Morgunblaðið - 24.12.2006, Blaðsíða 16

Morgunblaðið - 24.12.2006, Blaðsíða 16
16 SUNNUDAGUR 24. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ Þegar Sigurgeir Sigurpálsson var lítillgutti fór hann í afmælisveislu tilvinar síns og þótti lítið til koma.„Þetta var nú asnalegt afmæli, ekk- ert jólatré og enginn jólasveinn!“ sagði hann við mömmu sína þegar heim kom. Sjálfur á Sigurgeir afmæli 24. desember og þeim degi fylgir auðvitað jólatré, jóla- sveinar og alls konar jólaskraut . „Þegar ég var lítill fannst mér eðlilegasti hlutur í heimi að eiga afmæli á aðfangadag og ég áttaði mig ekki á því fyrr en síðar að þetta þætti sér- stakt,“ segir Sigurgeir, sem nú er 31 árs tölvunarfræðingur og heimspekingur, kvænt- ur maður og faðir tveggja stúlkna. „Reyndar var aldrei haldið upp á afmælið mitt á rétt- um degi, heldur oftast nær helgina á undan. Núna hef ég hins vegar sjálfur mótað þá hefð að fá foreldra mína, fjölskyldu systur minnar og tengdafólkið í morgunkaffi á að- fangadag og ég hélt upp á þrítugsafmælið fyrstu helgina í janúar á þessu ári.“ Aldrei hlunnfarinn Sigurgeir hefur ekki tölu á því hversu oft hann hefur verið spurður að því hvort ekki sé ömurlegt að eiga afmæli á jólunum og hvort hann fái ekki bara einn pakka, í stað tveggja. „Ég hef hins vegar aldrei nokkurn tímann verið hlunnfarinn. Fjölskylda og vinir gefa mér alltaf bæði afmælis- og jólapakka. Einu skiptin sem gjöfum hefur verið slegið saman hefur verið þegar ég hef sjálfur sótt stíft að eignast eitthvað dýrt og samið við foreldra mína um að gefa mér það í afmælis- og jólagjöf.“ Hann minnist þess ekki að aðrir krakkar hafi efast um að hann ætti í raun sama af- mælisdag og Jesúbarnið. „Ég held að krökk- um sé nákvæmlega sama. Þeir skemmta sér konunglega í veislum með öðrum börnum og þá skiptir engu máli hvaða dagur er.“ Fullorðið fólk er uppteknara af afmæl- isdeginum en börn. „Ég hef oft fengið at- hugasemdir þegar ég gef upp kennitöluna. Mér finnst hins vegar alltaf jafn undarlegt þegar fólk spyr mig hvort það sé ekki leið- inlegt að eiga afmæli á jólunum. Það er eins og að spyrja einhvern hvort það sé ekki leið- inlegt að vera lítill. Svona er þetta bara. En þótt ég verði stundum leiður á þessum spurningum þá þýðir ekkert annað en að taka þeim með stóískri ró. Kosturinn við þetta er að fólk gleymir afmælisdeginum mínum ekki auðveldlega. Ótrúlegasta fólk, til dæmis gamlir skólafélagar, man að ég á af- mæli á aðfangadag.“ Á einum skó um jólin Þegar Sigurgeir var tíu ára birtist viðtal við hann og móður hans í Morgunblaðinu í tilefni afmælisins. Þar kom fram að móðir hans hafði ætlað að eignast drenginn á eigin afmælisdegi, 16. desember, en hann lét bíða eftir sér og mamma hans var alsæl með jóla- gjöfina. Á tíu ára afmælinu gekk Sigurgeir við tvær hækjur þar sem hann hafði tognað illa. „Ég man vel eftir þessu,“ segir hann 21 ári síðar. „Ég var búinn að fá þessa fínu jólaskó en gat bara notað vinstri skóinn um jólin.“ Dætur Sigurgeirs, Salný Kaja 4 ½ árs og Sólný Inga 2 ½ árs, hafa enn ekki áttað sig á því að faðir þeirra eigi afmæli á sérstökum degi. „Sú eldri veit reyndar að ég á afmæli á jólunum en henni finnst það ekkert skrítið.“ Það er kannski eins gott að stelpurnar venjist strax tilhugsuninni um afmæli í des- ember, því margir í fjölskyldu Sigurgeirs og konu hans, Signýjar Bjargar Sigurjóns- dóttur, eru fæddir í þeim mánuði. Fjöl- skyldan var einmitt á leiðinni í eitt afmælið þegar ljósmyndara bar að garði. Asnalegt afmæli með engu jólatré! Jólastrákur Þegar Sigurgeir var 10 ára birtist viðtal við hann í Morg- unblaðinu. Morgunblaðið/Ómar Jólapabbi Sigurgeir Sigurpálsson, Signý Björg Sigurjónsdóttir og dæt- ur þeirra, Salný Kaja og Sólný Inga. Kristján Leósson er fæddurá aðfangadag árið 1970og er því 36 ára í dag.Hann er doktor í raf- magnsverkfræði og starfar hjá Raunvísindastofnun, auk þess að sinna stundakennslu við Háskóla Ís- lands. Þetta eru óvenjuleg jól hjá Krist- jáni en eiginkona hans, Hildigunnur Sverrisdóttir, er langt gengin með tvíbura, tvo drengi. Fyrir eiga þau dótturina Nönnu, fimm ára. „Sé miðað við meðaltvíbura- meðgöngu ættu tvíburarnir ekki að fæðast fyrr en í byrjun janúar en í vikunni héldum við að Hildigunnur væri að fara af stað. Af því varð ekki. Kannski fæðast þeir bara á afmæl- isdaginn minn,“ segir Kristján. Hann vonar þó að svo verði ekki. „Það er betra fyrir þá að bíða aðeins lengur í móðurkviði.“ Það er líka möguleiki að tvíbur- arnir fæðist á afmælisdegi ömmu sinnar en móðir Kristjáns á afmæli annan í jólum. „Síðan getur sú ótrú- lega staða komið upp að þeir fæðist hvor á sínu árinu, annar seint á gamlársdagskvöld og hinn rétt eftir miðnætti á nýársdag. Það yrði saga til næsta bæjar,“ veltir Kristján fyr- ir sér. Þegar hann er spurður hvort það hafi verið planað að börnin fæddust á jólunum hlær hann og hristir höf- uðið. „Alls ekki. Þetta bara gerðist.“ Það er svo merkilegt að faðir Kristjáns er tvíburi og föðurafi hans var það líka. Sjálfur er hann þó ein- buri. Sá eini af fjórum ættliðum. Þekki ekkert annað Kristján fæddist á Nýfundnalandi þar sem foreldrar hans bjuggu á þeim tíma. „Ég fæddist kl. 3 aðfara- nótt aðfangadags eða kl. 6:30 að ís- lenskum tíma. Nýfundnaland er á sérstöku tímabelti. Starfsfólkið var víst eitthvað upptekið við að ræða jólaundirbúning meðan á fæðing- unni stóð og fæðingarlæknirinn hafði líka haft miklar áhyggjur af því að komast ekki heim til fjölskyld- unnar á aðfangadagskvöld.“ Einhverjir innfæddir vildu endi- lega að Kristján yrði skírður Snorri, í höfuðið á syni Þorfinns Karlsefnis og Guðríðar Þorbjarnardóttur, fyrsta Evrópubúanum sem fæddist í Norður-Ameríku, hugsanlega ein- mitt á Nýfundnalandi. Kristján kveðst aldrei hafa haft ama af því að eiga afmæli á að- fangadag. „Ég þekki ekkert annað.“ Hann fékk alltaf að halda upp á af- mælið sitt fyrri partinn á að- fangadag þegar hann var lítill og stytti það óneitanlega biðina eftir jólunum. „Biðin var aldrei erfið hjá mér enda var ég búinn að opna fullt af pökkum um morguninn,“ segir Kristján kíminn. „Ég man samt að ég varð stundum leiður ef fólk ákvað að slá gjöfunum saman í einn stóran pakka. Það var helst við þær að- stæður sem mér fannst afmælið mitt falla í skuggann af jólunum.“ Kristján viðurkennir að það hljóti að hafa verið aukaálag á foreldra hans að halda barnaafmæli á að- fangadag en foreldrar barnanna sem komu í afmælið hafi örugglega verið himinlifandi enda stytti það unga fólkinu stundir fram til klukkan sex. Kristján hefur haldið þeim sið að opna afmælisgjafirnar að morgni að- fangadags. „Það er ágætur siður að dunda sér við þetta frá morgni og fram á kvöld.“ Samlegðaráhrifin góð Kristján viðurkennir að eflaust upplifi hann ekki afmælisdaginn sem „daginn sinn“ í jafnríkum mæli og fólk sem á afmæli á venjulegum degi en á móti komi að á afmælinu hans sé sjálfkrafa allt fínt og allir í góðu skapi. „Það bregst aldrei að það er hátíðarstemning yfir öllu þegar ég á afmæli. Þannig að samlegðaráhrifin eru góð.“ Kristján hefur haldið þeim sið að hafa opið hús fyrir vini og vanda- menn fyrri part aðfangadags og seg- ir hann það örugglega hluta af jóla- undirbúningnum hjá sumum að kíkja í kaffi hjá sér. „Menn geta alla vega ekki afsakað sig með því að þeir séu að vinna,“ segir hann hlæjandi. Kristján bjó meira og minna erlend- is á árunum 1990 til 2005, fyrst í Kanada og síðar Danmörku, en var yfirleitt heima um jólin og bauð þá fólki í kaffi á heimili foreldra sinna. Hann hefur aldrei látið verða af því að bjóða fólki í afmæliskvöldverð. Ekki er óalgengt að fólk reki upp stór augu þegar Kristján gefur upp kennitölu sína. „Það staldra margir við kennitöluna og spyrja mig spjör- unum úr. Algengast er að fólk spyrji hvort ég fái aldrei afmælisgjafir. Upp til hópa þykir fólki ég hafa misst af miklu og það er ekki laust við að það vorkenni manni svolítið.“ Sumir finna fyrir samkennd og nálægð við frægt fólk sem á sama af- mælisdag en Kristján kveðst ekki finna fyrir þeim kenndum gagnvart sjálfu jólabarninu. „Það hefur nú frekar virkað í hina áttina. Þetta er meira samkeppni en samvinna hjá okkur,“ segir hann kíminn og blaða- maður hneykslast í hljóði á sjálfum sér fyrir að hafa yfirleitt spurt vís- indamanninn að þessu. „Ég hef held- ur aldrei litið svo á að ég hefði ein- hvern stærri tilgang í lífinu af því að ég er fæddur á jólunum.“ Morgunblaðið/Sverrir Í faðmi fjölskyldunnar Kristján Leósson ásamt eiginkonu sinni, Hildigunni Sverrisdóttur, sem gengur með tvíbura, og dótturinni Nönnu, fimm ára. Ekki laust við að fólk vorkenni manni
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.