Morgunblaðið - 04.11.2007, Síða 42

42 SUNNUDAGUR 4. NÓVEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
5.des.
frá kr. 69.990
Kúbuveisla
Havanaborg og/eða Varaderoströndin
Heimsferðir bjóða frábært tilboð á allra síðustu sætunum í 13 nátta ferð til Kúbu
5. desember þar sem dvalið er á hinni vinsælu Varaderoströnd og/eða í hinni
einstöku Havanaborg. Kúba er ævintýri sem lætur engan ósnortinn. Ekki aðeins
kynnist þú stórkostlegri náttúrufegurð eyjunnar, heldur einnig einstakri þjóð.
Gríptu tækifærið og njóttu lífsins á Varaderoströndinni á frábærum kjörum.
Athugið mjög takmarkaður fjöldi flugsæta og gistingar í boði!
Frábært tilboð!
- 13 nátta ferð
Verð kr. 84.990 –
Havana
Netverð á mann, m.v. gistingu í tvíbýli í
13 nætur á Hotel Occidental Miramar
**** með morgunverði, 5. des.
Verð kr. 69.990 –
Arenas Doradas ***
Netverð á mann, m.v. gistingu í tvíbýli í 13
nætur á Hotel Arenas Doradas *** með
morgunverði, 5. des.. Aukalega fyrir allt
innifalið í 13 nætur kr. 19.800 (valkvætt).
Verð kr. 79.990 –
Havana & Varadero
Netverð á mann, m.v. gistingu í tvíbýli í 6
nætur á Hotel Occidental Miramar **** í
Havana og 7 nætur á Hotel Arenas
Doradas *** á Varadero með morgunverði,
5. des.. Aukalega fyrir allt innifalið í 6
nætur á Varadero nætur kr. 12.400
(valkvætt).
Skógarhlíð 18 • sími 595 1000 • www.heimsferdir.is
MasterCard
Mundu
ferðaávísunina!
Samtök fjármálafyrirtækja efna til fræðslufundar um vaxtamun á
Grand Hótel (Hvammi) kl.12.00 -13.15 mánudaginn 5. nóvember
Hvað er vaxtamunur?
Björgvin G. Sigurðsson viðskiptaráðherra ávarpar fundinn
Þorvaldur Gylfason prófessor í hagfræði við Háskóla Íslands
Samkeppni, bankar og hagkvæmni
Yngvi Örn Kristinsson hagfræðingur og frkvstj. verðbréfasviðs Landsbankans
Rétt og rangt um vaxtamun
D
A
G
S
K
R
Á
Fundurinn er öllum opinn, enginn aðgangseyrir.
Léttar veitingar í boði.
Vinsamlegast skráið þátttöku með því að senda
póst á netfangið sff@sff.is
Pallborðsumræður:
Þorvaldur Gylfason, Yngvi Örn Kristinsson og Tómas Örn Kristinsson framkvæmdastjóri
upplýsingasviðs Seðlabanka Íslands
Fundarstjóri er Haraldur Johannessen ritstjóri Viðskiptablaðsins  











Undanfarið hefur verið tilumræðu að um næstuáramót muni listhúsiðSafn á Laugavegi loka
dyrum sínum, jafnvel sagt að það
hafi verið selt og mun mörgum
þykja hvort tveggja afleitar fréttir.
Auðvitað alltaf dapurlegt þegar loka
á framsæknum sýningarsölum sem
fest hafa sig í sessi, en um leið segir
það okkur enn einu sinni, að ekki er
mögulegt að reka sýningarsali hér í
borg nema gerendur hafi aðgang að
mörkuðum fjárhagsgrunni undir
starfsemina. Safn fékk einmitt á sín-
um tíma 80 milljónir frá borgaryf-
irvöldum, aurinn skyldi duga um
ákveðinn tíma sem nú er útrunninn,
aðrir styrktaraðilar virðast engir,
nema kannski varðandi einstakar
sýningar.
Allnokkur framsækin listhúshafa verið opnuð á höf-uðborgarsvæðinu und-
anfarna áratugi og flest rekin meir
fyrir metnað og kynningarstarfsemi
en hagnaðarvon og næstum jafn-
mörg lögð niður eftir fá en mismörg
ár. Minnir á listrýni fjölmiðla sem
koma, en hraða sér burt er þeir rek-
ast á hinn miskunnarlausa veruleika
í fámenninu. Þá eru mikilvægar
ákvarðanir teknar af hugsjónalitlum
stjórnmálamönnum sem ekki hafa
áhuga hvað þá að vera dómbærir á
hlutina, og hefur svo einnig verið í
útlandinu, gangverkið yfirleitt sam-
herjar ásamt tunguliprum og dug-
miklum hvíslurum. Þannig hafa auð-
ugir áhugamenn og ættjarðarvinir
yfirleitt staðið að baki mikilsverðum
framkvæmdum og einna þekktustu
dæmin munu; Metropolitan-safnið,
MoMA og Guggenheim, öll í New
York, Ghetty í Malibu, Ludwig í
Köln og Gulbekian í Lissabon, að
ógleymdu Saatchi-listhúsi og safni í
London, sem gerir þó út á harða
markaðssetningu kjörlistamanna og
hreinan ágóða, þýðing þeirra allra
óumdeild. Svo eru það bankarnir og
þar munu þeir þýsku fremstir meðal
jafningja einkum Deutsche bank,
Þýski þjóðarbankinn, sem mun hafa
gefið litinn varðandi stuðning við
framsækna list í landinu og stendur
að auk undir umfangsmikilli útgáfu
listaverkabóka sem skara safneign-
ina. Hérlendir stjórnmálamenn utan
einn og einn hafa lengstum og upp
til hópa verið gersamlega áhuga-
lausir um að hlúa að ímynd íslenskr-
ar myndlistar og öðrum þjóðlegum
geymdum þá slaknar á titringi radd-
bandanna á hátíðarstundum. Listir
og menningarmál feimnismál í
stefnuskrám flokkanna og áramóta-
ræðum formanna þeirra, nema það
sé uppsláttur fyrir þá sjálfa. Þetta
er þó sem fyrr segir ekki íslenskt
fyrirbæri, en afleiðingar þeirra sýni-
legri hjá fámennri eyþjóð við
Dumbshaf en meðal fjölmennari
þjóða, stórþjóða og meginlanda. Þar
af leiðandi hefur það ótæpa þýðingu
að almenningur sé betur upplýstur
en gerist meðal múgþjóða, mennta-
kerfið og fjölmiðlarnir miðli grein-
argóðum hlutlægum upplýsingum
um allar tegundir sjónlista, allar
hliðar þeirra, sem er besta ráðið til
að vekja athygli og um leið áhuga
ungra sem aldinna. En svo er illu
heilli ekki farið, og sem betur fer
gera einstakir sér ljósa grein fyrir
því, einkum eftir að Myndlista- og
handíðaskólinn var lagður niður og
stofnað til sambræðslulistgeira und-
ir heitinu Listaháskóli Íslands, sem
sjálfsagt mun spara ríkinu einhverja
aura, jafnvel marga. Væntanlegur
sjónmenntaskóli, hugmynd metn-
aðarfullra einstaklinga, stórkostleg
framför ef vel verður staðið að mál-
um, og vonandi heldur hann sér á
jörðinni, íslenskri jörð.
Til frásagnar að þetta geristmeðal lýðræðislegra og borg-arlegra afla, sem upp-
runalega lögðu grunninn að listfög-
unum, aðallinn skyldi ekki lengur
hafa forrétttindi um þær dásemdir
sem metnaður og háleitar iðkanir
frambera. Og skondið að meðal
stjórnunarkerfa kenndra við alþýð-
una, að ég nefni ekki einræði um
leið, var stefnan að hverfa aftur til
stjórnsemi og einkaréttar fyrri alda
yfirstétta en undir öðrum formerkj-
um. En andstætt fyrri herrum var
litið á fortíðina sem óvininn, jafnvel
stórvirki fornaldar skyldu helst máð
út og allt hugmyndaríkt skreyti á
húsum bannfært, jafnvel segir sag-
an að fyrir austan tjald hafi fólki
verið útdeilt höggfærum til að afmá
slíkar „krúsidúllur“ af húsum sín-
um. Með eldi og brennisteini skyldi
valtað yfir fortíðina og voru menn
stórtækastir í Menningarbylting-
unni í Kína. Þar naga menn svo
komið á sér handarbökin og vilja fá
aftur þá mergð fornminja sem Chi-
ang kai-shek sópaði með sér til
Formósu á undanhaldinu, en engan
veginn var um gripdeildir að ræða
heldur að forða ómetanlegum verð-
mætum aldanna frá eyðileggingu.
Hér tilefni að geta þess að í Austur-
þýska alþýðuveldinu var aðeins ein
listhöll byggð yfir myndlist meðan
það var og hét, skaraði Tvíæringinn
í Rostock, og þar komum við nor-
rænu listamennirnir Nú hafa þær
furður gerst að stjórnmálamenn
borgarlegu aflanna eru hvarvetna
fremstir í flokki um að rífa þau há-
leitu gildi niður sem þau sjálf stofn-
uðu til í upphafi. Koma frumkvæð-
inu frá sér í hendur þeirra sem
einungis sjá áróðursgildið í athöfn-
Safn - Friður - Safneign
Sjálfsmynd í grafík Meðal þess sem er í geymslu og sjaldan sést eru all-
nokkrar grafíkmyndir eftir frægasta myndlistarmann Norðurlanda; Edv-
ard Munch (1865-1944). Áhrif hans meira en sýnileg alla 20. öld og enn
þann dag í dag, einkum meðal núlistamanna.
Bragi Ásgeirsson
sjónspegill