Morgunblaðið - 03.11.2007, Blaðsíða 22

22 LAUGARDAGUR 3. NÓVEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MENNING
FIMM ungir listamenn sýna í Lista-
safni Akureyrar undir sýning-
arstjórn Francis McKee sem er
gestasýningarstjóri. McKee er rit-
höfundur og sýningarstjóri og starf-
ar í Glasgow, en listamennirnir eiga
það sameiginlegt að hafa stundað
nám þar. Þeir koma frá ýmsum lönd-
um, tveir þeirra eru frá Íslandi.
McKee gerir titli sýningarinnar,
„Taktföst tortíming“, ágæt skil í sýn-
ingarskrá og leggur áherslu á skap-
andi afl eyðileggingar, ferli rotnunar
og hnignunar sem nauðsynlegt er öll-
um vexti. Þetta þema birtist á ýmsan
máta í listaverkum ungu listamann-
anna, sem ekki eru endilega gerð sér-
staklega fyrir sýninguna heldur frek-
ar valin með hana í huga.
Hnignun sjálfsímyndar ungs fólks
í dag má sjá í pennateikningum
Ericu Eyres frá Kanada, þar sem
kúlupennadúllur á spássíum ung-
lingsáranna eru hafnar upp í æðra
veldi og öðlast nýtt líf sem beinskeytt
og persónuleg portrett af fórn-
arlömbum samtímans, helteknum af
yfirborði og neyslu. Sömu sögu segja
óþægilega áleitin myndbandsverk
hennar. Samtíminn birtist nöt-
urlegur og ógnvekjandi í mynd-
böndum hins enska Wills Duke.
Tölvugerðar byggingar vaxa og um-
breytast eins og æxli eða vís-
indaskáldskapur en mannlausir leik-
vellir um nótt lifa sjálfstæðu,
hrollvekjandi lífi á mörkum hins
raunverulega. Duke skapar eft-
irminnilegar borgarmyndir undir
áhrifum frá kvikmyndum og arki-
tektúr 20. aldarinnar. Skúlptúr eftir
Jónu Hlíf, „Breathing Room“, er í
góðum samhljómi við verk Wills
Duke í innri sal en innsetning Jónu
Hlífar í fremri sal er ekki eins hnit-
miðað verk. Baldvin Ringsted, sem
einnig starfar sem tónlistarmaður,
sýnir nokkuð flókna innsetningu er
byggir á umbreytingu götuhorna
þriggja borga í tónverk, píanórúllur
sem hann sýnir á vegg en hljóma líka
á sýningunni, fluttar af píanólu.
Baldvin sýnir einnig þrjú málverk
af píanólu, gerð af þremur málurum í
Kína, sem sérhæfa sig í málverkum
eftir ljósmynd. Sú staðreynd kemur
þó ekki fram á sýningunni. Hér er
umbreyting og ummyndun í for-
grunni og margt er áhugavert í þessu
verki, en innsetningin er of flókin,
hana skortir þann tærleika sem þarf
til þess að hugmyndin lifni við.
Óvænt stela síðan verk Lornu
Macintyre senunni, þau eru ofur-
einföld og láta lítið yfir sér. Hér er
enginn boðskapur, heldur er áhorf-
andanum látið eftir að upplifa fundna
hluti, svarthvítar ljósmyndir og við-
kvæma skúlptúra upp á eigin spýtur.
Í bakgrunni er óljós tilfinning fyrir
rökkri, íhygli og tíma, sem er kannski
einmitt það sem samtímann skortir.
Á sýningunni kemur vel fram sú
mikla fjölbreytni sem ríkir í sam-
tímalistum, gildi lífs og listar eru til
heitrar umræðu í verkum þessara
listamanna, gildi í sífelldri mótun og
umbreytingu.
Rökkurmyndir
MYNDLIST
Listasafn Akureyrar
Baldvin Ringsted, Erica Eyres, Jóna Hlíf,
Lorna Macintyre, Will Duke.
Til 16. desember. Opið alla daga nema
mán. kl. 12-17.
Taktföst tortíming
Ragna Sigurðardóttir
ÞAÐ VAR ekki í lítið ráðist af
Snorra Sigurðarsyni trompetleikara
og félögum hans, Ásgeiri Ásgeirs-
syni gítarleikara og Gunnari
Hrafnssyni bassaleikara, er þeir
fluttu 11 lög af efnisskrá meistara
Chets Bakers, þar af átta sem hann
lék í félagsskap Dougs Raneys og
Niels-Hennings á sögufrægum tón-
leikum í Montmartre í Kaupmanna-
höfn 4. október 1979. Þar var spilað
samfellt í hálfan þriðja tíma fyrir ut-
an hlé og hafa herlegheitin komið út
á þremur hljómdiskum. Eitt laganna
sextán, valsinn úr Mjallhvít Disneys,
,,Someday My Prince Will Come“,
hafði Chet aldrei hljóðritað áður og
greinilegt var að tríóið hafði ekki æft
fyrir tónleikana en þeir höfðu þó
hljóðritað skífuna ,,The Touch Of
Your Lips“ um sumarið. Af henni
var ,,But Not For Me“ eftir Gers-
hwin á efnisskránni og leikið enn
hraðar en Chet gerði er hann hljóð-
ritaði söngdansinn fyrst 1954, og
Snorri var traustur í blæstrinum.
Hann er eini íslenski trompetleik-
arinn sem ég get ímyndað mér að
nái andblæ Chets, enda hefur hann
greinilega lært mikið af ljóðrænustu
kúlbopptrompetleikurum allra tíma:
Miles, Chet og Farmer. Það væri
óréttlátt að bera hann saman við
þessa meistara, en öll sóló hans
þetta kvöld voru þrungin smekkvísi
og músíkalíteti. Stundum voru þau
aldeilis frábær, eins og í ,,Way To Go
Out“ eftir Ursho og ,,The Sad Walk“
eftir Zieff, sem Chet hljóðritaði í
París rétt fyrir fyrri Íslands-
heimsókn sína 1955 og gæti hafa
verið á efnisskránni í Austurbæj-
arbíói. Ásgeir lék sömuleiðis frábær-
lega þetta kvöld og skiptust á leik-
andi línur og hljómar í spuna hans.
Gunnar Hrafnsson hélt þessu svo
öllu gangandi, oft með göngubassa,
og var Henning-legur á köflum eins
og í trillunum í ,,For Minors Only
Heaths“, og blúsuðum Niels-
hljómalikkum hér og þar, sér-
staklega í ,,Love For Sale Porters“
sem þeir félagar luku á tilbrigðum
um riffkennd lok Chets í Mont-
martre.
Þetta voru einhverjir fínustu
Múlatónleikar vetrarins.
Snorri slær í gegn
TÓNLIST
Múlinn á DOMO
Miðvikudaginn 28.10. 2007
Tríó Snorra Sigurðarsonar
 Vernharður Linnet
SÆNSKI trompetleikarinn og
hljómsveitarstjórinn Lasse Lind-
gren kom hingað fyrir fjórum árum
og stjórnaði Stórsveit Reykjavíkur í
Ráðhúsinu; hann kom aftur árið eftir
til að leika með Stórsveit Jagúars
undir stjórn Samúels Jóns og nú var
hann hér í þriðja skiptið, enn á rauð-
um skóm, en með trompet Mayn-
ards Fergusons í höndunum og væn-
an nótnabunka úr safni
háasés-trompetistans kanadíska.
Ferguson var feikimagnaður blásari
og stjórnaði fantagóðri hljómsveit
þar sem ekkert skorti á kraftinn og
stuðið þótt ekki væri kafað djúpt í
tónlistinni. Þemalagið úr Rocky,
Gonna Fly Now, var feikivinsælt
með Fergusonbandinu og það var
upphafslag þessara tónleika. Ein-
hvern veginn féll það dautt til jarðar
eins og margt annað sem þarna var
leikið. Þó að Kjartan Valdimarsson
og Gunnar Hrafnsson stæðu sig með
prýði í Birdland Zawinuls, á flygil og
kontra, vantaði synta og rafbassa-
kraftinn sem Ferguson nýtti sér í
anda Zawinul og Pastorius. Versta
útreið fékk I Can’t Get Started sem
Lindgren söng. Þetta var helsti
smellur eins fremsta hvíta tromp-
etleikara djasssögunnar, Bunny
Berigans, en hann gat sungið! Lind-
gren er fínn trompetleikari þótt sóló
hans hafi fæst hrifið mig að þessu
sinni. Samt var margt vel gert. Ólaf-
ur Jónsson var einleikari á tenór í
kynningarlagi Tommys Dorseys,
I’m Gettin’ Sentimental Over You,
og fórst það vel úr hendi; Jóel Páls-
son skerpti á sálarsýninni eins og
Booker Ervin í New Bag Blues, sem
samið var í anda Mingusargospels-
ins í 6/8, Better Git It In Your Soul,
og Airegin Rollins var nokkuð
skemmtilega flutt. Lasse blés líka í
takkabásúnu, m.a. með Samma á
sleðabásúnu í El Dopa, en Sammi
kom nokkuð á óvart á þessum tón-
leikum með fínum sólóum og það er
spurning hvort hann hefði nokkuð
staðið Lasse að baki sem stjórnandi.
Lindgren og Stórsveitin
TÓNLIST
Ráðhús Reykjavíkur
Sunnudaginn 28.10. 2007.
Stórsveit Reykjavíkur
 Vernharður Linnet
ÞEGAR íslenskur listamaður og hol-
lenskur listamaður sýna saman verk
sem fjalla um landslag verða viðhorf
þeirra og upplifun á landslagi óhjá-
kvæmilega í forgrunni og for-
vitnilegt að velta fyrir sér ólíkum
hugsunarhætti.
Í verkum Monicu Schokkenbroek,
sem sýnir ljósmyndir, prentverk og
verk úr postulíni, er hverfulleiki
landslagsins í fyrirrúmi, stöðug um-
breyting hins manngerða landslags
sem er nú umhverfi Hollendinga.
Landslag er hér ekki lengur tákn
stöðugleika heldur hið andstæða og
þetta er undirstrikað með myndum
sem teknar eru á ferðalagi, hreyf-
ingin er í fyrirrúmi. Monica dregur
upp mynd af leit nútímamanns að
haldbærum gildum, horfið er lands-
lag hinnar gullnu aldar hollensku
málaranna, opnar víðáttur van Ru-
ysdael eða kyrrlátar myndir Ver-
meer, sem virðast fela í sér eilífa
hugarró. Hér er breyting og hreyf-
ing í fyrirrúmi og sú spurning vakn-
ar hvar mannskepnan á að finna
þann innri frið sem áður endurspegl-
aðist í myndum af náttúrunni, hvað
hefur orðið um almættið?
Soffía Sæmundsdóttir sýnir teikn-
ingar og málverk unnin eftir fyr-
irmyndum úr náttúrunni, en einnig
hér hefur heildarmyndin vikið fyrir
brotakenndri upplifun, málverk unn-
in með höndunum á pappírsarkir
sem virðast hluti af stærra verki
undirstrika enn frekar tilfinninguna
fyrir broti af heild. Teikningar
Soffíu eru lifandi og lífrænar, hún er
hér á persónulegum nótum innan ís-
lenskrar landslagshefðar og þessi
verk, ásamt þeim teikningum sem
hún hefur sýnt áður, skapa henni
sérstöðu sem áhugavert er að fylgja
eftir og fylgjast með.
Það er gott samspil milli verka
Soffíu og Monicu og framsetning
verka þeirra gengur vel upp í rým-
inu, í þessum hógværa sal tekst
þeim að skapa ríka heild sem býður
áhorfandanum upp á áhugaverða
sjónræna upplifun ásamt nútíma-
legum vangaveltum um samband
manns og náttúru, eins og það horfir
við innan hinnar tækniþróuðu Evr-
ópu og á jaðrinum.
Landið mitt og landið þitt
Morgunblaðið/Sverrir
Áhugavert „...í þessum hógværa sal tekst þeim að skapa ríka heild sem
býður áhorfandanum upp á áhugaverða sjónræna upplifun,“ segir í dómi.
MYNDLIST
Grafíksafnið
Til 11. nóvember.
Opið fim. til sun. kl. 14-18.
ISNL, Monica Schokkenbroek og Soffía
Sæmundsdóttir.
Ragna Sigurðardóttir
Í FORSAL og hliðarsal Gallerís
Foldar er sýning á 26 nýjum mál-
verkum eftir Braga Ásgeirsson.
Spannar sýningin allmarga þætti
óhlutbundins málverks og verður
þar af leiðandi óskipuleg að sjá, en
á móti kemur að listamaðurinn
virkar óheftur í verki og tilrauna-
samur. Eru sumar myndanna í
beinu í samtali sín á milli, s.s.
Morgunn (nr. 10) og Ljósbrot (nr.
11), þar sem sams konar litir og
form leysast upp frá einni mynd til
annarrar, og Lóðlínur í himinhvolfi
(nr. 22) og Sólgaman (nr. 23), sem
flakka frá einlitum hvítum yfir í
marglita samspil. Bragi hefur lag á
að kalla fram birtuna í lit, jafnvel
dökkum lit, og myndir eins og
Mögnun (nr. 16) og Ást (nr. 17)
virka því næst sem kirkjugluggar
þar sem birtan sýnist koma innan
frá myndunum og það eðli litar að
varpa ljósi verður sem áþreif-
anlegur partur af verkunum. Í þess-
um myndum nær geometrískur
hrynjandi einhverju sinfónísku flugi
er litatónar þenja út skynjun manns
og líða svo snurðulaust áfram inn í
sjálfráðan myndheim eins og í verk-
inu Lífleikur (nr. 3). Fyrir mitt leyti
nær listamaðurinn hæstum hæðum
í þessum myndum þar sem ólík
tækni, krass og dekorasjón, massíf
efniskennd og gegnsæi, er að finna
innan eins myndramma. En Bragi
er sérlega flinkur málari og kemst
upp með eitthvað sem fáir íslenskir
málarar geta leyft sér. Þ.e. að tefla
saman ofgnótt af efni og aðferðum í
einni mynd án þess að missa hana
frá sér.
Sinfónískt flug
Lífleikur „Litatónar þenja út skynjun manns og líða svo snurðulaust áfram inn í sjálfráðan myndheim“.
Jón B. K. Ransu
MYNDLIST
Gallerí Fold
Opið mánudaga til föstudaga frá 10-18,
laugardaga frá 11-16 og sunnudaga frá
14-16. Sýningu lýkur 11. nóvember. Að-
gangur ókeypis.
Bragi Ásgeirsson
Morgunblaðið/Frikki