara fyrir okkur en
ég veit að það verður gott að ylja sér
við góðar minningar um stundir sem
ég átti með henni. Við fórum m.a. í
ferðir um landið okkar til skoða nátt-
úruna og eru tvær ferðir sem eru
mér sérstaklega minnisstæðar, mik-
ið var hlegið í þessum ferðum. Ann-
ars vegar er það ferðin í Þórðarhöfða
sem við fórum í ásamt 90 öðrum
ferðalöngum. Þegar við vorum hálfn-
aðar upp á Höfðann kallaði náttúran,
svo nú voru góð ráð dýr. Við horfðum
hvor á aðra og hlógum, ákváðum svo
að dragast aftur úr án þess að mikið
bæri á. Þegar við vorum orðnar síð-
astar fundum við gott nothæft gil og
... mikið var gott að létta á sér. Fór-
um svo að líta í kringum okkur og
sáum alla þessa fegurð, nutum út-
sýnisins og ákváðum að staldra við
og spjalla.
Svo var það seinnipart sumars
2004 að við fórum einn sunnudag í
góðan göngutúr fram í Hrollleifsdal.
Þessi ferð var hreint ótrúleg, þar
kom í ljós hvað Auður var vel að sér í
öllu sem viðkom gróðri og nátt-
úrunni, vissi m.a. fjöldann allan af
nöfnum á plöntum sem á vegi okkar
urðu. M.a. sýndi hún mér eini sem ég
hafði aldrei séð áður. Við lentum í
ýmsu í þessari ferð s.s. að missa bíl-
inn ofan í drulludý en við „hlógum“
hann upp aftur.
Oft var hlegið mikið á „Hólnum“,
en svo var bústaður þeirra systra
kallaður. Ég er þakklát fyrir að hafa
kynnst svona góðri konu eins og
Auði, okkar félagsskapur var ómet-
anlegur. Samúðarkveðjur til ætt-
ingjanna frá okkur á Hrauni.
Elínborg Hilmarsdóttir.
Auður hóf virka þátttöku í starfi
Félags íslenskra náttúrufræðinga
um það leyti sem miklar breytingar
urðu á starfsemi þess. Ný kjara-
samningalög tóku gildi 1986 og fékk
þá félagið fullan samnings- og verk-
fallsrétt. Auður átti ríkan þátt í mót-
un stéttarfélagsins og stýrði ótal
vinnustaðafundum til að kynna fé-
lagsmönnum breytingarnar. Miklar
vonir voru bundnar við nýjan rétt og
menn voru ákveðnir í að fylgja kröf-
um félagsins eftir. Þegar ekkert
gekk við samningaborðið var boðað
verkfall. Auður var formaður verk-
fallsnefndar og sjálfsagt að hún
stýrði verkfalli félagsins, sem það fór
í ásamt öðrum félögum í BHMR,
1989 og stóð í 5 vikur. Hún vildi
gjarnan standa þá vakt lengur,
fannst menn fljótir til að semja og
byggja á loforðum við fólk sem ekki
væri treystandi. Eins og síðar kom á
daginn hafði hún rétt fyrir sér í því
efni.
Árið 1989 tók Auður við for-
mennsku í félaginu og gegndi henni í
tvö ár. Þetta var erfiður tími sem
einkenndist af samningsrofum og til-
raunum ríkisins til að einangra félög
háskólamanna. Það var mikil gæfa
að Auður tók þetta starf að sér enda
tókst að koma félaginu ólöskuðu út
úr þessum hamförum. Löngu síðar
þegar forystukreppa skók Bandalag
háskólamanna settist Auður þar í
stjórn til að koma lagi á hlutina. Í tví-
gang gegndi hún starfi fram-
kvæmdastjóra FÍN auk fjölda verk-
efna sem hún tók að sér fyrir
skrifstofu þess. Þegar nýtt launa-
kerfi og dreifstýrðir samningar
komu var Auður fremst í flokki
þeirra sem unnu að gerð stofnana-
samninga og vann að samningamál-
um fyrir félagið svo lengi sem hún
hafði heilsu til. Hér verða ekki talin
fleiri trúnaðarstörf sem Auður
gegndi fyrir félagið en þau eru fjöl-
mörg. Á 50 ára afmæli FÍN var hún
kjörinn heiðursfélagi.
Það var mikið áfall þegar kom í
ljós fyrir tveimur árum að Auður
væri með banvænan sjúkdóm. Þrátt
fyrir það kom hún áfram að störfum
félagsins eins og kraftar leyfðu. Síð-
astliðinn vetur voru miklar umræður
um það innan félagsins hvort það
ætti að taka þátt í samfloti með öðr-
um aðildarfélögum bandalagsins við
gerð kjarasamnings við ríkið. Auður
tók þátt í þeim umræðum þegar
heilsan leyfði. Þá eins og alltaf áður
var einkenni hennar skýr og jarð-
bundinn málflutningur, laus við
hvers konar skrúðmælgi eða tilfinn-
ingasemi. Á einum slíkum fundi var
gerð grein fyrir stöðu mála og voru
skiptar skoðanir um hvað ætti að
gera. Auður hlustaði á þessar um-
ræður um stund en sagði síðan: „Þið
þorið greinilega ekki að standa ein
og þá er best að viðurkenna það og
fara inni í þetta samflot“ síðan hló
hún sínum óviðjafnanlega hlátri og
þá þorðu allir.
Þegar horft er yfir þau störf sem
Auður gegndi fyrir félagið sést að
hún kom víða við en var ekki þaul-
sætin í neinu embætti. Hún var jafn-
an þar sem eldarnir brunnu heitast
hverju sinni. Það er ekki ofsögum
sagt að engin ein manneskja hafi átt
meiri hlut í því að gera FÍN að stétt-
arfélagi en Auður Antonsdóttir.
Félag íslenskra náttúrufræðinga
sendir fjölskyldu Auðar samúðar-
kveðjur við fráfall hennar.
Páll Halldórsson og Ína Björg
Hjálmarsdóttir.
Kveðja frá veirufræðideild
Landspítala –
háskólasjúkrahúss
Það var þungt yfir starfsfólki
veirufræðideildar Landspítala – há-
skólasjúkrahúss hinn fyrsta nóvem-
ber en þá fréttist af andláti eins
starfsmanns deildarinnar, Auðar
Antonsdóttur. Engum kom fréttin á
óvart þar sem vitað var að hún var
langt leidd eftir baráttu við illvígan
sjúkdóm í rúm tvö ár.
Auður hafði ráðist til deildarinnar
sem þá hét Rannsóknarstofa Há-
skólans í veirufræði fyrir hartnær 35
árum þegar hún var enn við nám í líf-
fræði við Háskóla Íslands og unnið
farsælt starf frá fyrstu tíð. Hún var
metnaðarfull fyrir vinnustað sinn og
stóð fyrir ýmsum faglegum nýjung-
um ekki síst á sviði mótefnamælinga
gegn veirum, enda hafði hún haldið
til Kaupmannahafnar til að kynna
sér þær aðferðir til hlítar. Hvergi
var komið að tómum kofunum í fræð-
unum þar sem Auður var og var hún
fljót að átta sig á aðalatriðunum.
Auður tók lengi virkan þátt í vinnu
í stéttarfélagi sínu, Félagi íslenskra
náttúrufræðinga, og var formaður og
framkvæmdastjóri þess um árabil.
Kært áhugaefni hennar á því sviði
fyrir utan hin hefðbundnu stéttar-
félagsstörf var útgáfa á nýju Nátt-
úrufræðingatali sem hvorki henni né
öðrum hefur tekist að hrinda í fram-
kvæmd enn sem komið er. Við vinnu
sína í Félagi íslenskra náttúrufræð-
inga þurfti hún að sinna verkefnum
og vandamálum af ýmsu tagi allt frá
einkamálum stéttarfélaga sinna til
hinnar eiginlegu stéttabaráttu sem
allar stéttir þurfa að heyja við vinnu-
veitendur sína um kaup og kjör. Þar
áttu náttúrufræðingar hauk í horni í
Auði og í kjarasamningum sýndi hún
mikla kunnáttu, reynslu, vit og festu.
Það mun ekki ofsagt og ekki hallað á
neinn að fullyrða að án Auðar Antons-
dóttur væru kjör náttúrufræðinga á
landinu mun lakari en þau eru nú.
Á vinnustað sínum var Auður allt-
af vinnusöm og afkastamikil auk
þess að vera hrókur alls fagnaðar
bæði á vinnustað og í mannfagnaði.
Hún var gæfusöm í einkalífi og er
missir Andrésar, eiginmanns henn-
ar, og tveggja uppkominna barna
þeirra, Sigurlínu og Sighvats, mikill
og allt of snemma. Stórfjölskyldan
hafði komið sér upp góðum og
traustum sumarbústað í Skagafirði
þar sem þau dvöldu þegar þau gátu
og má segja að í augum Auðar lágu
allar leiðir til Skagafjarðar.
Það hefur verið sagt að við fráfall
komi alltaf maður í manns stað.
Kannski á þetta ekki við um Auði
Antonsdóttur. Blessuð sé minning
hennar.
Arthur Löve yfirlæknir.
Auður Kristín Antonsdóttir
 Fleiri minningargreinar um Auði
Kristínu Antonsdóttur bíða birting-
ar og munu birtast í blaðinu næstu
daga. Höfundar eru: Unnur B.
Johnsen.