Morgunblaðið - 03.02.2008, Síða 17
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 3. FEBRÚAR 2008 17
Þessir styrkja
Krabbameinsfélagið
Nicotinell hjálpar þér að hætta að reykja og
styrkir Krabbameinsfélagið um 20 kr.
af hverri seldri pakkningu
Tvöfaldaðu möguleika þína til að hætta að reykja hvort sem þú kýst
tyggjó, plástra eða mintur og þú styður gott málefni um leið.
Nicotinell nikótínlyf fást án lyfseðils og eru notuð sem hjálparefni til þess að hætta eða draga úr reykingum. Til að ná sem bestum árangri skal ávallt fylgja leiðbeiningum í fylgiseðlinum með lyfinu.
Skammtar eru einstaklingsbundnir og eru ákvarðaðir eftir því hversu mikið er reykt, hvort hætta á reykingum eða draga úr þeim. Því ber að kynna sér upplýsingar um notkun í fylgiseðli. Þeir sem
hafa fengið ofnæmi fyrir nikótíni eða öðrum innihaldsefnum lyfsins, fengið hjartaáfall nýlega, óstöðuga eða versnandi hjartaöng, alvarlega hjartsláttaróreglu eða heilablóðfall nýlega, eiga ekki að
nota Nicotinell nikótínlyf. Börn undir 15 ára aldri, þungaðar konur og konur með barn á brjósti skulu ekki nota lyfið nema að læknisráði. Lesið allan fylgiseðilinn áður en byrjað er að nota lyfið.
Markaðsleyfishafi: Novartis Healthcare. Umboð á Íslandi: Artasan ehf., Suðurhraun 12a, 210 Garðabæ.
P
L
Á
N
E
T
A
N
skeggjarnir engra annarra kosta völ
um orkukaup. Eins og þróunin er í
viðskiptalífinu almennt gæti eign-
arhald á öllum orkufyrirtækjum á Ís-
landi færzt á eina hönd og einn orku-
kóngur ríkt yfir Íslandi öllu og aðrir
landsmenn orðið að sitja og standa
eins og þeim hinum sama þóknaðist.“
Hákon Aðalsteinsson útilokar ekki
að þessi staða gæti komið upp en áður
myndi væntanlega koma til kasta
samkeppnisyfirvalda.
Elín bendir í þessu sambandi á, að
Íslendingar hafi löngum búið við yf-
irburðastöðu eins fyrirtækis á sviði
orkuframleiðslu. „Landsvirkjun
framleiðir í dag meira en 80% allrar
orku í landinu en það hefur gengið á
það hlutfall á undanförnum árum í
samræmi við aukin umsvif Orkuveitu
Reykjavíkur, Hitaveitu Suðurnesja
og fleiri aðila.“
Í téðu Reykjavíkurbréfi er viðruð
sú hugmynd að binda ekki bara prin-
sippið í stjórnarskrá, þ.e. að taka upp
auðlindagjald fyrir afnot einkaaðila
að vatnsaflinu eða hitanum í iðrum
jarðar, heldur líka gjaldið sem slíkt.
Er þetta lagt til þar sem „enginn
möguleiki [er] að tryggja að ístöðu-
leysi þingmanna verði ekki svo mikið
að þeir gefist upp frammi fyrir póli-
tískum þrýstingi einkarekinna orku-
fyrirtækja við tilteknar aðstæður.“
Um þetta segir Hákon eðlilegt að
gefa gjaldinu tíma til að þróast enda
sé „markaðurinn“ óþroskaður og El-
ínu þykir eðlilegt að gjaldið lúti lög-
málum markaðarins. „Þetta er eins
og með verð á öðrum hráefnum, það
fer eftir framboði og eftirspurn á
hverjum tíma.“
Þá er það sjónarmið að ekki eigi að
lögbinda reglur, þ.e. að stjórnvöld og
sveitarstjórnir á hverjum tíma eigi að
hafa sjálfstætt val um ráðstöfun auð-
linda sem og annarra eigna.
Hvaða svæði, hvenær
og hve mikið?
Þegar horft er til framtíðar segir
Elín brýnt að sátt náist um samspil
nýtingar og verndun landsins og
gæða þess sem unnið er að með svo-
kallaðri Rammaáætlun. Í kjölfarið
þurfi svo orkunýtingarstefnu um það
hvaða svæði á að nýta, hvenær og hve
mikið. Og ekki síst þurfi að hafa sann-
gjarnar og skýrar reglur um ráð-
stöfun á þeim orkulindum sem eru í
opinberri forsjá. „Varast þarf vítin í
þeim efnum!“
Treglega hefur gengið að miðla
málum varðandi eignarhald og nýt-
ingu á orkuauðlindunum gegnum ár-
in og Aagot þykir mikilvægt að koma
á sátt. Hún kallar eftir umræðu um
það hvaða grundvallarþýðingu auð-
lindir landsins hafi fyrir okkur Ís-
lendinga sem þjóð.
„Við verðum að finna sanngjarna
lausn á þessum málum þar sem tekið
er mið af ólíkum hagsmunum. Svona
deilur eru ekki góðar fyrir sam-
félagið. Við megum ekki horfa of
þröngt á lagahugtök og það á að mínu
viti einnig við um eignarhugtakið. Við
þurfum að átta okkur á að sérstök
sjónarmið kunna að eiga við um auð-
lindir sem andlag eignarréttar. Það á
ekki síst við um auðlindir sem hafa
mikla samfélagslega þýðingu. Við
getum t.d. ekki horft framhjá því að
vatn er undirstaða lífs á jörðinni og
það er merkilegt að á sama tíma og
aðrar þjóðir leggja áherslu á að þessi
auðlind sé í eigu þjóðar eða ríkis þá
kostum við kapps um að koma henni í
einkaeign. Hvers vegna?“
Morgunblaðið/ÞÖK
Námaskarð Tignarlegir gufustrókar stíga upp af yfirborðinu og heilla gestina sem þangað leggja leið sína í stríðum straumi allan ársins hring.