Morgunblaðið - 01.12.2006, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. DESEMBER 2006 55
menning
Reyndar segir það sér sjálft að þeir
eru í góðri æfingu miðað við hvað
þeir túra mikið. Það sem er öllu
merkilegra er að sögusagnir um
djarfan lífsstíl þeirra virðast ekki
hafa sérlega slæm áhrif á frammi-
stöðuna. Anton Newcombe, for-
sprakki hljómsveitarinnar, var fer-
lega hress. Hann bauð tónleika-
gestum upp á nammi, auk þess sem
hann pantaði sér drykki upp á svið.
Newcombe náði mjög góðum
tengslum við fólkið í salnum og gaf
frá sér orku ljúflingsins sem hann
er.
Það er ekki oft á tónleikum sem
mér finnst hljómsveitin vera hluti af
salnum og enn sjaldnar að mér þyk-
ir ég vera hluti af hljómsveitinni.
The Brian Jonestown Massacre er
ein af örfáum sveitum sem láta
áhorfandann finna að hann er hluti
af því sem gerir tónleikana mögu-
lega. Hljómsveitarmenn eru ekki
mikið í því að fá fólk til að klappa og
góla eða neitt slíkt. Það er frekar
sönn gleði yfir því að spila tónlist
fyrir okkur hin sem elskum hana.
Sú gleði smitast alltaf til áhorfenda.
Hún er óáþreifanleg en nauðsynleg
til þess að skapa það andrúmsloft
sem ég og nokkur hundruð aðrir
fundum fyrir síðastliðið mið-
vikudagskvöld.
ÞAÐ er ekki á hverjum degi sem
við Íslendingar getum notið þess að
sjá hljómsveit á borð við The Brian
Jonestown Massacre spila hér á
landi. Á miðvikudagskvöldið var það
þó reyndin og var skemmtilegt að
sjá hvern svartklædda rokkarann á
fætur öðrum brosa og gleðjast eins
og jólin væru komin.
Jakobínarína byrjaði að spila
þegar klukkan var farin að ganga
tíu, hún stóð sig afskaplega vel og
lék á als oddi. Singapore Sling tók
við af þeim og verð ég að segja að
það var sérlega gaman að sjá sveit-
ina spila. Hljómsveitin er orðin
ótrúlega vel æfð, hún hefur náð því
að samhæfa sig á mun betri hátt en
hún gerði áður án þess að glata
þeim einkennum sem gera hana að
hinum alræmda Sling-flokki.
Þegar liðsmenn The Brian Jon-
estown Massacre stigu loks á svið
var þeim fagnað mjög. Þeir komu
virkilega á óvart og eru mun þétt-
ara tónleikaband en ég átti von á.
Rokk og ról – já, takk!
Morgunblaðið/Golli
BJM Rokkaraheitin geisluðu af meðlimum Brian Jonestown Massacre og tónleikagestir tóku vel undir.
TÓNLEIKAR
NASA
Tónleikarnir fóru fram miðvikudaginn 29.
nóvember. Um upphitun sáu Jakobínarína
og Singapore Sling.
The Brian Jonestown Massacre

Helga Þórey Jónsdóttir
Lækjargata 2a sími 511-5001 opið alla daga 9.00 - 22.00
Helgartilboð
30 % afsl.
ÍSLENSKU FORNRITIN
Dan V.S. Wiium hdl.,lögg. fasteignasali
jöreign ehf
Traust og örugg
þjónusta í 30 ár
Ármúla 21 • 108 Reykjavík • Sími 533 4040 • Fax 533 4041
kjoreign@kjoreign.is • www.kjoreign.is
Í tilefni af 30 ára starfsafmælis
Kjöreignar verður skrifstofa
fasteignasölunnar LOKUÐ í dag
föstudaginn 1 des.
30
30
MIKLÓS Dalmay er óneitanlega
flinkur píanóleikari. Hann hefur
prýðilega leiktækni og hristir
nótnahlaupin fram úr erminni.
Hann hefur líka fallegan áslátt;
þegar hann spilar er hljómurinn úr
píanóinu yfirleitt mjúkur og syngj-
andi. Það var því með töluverðri til-
hlökkun að ég fór á tónleika hans í
Salnum í Kópavogi á mánudags-
kvöldið, en þeir voru hluti af lítilli
tónleikaröð þar sem allar píanósón-
ötur Mozarts eru á dagskránni.
Víst er að Miklós lék af öryggi.
Sónöturnar runnu áfram nánast
villulaust; hraðinn var ávallt sann-
færandi og hinar himnesku laglínur
Mozarts voru oft fagurlega mót-
aðar.
Og samt vöknuðu efasemdir. Á
yfirborðinu virtist spilamennskan
til fyrirmyndar, ef frá eru taldar
nokkrar klaufavillur sem skrifast
væntanlega á taugaóstyrk. En það
vantaði samt eitthvað.
Jú, skáldskapinn sem gerir þessa
tónlist ódauðlega.
Þrátt fyrir glæsilega áferð sagði
Miklós manni ekki mikið með túlk-
un sinni. Á köflum var hann eins
og Clint Eastwood með sín örfáu
svipbrigði þegar hann lék í
spaghettivestrunum.
Hugmyndaleysið birtist meðal
annars í því að allar trillur voru
leiknar á sama hátt. Þær voru ætíð
hraðar og með pedal. Samt er hægt
að leika trillur á svo marga vegu.
Trillur í rólegum köflum þurfa ekki
alltaf að vera hraðar; hægar trillur
falla betur inn í sönginn, þær verða
meira hluti af laglínunni. Þannig
trillur eru ekki bara tilgagnslaust
skraut. Í verkum Mozarts eru ótal
trillur; ef þær eru alltaf leiknar ná-
kvæmlega eins verða þær á end-
anum óttalega leiðigjarnar.
Sem betur fer var þetta ekki allt-
af svona. Það var helst að fyrstu
tvær sónöturnar skorti ímyndunar-
afl, auk þess sem síðasta sónatan
var á tímabili óþarflega hryssings-
leg. Sónatan í a-moll KV 310 var
hinsvegar hápunktur tónleikanna;
trillurnar í hæga kaflanum voru að
vísu ískyggilega hvassar, en spenn-
an í hröðu þáttunum var fyllilega
til staðar í túlkun Miklósar og
margt var prýðilega spilað. Nokkuð
auðheyrt var að sónatan er í uppá-
haldi hjá píanóleikaranum og má
segja að þar hafi hann best sýnt
hvað í honum býr.
Skortur á blæbrigðum
TÓNLIST
Salurinn í Kópavogi
Miklós Dalmay píanóleikari flutti sónötur
KV 284, 309, 310 og 311 eftir Mozart.
Mánudagur 27. nóvember.
Píanótónleikar
Jónas Sen